“Nakikipagtalo sa pulis?!”Tinanong ni Charlie sa sorpresa, “Paano nakipagtalo si Mama sa pulis?”Sinabi ni Claire sa pagkataranta, “Hindi ko rin alam. Sinabi ni Mama na kailangan niyang pumunta sa banyo, akya tinulungan ko siya bago ako lumabas. Pagkatapos nito, narinig ko na may kausap siya sa cellphone, at mukhang mas lalong naging balisa ang tono niya. Sa huli ay nakipagtalo siya sa kabila at sinabi niya pa na hindi siya karapat-dapat na maging isang pulis…”Sinabi nang nagmamadali ni Charlie, “Pupunta ako at titingnan ito.”Pagkasabi nito, tumingin siya kay Jacob at sinabi nang seryoso, “Pa, pag-isipan mo ang sinabi ko. Kung masama pa rin ang loob mo, kakausapin ulit kita mamaya.”Sobrang lungkot ni Jacob habang sinabi, “Kalimutan mo na… Huwag mo na lagyan ng asin ang sugat ko. Hindi… Hindi man lang asin ang nilalagay mo, sulfuric acid ito!”Umiling nang walang magawa si Charlie. “Kung gano’n, pag-isipan mo ito. Aakyat muna ako at titingin.”Pagkatapos nito, sumakay sina Ch
“Kung hindi, kung isang tao lang ito na tumatawag para sabihin na may krimen ang ibang tao nang walang ebidensya at pinapahuli ang kabila sa amin, gaano karaming tao ang kailangan naming arestuhin araw-araw para lutasin ang ganitong problema? At saka, kung magsasampa talaga kami ng kaso at malalaman na inakusahan nang mali ang kabila, hindi namin hahayaan ang taong gumawa ng maling police report. Huhulihin din namin ang kabila pagdating ng oras.”Sa sandaling narinig ni Elaine na pwede siyang mahuli, nataranta agad siya.Ilang beses na siyang naklong, at nakulong na rin siya sa United States. Kahit papaano, siya ang Mabangis ng Multo ng Bedford Hills Correctional Institute, pero ayaw niya na talaga ulit makulong.Kaya, ngumisi na lang siya nang mapait at sinabi, ‘Sa tingin ko ay sinusubukan mo lang pagtakpan ang putang iyon, si Hannah Queen! Siguradong iuulat ok ito sa nakatataas mo kapag nakahanap ako ng ebidensya, at magpapadala rin ako ng reklamo tungkol sayo!”Pagkatapos itong
Nasopresa si Charlie sa paglalarawan ni Elaine kay Hannah.Hindi niya talaga inaasahan na sasamantalahin ni Hannah ang pinakamalaking trend sa internet para gayahin ang iba at magsimula ng isang live broadcast para magbenta ng mga produkto.Bukod dito, hindi inaasahan ni Charlie na alam ni Hannah kung paano magtatag ng isang katauhan sa internet.May sampu-sampung libong tao na gumagawa ng live broadcast, pero kaunti lang ang mga tao na marunong magtatag ng isang magandang katauhan para kumita ng pera. Binabalot ng iba ang sarili nila bilang isang matagumpay na guru at tuturuan ang iba sa internet kung paano gawing 10 billion dollars ang 10 thousand dollars araw-araw. Inaanunsyo rin nila at pinagyayabang kung gaano karaming star company at entrepreneur ang ginawa nila. Sa totoo lang, marahil ay hindi niya pa natapos ang high school at nagbebenta lang siya ng inihaw araw-araw, pero hindi siya hinayaan ng city management na itayo ang stall niya, at bumagsak ang proyekto niya dahil w
