“Mrs. Whitman, kung ayaw mong masaktan ang makinis mong balat at malambot mong laman, pwes sumunod ka na lang.” Malinaw ang ibig niyang sabihin. Gusto niyang talian si Madeline, para makasiguro. “Maddie, huwag kang makinig sa kanya. Hindi mo pwedeng pagkatiwalaan ang mga taong kagaya niya. Umalis ka na lang kaagad hangga’t magagawa mo pa,” Abiso ni Ava, habang nag-aalala na baka malagay sa panganib si Madeline ng dahil sa kanya. Tinignan ni Madeline si Ava at binigyan ito ng isang kampanteng ngiti. “Ava, dahil nandito na din ako, babalik ako kasama ka. Huwag kang mag-alala, naniniwala ako na malulutas ng pera ang maraming problema sa mundong ito, kasama na dito ang problema na kinakaharap natin ngayon.” Pagkatapos magsalita ni Madeline, nilahad niya ang kanyang kamay sa lalake. “Sige na.” “Tulad ng inaasahan sa babae ni Jeremy. Ang yapang mo.” Puri ng lalake at saka mabilis na tinalian ang mga kamay ni Madeline. Ang nang pagkatapos nitong talian ng kamay si Madeline,
Biglang huminto si Naya sa kanyang paglalakad at tinignan ang lalake na galit na galit na pumasok sa kwarto. Hindi niya ito kilala. “Sino ka ba? Bakit mo sinisigaw ang pangalan ko?” Malamig na sinabi ni Naya, na naiinis. Biglang lumingon ang lalake nang makita niya si Naya. Ang namumulang mga mata ng lalake ay napadpad sa mayabang na mukha ni Naya, at nagulat si Naya sa mga mata na iyon. Nang napatulala siya, sumugod ang lalake sa kanyang harapan ng hindi niya napapansin. Pagkatapos, itinaas ng lalake ang kanyang kamay at malakas na sinampal sa mukha si Naya. Pak! “Ah!”Napasigaw si Naya sa sakit at tinakpan ang kanyang pisngi gamit ang kanyang kamay. Pagkatapos ay nanlaki ang kanyang mga mata para tignan ang lalake dahil sa gulat bago napaatras dahil sa takot. “S-Sino ka ba? Bakit mo ko sinampal? Nars! Nasaan ang nars? Paano niyo hinayaan na may makapasok sa loob ng VIP ward?” Sigaw ni Naya sa may pintuan ng ward. “Naya, anong problema? Anong nangyari?” Nakabalik na d
Hinawakan niya ang namamaga niyang pisngi, nagngalit ang kanyang mga ngipin, at kinuyom ang kanyang mga kamao. “Ava, ikaw ang gumawa sa akin nito. Ikaw ang dapat na namatay! Hindi kita mapapatawad!” Whitman Corporation.Matagal na din hinahanap ni Jeremy ang kinaroroonan ni Ava. Bukod sa wala siyang palatandaan kung nasaan siya ngayon, bigla na din niyang hindi matawagan si Madeline. Tumawag siya ng mga ilang ulit ngunit walang sumasagot. Nag-aalala pa din si Jeremy. Nahanap din niya ang kotse ni Madeline gamit ang GPS tracker. Hindi inaasahan, nakaparada pa din ang kotse ni Madeline sa tabi ng kalsada malapit sa eskwelahan ni Jackson. Ang pinto ng kotse ay hindi nakasara ng maayos, habang ang phone naman ni Madeline at alahas na palagi niyang suot ay nakalagay sa may driver’s seat. Nahulaan ni Jeremy na baka nasa panganig si Madeline habang papunta siya dito. Pagkatapos niyang makita ito, ang tibok ng kanyang puso, na palaging kalmado, ay biglang lumakas ang tibok. Mab
