Matapos pumirma ng kontrata at magpalit ng diaper ng sanggol, umalis na si Alejandro. Hindi na siya nagtagal pa ng isang minuto. Gayunpaman, nakaramdam si Mark ng kalungkutan."Sigurado ka bang gusto mong magtrabaho kasama ang mga Smith?" Maingat na tanong ni Davy. “Hindi ba malaking panganib? Siya ay laban sa amin mula noong siya ay dumating sa kabisera. Hindi mabilang na beses na niya kaming inaway dahil sa pag-aari. Nag-aalala ako na baka may ulterior motive siya."Huminga ng malalim si Mark. “May plano ako. Iyon lang.”Si Alejandro ay nasa mabuting kalooban nang bumalik siya sa kotse. Naramdaman ni Jett na isa itong maagang pagdiriwang. “Sir, hindi ka ba nag-aalala na baka makahanap ng ibang transport company ang Tremont Enterprises? Hindi iyon eksklusibong kontrata. Hindi ba masasayang ang kontratang iyon noon?”Hindi naman nag-alala si Alejandro. “Gusto kong makita kung aling kumpanya ng transportasyon ang may kakayahang makipag-away sa akin. Isinaalang-alang ko ang lahat ng
Puno ng luha ang mga mata ni Melanie. “Alam ko, ramdam ko. Kaya lang parang hindi ko kayang kamuhian ka. Pero hindi ka niya makakalimutan. Ano angmagagawa ko? Alam ko noong itinaya niya ang kanyang buhay para iligtas ka na nawala ako. Namatay na rin si lolo, kaya hindi ako natatakot na sabihin ito. Si lolo iyon—tinangka ka niyang patayin. Umaasa si lolo na ilalaan ni Alejandro ang kanyang sarili sa akin at susuportahan ang Smith. Nag-alala siya na baka maging hadlang ka, kaya ganoon ang naging desisyon niya. Noon, ako lang ang nakakaalam nito, bukod kay lolo. Ayokong masaktan ka dahil dito, at madadamay din si Alejandro kaya sinabi ko sa kanya. Hindi ko inaasahan na ipagsapalaran niya ang lahat para lang iligtas ka... Inalagaan ko siya, na ang mga paa niya ay nahirapan sa aksidenteng iyon, sa mahabang panahon pagkatapos ng aksidenteng iyon, ngunit nasasaktan ako sa buong panahon dahil para sa iyo ang lahat... ”Nakaramdam ng sama ng loob si Tiffany. Siya ay ganap na walang kamalayan t
Maya-maya lang ay naghain na ng mga pinggan ang waiter. Tumango si Melanie. "Pakiusap kumain ka na. Kailangan mong bumalik sa trabaho mamaya, hindi ba? Masiyahan sa iyong pagkain, pagkatapos ay bumalik sa trabaho. Pupuntahan ko si Alex sa opisinang ito. Sana maging magkaibigan pa rin tayo."Napangiti si Tiffany ng walang pakialam. “Siyempre, magkaibigan kami noon pa man. Buti na lang nakalabas na. Hindi ako maliit na tao. Hindi ko iisipin ang pinakamasama sa mga tao.”Naghiwalay ang mag-asawa pagkatapos ng tanghalian at nagmaneho si Melanie sa opisina ng Smith Enterprises.Napakalungkot ng mukha niya nang umalis siya ng bahay, na may negative vibes na umiikot sa buong katawan niya. Ngayon, nagniningning na siya.Nakonsensya siya sa alitan nila ni Alejandro kaninang umaga, kaya nagdala siya ng mga panghimagas. Hindi siya sigurado kung nagustuhan ni Alejandro ang mga dessert, ngunit naniniwala siya na ang isang bagay na matamis ay palaging maglalagay sa isang tao sa magandang mood.