Sa sandaling ito, si Hannah, na nasa live broadcast, ay pinulot ang isa pang cellphone at sinabi, “Kayong lahat, gagawing online ko na ang shopping cart, kaya kailangan bilisan ng lahat at kunin ang mga tulaya! Three, two, one, go!”Binulong ni Elaine, “Hindi man lang branded ang tuwalya na ito pero nagbebenta siya ng limang piraso ng tuwalya sa halagang 99 dollars. Sa tingin ko ay iyon ang presyo para sa isang magandang tuwalya na gawa sa high-grade cotton. Tanga lang ang bibili ng mga tuwalya na binebenta niya!”Pagkatapos nito, binulong niya ulit, “Tingnan natin kung gaano karaming order ang makukuha niya para sa mga tuwalya na ito.”Pagkasabi nito, pinindot niya ang shopping cart icon sa live broadcast room ni Hannah at nakita na ang link na nasa unahan ay ang tuwalya na ito—Buy three, get two free, 99 dollars, free shipping. Pinapakita pa ng real-time sales na may mahigit 1800 orders.Nagulat si Elaine at sinabi, “Letse, may mga tao talaga na bumibili nito?! May mahigit 1800 n
Nagalit nang sobra at nagselos si Elaine sa bilis ng pagkita ng pera ni Hannah.Sa sandaling ito, napagtanto niya na nabaliktad na nang tuluyan ni Hannah ang buhay niya, at ginagawa niya ito sa mabilis at mahirap na paraan.Sa bilis ng pagkita ng sampu-sampung libong dolyar araw-araw, ang taunang sahod ni Hannah ay nasa 10 o 20 million dollars.Kahit na nakatira si Elaine sa isang villa na mahigit 100 million dollars, hinding-hindi siya kikita ng napakaraming pera kahit walo pa ang buhay niya.Bukod dito, kahit na hindi naiintindihan ni Elaine ang internet, nauunawaan niya ang trend. Sinabi niya habang namumula ang mga mata, “Nadiskubre talaga ni Hannah ang isang gintong minahan ngayon. Ayon sa trend na ito, natatakot ako na mas lalaki ang kikitain niya sa paglipas ng panahon… Marahil ay kumita siya ng sampu-sampung libong dolyar ngayong araw, pero baka kumita siya ng daang-daang libong dolyar makalipas ang ilang panahon, at marahil ay kumita siya ng one hundred million dollars sa
Bukod dito, hindi sila mga mayayamang tagapagmana, at ang lahat ay isang script lang na ginawa ng internet celebrity brokerage company.Bilang may-ari ng short video platform, kahit na pakiramdam ni Charlie na ang mga taong katulad ni Hannah at ang mga ganitong bagay ay medyo mababa nga, alam niya rin na nirerepresenta nito ang direksyon ng market pati na rin ang mga batas ng negosyo.Dahil, karamihan ng mga tao sa bansa ay mga ordinaryong working class o mga mahihirap pa. Ang lahat ng kumpanya ay hindi naglalaban para sa palubog na market, at ito rin ang halaga ng mga internet celebrity anchors na ito. Kung hindi niya hahayaan ang mga ganitong tao at bagay na lumitaw sa platform nila, magpapalit ng platform ang mga anchor na ito at gagawin ang parehong kwento.Sa ganitong paraan, mahahati ang mga anchor at traffic sa sarili niyang short video platform at mapupunta sila sa ibang kakumpetensya, na susundan ng kabuuang pagbagsak ng buong short video platform.Maraming kilalang intern
Pagkatapos mag-isip nang ilang sandali, sinabi niya nang walang magawa, “May mga oras na nararamdaman ko na hindi talaga magkatugma ang mama at papa ko, pero may mga oras din na pakiramdam ko na parang pinagtagpo sila ng langit. Umaasa na lang ako na kapag nalampasan ng papa ko ang pagsubok na ito sa puso niya, mabubuhay na sila nang payapa…”***Samantala, sa Penang, Malaysia.Nakuha ni Vera ang isang buong set ng identity document na pinirmahan ni Veron Lavor pati na rin ang mga birth certificate at personnel file mula elementary school hanggang high school.Madaling magawa ang ganitong set ng mga dokumento, pero siguradong hindi madali na i-synchronize ang mga dokumento na ito nang buo sa opisyal na impormasyon ng gobyerno sa Malaysia.Pero, madali itong nagawa ni Logan.Bukod dito, sinabihan niya pa ang mga malalayong kamag-anak niya na tandaan ang buong set ng script na kaugnay kay Veron, at kinabisado nila ang script ng lahat ng teacher at principal ng bawat school kung saa