Sa loob ng pabrika sa labas ng siyudad. Sa sandaling ito, kulay abo ang langit sa labas ng bintana at ang liwanag ng palubog na araw ay matagal nang naglaho. Tinignan ni Madeline si Ava na nasa tabi niya na mukhang nanghihina. "Ava," tinawag ni Madeline si Ava. "Ava, gutom ka ba?" Pinagalaw ni Ava ang talukap ng kanyang mga mata at pagod na sinandal ang ulo niya sa balikat ni Madeline. "Maddie, nagugutom at inaantok ako. Sabi ng lalaki dadalhan niya tayo ng makakain. Bakit ang tagal niya? Bakit hindi pa siya bumabalik?" "Malamang nagsasaya na ngayon ang isang taong kagaya niya." Hula ni Madeline. "Kung ganun, bakit mo siya pinagkatiwalaan at nakipagkasundo ka sa kanya?" Nagbiro si Ava bago bumuntong-hininga. "Noon, akala ko sapat na ang kabaliwan ni Meredith dati. Hindi ko inasahan na napakarami palang babaeng kagaya niya."Tumawa si Madeline at bumuntong-hininga. "Palaging may mga taong gagawa ng masasamang bagay para makuha ang gusto nila, pero naniniwala ako na mapaparu
"Tsk, tsk, nakaka-touch naman ang samahan niyo," pangungutya ni Naya. "Pero wag kang mag-alala, hindi ka mamamatay nang mag-isa." Nagpumilit si Ava na kumilos, ngunit hindi siya makatayo. "Naya, kailangan ba na umabot ka sa pagpatay? Ano bang malalim na galit ang mayroon ka sa'kin?" Pagkatapos magsalita ni Naya, umupo siya sa upuan sa tabi niya. Para bang natatawa siya sa sinabi ni Ava. "Aba, talaga bang tinatanong mo ako kung anong klase ng galit ang meron ako para sa'yo? Heh." Biglang kumurap ang mga mata ni Naya at itinaas niya ang kanyang paa para sipain nang malakas ang balikat ni Ava. Dalawang araw nang hindi nakakakain si Ava. Sobra siyang nanghihina at hindi niya makayanan ang sipa ni Naya. Umungol siya sa sakit at bumagsak sa tabi ni Madeline nang may nakakaawang kondisyon. "Ava, Ava!" Nag-aalalang gumilid si Madeline kay Ava. Gayunpaman, hindi niya matulungan si Ava na tumayo. Sobrang natuwa si Naya nang nakita niya ang eksenang ito. "Ava, natatakot ka na ba?
Nagsimulang tumawa nang malakas si Naya. Samantala, nagkatinginan sina Madeline at Ava. "Ava, ayos ka lang ba?" Ngumiti si Ava. "Wag kang mag-alala, Maddie. Kaya ko pang tumagal." Nang marinig ito, biglang huminto sa pagtawa si Naya. Sa isang iglap, lumingon siya kay Ava nang may napakabangis na pagkilos. "Tumagal? Paano ka pa tatagal?" Hindi nagpatalo si Ava at malamig na tinitigan si Naya. "Kahit na nakakulong ako rito, alam ko na mayroong nagmamahal sa'kin na naghihintay na makabalik ako nang ligtas, at ito ang paniniwala ko. Isa itong bahay na hindi mo maiintindihan." "Iniisip mo pa rin ba na babalik ka nang ligtas? Siguro nag-iilusyon ka pa rin." Ngumiti si Naya at biglang sinindihan ang lighter. Maliit ang apoy, pero kung gusto silang sunugin ni Naya, sapat na ang maliit na apoy para sunugin ang buong abandonadong pabrika. "Ava, sinuwerte ka sa dalawang pagkakataong iyon, pero ngayon, hindi kita hahayaang makatakas pang muli mula sa'kin. Biglang nagkusa si Naya na s
"Eveline, nakakainis ka rin kagaya ng p*tang to!" Kalmadong ngumiti si Madeline habang hinarap niya ang mabangis na ekspresyon ni Naya. "Ganun ba? Nakakainis ba ako? Wala naman akong masyadong koneksyon sa'yo, Ms. Mendez. Bakit ba ayaw na ayaw mo sa'kin?" "Ang lakas ng loob mong tanungin sa'kin yan." Naglakad si Naya papunta kay Madeline. Bumaha ang galit sa dibdib niya. "Nagtangka kang gumawa ng patibong para sa'kin at muntik akong makulong!" "Oh? Kailan ko ginawa yun?" Inosenteng nagtanong si Madeline. "Naya, nagkakamali ka ba?" "Hindi ako nagkakamali!" Nagngitngit ang ngipin ni Naya. "Sa mga oras na iyon, umarte kayo ng asawa mong si Jeremy sa parking lot sa baba ng apartment ng p*tang ito para hulihin ako. Buti na lang, sapat ang katalinuhan ko para makatakas. Nakalimutan mo na ba?" Pagkatapos pakinggan ang galit na sigaw ni Naya, kalmado pa ring nakangiti si Madeline. "Hindi ko nakalimutan, pero para bang nagkamali ka. Hindi ikaw ang nakatakas sa disgrasya, kundi si
