Sa sandaling ito, pumunta ang security guard sa gitna ng kalsada at pinigilan ang kotse ni Charlie, sinasabi, “Iho, bakit ka bumalik ulit? Hindi ba’t sinabi ko na sayo kanina na kailangan mo munang gumawa ng appointment sa group?”Nasorpresa si Jeevan nang makita niya na nilapitan ng security guard ang mga bisita at sinabi na pumunta na sila dito kanina.Mabilis siyang lumapit sa security guard at hinila siya sa tabi, pagkatapos ay tinanong si Charlie, “Hello, Sir, ikaw ba ang eksperto na pinadala ng Schulz Group?”Tinuro ni Charlie si Vera, na nasa tabi niya, at sinabi nang nakangiti, “Hindi ako ang eksperto. Ang babaeng ito ang totoong eksperto.”Mukhang nalito ang security guard at sinabi, “Iho, kailan kayo naging eksperto?”Sinabi nang nagmamadali ni Jeevan, “Mr. Dmitri, bakit mo kinakausap nang ganito ang mga bisita? Ang mga marangal na bisita na ito ay nandito para gabayan at suriin ang trabaho natin. Hindi ka dapat makialam. Bilis, buksan mo ang gate!”Kahit na nasorpresa
Sa mga mata ni Jeevan, sina Charlie at Vera ay katumbas ng Diyos ng Kayamanan, kaya kung gusto nilang umakyat sa bundok, natural na kailangan niyang makipagtulungan nang buo.Kaya, sinabi niya agad sa kanila, “Mangyaring maghintay kayo saglit, mga marangal na bisita. Kukuha ako ng ilang tao at magdadala ng mas maraming ilaw para samahan kayong umakyat!”Kinaway ni Charlie ang kanyang kamay, “Hindi na. Nasa yugto pa rin kami ng palihim na inspeksyon. Ayaw naming lumabas ang kahit anong balita, kaya hindi mo kailangan itong ayusin nang sadya. Hayaan mo na tapusin ng iba ang trabaho nila at magpahinga. Pabalikin mo ang lahat ng staff at security guard mula sa Mount Violet. Bukod dito, ipapatay mo sa mga security guard ang lahat ng surveillance camera sa Mount Violet. Aakyat lang kami para tumingin.”Dati, hinding-hindi papayag si Jeevan sa ganitong hiling. Kahit na ang Mother of Pu’er Tea sa Mount Twint ay hindi ang pinakamagandang puno ng Pu’er tea, sikat pa rin ito sa Yorkshire Hill.
"Bukod pa doon, noon, hindi ganito kaganda ang kondisyon ng pagtubo ng mga dahon ng tsaa. Ngayon, bawat dahon ay sobrang lusog at may napakagandang kulay. Ang mas kahanga-hanga pa, kaya nang kontrolin nang mabuti ang mga peste, kaya mataas din ang ani ng huling produkto. Mas maraming tumutubo at mas kaunti ang nasisira, kaya mas mataas ang kabuuang output kumpara sa sinaunang panahon.""Sa mga nagdaang taon, ganito na ang naging breeding strategy para sa dahon ng tsaa: mas mataas ang ani, mas maganda; mas perpekto ang hitsura, mas mainam; at mas matibay laban sa mga peste, mas kapaki-pakinabang. Dahil sinabayan ito ng paggamit ng fertilizers at pesticides, natural lang na tumaas nang husto ang efficiency ng output sa bawat ektarya."Dito idinagdag ni Vera, "Pero kahit na tumaas ang ani at dami nito, dahil sa patuloy na pagbuo ng bagong varieties, bumababa naman ang kalidad ng lasa ng mga dahon ng tsaa. Kung magkakaroon tayo ng pagkakataon sa hinaharap, pwede nating subukan na palagui
