Mausisang tinitigan ni Sylvain si Robin. Hinigpitan ni Robin ang suot niyang damit at . Iyon ba ang naisip ni Sylvain sa kanya? Kagagaling lang niya sa pakikipagkita sa kanyang potensyal na asawa bago ito nakita. Malamang mukha siyang dalawang mukha ngayon."Ano? hindi mo alam? Naging maayos naman ang pakikitungo ni Robin sa kanyang magiging asawa. Mula sa mabuting pamilya ang lalaki at lubusan namin siyang kilala. Kung magiging maayos ang lahat, magiging manugang ko na siya,” sabi ni Mrs Cox matapos makita ang mga reaksyon nina Sylvain at Robin.Hindi na kinaya ni Robin. “Nanay! Itigil mo yan. Hindi ko pa nakakausap ang lalaki. Kayo na ang kinikilig. Ano sa tingin mo siya ang magiging manugang mo? Pumayag na ba ako?"Nakahinga ng maluwag si Sylvain. “So, ganyan yan... Mrs. Cox, baka gutom ka na sa mahabang paghahanap mo. Kumain ka habang nag-uusap tayo."Pinaningkitan ni Mrs. Cox si Robin. “At umiinom ka rin. How dare you? Nabigyan ka na ba ng alak sa bahay? Alam mo ba kung anong
Sa kauna-unahang pagkakataon, hindi umimik si Mrs. Cox. Sa halip, nagsalita siya sa maalab na tono. “Robin, bata ka pa. Huwag piliin ang maling landas. Subukang makipag-ugnayan sa potensyal na manliligaw na iyon. Hindi bababa sa, magkakaroon ka pa rin ng backup kung ikaw at si Sylvain ay masira ito. Alam kong hindi kita makukumbinsi, at hindi talaga ako mapakali na gawin ito. Magugulo ang bahay kung mag-aaway na naman kami. Napagod din ako. Hindi ako tututol na makipag-date ka kay Sylvain, pero may isang kondisyon ako, at iyon ay ang manatili kang malinis. Walang hanky panky business sa kanya, understand? Mula ngayon, huwag nang lumabas para kumain sa kalagitnaan ng gabi, at kailangan mong uwian ng 11PM.”Na-guilty si Robin pero at the same time, masaya. Ito ang unang pagkakataon na sinabihan siya ng kanyang ina ng maganda. "Sige! Ikaw ang pinakamahusay, nanay!"Kinabukasan, sa kumpanya, nagsimulang pag-usapan nina Sylvain at Arianne ang mga pangyayari kagabi. "Nakilala ko ang mama n
Hinawakan ni Mark si Arianne sa kanyang balingkinitang baywang at sinabing may tonong puno ng paninibugho, "Kung sakaling maglakas-loob kang makipag-usap muli sa ibang lalaki sa likod ko, ipapaalis kita sa iyong kasalukuyang mesa at maupo sa aking opisina."Pinulupot ni Arianne ang kanyang mga braso sa leeg nito at ngumiti ng mapanukso. “Ikaw ang nagtanong sa akin na matuto ako sa abot ng aking makakaya kay Sylvain, paano ako matututo kung hindi ko siya kakausapin? Tinginan sa mata? Pag nangyari yun akala mo nanliligaw ako sa kanya. Relax, si Robin ang mahal niya. Napilitan pa siyang makipagkita sa kanyang mga magulang kagabi. Bakit mo ako pinatawag sa opisina mo? Hindi kaya… na naghahanap ka ng magandang oras sa iyong opisina?”Ibinaba ni Mark ang ulo niya at hinalikan siya sa labi. “Ano ba kasing iniisip mo? Maaaring nasa isip mo ang iniisip, ngunit wala akong oras. May parsela na kakadating lang para sayo, sa nanay mo yata. Nabalitaan ko na binisita ka niya habang wala ako."Bumi
Huminga ng malalim si Arianne. "Bakit ka humihingi ng paumanhin? Siya ang iyong dating asawa, at ang kanyang mga aksyon ay hindi nauugnay sa iyo. Samakatuwid, hindi mo na kailangang humingi ng paumanhin o bumalik sa bansa upang lutasin ito. Dahil nadiskubre ko ang salarin, haharapin ko ito nang naaayon. Dapat manatiling nakatago ka. Hindi ka ba mapupunta sa bitag niya kung magpapakita ka?"Hindi sumang-ayon si Helen. “Arianne, hindi kasing simple ng iniisip mo. Itinulak siya hanggang sa isang kanto at walang mawawala. Para siyang asong masugid ngayon. Walang hindi niya gagawin. Hindi mo dapat maliitin ang isang tao na walang mawawala, hindi ka makakalabas dito ng hindi nasaktan. Regardless, ako ang nagsimula nito kaya ako dapat ang tatapos nito.”Paano papayagan ni Arianne si Helen na ilagay sa panganib ang sarili pagkatapos malaman ang tungkol doon? “Hindi ka na dapat bumalik. Hindi ito para sa talakayan. Ipapahanap ko sa mga tauhan ko. Tingnan natin kung ano ang pinakamasamang naga
