Hinintay niyang makaalis si Davy, saka niya tinitigan ang black tea sa coffee table. Ang kanyang matibay na itsura ay tuluyang nabasag at gumuho. Hindi niya man lang nainom ang tsaa. Parehong paborito ni Mark ang temperatura at lasa nito. Iniinom niya ito sa lahat ng pagkakataon. Nakahiga siya sa desk ng opisina at umiyak, hininaan niya ang kanyang boses hangga't maaari sa pamamagitan ng pagkagat sa labi hanggang sa bumuhos ang dugo sa labi niya.Mark, bumalik ka na ha? Hindi na kita aawayin, at hindi na kita gagalitin...Mark, hindi ko magagawa ito kung wala ka. Hindi ko alam kung anong gagawin ko.Mark, pinaglalaruan mo lang ako, hindi ba?Habang naghahanda na siyang umuwi nang gabing iyon, napansin ni Davy na namumula ang kanyang mga mata at bigla siyang naghinala. Gayunpaman, hindi siya naglakas-loob na magtanong tungkol dito.Hinatid siya ni Brian pabalik sa Tremont Estate. Tumingin siya sa bintana habang pauwi at nagtanong, “Sa tingin mo ba babalik siya? Hindi kaya may milag
Napaluha si Mary nang makita ang kasalukuyang kalagayan ng mag-ina. “Huwag kang mag-alala, Mrs. Tremont. Magtrabaho ka lang diyan; iwan mo sa akin si Aristotle. Bata pa siya, kaya hindi niya ito maiintindihan. Pero maiintindihan niya ito kapag matanda na siya."Tumango sa kanya si Arianne. Nag-almusal siya bago siya pumunta sa opisina. Mas maganda ang kalagayan niya ngayon. Kahit papaano ay maayos ang kanyang kalagayan habang nasa opisina ni Mark, at hindi siya umiyak. Wala siyang oras para umiyak. Marami siyang dapat matutunan at kakaunting oras lang ang meron siya. Gusto niyang umalis dito kahit ilang minuto lang.“Gusto mo ba ng makakain, Mrs. Tremont?” Tanong ni Davy pagdating ng lunchtime nang mapansin niyang tila wala itong planong lumabas para mananghalian. "Mag-o-order ba ako ng take-out?""No thanks, hindi ako nagugutom," sagot ni Arianne sabay wave ng kamay. "Iidlip muna ako ng saglit, medyo pagod na ako." Saglit lang siyang nakatulog kagabi at hindi na niya kayang suporta
Tumango sa kanya si Arianne. "Okay salamat. Magiging abala pa ako kay Mrs. West."Niyakap ni Tiffany si Arianne, at sobra siyang naawa sa kanya. “Ari, kumapit ka lang. Paano kung buhay pa si Mark? Siya ay isang survivor. Magiging okay lang siya.”Sumandal si Arianne sa yakap ni Tiffany at napapikit siya habang naka-relax. "Sana nga…"Humagulgol si Tiffany nang umalis sila sa Tremont Enterprises. “Sa tingin ko ay may kinalaman si Alejandro dito. Hindi ba sinabi sayo ni Mark na si Alejandro ang nag-imbita sa kanya sa yate? Isa itong pagsasabwatan! Dapat noon pa man ay ipinakulong na natin siya! Ang dahilan kung bakit tumanggi siyang kunin ang Tremont Enterprises ay dahil nagsisisi siya! Hindi niya kayang gawin iyon! Hindi pwede, kailangan ko siyang tanungin! Kapatid niya iyon. Anong mangyayari kay Ari kung mamatay si Mark?"Pinunasan ni Jackson ang mga luha niya gamit ang tissue paper. "Kumalma ka. Kahit na sinabi ni Arianne na walang kinalaman si Alejandro, natatakot ako na baka mab
Si Tiffany ay naglabas ng lifetime supply ng mga pagmumura nang makita niya ang balitang iyon. Paano maniniwala ang napakaraming tao sa isang walang basehan na akusasyon?Nagtataka ang lahat kung bakit gustong makasama ni Arianne ang lalaking pumatay sa kanyang ama. Ngunit lumalabas na walang ibang dahilan maliban sa paghihiganti. Sinabi pa nila na malamang ay gumamit siya ng mga kakaibang pamamaraan para mapapangasawa siya ni Mark.Di-nagtagal, ang Tremont Estate ay napapaligiran ng mga reporters, 24/7, at silang lahat ay naglalaban na malaman ang katotohanan mula kay Arianne.Hindi makalabas ng bahay si Arianne. Wala siyang choice kundi makiusap kay Summer na asikasuhin ang kumpanya sa ngayon. Nabasa niya ang balita tungkol kay Mark nang hindi mabilang na beses at napagtanto niya na may mali—ang balita ay inakusahan si Mark bilang ang mamamatay-tao sa likod ng pag-crash ng eroplano, ngunit alam niya na ang nanay ni Mark ang may kagagawan nito, hindi si Mark mismo. Ang ibig sabihin