Noon pa man ay naguguluhan na si Vera kung bakit bigla na lang naging mabait sa kanya si Charlie mula noong dinala siya ng singsing sa top floor ng Scarlet Pinnacle Manor.Hindi lang niya binigyan si Vera ng parte sa lahat ng mga pill niya, ngunit nangako rin siya ng mas mahabang buhay para kay Mr. Raven at sa iba pa. Iniwan pa ni Charlie ang lahat ng kanyang gawain para samahan siya sa Yorkshire Hill.Ang gusto lang naman ni Vera ay mabisita ang libingan ng kanyang mga magulang sa Mount Twint, pero hindi niya inakala na bibilhin mismo ni Charlie ang Violet Group na may-ari ng Mount Twint. Balak pa ni Charlie na magsagawa ng malawakang renovation dito para mapadali ang kanyang mga pagbisita sa puntod ng kanyang mga magulang.Napakayaman din ni Vera, pero para sa kanya, hindi kayang sukatin ng pera ang ginawa ni Charlie. Talagang pinapahalagahan siya ni Charlie para bigyan siya ng ganitong klaseng atensyon at pag-aalaga.Hindi mali si Vera sa kanyang hinala. Talagang pinapahalagahan
Si Charlie, na nasa tabi, ay nagsalita, "Sige, Mr. Windsor, iniiwan na namin sa iyo ang lahat dito. May iba pa kaming dapat asikasuhin, kaya aalis na kami."Nagtaka si Jeevan at nagtanong, "Madilim na sa na ngayon, kaya hindi niyo kailangan magmadaling umalis. Naghanda ako ng masasarap na pagkain at alak sa dining hall. Bakit hindi muna kayo kumain? Ako na rin ang bahala sa inyong tutuluyan ngayong gabi!"Ngumiti si Charlie at sinabi, "Hindi na kailangan. Maraming salamat sa iyong alok, Mr. Windsor, pero kailangan na talaga naming umalis. Hindi na namin dapat patagalin pa ang aming pananatili rito."Nang makita ni Jeevan na disidido na silang umalis, tumango na lang siya at sinabi, "Kung ganoon, hindi ko na kayo pipigilan."Kinamayan ni Charlie si Jeevan at inalalayan si Vera papunta sa sasakyan. Sa dilim ng gabi, mabilis silang umalis sa pabrika ng Violet Group at tumungo papuntang Banna.Hindi mahirap hanapin ang Heavenly Lake kung saan nanirahan noon si Vera. Mayroon lamang isa
Tumango si Charlie at sinabi, "Kung ganoon, iparada na lang natin ang sasakyan sa labas ng nayon at maglakad na lang pababa.""Sige!" Agad na nanabik si Vera. Matapos gumala sa loob ng mahigit tatlong daang taon, ito pa rin ang paborito niyang lugar, at ito rin ang pinaka-namimiss niya.Sinunod ni Charlie ang direksyon ni Vera at ipinarada ang sasakyan sa gilid ng kalsada, ilang daang metro mula sa pasukan ng nayon. Kinuha niya ang camping gear at magkasama silang bumaba sa gilid ng Heavenly Lake.Naglakad si Vera ng halos dalawang milya sa tabi ng Heavenly Lake sa ilalim ng liwanag ng buwan at mga bituin hanggang sa nahanap niya ang eksaktong lugar kung saan lumaki ang Mother of Pu’er Tea.Itinuro niya ang bahagyang nakaangat na bahagi ng lupang kulay dilaw sa dalampasigan at sinabi, "Dito siguro lumago ang Mother of Pu’er Tea."Pagkatapos tumingin sa paligid, napansin ni Charlie na sa ilalim ng liwanag ng buwan, punong-puno ng damo at puno ang paligid, maliban sa bahaging ito ng
Nang makita ni Charlie ang takot sa mukha ni Vera at ang bihira niyang pagkabalisa habang nagsasalita, agad niyang tinanong, "Miss Lavor, ano sa tingin mo ito?!"Hindi agad sumagot si Vera. Nakatitig lang siya sa mabilis na kumakapal na madidilim na ulap sa langit. Binulong niya, "Ang mga ulap na ito ay mukhang magulo, pero may bahagyang komplikadong pattern dito. Para bang... Para bang ang Hexagram of Thunder mula sa Book of Changes at Eight Diagrams...""Hexagram of Thunder?" nagulat si Charlie at sinabi, "Talaga bang kinakatawan ng mga ulap na ito ang isang hexagram?"Tumango si Vera, binulong, "Ang Hexagram of Thunder ay palaging masalimuot. Ang mga sinaunang tao ay may kasabihan na ‘Dumarating ang kulog na may panginginig at halakhak; ginugulat ang paligid nang hindi nawawala ang diwa nito.’ Kapag lumitaw ang hexagram na ito, nangangahulugan ito na may isang hindi inaasahang pangyayari na magaganap, at ito ay tiyak na isang makapangyarihan na kaganapan!"Lalong nagulat si Char