Umalis na si Melanie matapos matanggap ang reply niya.Titig na titig sina Jett at Alejandro sa isa't isa nang umalis siya, halatang iisa ang iniisip—malamang mali ang ininom ni Melanie na gamot ngayon. Tumikhim si Jett. “Siguro naglinis na siya ng ulo at hindi na depress. buti naman. Ang mga babae ay may ugali na gawin iyon. Maaari nilang baguhin ang kanilang isip nang mas mabilis kaysa sa pag-flip ng pahina ng isang libro.""Ganyan din ba ang asawa mo?" nag-aalalang tanong ni Alejandro. "Paano mo nagawang manatiling matino?" "Hindi siya," sagot ni Jett na may diretsong mukha. “Magaling si Tanya. Maganda ang personalidad niya at hindi siya nagtampo sa akin. Never pa kaming nag-away.”Kinagat ni Alejandro ang kanyang mga labi. “Sige, tigilan mo na ang pagmamayabang. Marami akong ayaw kay Melanie, basta wag lang niya akong awayin ng walang dahilan. Hindi ko matiis kapag nitpick ng mga babae, parang wala na silang magandang gawin. Isa pa, diretso ka na sa bahay pagkatapos mo akong i
Nakangiting tinapos ni Arianne ang video call, naiwan si Mark na nakasinghot na si Aristotle, na nakatitig sa isa't isa. Parehong mukhang dalawang kaawa-awang inabandunang alagang hayop ang mag-ama—ang paghihirap ay mahilig makisama.Samantala, bumalik na rin si Alejandro sa mansyon.Nakahanda na ang hapunan. Naka-apron pa rin si Melanie. Parang siya na mismo ang nagluto ng lahat. Napangiti siya nang makita sina Alejandro at Jett. “Maghugas ka na, hapunan na. Ako mismo ang nagluto ng lahat ngayon. Subukan mo. Jett, samahan mo kami."Nagluto siya? Ito ba ang layaw na tagapagmana ni Lark? Kumunot ang noo ni Alejandro at walang sinabi. Dumiretso siya sa washroom."Uh... Madam, sa tingin ko mas mabuting umuwi ako para sa hapunan," sabi ni Jett. “Hindi na ako titira dito simula ngayon. Paalam.”Hindi siya pinigilan ni Melanie. "Sige, umuwi ka na. Huwag hayaang maghintay ng matagal si Tanya. Mabuting manatili sa bahay; ito ay mas maginhawa.”Sa hapag-kainan, panaka-nakang sumandok si M
Humugot ng mabilis at mababaw na hininga si Alejandro bago ipahayag, “Nag-o-overthiking ka. Hindi mahalaga kung ginawa ko ito bilang Alejandro Smith o Ethan Connor; Ako ay ako. Ako ang nagpakasal sa iyo, at ako ang naging ama ng aming anak. Sa katulad na paraan, ang aming kasal ay totoo."Iyon ang unang pagkakataon na nakadama ng katiyakan si Melanie. Kung hindi niya ito iiwan, marahil ang kailangan lang niya ay oras upang mapanalunan ang iba pa sa kanya.…Sa kabila ng pagpaplano para sa isang linggong pahinga, umuwi si Arianne sa ikalimang araw.Noong una ay naisipan niyang lutasin ang mas maraming gawaing may kinalaman sa cafe hangga't maaari sa loob ng linggong ito, ngunit lalo niyang na-miss si Smore habang lumilipas ang panahon. Sa huli, nagpasya siyang ibigay ang trabaho kay Naya dahil malaya siyang manood ng pagsasaayos ng café sa maghapon.Natapos na ni Arianne ang plano sa renovation ng café at natugunan ang lahat ng mas pinong detalye nito, kaya ang kailangan lang gawin
Habang nag-eenjoy sila sa kanilang lunch, biglang nakatanggap ng tawag si Mark mula sa kanyang kumpanya. From the way things sounded, natitiyak ni Arianne na kailangan niyang umalis kaagad pagkatapos.Kaagad pagkatapos ng kanyang tawag, nagtanong si Arianne, “So, kailangan ka ng opisina mo, ha? Anong uri ng emergency ang maaaring magnakaw sa iyo mula sa isang katapusan ng linggo?"Ngumisi si Mark. “Well, hindi ito salamat sa dati nating kasosyo sa transportasyon at kargamento, na dumaan sa isang krisis noong isang araw. Nakumbinsi ako nito na maghanap ng ibang mga kumpanyang karapat-dapat sa isang pangmatagalang partnership. Sa isang stroke ng malas, hulaan ko, nakuha nito ang atensyon ni Alejandro, at itinuon niya ang kanyang paningin sa akin. Pumirma ako ng kontrata sa kanya sa ilalim ng pagkukunwari ng isang kasunduan, sa pag-aakalang makakahanap ako ng ibang makakatrabaho, ngunit nagawa ng ahas na iyon na banta ang lahat ng iba pang kumpanya ng transportasyon upang walang mangaha