Hindi magandang gabi ang gabing kababalik lang nina Charlie at Claire sa Oskia.Ang puso ni Jacob, na puno na ng butas, ay mukhang mas lalong nasaktan dahil sa mga sinabi ni Charlie. Nanatili siya sa sala buong gabi nang hindi gumagalaw.Sa kabilang dako, pinanood ni Elaine ang live broadcast ni Hannah sa unang kalahati ng gabi hanggang hatinggabi, at patuloy na hinawakan ang cellphone niya sa pangalawang kalahati ng gabi para gamitin ang search engine upang humanap ng paraan para sirain si Hannah.Ayon sa sinabi ni Charlie, ang komisyon niya ay nasa 20%. Ayon sa mga sales ng maliit na yellow car sa live broadcast room ni Hannah, kinalkula niya ang kabuuang komisyon na kikitain ni Hannah sa isang live broadcast sa isang gabi at nagulantang siya sa mga numerong lumabas.Nabenta ni Hannah ang kabuuang sampung produkto na may sales volume na umabot sa 1.1 million dollars. Ayon sa kalkulasyon na ito, ang komisyon na matatanggap niya ay nasa 220 thousand dollars.Kung kakalkulahin niya
Habang nagsasalita siya, unti-unting naging seryoso ang ekspresyon niya. Sinabi niya, “Leni, mangako tayo sa isa’t isa. Subukan muna nating mabuhay ngayong taon. Kung sa susunod na taon, may mangyaring himala at walang namatay sa atin, pwede kang pumunta sa Oskia at makilala ang mga magulang ko para makuha ang basbas nila. Pagkatapos, pupunta ako sa United States kasama ka.”Si Leni, na kanina pa masaya, ay biglang naging mukhang pagod. Binulong niya, “May apat na buwan pa hanggang sa susunod na taon. Natatakot ako na kahit na hindi ako mamatay sa sandaling iyon, hindi ako makakapunta sa Oskia para makita ka.”Namula ang mga mata ni Shermaine, pero ngumiti siya at sinabi, “Ayos lang. Araw-araw na lang tayo mag-video call. Online na ang lahat ngayon. Kahit ang mga korte ay may hearing sa online. Kung kailangan, pwede na lang tayo kumuha ng isang pari, at pakakasalan kita sa online.”Pinigilan ni Leni ang mga luha niya, tumango nang marahan, at ngumiti habang sinabi, “Okay, deal. Kapa
Hindi inaasahan ni Charlie na habang nagca-camping siya sa mga bundok ng Yorkshire Hill, matatagpuan niya ang dalawang batang pasyente na may cancer. Ang nagpasorpresa sa kanya ay gustong sumali ng dalawang ito sa mga clinical trial ng Apothecary Pharmaceutical sa Aurous Hill, pero tinanggihan silang dalawa.Ang mas nagpahanga pa sa kanya ay ang taong ito, si Leni, ay kilala pa si Jameson.Habang iniisip ang iba ang tungkol kay Jameson, na dating pinapangunahan ang buong FDA, na kusang umalis at nagsimula ng charity sa Aurous Hill, tinanong nang mausisa ni Charlie si Leni, “Helron, sobrang pamilyar ka ba kay Jameson Smith?”Sumagot nang kalmado si Leni, “Hindi naman. Dahil, bago siya umalis, isa siyang mataas na opisyal sa United States, at ang mga taong nakakausap niya sa FDA ay mga matataas na biopharmaceutical company at mga negosyante sa buong mundo. Ang isang tao tulad ni Jameson ay kahanga-hanga kahit sa mataas na lipunan. Paano magkakaroon ng pagkakataon ang isang ordinaryong