Bigla na lang napaiyak si Vera. Itinuro niya ang lupa sa ilalim ng kanyang mga paa at sinabi nang may matinding pananabik at kaba, “Alam ko kung sino ang humihingi ng tulong! Siya! Ang Mother of Pu’er Tea!”Mas lalong naguluhan si Charlie sa sagot na iyon. “Hindi ba nabigo ang Mother of Pu’er Tea na lampasan ang tribulation tatlong daang taon na ang nakalipas? Paano siya makakahingi ng tulong sa atin ngayon?! At saka, isa lang siyang puno, paano niya magagamit ang mga ulap sa langit para humingi ng tulong sa atin?!”Binulong ni Vera, “Hindi ko alam ang dahilan at naiintindihan ko kung bakit ka may pagdududa, pero ramdam ko ang pamilyar na pakiramdam na iyon. Ang Mother of Pu’er Tea ito…”Sinabi ni Charlie, “Sige. Sabihin na nating tama ka at ang Mother of Pu’er Tea nga ang humihingi ng tulong sa atin gamit ang mga ulap. Pero ano mismo ang kailangan niyang gawin natin? Paano natin siya matutulungan?”Nakaramdam din ng pagkabalisa si Vera habang sinasabi, “Hindi ko alam… Ang nararamd
Pagkatapos niyang magsalita, tahimik niyang tinanong si Charlie, “Charlie, bakit ka tinatawag ni Miss Lavor na ‘Young Master’?”Nag-isip sandali si Charlie, saka ngumiti at sinabi, “Mahilig siya sa ancient culture. Huwag ka nang magulat kung tawagin pa niya ang sarili niya bilang 'ang aba'.”Umiling si Jeremiah at ngumiti habang sinasabi, “Matanda na ako, hindi ko na talaga maintindihan ang hilig ng mga kabataan ngayon.”Pagkatapos ay hininaan niya ulit ang boses niya at sinabi kay Charlie, “Pero may tindig talaga si Miss Lavor na parang isang maharlikang babae. Medyo bata lang siya. Kung hindi, bagay sana siya sayo.”“Oo nga, bata pa talaga siya…” Tumango si Charlie habang nakangiti, pero sa isip niya, ‘Kung alam mo lang na mahigit tatlong daan taon na si Vera, baka magulat ka nang sobra.’Pagkatapos nito, sabay na silang pumunta ni Jeremiah sa dining room.Binubuksan ni Vera ang mga biniling almusal nang inabot ni Charlie ang photo album kay Jeremiah at tinanong siya, “Lolo, naa
Hatinggabi na nang lumayag ang isang cargo ship mula sa Blue Bay, sakay si Stephen papuntang Tahiti sa South Pacific.Nakatayo si Stephen sa hulihan ng barko at nilamon ng emosyon habang pinapanood ang lungsod na unti-unting nawawala sa dilim ng gabi. Dati siyang pinagkakatiwalaang tauhan ni Curtis, ang ama ni Charlie. Dalawampung taon na ang nakalipas nang ibigay sa kanya ni Curtis ang dalawang misyon: una, protektahan ang kaligtasan ni Charlie pagkatapos ng mangyayari sa kanya, at pangalawa, sundin ang lahat ng utos ni Ashley. Sa paglipas ng mga taon, kahit nanatili siyang butler ng pamilya Wade, ang lahat ng ginawa niya ay ayon talaga sa mga utos ni Ashley.Sa mahigit sampung taon, kahit si Jeremiah ay walang alam kung buhay pa ba o patay na si Charlie. Dahil hindi inatasan ni Curtis si Stephen na ipaalam ang sitwasyon ni Charlie kay Jeremiah. Si Ashley pa rin ang may hawak ng lahat sa likod ng mga pangyayari.Nang maramdaman lang ni Ashley na dumating na ang tamang panahon, saka
