Mayroong lamesa hindi malayo sa kanya. Nang makita ang mga gamit na nakalapag dito, natulala sagit si Madeline bago siya sumugod patungo sa lamesa. Ang phone at wedding ring ni Jeremy ay malinaw na nakikita sa gitna ng ilaw. Dinampot ni Madeline ang wedding ring at ang phone, siguradong nanggaling doon si Jeremy, pero hindi alam ni Madeline kung saan nagpunta si Madeline pagkatapos nito. Nang maalala niya ang lalim ng galit ni Carter kay Jeremy, lalong nabahala si Madeline.“Jeremy.” Pinisil ni Madeline ang singsing at phone na hawak niya at marahang tinawag ang pangalan ni Jeremy. “Hindi Eveline, kailangan mong kumalma, dapat kumalma ka.”Paulit-ulit na sinabi ni Madeline para mapakalma niya ang kanyang sarili. Tumingin siya sa pulang tuldok sa kanyang phone, na nagpapakitang malapit ang lokasyon ni Jeremy, at tapos naalala niya ang nangyari nitong umaga. Sa sandaling iyon, dinala siya ni Fabian dito, ngunit hindi nagtagal pagpasok niya, lumabas si Carter mula sa lugar n
”Sa mga oras na iyon, dumating siya sa buhay ko na parang isang liwanag, na nagpaliwanag sa madilim kong kinabukasan. Pagkatapos noon, nakabangon ako at naibalik ko ang tiwala ko sa sarili ko.”Nagbalik-tanaw si Shirley nang may maliit na ngiti sa kanyang mukha, ngunit kaagad na naglaho ang ngiti niya sa ilalim ng liwanag ng buwan. Unti-unting nawalan ng liwanag ang mata niya. “Ngunit sa huli, inalis niya ang tiwala ko sa sarili ko…”Tinawanan nang malungkot ni Shirley ang kanyang sarili, at alam ni Madeline ang ibig-sabihin niya. “Nauunawaan ko nang maigi ang nararamdaman mo.”Dahan-dahang lumapit si Madeline sa tabi ni Shirley, ngunit isang maginhawang ngiti ang lumitaw sa maliit niyang mukha. “Dati katulad mo ako. Wala akong respeto at pagmamahal sa sarili ko sa harap ng lalaking mahal ko, ngunit nalaman ko na ang magmahal nang bulag sa isang tao ay parang isang paru-parong lumalapit sa apoy. Pinapahiya ko lang ang sarili ko.”“Sa kasamaang-palad, huli ko na naintindihan
Tinignan ng lalaki ang kamang walang laman nang tulala. Hindi siya makapaniwala sa nakikita niya. Kaagad siyang tumakbo sa bintana habang mukhang natataranta at nakitang bukas ang bintana. Higit pa rito, mayroong malinaw na bakas ng paa sa bintana sa labas. Ito ang ikalimang palapag, talagang tumalon si Carter mula sa ganito kataas! Habang natataranta, kaagad na tinawag ng lalaki ang mga superior nito. Nagtinginan si Madeline at Shirley at lumabas ng kwarto nang magkasama. Di nagtagal, tinulak ni Madeline si Shirley direkta sa ibaba ng kwarto kanina. Talagang may bakas na mayroong dumaan sa halamanan. Kaya sigurado silang bumaba si Carter mula sa ikalimang palapag at tumakas. Dalawang beses siyang nabaril, at ang mga sugat sa kanyang braso at binti ay medyo malubha, ngunit nagawa pa rin niyang makatakas habang nasa ilalim ng surveillance. Hindi mapigilang mapabuntong-hininga ni Madeline. “Noon pa siyang hindi madaling mapagod, pero hindi ko inasahang magagawa niya ang g
”Lily, may kailangan lang gawin si Daddy. Babalik din ako kapag tapos na, Pwede mo ba akong hintayin?” Masunurin at maunawain na bata si Lillian, kaya nung sinabi ito ni Madeline, tumango siya kaagad. Tinignan ni Madeline si Lillian na puno ng pasasalamat at saka itinaas ang manggas ng damit ni Lillian para tignan ang balat nito. Ang mga maliit na pantal sa kanyang katawan ay kapansin-pansin, pero ang mga pulang pantal na iyon ay hindi na dumami simula nung lumitaw ang mga ito. Ito ay dahil sa inutusan ni Shirley si Evan na bumili ng isang oral medicine para pansamantalang pigilan ang pagkalat ng sakit. Hindi talaga inaasahan ni Shirley na gagawin ni Carter ang ganitong bagay sa isang bata. Marahil ay tinurukan niya ang bata sa gabi habang natutulog silang dalawa ni Lillian. Hindi rin alam ni Shirley kung ilang bote ng half-complete test reagents na gawa niya ang meron si Carter. Baka nung naisip niya na kailangan niya ito, gagamitin niya ang malupit na paraan na ito
Sa may lumang address ng Stygian Johnson Gang.Sa may madilim na kulungan sa ilalim nito, maririnig ang tunog ng tubig mula sa siwang ng pintuan. Ng ay langit-ngit, ang mabigat na bakal na tarangkahan ay malumanay na bumukas. Isang mahinang sinag ng liwanag ang nagmula sa siwang ng pinto. Click.May nagbukas ng ilaw. Si Jeremy, nakakulong sa may pool, ay tinaas ang kanyang mga mata at nakita si Carter na mapagkumbabang nakatitig sa kanya. Subalit, napansin ni Jeremy na mukhang hapo at madungis si Carter sa mga sandaling iyon. At isa pa, maputla ang mukha nito. Wala na ang lakas ng loob na meron ito noong nakaraang araw. Binaba ni Carter ang kanyang mga mata para tignan si Jeremy na nakakulong sa pool. Ang tubig sa pool ay hindi naman malalim, umaabot lang ito sa binti ni Jeremy, pero malaki at malalim ang pool. May dalawang metro ang taas nito at nababalot ito ng mga tile. Walang sinuman ang makakaakyat palabas ng pool na ito pwera na lang kung marunong kang lumipad.