"Ah!" Napasigaw si Naya sa sakit. Bumagsak din ang lighter na hawak niya at tinignan ang kanyang madugong palad. Nanlumo nang matindi ang kanyang mukha. Sa kanyang pagkataranta, binuksan niya ang mga mata niya at hindi makapaniwala. Bago niya makita ang sitwasyon sa kanyang harapan, ilang mga pulis ang tinutukan siya ng baril at sumugod papunta sa kanya. Ang mas lalong nagpagulat pa sa kanya ay kasama sa kanila si Jeremy. Gayunpaman, hindi siya ang pakay ni Jeremy. Sinulyapan niya lang si Naya nang may pandidiri bago mabilis na naglakad sa tabi ni Madeline at tinanggal ang tali sa katawan ni Madeline. Pagkatapos mapakawalan si Madeline, mabilis siyang tumalikod para tulungan si Ava. Sa pagkakataong ito, hinimatay na sa pagod si Ava. "Ava, Ava!" Kinakabahang tinawag ni Madeline si Ava. "Ava!" Nagmadaling lumapit si Daniel at hinawakan si Ava na unti-unting nawawalan ng malay. "Dan…" Tinignan ni Naya si Daniel na biglang lumitaw at kinakabahang hawak si Ava. Hindi siya p
Si Gina, na nakatayo sa tapat ng pinto, ay nakita ang eksenang ito at papasok na sana nang bigla siyang pigilan ng kanyang asawa.“Huwag ka nang gumawa ng gulo. Gusto mo ba talagang maging binata ang anak mo sa buong buhay niya?”“Sino bang nagsabing gagawa ako ng gulo? Sasabihin ko sa kanila na pumapayag na ako sa kasal na ito, okay?”Nabigla ang asawa niya. “Pumapayag ka na dito?” Sasagot na sana si Gina nang sa sulok ng mga mata niya, bigla niyang napansin ang mga ilaw sa silid. Nasundan ito ng mga hiyaw at palakpakan mula sa loob.Inalis ni Ava ang kanyang sarili sa pagkakayakap ni Daniel. Nagulat siyang makita si Madeline at Jeremy, ang mga magulang niya, at maging si Tom at Maisie na dahan-dahang lumalapit sa kanila nang nakangiti.Tulalang napatitig si Ava kay Madeline. Pagkatapos, doon lang niya naunawaan na nagsabwatan ang lahat ng mga ito para ihanda ito.Siya lamang at ang mga magulang ni Daniel ang hindi nakakaalam.Hindi kailanman binalak ni Daniel na iwan siya. G
Nang marinig ito, dahan-dahang napahinto si Gina. Hindi niya inakalang may respeto pa rin sa kanya si Ava kahit paano sa puso nito. Nagulat talaga siya dito.Ngunit narinig niya kaagad si Madeline na nagsasalita para kay Ava, “Ava, ginalang mo sila, pero kailanman ba ginalang ka nila? Dapat ginagalang niyo ang isa’t isa.”“Pero si Danny ay mananatiling anak nila. Kapag nagpumilit kami ni Dan na ikasal, hindi matutuwa dito ang mga magulang niya sa buong buhay nila,” sinabi ni Ava nang walang magawa. “Ayaw ko talagang maipit si Dan sa bagay na ito.”“Pero Ava…” “Maddie, ‘wag mo akong suyuin. Alam mo dapat na kapag mahal mo talaga ang isang tao, hindi mo kailangang manatili kasama nila. Hangga’t ligtas sila, malusog, at masaya, sapat na ‘yun diba?” Mayroong ngiti ng ginhawa sa mukha ni Ava na parang huli na ang desisyon niya sa puso niya.Gusto pa siyang kumbinsihin ni Madeline, ngunit mukhang wala siyang pwedeng gawin sa sandaling ito.“Ava, aalis ka na pala? Titigil ka na b