Para kay Arianne, ang isang diretsong tanong ay parang isang matalim na kutsilyo na tumutusok sa kanyang puso. Dahil dito ay huminga siya ng malalim at sumagot, “Oo, totoo na lumubog ang bangka. Pero masyado pang maaga para sabihin kung may nangyaring masama sa kanya o hindi. At least, walang… nakitang katawan...”Itinaas ng babaeng pulis ang isang kilay. “Sa tingin ko ay confirmed na ito base sa mga nangyari. Gaano karami ang alam mo sa pangyayaring ito?"Hindi nagustuhan ni Arianne ang pagiging prangka ng policewoman sa kanyang mga salita, kaya bigla siyang nakaramdam ng galit. Dahil dito sumagot siya nang walang emosyon sa kanyang pananalita, “Isang tao lang na kasama ni Mark ang nakabalik nang ligtas mula sa barko— at iyon ang CEO ng Smith Enterprises, si Alejandro Smith. Sinabi ni Alejandro na lumubog ang barko dahil sa bagyo. Nakita niya na ang lahat ng mga lifeboat ay sadyang nawasak noong sinusubukan niyang tumakas."Patuloy na nagtanong ang babaeng pulis. “So, hindi aksiden
Hindi alam ng babaeng pulis kung ano ang iniisip ni Arianne noon. Napabuntong-hininga siya at sinabing, "Isasailim si Alejandro sa isang DNA test kaugnay ng mga balita na nangyayari sa internet. Kung siya ay totoong isang anak sa labas ng pamilyang Tremont... masyadong magiging komplikado ang lahat, at alam kong alam mo naman iyon."Nanatiling tahimik si Arianne. Ang pagkakasangkot dito ni Alejandro ang magpapalala ng mga bagay. Gayunpaman, bukod sa kanyang tunay na pagkatao, hindi na makakakuha ng iba pang ebidensya ang mga pulis, kaya hindi nila mahahatulan si Alejandro sa huli. Sa katunayan, lumusong si Mark sa dagat kasama si Alejandro at ang barko lamang ng pamilyang Smith ang lumubog. Halata na hindi natural ang paglubog ng barko, dahil sa sinabotahe life raft na naging sanhi ng pagkamatay ng mga pasahero ng barko. Ang pagbubunyag ng totoong pagkatao ni Alejandro ang magiging dahilan para gawin siyang pangunahing suspek. Gayunpaman, maliban sa pagharap niya sa masasakit na salit
Medyo nahirapan si Jackson na makapagsalita. “Huwag ka nang malungkot, Arianne. Wala pa kaming natatanggap na balita tungkol sa pagkamatay ni Mark, kaya hindi ba malaki ang tsansa na buhay pa siya? Nabalitaan ko rin na dinala kayo ni Alejandro sa police station. Kamusta naman? Minamaltrato ka ba nila? Ang taong nag-post ng balita ay masyadong maingat, kaya hindi ako nakakakuha ng anumang magagamit na impormasyon tungkol sa kanya sa ngayon. Ibinukod ko pa nga ang lahat ng mga suspek, pero wala akong nakuhang mga lead. Hindi pwedeng malaman ng iba na si Alejandro si Ethan. Hindi mahalaga kung nalaman ito noon, pero hindi ito ang tamang oras para malaman ito ng iba. Masyadong mahirap ito at malamang madadawit ka dito. Iniisip ng buong mundo ngayon na ikaw at ang anak sa labas ng pamilyang Tremont ang pumatay kay Mark."Tulalang sumagot si Arianne, "Dinala ng mga pulis si Alejandro para magpa-DNA test. Hindi ko na hinintay na lumabas pa ang kanyang mga resulta.”Nagulat si Tiffany sa kan
Karaniwan ang mga aksidente at tragedy, nangyayari ang mga ito sa kahit sino at kahit anong oras sa mundong ibabaw. Madaling pagtawanan ang ibang tao kung hindi nangyari ang masamang bagay sa kanila. Gayunpaman, kapag nangyari iyon, mapapagod sila sa dami ng kalungkutan at stress na makakaharap nila.Magkasamang umalis sina Jackson, Sylvain, at Robin pagkatapos manatili hanggang hatinggabi, at naiwan sina Tiffany at Plato para samahan si Arianne sa Tremont estate.Kinabukasan, pumunta si Arianne sa opisina. Kitang-kita niya ang kakaibang mga tingin na ibinigay sa kanya ng mga office staff salamat sa news report, ang ilan ay makikitaan pa ng pandidiri sa kanilang mga mukha. Kung mabibigyan sila ng pagkakataon, malamang aawayin at kakalabanin nila si Arianne, hindi ba? Ang mga tao ay kadalasang mga hangal, pinipili nilang paniwalaan ang mga walang kabuluhang tsismis. May kasabihan na gusto ng ilang mga tao na makita ang mundo na nasusunog.Hindi pinansin ni Arianne ang lahat ng tao na
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy