Malamig ang kanyang boses, dahilan para mapahinto si Madeline. Pagkatapos, sinabi niyang, "Naglalaba." Lumapit si Jeremy at tiningnan niya ang itim na damit na hawak ni Madeline. Biglang napuno ng galit ang mga mata niya. "Naglalaba ka ba ng damit ng ibang lalaki sa bahay natin?" Nagalit siya at sinipa ang timba sa harap ni Madeline. Bumuhos ang tubig sa katawan ni Madeline, dahilan para mabasa siya ng husto. Napatayo sa takot si Madeline, kapit na kapit ang puting damit niya sa kanyang katawan. Kitang-kita ni Jeremy ang magandang hubog ng katawan ni Madeline. Para bang nagbanggaan ang yelo at apoy sa kanyang mga mata. Nag-init ang katawan ni Jeremy. Hinila ni Jeremy si Madeline palapit sa kanya. Pagkatapos, kinurot niya ang baba ni Madeline, at sapilitang iniharap si Madeline sa kanya. "Mukhang sa loob ng tatlong taon mo sa kulungan, bukod sa hindi mo alam kung paano magpakabait, natuto ka pa kung paano ako inisin, hmm?" Dumampi sa mukha ni Madeline ang hininga ni Jere
Tinitigang maigi ni Jeremy si Madeline. Tila biglang naglaho ang galit sa mga mata niya. Lumapit siya kay Madeline. Pagkatapos, hinawi niya ang buhok ni Madeline. Naging mahinahon at malambing ang tono niya nang magsalita siya. "Sabi mo pinagbubuntis mo ang anak ko bago ka nakulong. Anong nangyari sa bata?" Ayos lang sana kung hindi siya nagtanong. Subalit, noong sandaling tinanong niya ito kay Madeline, tila muling bumuka ang mga sugat sa puso ni Madeline. Nagdurugo ng husto ang kanyang sugatang puso.Natatawa siyang tumingin kay Jeremy. "Gaya ng sabi mo, Mr. Whitman. Patay na siya, kaya bakit ka pa magtatanong? Mabubuhay ba siya kapag nagtanong ka?" "Madeline, sagutin mo 'ko." Tumingin si Jeremy kay Madeline na may pekeng ngiti sa kanyang mukha. Para bang pinipilipit ng husto ang puso ni Madeline. "Mr. Whitman, ang galing mo talagang magpahirap ng tao." Nang-iinsultong ngumiti si Madeline, mapula ang mga mata niya at patuloy ang pagtulo ng kanyang mga luha. Hindi na niya m
Ngumiti si Madeline. Paalis na sana siya nang makita niyang nakatingin sa kanya si Jeremy. "Mag-almusal ka muna." Ano? Hindi makapaniwala si Madeline sa kanyang narinig. Kailan pa siya natutong makipag-usap ng maayos sa kanya at kailan pa ba siya nakakain ng kasama siya, lalong-lalo na sa agahan?"Madam, nakahanda na po ang almusal niyo." Ngumiti si Mrs. Hughes kay Madeline. Pagkatapos niyang mag-alinlangan sandali, lumapit na rin si Madeline para kumain. Tiningnan niya ang hapagkainan. May nakahaing cereal at toast at pati na rin ang tinapay na gawa mismo ni Mrs. Hughes. Gusto ni Madeline ang ganitong almusal. "Umupo ka dito." Hinila ni Jeremy ang bangko sa tabi niya. Tumingin si Madeline sa kanya at sinabing, "Hindi, masyadong malapit. Baka madumihan kita, Mr. Whitman."Pagkatapos, umupo siya sa bangko na salungat sa inuupuan ni Jeremy. Agad na dumilim ang mukha ni Jeremy. Para bang may nagbabadyang bagyo. Kinabahan si Madeline nang makita niya ang reaksyon ni Jer
Noong marinig iyon ni Meredith, hindi na siya nakapagpigil pa. "Jeremy, hinanap kita agad paggising ko. Hindi nga ako nakapag-almusal. Anong gagawin ko kapag umalis ka?"Hindi lumingon si Jeremy. "Pwede kang mag-almusal ngayon." "..." Natulala si Meredith sa kinatatayuan niya. Pinanood niya si Jeremy na lumapit kay Madeline at balewalain siya. Humigpit lalo ang hawak niya sa kanyang pitaka, para bang sasabog na siya ano mang oras. Nagulat din si Madeline sa mga ikinilos ni Jeremy. Subalit, mukhang seryoso siya sa mga sinabi niya. Sinadya niyang bagalan ang lakad niya at tumingin kay Madeline pagdaan niya. "Sumama ka sakin." Hindi maintindihan ni Madeline kung bakit ginagawa 'to ni Jeremy, pero nang makita niya ang nanggigigil na mukha ni Meredith, ngumiti siya at sumunod kay Jeremy. Sumakay siya sa kotse ni Jeremy. Para hindi na sila magtalo, hindi na nagsalita pa si Madeline habang nasa biyahe sila. Hindi rin nagsalita si Jeremy. Sinilip ni Madeline si Jeremy at nakita niya
Sumama na ang loob ni Madeline. Paano siya makakaramdam ng pagsisisi? Kahit na magawa niya pa, huli na ang lahat. … Unti-unting nasanay si Madeline sa kanyang pinagtatrabahuan. Palakaibigan ang kanyang mga katrabaho at pinag-uusapan nila ang tungkol sa isang pagdiriwang para kay Madeline habang tanghalian. Nang tanghalian na, nag-uusap ang lahat na gusto nilang kumain nang lumapit ang department manager na si Elizabeth Snow. Maganda at bata pa si Elizabeth Snow. Maestilo din ang kanyang kasuotan. Paglapit niya, pinagsaklob niya ang kanyang kamay at seryosong sinabi. "Nakatanggap tayo ng isang napakahalagang proyekto. Ang kasalukuyang pausbong na influencer na si Lolly Tate ay ikakasal na sa kanyang kasintahan. Pumunta sila kina Mr. Whitman at nakiusap sa amin na magdisenyo ng isang pares ng couple rings, isang kwintas, at isang pulseras para sa kanila. Naglagay sila ng sampung milyong dolyar na customization fee. Kung makukuha natin ang deal na ito, makakakuha ang department
Hinawakan ni Madeline ang kanyang masakit na kanang pisngi. Naguguluhan siya. "Madeline, napakasama mong babae! Bruha ka!" Sigaw ni Eloise nang ituro niya ang ilong ni Madeline. Hindi maunawaan ni Madeline kung bakit ang sama ng pakiramdam niya nang makita niya ang tumatagos na titig ni Eloise. *Mrs. Montgomery, bakit mo ako sinampal?" Sinubukan ni Madeline na manatiling kalma ngunit ang lakas ng tibok ng puso niya. "May kapal ka pa ng mukha na tanungin ako kung bakit?" Galit na tinuro ni Eloise si Madeline. "Dinakip mo ang apo ko kasama ang isang tao at inapi mo ang pinakamamahal kong anak na si Meredith! Ngayon pinapakampi mo pa sa iyo ang isa pang lalaki. Pinadalhan niya si Mer ng isang sulat mula sa abogado at sinabing sinadya niya daw na buhusan ng mainit na kape ang isang tao!" Nang sabihin niya ito, galit niyang ibinato ang sulat sa mukha ni Madeline. "Madeline, isa kang napakasamang babae! Salamat sa Diyos at maagang namatay ang magulang mo. Kung hindi, mamamatay si
Nagtataka si Madeline kung may Multiple Personality Disorder ba si Elizabeth. Pabago-bago ang trato sa kanya nito. Sa sandaling ito, isang matangkad at mapayat na tao ang lumitaw sa pinto. Lumiwanag ang mga mata ni Elizabeth. "Mr. Whitman, bakit ka naparito?" Nagbago ang ugali niya. Napakahinhin na niya ngayon. Nang marinig ito ng ibang mga empleyado, inipalag nila ang kanilang mga bag at magalang na ngumiti kay Felipe. "Mr. Whitman." Nakabalik na sa ulirat si Madeline. Subalit, tapos na ang lahat na batiin ito. Magmumukhang gusto niyang magpasikat kung babatiin niya ito ngayon. Kaya tumango na lamang siya at nginitian si Felipe. Nginitian ni Felipe si Madeline bago pumasok. Mukha siyang maringal. Napakagwapo at elegante niya. "Maraming salamat sa pagtitiyaga niyong lahat. Good luck sa bago niyong proyekto," mahinhin niyang sinabi. Tinignan ni Elizabeth ang kanyang mga katrabaho at kaagad naunawaan ng lahat ang ibig-sabihin niya. "Maraming salamat sa iyong pag-aalala Mr
Nang makita nito si Felipe na nakatayo kasama si Madeline, kaagad na nagkaroon ng lamig sa mga mata ni Jeremy. Tumingala siya upang tumingin at naramdaman ni Madeline na lumaktaw ang tibok ng kanyang puso. Kahit na hindi ito ang lalaking minahal niya, sinasabi pa rin sa kanya ng katawan niya na hindi pa rin siya makaalis sa anino nito. "Jeremy?" Lumabas ng elevator sa gulat si Felipe. "Nandito ka ba para sunduin si Maddie?" "Wala ka nang pake dun." Galit ang tono ni Jeremy. Tumingin siya sa mukha ni Madeline. "Bakit mo ako binabaan ng linya?" "Ikaw pala yung tumawag kay Maddie kanina lang?" Natatawang sinabi ni Felipe. "Biro pa ni Maddie na scam caller daw yun at ibinaba ang linya. Nag-away ba kayong dalawa?" Pagkatapos niyang sabihin iyon, nakita ni Madeline na nagdilim ang mukha ni Jeremy. Tinitigan siya nito. "Ano pang hinihintay mo? Tara na." Sinabi ni Jeremy at hinablot niya ang kamay ni Madeline. Taglamig na at napakalamig. Subalit nararamdaman ni Madeline na na
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si