Ang mga magulang ni Daniel, na palihim na pinagmamasdan si Ava mula sa malayo, ay unti-unting nabahala sa loob ng kotse.“Hmph, ang kapal naman niyang sabihing may malalim siyang relasyon kay Dan? Ang tagal na at hindi niya pa rin alam kung saan nagpunta si Dan,” umirap si Gina at nagreklamo.Tiningnan ng tatay ni Daniel si Gina. “Huwag kang masyadong mapanlait. Sa ngayon, ang pinakamagalaga ay mahanap natin si Dan. Hindi masamang tao si Ava. Noong una, ayaw mo sa kanya kasi wala siyang magulang, pera, at kapangyarihan. Ngayon, buhay pa at maayos ang mga magulang niya, ang nanay niya ay sobrang yaman, at ang tatay niya ay isang doktor at propesor. Ano pa bang kinaiinisan mo? Gusto mo ba talagang manatiling binata ang anak mo sa buong buhay niya?”Hindi natuwa si Gina nang magreklamo ang kanyang asawa tungkol sa kanya.“Hindi ba tumanggi ka rin noong una? Pumayag ako sa relasyon nila pagkatapos noon, pero tumanggi ang tatay mo at piniling isalba ang kanyang reputasyon. Bakit mo ako
Pagkatapos basahin ni Old Master Graham ang mensahe ni Daniel, nanlaki ang mata niya sa sobrang galit.‘Kalalabas lang niya ng ospital at tumakas siya para sa isang babae?‘Sinabi niya pang kung hindi niya mapapakasalan ang babaeng ‘yun, hindi siya ikakasal?’Hindi hahayaan ni Old Master Graham na mangyari ito.Ngunit nang maisip niya ito, nabahala pa rin siya.Kapag talagang hindi ikinasal si Daniel dahil dito, hindi ba ito na ang magiging katapusan ng Graham family?‘Hindi ko dapat hayaang mangyari ito.’Paglabas ni Ava, hinanap niya si Daniel sa mga lugar na naiisip niya. Ngunit pagkatapos niyang gugulin ang buong umaga sa paghahanap, hindi pa rin niya mahanap si Daniel. Sinubukan niyang tawagan si Daniel, at kahit na kumonekta ang tawag, lagi itong hindi sinasagot.Paglipas ng oras, napagod nang sobra si Ava. Umupo siya sa kanyang bangko sa tabi ng kalsada at pinagmasdan ang mga taong dumadaan. Pagkatapos, isang matinding pagkatuliro ang naramdaman niya.‘Dan, napagpasya
“Uuwi na ako!”Tumakbo pabalik si Gina. Pagkatapos, bigla siyang lumingon at pinigilan si Ava na susunod na sa kanya.“‘Wag kang susunod sa akin! Hindi ka tanggap sa pamamahay namin.”Sa kabila ng babala ni Gina, hindi mapigilan ni Ava na hanapin si Daniel. Hindi niya alam kung anong nangyayari. Paanong biglang nakaalis nang mag-isa si Daniel? Malinaw na nasa coma siya sa ospital. Hindi siya gumising sa mga araw na iyon. Habang papunta doon, tinawagan ni Ava si Daniel, ngunit hindi sumagot si Daniel.Hindi alam ni Ava kung dala ba ni Daniel ang phone niya, ngunit sa madaling salita, hindi niya ito makausap.Gustong-gusto niyang tumayo sa harapan ni Daniel ngayon na, ngunit mabagal ang daloy ng trapiko.Nang masundan ni Ava si Gina sa pintuan ng Graham Manor, narinig niya ang malakas na boses ni Gina. “Ano? Nawawala si Dan? Saan siya nagpunta? D-Diba kagigising lang niya? Anong nangyayari?”“Tingnan mo ito at malalaman mo kung anong nangyayari.” mukhang may pinagagalitan ang
Natulala sandali si Ava sa ward na walang laman. Pagkatapos, nahimasmasan siya at kaagad niyang hinanap si Daniel.Ngunit pagkatapos maghanap nang matagal, hindi nahanap ni Ava si Daniel, kaya nabahala siya.Sa sandaling ito, dumating rin si Gina.Nakita niyang walang laman ang ward, at si Daniel na dapat na nakahiga sa kama ay naglaho.“Anong nangyayari? Nasaan si Dan? Inilayo ba ng doktor si Dana?” tumingin si Gina kay Ava at nagtanong nang mukhang naiinis. Sanay na si Ava sa ugali ni Gina, kaya hindi na siya nakipagtalo pa kay Gina. Sa halip, sumagot siya, “Gusto ko ring malaman.”“Paanong hindi mo alam? Nauna kang dumating sa akin.” “Wala na sa ward si Dan pagdating ko,” sinabi ni Ava at tumalikod. “Pupunta ako sa nurse station para magtanong.”“Sandali.” Hinablot ni Gina si Ava, habang ang kanyang mukha ay nagdidilim.“Ava, sasabihin ko sa’yo. Ang dami nang pinagdusahan ni Dan dahil sa’yo. Dahil sa’yo, nakulong si Naya at ang kanyang nanay. Malinaw na hindi ka nababag
Dahil ito ang naiiisip ni Julie, naipakita nitong isa siyang makatwirang tao.“Lily.” lumapit si Julie kay Lillian at umupo, binigyan ito ng maamong pagbati. “Lily, gustong-gusto talaga kita. Hiling ko na sana palagi kang masaya, at hiling ko na sana makapagsalita ka na.” Magaling umunawa si Lillian. Ngumiti siya nang malambing at tumango nang maigi, ipinapakitang tinatanggap niya ang basbas ni Julie. Tumayo si Julie at hinarap si Fabian. Sa ngayon, mas matindi na ang paghanga sa mga mata niya at nabawasan na ang pagpupumilit niya noon.Kung may gusto ang isang tao, hindi nito kailangang magpumilit lagi para dito.Hindi na nagsalita pa si Julie at nginitian na lamang si Fabian.Hindi na rin nagsalita pa si Fabian. Yumuko siya at kinarga si Lillian. Bago tumalikod, binigyan niya si Julie ng isang maamong ngiti.“Ms. Charles, pwede ka pa ring lumapit sa akin kung kailangan mo ng tulong sa susunod. Kahit anong mangyari, may utang na loob pa rin ako sa’yo.” Ngumiti si Julie at u
"Narinig ko," diretsong pag-amin ni Fabian. Inisip ni Julie ay mahihiya siya dahil dito, pero hindi niya alam kung bakit kalmado pa rin siya. Kahit na ganoon, bahagya pa rin siyang nahiya. Para hindi mahiya si Julie, ngumiti si Fabian at nagsabing, "Gusto kitang tulungan na makaalis sa sitwasyong iyon, Ms. Charles, pero ayaw kong lumagpas sa limitasyon ko. At saka hindi ko inasahan na may kumuha ng video at pinakalat ito sa internet. Nagdala kami sa'yo ng maraming problema. Pasensya na talaga." Huminto si Fabian sa pagsasalita, pagkatapos ay malambing na tumingin kay Lillian. "Pero Ms. Charles, wag kang mag-alala, hindi na mangyayari ang ganitong problema sa hinaharap." Sandaling napahinto si Julie nang marinig niya ang mga salitang iyon, at sa hindi maipaliwanag na paraan, nakaramdam siya ng malakas na pakiramdam ng kawalan na nagmumula sa kailaliman ng puso niya. Nagdududa siyang tinignan si Fabian, at gayon na nga, nalungkot siya sa mga kasunod na salitang narinig niya.
Ang eksena ng paggawa ng gulo ni Mr. Martinez at ang pagligtas ni Fabian kay Lillian sa dulo ay nakuhanan lahat at pinakalat sa internet. Medyo may konsensya pa ang taong ito at tinakpan ang mukha ni Lillian, ngunit malinaw na nakikita ang anyo ni Fabian sa video. Nakilala ni Patty ang tao sa video biglang si Fabian sa isang tingin. Pagkatapos makita ang mga komento sa ibaba, mas lalong kinabahan si Patty. "Julie, paano kang nagkagusto sa isang single father?" Kumunot ang noo ni Julie. "Oo, hindi ko to itatanggi. May gusto nga ako kay Mr. Johnson." "Ano?" "Tsk tsk… Julie, gusto mo ba talaga ang single father na'to?" Napakatuso ng mga mata ni Mrs. Gill. "May nag-ungkat ng lahat ng impormasyon niya, at lumabas na ang lalaking ito ay ang nakababatang kapatid ni Yorick. Noon, gumawa ng lahat ng klase ng gulo si Yorick at ginawa ang kahit na anong gusto niya sa F Country. Ang kapatid niyang babae, si Lana, ay kilala ring masama sa circle natin." "Ano? Nakababatang kapatid si