Sinabi ni Shermaine, na nasa gilid, “Hindi naman gano’n. Ang pamamahagi ng mga pwesto para sa clinical trial ng Apothecary Pharmaceutical ay hindi base sa kung sino ang may pera at kapangyarihan, ngunit kung sino ang pinaka nangangailangan ng gamot. Ang lahat ng sumali para sa clinical trial ay mga pasyente na may cancer. Halos tatlumpung porsyento sa kanila ang idineklara ng mga doktor na may anim na buwan na lang para mabuhay. May daang-daang pasyente na may advanced pancreatic cancer, at marami sa kanila ay mga bata. Ang mga taong katulad namin na nasa 20s na ay mahihirapan na makakuha ng pwesto.”Tinanong nang mausisa ni Charlie, “Shermaine, sumali ka rin ba sa clinical trial ng Apothecary Pharmaceutical?”Tumango si Shermaine at sinabi, “Oo, pero hindi ako napili. Ang pamamaraan ng pagpili ng Apothecary Pharmaceutical ay parang pagkukumpara ng mga paghihirap. Una, ikukumpara nila kung sino ang may pinakamalalang sakit, pagkatapos ay kung sino ang pinakabata, kung sinong pamilya
Ang mga kabataan na mahilig sa mga panlabas na gawain ay karaniwang bukas at masigla, at karamihan sa kanila ay palakaibigan at madaling pakisamahan. Bukod dito, ang mga kabataan na ito ay puno ng sigla kina Charlie at Vera, kaya mabilis na nag-usap nang masaya ang lahat.Sobrang laki na impluwensya ni Helron sa grupong ito, at malinaw na ginagalang siya ng lahat. Napansin ni Charlie na parang hindi siya masyadong matanda, kaya tinanong niya siya nang mausisa, “Heron, estudyante ka ba o nagtatrabaho ka na?”Tumango si Helron at sinabi, “Estudyante pa ako. Nag-aaral ako sa United States dati. Isa akong Oskian American, at bakasyon ngayon, kaya gusto kong bumalik sa Oskia para mag-hike nang kaunti at maranasan ang ganda ng bansa natin.”Nagpatuloy siya, “Karamihan sa amin ay mga estudyante sa unibersidad. Kami nila Jung, Louie Mant, ay nag-aaral sa United States. Sina Shermaine at Bobbi ay galing sa Queenston University. Sina Perry Hinskey at Jenell Looten ay galing sa Blastun Univers
Kaharap ang imbitasyon ng binatang ito na nagngangalang Helron, taimtim na pumayag si Charlie at sinabi nang nakangiti, “Kung gano’n, hindi na kami mahihiya sa inyo!”Tumawa si Helron at sinabi, “Hindi mo kailangan maging magalang nang sobra. Magkakaibigan tayo mula sa iba’t ibang lugar, ang pag-aalaga sa isa’t isa ay ang tradisyon ng mga hiker.”Pagkasabi nito, tinanong niya si Charlie, “Tol, anong pangalan mo?”Magsasalita na sana si Charlie nang ngumiti si Vera, na nasa tabi niya, at sinabi, “Charlesly Lavor ang pangalan ng boyfriend ko. Pwede mo siyang tawaging Charles!”Nagulat si Charlie. Naintindihan niya ang layunin ni Vera. Dahil, nandito sila para hintayin si Fleur. Kahit na totoong pangalan ito ni Charlie o ni Vera, siguradong pamilyar si Fleur sa kanila, kaya mas mabuti na iwasang gamitin ang totoong pangalan nila hangga’t maaari.Pero, hindi niya inaasahan na bibigyan siya ni Vera ng alias na ‘Charlesly Lavor’ at nag-isip pa ng palayaw na ‘Charles’ para sa kanya.Ini
“Sigurado ako!” Hinila ni Vera si Charlie sa tulay na bato-bato. Sa gitna ng tulay, tinuro niya ang isang basag na asul na bato at sinabi kay Charlie, “Nasira ito dahil sa isang natakot na kabayo. Ang may-ari nito ay isang mason ng bato na pumunta para magdala ng dalawang batong rebulto sa bagong mansyon ng pinuno ng Stoneridge. Nabalisa ang kabayo, nadulas, at halos bumagsak siya, at nahirapan itong umabante na tila ba baliw ito, binaliktad ang hinihila nitong kariton. Tumama ang isa sa mga rebulto sa batong ito, at nag-iwan ito ng basag dito.”Habang nagsasalita siya, nagpatuloy si Vera, “Nagkataon, sinamahan ko ang lolo ko mula sa Digerro town sa araw na iyon para batiin ang pinuno dito. Kaya, nagkataon na nakita ko ang buong pangyayari noong gumawa ng problema ang kabayo sa tulay.”Habang nakikinig si Charlie sa paglalarawan niya, hindi niya maiwasan na isipin ang eksena na sinabi niya.Sa sandaling iyon, isang babae na nasa seven o eight years old na may suot na tradisyonal na