Napabuntong-hininga si Charlie at sinabi, “Posible nga. Sa biglaan niyang pag-alis, parang pakiramdam ko na mahihirapan na akong makita siya ulit. Matalinong tao siya, at alam niyang hindi siya pwedeng magtago habambuhay. Kaya hindi niya gagawin na patayin lang ang cellphone niya ngayong gabi tapos babalik lang bukas sa Wade Mansion na parang walang nangyari, maliban na lang kung disidido na siyang hindi na muling magpakita pagkatapos niyang umalis.”Nagulat si Vera at nagtanong, “Sa puntong ito, ano pa bang itinatago ni Mr. Thompson sa iyo? Hindi ba’t matagal na niyang tinutupad ang mga utos ng iyong ama? Bakit bigla na lang siyang aalis ngayon? Alam ba niyang tatanungin mo siya tungkol sa mga larawan na ito?”Umiling si Charlie at sinabi, “Hindi ko alam kung ano ang iniisip niya, pero base sa pagkakakilala ko sa kanya, tapat siya sa pamilya Wade. Baka may sarili siyang dahilan kung bakit siya umalis nang hindi nagpapaalam, o baka ito rin ay bahagi ng mga plano ng aking ama.”Sinabi
Alam ni Charlie na si Stephen ang dating pinaka-pinagkakatiwalaang tauhan ng kanyang ama, at sigurado siyang maraming masusing plano ang iniwan ng ama niya noon. Kahit matagal nang nagsisilbi si Stephen sa pamilya Wade, ang totoo, halos lahat ng oras at lakas niya ay nakatuon sa pagtupad ng mga misyon na binigay sa kanya ng kanyang ama.Nang maalala ni Charlie na bahagi rin si Raymond ng plano ng kanyang ama, naisip niyang malamang ay may alam din si Stephen tungkol sa kanya. Kaya sinabi niya kay Vera, “Hindi ko pa masyadong natanong si Mr. Thompson ng mga detalye dati, pero mukhang kailangan ko na talagang kausapin siya ngayon at hingan siya ng malinaw na sagot.”Sa sandaling iyon, nakatuon ang isip ni Charlie sa pagbubunyag ng lahat ng nangyari noon at ng mga planong iniwan ng kanyang ama. Kahit pa kailangan niyang gumamit ng psychological hints kay Stephen, determinado siyang makuha ang lahat ng impormasyon na alam ni Stephen.Dahil doon, sinabi niya kay Vera, “Hahanapin ko na si
Sinabi ni Charlie, “Makakauwi rin ako agad, siguro mga isa o dalawang araw pa.”Sagot ni Jacob, “Ayos! Pagbalik mo, maghanap tayo ng lugar na pwedeng mag-barbecue at mag-beer!”“Sige.”Pagkatapos pumayag sa hiling ni Jacob, nagpaalam si Charlie sa kanya sa tawag. Pagkababa niya ng tawag, tinanong niya si Vera na nasa harapan niya, “Miss Lavor, ano sa tingin mo?”Sagot ni Vera, “Sa tingin ko, hindi nagsinungaling ang biyenan na lalaki mo, at tugma ang kwento niya sa hinala ko.”Nagpatuloy si Vera, “Naniniwala ako na posibleng matagal nang pinaghandaan ng ama mo, halos dalawampung taon na, ang pagkuha mo sa Apocalyptic Book. Base sa kwento ng biyenan na lalaki mo, kusa talagang nabasag ang vase, at yung vibration na binanggit niya, baka galing talaga iyon sa mismong Apocalyptic Book.”“Kaya ang hinala ko, hindi lang kung sino-sino ang pwedeng makakuha ng Apocalyptic Book sa pamamagitan ng vase. Dapat ang tao ay pasok sa mga requirements ng libro at karapat-dapat para mabuksan ito. S
Sinabi ni Jacob nang hindi nasisiyahan, “Syempre hindi ako malamya. Alam mo naman ang kalagayan ko sa pera. Si Elaine ang humahawak ng lahat ng pera sa bahay, at halos wala akong naitatabi, baka ilang libo lang. Kaya kahit anong antique ang tinitingnan ko, doble-ingat ako palagi. Baka mabitawan ko, mahawakan nang mali, o mapagbintangan pa akong may ginagawang kalokohan…”Sa puntong ito, nagpatuloy si Jacob nang naiinis, “Sa araw na iyon, parang may sumpa rin yung jade vase na iyon. Pagkahawak ko, parang may langis, at dumulas agad ito mula sa kamay ko. Nahulog ito sa sahig at nabasag. Baka sinadya talaga ni Mr. Cole na pagbintangan ako.”Napaisip si Charlie, “Pa, noong nabasag yung jade vase, ako ang nag-ayos noon gamit ang egg whites. Hindi ko naman maalalang parang may langis iyon. Ang pagkakaalala ko, medyo magaspang ang vase dahil galing pa iyon sa Tang Dynasty. Hindi makinis ang glaze, parang may buhangin pa nga ang pakiramdam kapag hinawakan. Paano ito dumulas sa kamay mo?”“Eh