Matapos makipagkita kina Jackson at Tiffany, nag-chat silang apat saglit bago naghiwa-hiwalay sa kani-kanilang mga grupo. Ito ay ibinigay na ang mga lalaki ay magsisimulang makipag-usap tungkol sa negosyo at pera, habang ang kapuruhan ay hindi maiiwasang magsawa sa mga kababaihan.Sinasabing ang may-ari ng marangyang estate na ito ay isang makapangyarihang magnate na nagtayo ng malawak na imperyo ng negosyo sa loob ng bansa at labas nito. Dahil dito, marami ang nagdadabog sa kanilang sarili upang purihin siya at mapunta sa kanyang magagandang biyaya. Ang dahilan kung bakit narito sina Mark at Jackson, gayunpaman, ay dahil lamang sa matandang kaibigan nila ang magnate na ito, na ilang beses na nilang nakasama sa iba't ibang pakikipagsapalaran.Si Tiffany, na nakatayo sa patyo ng estate, kung saan nakahandusay ang isang malaking swimming pool sa kanyang mga mata, ay bumulalas, “Holy Mother Mary, ang taong ito ay kasing yaman ni Scrooge McDuck! Itinayo niya ang engrandeng, magarbong lug
Matagal nang hindi narinig ni Arianne ang pangalang iyon, ilang segundo siyang napaatras sa pagkataranta bago tuluyang naalala ang kanyang mukha.Shelly-Ann Leigh... Siguradong ginugol niya ang lahat ng mga taon sa mental na institusyon, tama ba? Alam ng Diyos kung ang buhok ng babae ay kulay-abo na at puti na sa kabuuan.Kapag ang isang tao ay malapit nang mamatay, ang isang tao ay maaaring tumayo upang patawarin ang lahat ng kasaysayan sa pagitan nila—kahit ang mga madilim, kahit na ang ledger ay punong-puno—para sa kabutihan. Kaya, sagot ni Arianne, “I’ll go with you. Kahit anong mangyari, nanay mo pa rin siya."Hindi inaasahan ni Mark ang sagot na iyon mula sa kanya. Sa gulat niya ay napayuko siya at nag-iwan ng halik sa labi nito. “Alam kong pinili ko ang tamang babae bilang asawa ko. Akala ko hindi ka papayag na samahan ko siya sa mga huling araw niya…”Walang sinagot si Arianne. Hindi siya masyadong makulit na susubukan niyang manalo sa isang babae na ang mga araw ay bilang
Ngumisi si Arianne. “Nakakaawa ka naman, parang isang basang sisiw. Hindi ako ganoon ka-tanga para galitin ang ina ng lalaking gusto ko kung ako ikaw, girl. Lalo na hindi ako magsasabi ng kahit anong kasing baba ng IQ niyan. Hayaan mo akong maging tapat sa iyo: walang sinumang may apelyido na Leigh ang makahihigit sa akin—nabigo lang ang huling sumubok. At Nabigo siya ng matindi. Nakakasiguro ako na iiwan mo kami sa loob ng tatlong araw. Kapag mali ako, pwede kang manatili dito magpakailanman. Gusto mong makipagpustahan? Hinahamon kita."Iniwan niya ang kanyang pananakot na nakabitin at ibinalik ang kanyang wheelchair, naiwan ang hinamak na dalaga.Ang galit ay lumabas kay Raven habang ang mga alon ng lindol sa kanyang buong katawan. Malapit na siyang mag-hyperventilation, ngunit bago pa man ito naging imposible, lumapit siya at pinilit ang sarili na kumalma. She had a feeling na kahit na himatayin siya doon at pagkatapos, walang makakadiskubre sa kanya, hindi ba?Ngayong bumalik si
Si Melissa ang tipo na palaging nagtutulak sa mga bagay na maging maligaya hangga't makatwiran. Tumalon siya sa kanyang mga paa at itinaas ang kanyang tasa, “Yo, everyone! Mag-toast tayo dahil magiging cousin-in-law ko na si Cindy!"Ang mga tao ay masigasig na sumagot sa kanilang mga tasa sa hangin at isang dagundong—maliban kay Raven, na nanatiling nakaupo. “Mayroon akong sickly constitution. hindi ako makainom. Ako ay humihingi ng paumanhin."Napaka-mechanical ng kanyang ngiti, masyadong mapula ang kanyang mukha. May kung anong kumislap sa mga mata ni Arianne bago siya sumagot, "Oo naman."Matapos mawala ang pagsasaya, inihatid ni Arianne ang kanyang wheelchair patungo sa courtyard. Ang panlabas na anyo ng Tremont Estate ay tila nagyelo sa oras, kung kaya't ang pagpunta rito ay nagparamdam sa kanya na... ligtas.Siyempre, iyon ay sa kabila ng pagpanaw nina Henry at Mary. Sa huli, lumipas ang oras at nagbago ang mga bagay, dumarating at umalis ang mga karakter at bagay, at lahat n
Hinawakan ni Arianne sa kamay ang dalawang dilag at ngumiti. "Salamat! Sus, para sa akin… para kayong dalawa ay tumanda sa isang kisap-mata! Ang ganda niyong dalawa! Cindy, nasaan ang kapatid mo? Hindi pa umuuwi si Plato?"Sa pagbanggit sa pangalan ng kanyang mahal na kapatid ay napa-pout si Cynthia. “Sabi niya uuwi siya kalahating buwan na ang nakalipas—yun ang sabi niya. Sino ang nakakaalam kung ano talaga ang kanyang ginagawa, bagaman? Anyway, who cares about that no-good. Palagi naman siyang ganito. Ah, medyo mainit ang panahon. Dapat siguro pumasok na tayo sa loob."Tumango si Arianne at binigyan ng maikling, hindi mapakali na tingin kay Aristotle. Ni minsan ay parang gusto niya itong kausapin... Hindi kaya binibilang ng bata ang kanyang mga hinaing sa kanyang isipan? Si Mark at Arianne ay nanatili sa Switzerland nang napakatagal; Mahirap siguro ang buhay para sa kanya nang mag-isa.Hanggang sa makarating siya sa sala ng mapansin niya si Raven. "Millie, ito ba ang iyong nakabab
Napatigil ang buong pagkatao ni Aristotle.Labing-siyam na taon niyang hinintay ang balitang ito. Sa paglipas ng panahon, unti-unting namatay ang mga apoy, lalong namamanhid ang puso, hanggang sa mismong pag-iisip ay wala na itong pinagkaiba sa panaginip na tubo. Ngunit ngayon, nakarating sa kanya ang balitang nagkatotoo at nagdulot sa kanya ng agos ng damdamin.Pagkaraan ng ilang sandali, sa wakas ay bumulong siya, "Kailan... Kailan sila babalik?"Isinara ni Jackson ang distansya sa pagitan nila at binigyan ang binata ng magaan, nakakaaliw na tapik sa mga balikat. “Not so soon, I bet; hindi kapag kakagising lang ng nanay mo at nangangailangan ng oras para gumaling. Labinsiyam na taon siyang natutulog, alam mo ba. So maybe after she’s recuperated enough for a while…” sagot niya. “Labinsiyam na taon na nating hinintay ito, di ba? Ano ang naghihintay para sa kaunti pa lamang kumpara doon? Ang pinakamahalagang bagay na dapat mong gawin ay ang pamahalaan ang kumpanya sa abot ng iyong ka
Hindi pa kailanman nagkaroon ng karelasyon si Cynthia kaya hindi niya alam kung ano ang pag-ibig. Gayunpaman, isang bagay ang sigurado. Gustung-gusto niya ang pakiramdam na kasama si Aristotle at kung paano siya pinrotektahan nito mula noong mga bata pa sila. Kahit na si Aristotle ay naging medyo dominante at "makulit", hindi siya nabigla sa kanya. Sa halip, nakaramdam pa siya ng kaunting paggalaw, na nakakamangha.Hindi alam kung paano sila napadpad sa kama, na magkasabay ang kanilang mga hininga. Bukod sa huling hakbang, nagawa na nila ang halos lahat ng maaaring gawin.Nang malapit na silang tumama sa huling hakbang, biglang huminto si Aristotle at tinulungang hilahin ang mga saplot sa ibabaw ni Cynthia. "Matulog na tayo, good night."Naliligaw pa rin si Cynthia kanina. Hindi niya alam kung bakit biglang huminto si Aristotle, at hindi rin siya nagkaroon ng lakas ng loob na tanungin siya. Matagal na siyang nagpumiglas bago niya nakumbinsi ang sarili na sumabay sa agos...Kinabuka
Narinig ni Cynthia ang sinabi ni Aristotle, ngunit hindi tumigil ang kanyang mga kamay sa ginagawa nila. Napakagulo ng ulo niya. “Wala... hindi na kailangan. Magagawa ko na ang mga ito ngayon. Sige na matulog ka na muna. Nga pala, saan ako matutulog ngayong gabi? Napakaraming kwarto dito, hihilingin ko kay Agnes na tulungan akong maglinis."Lumapit si Aristotle sa kanya at nag-squat. Hinawakan niya ang braso niya gamit ang isang kamay habang ang isa naman ay isinara ang bagahe. "Dito ka na lang matulog at itigil mo na ang pag-aayos."Naghinala si Cynthia na baka nagkamali siya ng narinig. Napatulala siyang napatingin sa malaking kama sa likuran niya at biglang naramdaman ang pag-aapoy ng palad niya na hawak niya. “Y… Nagbibiro ka, di ba, Ares? Bagama't madalas kaming natutulog sa isa't isa noong mga bata pa kami, lahat kami ay malalaki na ngayon, kaya hindi ba iyon ay medyo hindi naaangkop?"Sinabi ni Aristotle na may tuwid na mukha, "Hindi ako nagbibiro."Bahagyang nataranta si Cy
Alam ni Melissa na hinalikan ni Aristotle si Cynthia, kaya alam niya kung ano ang nangyayari. Hence, she very naturally boasted, “Siyempre, engaged na sila sa isa’t isa since they were born. Kung nagkataon, pareho ang naramdaman nilang dalawa sa isa't isa sa kanilang paglaki, kaya hindi ba ito magpapaganda? From the way I see it, hindi na gagaling ang sakit mo sa buong buhay mo at malamang na maghihintay silang dalawa hanggang sa makapagtapos si Cindy bago sila ikasal. Kaya, mas mabuting bumalik ka sa France nang maaga hangga't maaari. Huwag kang mag-alala, nailigtas mo na ang buhay ni Aristotle noon, para hindi siya maging maramot sa iyo sa pananalapi."Gustong pigilan ni Raven ang kalungkutan na nasa puso niya, ngunit ayaw sundin ng kanyang emosyon ang kanyang kalooban. Kaya naman, pilit niyang pinilit na makawala sa pagkakahawak ni Melissa. Saglit na nagulat si Melissa. "Baliw ka ba?"Pagkatapos noon, bumalik sa katinuan si Raven at huminga ng malalim. “I’m sorry... medyo masama a
‘Hindi ka ba nag-aalala?’ Galit na galit si Melissa kaya natawa siya. "Ako lang ba ang nag-aalala sa wala? Akala ko ba mahal mo ang kapatid ko? Ang lalaking pinapangarap mo araw-araw ay bumalik mula sa France ngunit may dalang babae, ngunit hindi ka naman nag-aalala? Isantabi muna natin sandali ang intensyon ng iyong mga magulang. May lakas ng loob ka bang sabihin na hindi mo siya mahal? Tinutulungan lang kita dahil matalik kong kaibigan, kaya hindi ka ba masyadong maluwag, na para bang tinutulungan kita nang walang dahilan?"Umiling si Cynthia at hininaan ang volume habang sinasabi, “He... might have confessed to me. Kami rin… ginawa na rin namin iyon. Kaya, sa tingin ko hindi niya nararamdaman iyon kay Raven. It's purely because she saved his life once. Nagtitiwala ako na kakayanin ni Ares nang maayos ang sitwasyon."Nanlaki ang mga mata ni Melissa. "Ano? Ilang araw lang siyang bumalik, nag-sex na kayong dalawa? Ganun kabilis?! Hindi ko alam ito, ngunit talagang nakuha mo ito sa iy