Tulad ng sinabi ni Vera, sa buong buhay niya, hindi niya kayang maghiganti kay Fleur gamit ang lakas niya, pero kaya niyang harapin si Fleur gamit ang matinding tapang. Marahil ay ang pinakamagandang paraan para harapin niya si Fleur ngayon ay huwag mapansin ni Fleur na malapit siya sa kanya.Kaya, medyo naimpluwensyahan din si Charlie sa kanya at sinabi, “Kung gano’n, hindi na natin kailangan kumuha ng tao para palihim na maglagay ng mga monitoring equipment. Sasamahan kita dito at hihintayin si Fleur. Gusto kong makita kung sino ba talaga ang Fleur na ito!”Tinanong ni Vera sa sorpresa, “Young Master, sasamahan mo talaga ako?”Tumango si Charlie. “Oo.”Sinabi nang seryoso ni Vera, “Parang maglalakad tayo sa isang lubid sa bangin. Nakamamatay ang isang kamalian.”Tumawa si Charlie at sinabi, “Kung hindi ka takot, bakit ako matatakot?”Ngumiti nang bahagya si Vera, at puno ng katapatan ang kanyang mga mata habang sinabi, “Kuntento ako sa mga sinabi mo, Young Master, pero hindi ak
Hindi inaasahan ni Charlie na si Vera, na mukhang mahina at walang masyadong karanasan, ay may ganitong tapang. Malinaw na alam niya na hindi nila kayang tapatan ni Fleur. Sa sandaling magkita sila, halos sigurado na mamamatay sila.Dahil, dati, sinabi ni Ruby sa kanila na nabuksan na ni Fleur ang kanyang elixir field, mahigit isang daang taon na ang nakalipas, at ang ibig sabihin ay mas malakas na siya noong isang daang taon na ang nakalipas kaysa sa kasalukuyang lakas ni Charlie.Pero kahit gano’n, handa si Vera na kunin ang panganib.“Alam mo na wala tayong pag-asa na mabuhay laban kay Fleur. Sigurado ka ba na gusto mong kunin ang panganib dito?” Tinanong nang seryoso ni Charlie.Tumango nang seryoso si Vera, nakatingin kay Charlie nang disidido habang sinabi, “Sa mahigit tatlong daang taon, iniwasan ko siya. Naging maingat ako sa punto na hindi na ako tumatapak sa kahit anong lugar na may kaugnayan sa kanya sa halos buong buhay ko. Pero ngayon, kahit alam ko na marahil ay pupun
Bukod dito, kung may mangyayari, mahihirapan siyang protektahan si Vera.Mukhang alam na ni Vera ang iniisip ni Charlie. Ngumiti siya at naunang magsalita at sinabi, “Darling, huwag kang mag-alala. Bihira lang magkaroon ng malakas na hangin sa Yorkshire Hill, at mas bihira pa dito sa taas. Bukod dito, sobrang ganda ng panahon ngayon. Isang gabi lang tayo mananatili, kaya walang kahit anong malakas na hangin. Kahit na mayroon, hindi ito abot sa atin.”Hindi inaasahan ni Charlie na may ganitong hilaw na ideya si Vera, kaya sinabi niya, “Sige, Darling, bumaba muna tayo sa bundok at pag-usapan ito sa daan.”“Okay!” Tumango nang kuntento si Vera, kinabit ang kanyang braso sa braso ni Charlie, at sinabi nang malambing, “Kung gano’n, kailangan nating magmadali. Natatakot ako na kung mahuhuli tayo, wala nang matitira na maayos na lugar!”Habang pababa ang dalawa sa bundok at nang silang dalawa na lang sa paligid, nagsalita si Charlie, “Miss Lavor, seryoso ka ba sa sinabi mo?”Sumagot nang