Hindi nagbago ang tono ng pananalita ni Arianne, “Kanina pa hindi pumapasok sa trabaho si Brian. Ni hindi ko nga alam kung nasaan siya. Kahit na gawin ko, hindi kita tutulungang makipag-ugnay sa kanya. Dapat kalimutan mo na siya. Sinabi na niya na ayaw na niyang makita ka pa. Hindi pa ba siya malinaw? Walang kabuluhan para sa iyo na matigas ang ulo na magpumilit. Kung may sasabihin ka talaga sa kanya, pwede mong sabihin sa akin, at ipapasa ko ang mensahe.”Napaluha ang dalaga. “Pakiusap, hayaan mo lang akong makita siya. Hindi ako pumayag na makipaghiwalay. Hindi ba dapat pag-usapan ang bagay na ito nang harapan? Hindi pwedeng one-sided. Please, kailangan ko siyang makita sa huling pagkakataon. Kung hindi mo ako payagan, mamamatay ako dito!”Nagulat si Arianne. Ang isang taong dumaan sa isang breakup ay may kakayahang gumawa ng mga kalokohan. Maaaring maging mahirap ang mga bagay kung magpasya ang batang babae na magpakamatay o saktan ang sarili doon. Pinigilan niya ang kanyang galit
Napatalon sa galit ang dalaga nang marinig ang sinabi ni Brian na ikakasal na siya. “Kasal? Ikakasal ka kaagad pagkatapos mong makipaghiwalay sa akin? Siguradong may nakikita ka habang nagde-date tayo! Bagay ka talaga, Brian Pearce, babaero ka! Mas maganda ba siya sa akin? Hindi ba siya humingi ng kahit ano sa iyo at inalok na ibigay ang lahat sa iyo? Ano pa kaya ito? Nagsisinungaling ka ba sa akin tungkol sa pagpapakasal? Hayaan akong linawin ito; either you marry me or you compensate me for ruining my reputation. Saying that, it'd much better if you choose to marry me and get a wife. Kung hindi, mawawalan ka lang ng pera at walang makukuhang kapalit. Ang tawag mo!"Hindi na mapakali si Brian na mag-aksaya ng oras sa kanya. “Hindi kita babayaran o papakasalan. Nagsasabi ako ng totoo kapag sinabi kong malapit na akong ikasal. Hindi mahalaga kung ano ang sasabihin mo o kung ano ang iniisip mo."Hindi na pumasok si Mark sa bahay pagkatapos maiparada ang sasakyan, sa halip ay naglakad n
Biglang tanong ni Aery, “Nasaan si Mark? Hindi ba siya nakauwi?”Naging malamig ang ekspresyon ni Arianne. "Bakit mo siya hinahanap?"Mabilis na napagtanto ni Aerie ang kanyang pagkakamali. “I-ito... Wala lang. Ito ay isang random na tanong lamang. Please don't be mad, big sis..."Napatingin si Helen kay Aery na hindi nasisiyahan. “Dapat mag-ingat ka, at alagaan mo muna ang sarili mo pansamantala, Arianne. Kung wala na, babalik na ako sa hotel kasama si Aery. Tawagan mo ako kung kailangan mo ako."Tumango si Arianne at hindi na umimik dahil nasa foul mood pa siya.Nang makaalis sina Helen at Aery ay bumaba na si Mark. "Umalis na sila? Sa tingin ko… hindi ligtas para sa kanila na manatili sa hotel, hindi ba? Kung mahahanap sila ni Jean at gumawa ng isang bagay na hindi maiisip, ang kahihinatnan ay maaaring maging lubhang nakapipinsala. Kalalabas lang ni Jean sa kulungan, mahihirapan siyang mabuhay. Wala na siyang hindi gagawin ngayon dahil napadpad siya sa isang kanto.”Alam ni Ar
Sandaling natahimik si Arianne bago siya tuluyang nagsalita, “Fine. Dalhin mo sila dito. Mas ligtas dito. Wala akong pakialam kung mabuhay o mamatay si Aery. Ginagawa ko to dahil kay Helen. Tutal, siya ang nag-anak sa akin.”Nakita ni Mark si Arianne na medyo nagpapahinga at sinabing, “Ipapasundo ko sila kay Henry. Magpahinga ka na at matulog ka na."Paano nga ba makakahinga ng maluwag si Arianne? Hinatak niya ang tenga ni Mark at sinabing, “Promise me, don't spare Aery an extra glance. Sa tuwing titingin ka sa kanya, naiinis ako! Isa pa, kapag hindi ako kumportable ni Aery, itatapon ko siya!”Ito ang unang beses na hinila ni Mark ang kanyang tenga. Tinanggal niya ang kamay niya. "Gawin mo ang gusto mo. I'm just giving you a suggestion, you make the decision. Walang nangyayari sa amin ni Aery. Nakipagdate ako sa kanya para mairita ka. Kahit kailan hindi ko siya ginalaw. Bakit kailangan mong makaramdam ng sakit? Nagkamali ako, okay? Sige, tama na. Matulog ka na."Hindi sumagot si Ar
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy