"Tama si Eveline. Walang mabuting tao sa mga lalaki sa Whitman family. Kung may isa lang man sana satin na kagaya ni Lolo, siguro hindi masasaktan ng husto ang mga babaeng nagmamahal satin."Tinaas niya ang kanyang nagyeyelo at mabangis na titig."Nagbagong buhay na ako, Felipe. E ikaw? Hindi mo ba susubukang itama ang mga pagkakamali mo? Isusuko mo sa mga pulis ang sarili mo kung mayroon kang kahit kaunting konsensya na natitira. O pwede ka ring maghintay hanggang sa ibigay ko sa mga pulis ang ebidensyang kailangan nila."Seryosong nagbabala si Jeremy at muli siyang tumingin sa puntod ni Cathy, puno ng sakit ang kanyang mga titig. Pagkatapis, tumalikod na siya para umalis.Nakatulala si Felipe at napako siya sa kinatatayuan niya habang hawak niya ang mga abo ni Cathy. Naglabo-labo ang emosyon sa kanyang mga mata."Huwag kang mag-alala. Nangako ako sayo, kaya sisiguraduhin kong tutuparin ko yun. Hintayin mo ako."Umalis siya habang umiihip ang hangin sa kanyang mukha at ang urn s
Inangat ni Jeremy ang braso niya upang yakapin si Madeline."Siya ang asawa ko. Ako, si Jeremy Whitman, ay mayroon at magkakaroon lamang ng isang asawa—si Eveline Montgomery.”Mabigat ang kanyang mga titig, at hindi niya binigyan ng pagkakataon si Karen na sumagot."Inaasahan kong hindi mo tatratuhin ang asawa ko ng gaya ng dati, Mom. Hindi ko inaasahan na maging isa kang mahusay na mother-in-law, pero sana kahit papaano ay tratuhin mo siya ng paggalang.""..." Natulala si Karen, at dumilim ang kanyang ekspresyon. Lumingon siya at nakita niya si Madeline na nakangiti sa kanya at agad na sumiklab ang galit niya dahil dito. "Anong nangyayari, Jeremy? Kakasabi mo lang sakin na magpapakasal ka kay Yvette? Bakit siya nanaman ang kasama mo? Nakalimutan mo na ba ang sinabi niya sayo noon? Ginagawa lang niya ito upang makapaghiganti!" Sumama ang loob nila Madeline at Jeremy nang mabanggit ni Karen si Cathy.Hinigpitan ni Jeremy ang hawak niya sa kamay ni Madeline habang taimtim na nagpa
Pagkatapos nito, medyo nagsisi si Jeremy. Pinagmasdan niya ang pagbabago sa ekspresyon ni Madeline, kagaya siya ng dating Madeline na maingat lagi sa tuwing magkasama sila."Pasensya ka na, Linnie. Hindi ko dapat binanggit ang tungkol sa mga nangyari noon. Pasensya ka na kung nasaktan nanaman kita."Mahinahon siyang humingi ng tawad, dahan-dahan niyang idiniin ang labi niya sa likuran ng tainga ni Madeline."Dadalhin muna kita kay Adam bukas ng umaga para makasiguro tayo na ayos ka lang. Pagkatapos aasikasuhin ko ang tungkol kay Cathy."Hindi na niya hinintay na tumango si Madeline, yumuko siya upang bitbitin si Madeline."Gabi na. Matulog na tayo."Inunat ni Madeline ang kanyang mga braso at pinulupot ito sa leeg ni Jeremy.Binitbit niya si Madeline papunta sa kwarto nila, naramdaman ni Madeline na bumilis ang tibok ng kanyang puso at pinaalala nito sa kanya ang unang beses na kinasal siya kay Jeremy.Kabado siya, masaya, at umaasa.Habang nakahiga sila, hinawakan ni Jeremy s
Makikita ang sulat kamay ng isang babae sa unang pahina: [Ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko ay ang nakilala ko si Felipe Whitman]'Ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko.'Lumabo ang paningin ni Felipe.‘Hindi, Cathy. Ang makilala ka ang pinakamagandang nangyari sakin.'Walang magandang nangyari nang makilala mo ako.'Habang sumasakit ang kanyang puso, binuklat ni Felipe ang diary at nalaman niya na ang unang entry sa diary ay ang araw na kinumpirma niya ang pagsponsor niya kay Cathy.Ang mga salitang nakasulat dito ay: [Napakaswerte ko na nakilala ko ang batang lalaki na nasa tabi ng bahay ko noong mga panahon na yun. Ah, teka, hindi na siya bata ngayon. Sa kabila ng matagal na panahon, alam kong siya yun noong makita ko siya. Kaso, parang hindi na niya ako nakikilala. (Sobs)[Nasa akin pa rin ang pulang sinulid na ibinigay niya sa akin. Nasa kanya pa rin kaya shell na binigay ko sa kanya?[Lumaki siyang gwapo at maginoo. Ah, paano naging ganun kagwapo ang isang lalak
Dumilim ang ekspresyon ng mukha ni Felipe nang sumimangot siya. "Ako ang asawa ni Cathy." "Ano? Asawa ka ng bwisit na babaeng yun?" "Talaga bang… asawa ka ni Cathy?" Parehong nagulat ang mag-ina. Hindi na nag-aksaya pa ng oras si Felipe sa kanila. "May isang araw kayo para umalis dito." "Ano? Bakit mo kami pinapaalis? Matagal nang umalis dito yung bwisit na babaeng yun, wala na siyang pakialam sa bahay na 'to!" Naghalukipkip ang nanay habang nakatingin siya ng masama kay Felipe. "Akala ko pa naman magaling kumilatis yung bwisit na babaeng yun. Sinong mag-aakala na makakahanap siya ng isang mahirap na batang lalaki. Gusto mong bawiin ang bahay para maging marital home niyo? Mangarap ka na lang! Tingnan mo ang sarili mo. Sino ka sa tingin mo para magpakasal ka kahit na hindi mo naman kayang bumili ng bahay?"Tiningnan ng masama ni Felipe ang babae, isa itong tingin na nakakapangilabot. "May isang araw kayo para umalis, o ako mismo ang magpapalayas sa inyo." “...”Umalis s
Suot ang isang mamahaling suit, nagmistulang nagmula sa isang comic si Felipe dahil sa elegante niyang itsura at aura. Mukha siyang isang tipikal na maangas at walang pakiramdam na karakter. Hindi ba siya yung lalaking tinawag ni Yui at ng kanyang ina na 'palaboy' kahapon? Natulala pareho si Yui at ang kanyang ina. Habang naglalakad siya, tumingin si Felipe sa dalawang babae na nasa harap niya at inutusan niya ang mga tauhan niya, "Itapon niyo ang lahat ng gamit sa loob ng bahay. Huwag niyong pansinin ang mga walang kwentang tao na yan." "Masusunod, Mr. Whitman." Agad na pumasok sa bahay ang mga tauhan ni Felipe upang itapon ang lahat ng mga gamit palabas. Samantala, basta na lang naglakad papasok si Felipe. "Hoy! Bakit mo pinatapon ang mga gamit ko? Sino ka ba sa akala mo…" Nagsalita ang nanay ni Yui, at dahan-dahang lumingon sa kanya si Felipe. Mahinahon ang makisig niyang mukha, ngunit matalim at malamig ang gilid ng kanyang mga mata. "Bahay 'to ng asawa ko. Bina
"Isusuko niya ang lahat ng pinaghirapan niya para lang sa isang babae?" Agad na sumakay ng eroplano papunta sa Glendale ang mga tauhan ni Felipe na pinamumunuan ni Dice. Umuulan sa madaling araw, at pinuntahan ni Felipe ang puntod ni Cathy sa takot na baka masura ito ng ulan. Umuwi lamang si Felipe nang makumpirma niya na ayos lang ang lahat. Pagdating niya sa bahay, nakita niya na may ilang mga kotse na nakaparada sa tapat ng maliit niyang villa. Pagpasok niya sa bahay, nakita niya si Dice at ang mga tauhan niya na naghihintay sa kanya. "Bubuwagin mo na ba talaga ang kumpanya, Master Whitman?" Ang tanong ni Dice. Hindi maganda ang ekspresyon ni Felipe. "Ayaw ko nang ulitin ang mga sinabi ko." "Pero Master Whitman, ayos lang ba talaga na buwagin mo ang isang malaking kumpanya para lang sa isang babae?" Binalot ng yelo ang ekspresyon ni Felipe. "Asawa ko yung babaeng tinutukoy mo." "..." Nang makita niyang nagalit si Felipe, hindi na nagtangka pang sumagot si Dice at sin
Alam niyang wala silang magandang intensyon sa pagpunta nila dito, nakumpirma ni Felipe ang masamang pakiramdam niya noong makita niya ang bagay na tinutukoy ni Dice. Sinamantala ni Dice ang pagkagulat ni Felipe, hinawi niya ang baril ni Felipe at tumayo siya. "Hmph. Ano sa tingin mo, Master Whitman? Tutal mahal na mahal mo ang asawa mo, gagamitin namin 'to para makuha ang kumpanya. Mahalaga 'to sayo, di ba?" "Ibalik niyo siya sakin!" Sumiklab ang galit ni Felipe. Pagkatapos nito ay inabot sa kanya ni Dice ang isang dokumento ng nakangiti ng masama. "Dokumento ito para sa pagsasalin ng ownership ng kumpanya. Pumirma ka ba at ibabalik ko sayo ang walang kwentang urn na 'to." 'Walang kwentang urn.' Pinasiklab ng mga salitang iyon ang galit ni Felipe. Kinuyom niya ang kanyang mga kamao, nagulat ang lahat sa matinding galit na pinakita ni Felipe. Sinuntok niya ang mukha ni Dice. Natanggal ang isang ngipin niya dahil sa lakas ng suntok ni Felipe. Sa mga sumunod na sandali, n