Napansin ito ni Jeremy, at base sa pagod at maputlang mukha ni Carter, napagtanto rin ni Jeremy na malamang ay sugatan si Carter. Subalit, hindi alam ni Jeremy kung paano siya nasugatan. Kahit na ganoon, nang magsalita si Carter, naisip ni Jeremy na mayroong mali. Sa kung anong dahilan, biglang naalala ni Jeremy ang mga salitang pinag-usapan nila ni Madeline. Naalala niya pa ang sinabi ni Madeline sa sandaling iyon, "Jeremy, sa tingin ko may kinalaman si Carter sa kamatayan ni Ryan." Tahimik na nag-isip si Jeremy, ngunit hindi niya pinakita sa kanyang mukha ang pagdududa at pagtataka sa kanyang puso. Nang makita ni Carter na nanahimik si Jeremy, mas lalong lumaki ang ngisi sa kanyang mukha. "Nagtataka ka ba? Sa tingin mo ba kakaiba to?" Tanong ni Carter nang nakangiti. Pagkatapos ay nagpatuloy siya, "Jeremy, masasabi ko rin sa'yo na sinira ko ang relasyon ninyo kay Fabian at pinagmukha sa kanya na kayo ang nagsanhi ng pagkamatay ng kuya at ate niya. Kaya iyon ang dahilan
"Basement?" Pagkatapos ng ilang sandali ng pagtataka, naintindihan na ni Fabian ang ibig sabihin ni Madeline. "Eveline, suspetsa mo ba ay nasa lumang bahay pa rin na pagmamayari ng Stygian Johnson Gang si Jeremy?""Oo," sagot ni Madeline nang walang pag-aalinlangan. "Sinabihan ni Carter si Jeremy na makipagkita sa kanya rito at nandito rin si Carter sa oras na iyon, kaya may dahilan ako para maniwala na naroon rin si Jeremy." Nang marinig niya ang sinabi ni Fabian, biglang naramdaman ni Fabian na makatwiran ito, ngunit wala siyang maisip na pagtataguan sa bahay ng Stygian Johnson Gang. Siguro mayroon nga, pero hindi niya alam ang tungkol dito. Pagkatapos niya itong maingat na pag-isipan, napakadelikado ng mga transaksyon ni Yorick noon. Kung kaya't baka nagtayo siya ng ilang pagtataguan sa bahay ng Stygian Johnson Gang para mayroon silang pagtataguan. "Eveline, nandiyan ka ba sa bahay ngayon?" Nag-aalalang tanong ni Fabian. "Narinig ko na tumakas si Carter sa ospital. Kaya kun
Ngayong may sugat ang binti niya, ang bagal ng kanyang paglalakad. Sinimulang sundan ni Madeline si Carter. Kahit na mabagal maglakad si Carter, nalaman ni Madeline na malalim ang kanyang pagkakaintindi sa panloob na struktura ng bahay ng Stygian Johnson Gang. Sandali siyang sinundan ni Madeline at nakarating siya sa hardin sa likod ng bahay. Nalanta na ang mga bulaklak sa bakuran at maraming patay na dahon sa lapag na napabayaan. Ngunit, mayroon isang bahagi ng lupa na may kaunting dahon sa malapit. Biglang may naisip si Madeline nang sa sandaling ito, naglakad si Carter at pinindot ang nakatagong pindutan sa gilid ng mga bulaklak, pagkatapos ay lumitaw ang isang daan papunta sa ilalim ng bukas na lugar na walang dahon. Sa hindi inaasahan, mayroong pagtataguan sa bahay ng Stygian Johnson Gang. Nagulat si Madeline, nginig naisip niya na normal lang para kay Yorick na magtayo ng ganitong lugar noong nasa ganoong klase siya ng negosyo. Gayunpaman, hindi siguro hinayaan ni