Lubhang ikinagulat ni Charlie ang tanong ni Vera. Pero sa masusing pag-iisip, mukhang may punto nga ito. Kung isa talaga itong malaking plano na inihanda sa loob ng mahigit dalawampung taon, imposibleng iaasa ito sa isang taong hindi maasahan para sa isang napakahalagang bahagi ng plano.Alam ng lahat kung gaano ka-hindi maasahan si Jacob, at si Charlie na mismo ang pinaka nakakaalam nito. Kahit biyenan na lalaki niya si Jacob, masasabi ni Charlie nang buong tiwala na kung sa kanya nakasalalay ang tagumpay o kabiguan ng isang mahalagang plano, malamang sa malamang ay mabibigo ito.Kaya agad niyang kinuha ang cellphone niya at tinawagan si Jacob.Sa sandaling iyon, nakahiga si Jacob sa kwarto niya sa Thompson First habang abala sa pagkalikot ng cellphone niya. Mula nang magsama sina Matilda at Yolden, tila nawala na ang lahat ng kasiyahan sa buhay niya. Dagdag pa roon, nasa bahay din si Elaine na kinaiinisan at kinasusuklaman niya, kaya’t ang tanging libangan na lang niya ay ang magku
“Pero namatay na ang ama ko dalawampung taon na ang nakalipas. Hindi naman siya isang Feng Shui master na katulad mo, kaya paano niya malalaman noon pa lang na kailangan kong malagpasan ang pagsubok na iyon sa edad na dalawampu’t pito?”Napakunot ang noo ni Vera.Matapos ang matagal na pag-iisip, sinabi niya, “May punto ka. Ayokong bastusin ang sinuman, pero parang imposibleng mahulaan ng iyong ama nang ganoon ka-eksakto ang mga mangyayari dalawampung taon na ang nakalipas.”Dagdag ni Charlie, “Nang makilala ko si Master Lennard sa Mount Wintry, sinabi niyang pumunta siya sa Eastcliff para piliin ang Mount Wintry bilang isang geomantic treasure land para sa pamilya Wade, alinsunod sa kahilingan ng lolo ko. Kinumpirma ko na ito sa lolo ko at sa iba pa. Sa panahong iyon, masama ang sitwasyon ng pamilya Wade, at totoo ngang naghanap ng tulong ang lolo ko kung kani-kanino bago niya nahanap si Master Lennard. Kaya hindi posibleng naplano ng ama ko ang paglabas ko sa dragong stranding pred
Nararamdaman ni Jasmine na may gustong siguraduhin si Charlie, pero nang mapansin niyang ayaw ni Charlie na ipaliwanag nang malinaw ang mga bagay, naging maunawain siya at hindi na siya tinanong. Sa halip, magalang niyang sinabi, “Master Wade, kung may kailangan ka o may gusto kang itanong, huwag kayong mag-atubiling tumawag sa akin kahit kailan.”“Sige, salamat.”Nagpasalamat si Charlie kay Jasmine at ibinaba ang tawag. Napansin ni Vera ang tila naguguluhang ekspresyon niya kaya hindi niya napigilang magtanong, “Young Master, ano naman ang bumabagabag sayo ngayon?”Kalmadong sagot ni Charlie, “Bigla ko lang naalala ang isang bagay. Noong nakuha ko ang Apocalyptic Book, para siyang libro pero parang hindi rin. Pagkapulot ko, kusa itong naging pulbos, pero sa hindi maipaliwanag na dahilan, ang laman nito ay agad na naitala sa isipan ko…”Sandali siyang tumigil bago nagpatuloy, “Ibig bang sabihin nito, ang Apocalyptic Book ay para lang talaga sa isang gamitan, at nakatakda na isang ta