Sinabi ni Charlie nang nakangiti, “Pare, anong gagawin ng asawa at ng mga anak mo sa United States kung wala kang sahod?”“Ayos lang…” Sinabi nang sobran tatag ni Hugo, “Bilang isang lalaki, dapat alam ko kung paano bayaran ang kabaitan gamit ang kabutihan. Kung hindi dahil sayo, iisipin ng asawa at ng mga anak ko na naglaho ako sa hinaharap. Palagi silang mag-aalala sa akin, at maghahanap sila ng mga bakas hanggang sa makita nila ang balita na pinatay ako. Sa sandaling iyon, siguradong masasaktan sila at mababagabag nang sobra kapag natanggap nila ang balita sa pulis at malaman ang mga detalye ng pagkamatay ko dito…”Pagkasabi nito, tumingin si Hugo kay Charlie at sinabi nang nabubulunan, “Niligtas mo ang buhay ko, kaya hindi malulula ang asawa at mga anak ko sa kalunos-lunos na pagkamatay ko. Kung titingnan nang ganito, hindi mo lang ako niligtas, ngunit niligtas mo rin sila. Sa ganitong sitwasyon, ang katotohanan na buhay ang pinakamagandang sitwasyon para sa kanila. Para naman sa
Ang major ni Hugo ay communication engineering, at sa satellite communication siya pinakamagaling.Sa una ay isa siyang propesyonal na may malakas na kakayahan sa research and development, pero dahil sa edad niya at ang katotohanan na karamihan ng communication company ay may sobrang tatag na market share at pumasok na sa yugto ng pagtanggap ng mga dibidendo, ayaw nilang mag-invest masyado sa research and development ng mga bagong teknolohiya. Kaya, matagal nang hindi nakakahanap ng angkop na trabaho na si Hugo.Sa totoo lang, ang pinakamalungkot na bagay para sa maraming professional at technical personnel ay hindi matanggal, ngunit ang katotohanan na walang makakahanap ng totoong lugar para magamit ang mga kakayahan nila kahit na puno sila ng ambisyon.Gayunpaman, binigyan ng lakas si Hugo ng mga sinabi ni Charlie.Sa una, kaswal niya lang itong sinabi, pero nagpasya si Charlie na itayo ang sarili niyang satellite communication system para sa Ten Thousand Armies. Bihira nga talag
“Okay! Naiintindihan ko!” Sabik din nang kaunti si Porter sa sandaling ito.Kahit na maraming taon nang umaandar ang Ten Thousand Armies, hinding-hindi niya aakalain na magkakaroon ng sariling satellite communication system ang Ten Thousand Armies.Siguradong kalidad na pag-unlad ito!Dahil pumayag na si Hugo sa imbitasyon niya sa Syria, hindi siya pinasakay ni Charlie sa bus. Sa halip, sinabihan niya si Porter na paalisin siya sa eksena gamit ang ibang kotse kasama ang ibang sundalo.Sa sandaling ito, sinabi ni Porter kay Charlie, “Mr. Wade, nadiskubre na ng mga tauhan ko kung nasaan si Clarissa Zinn. Sa ngayon ay nagtatago siya sa Los Angeles kasama ang kasintahan niya. Malilinis sa lahat ng hinala ang biyenan na babae mo basta’t mababalik natin siya sa New York. Sa tingin mo, kailan natin dapat siya ibalik?”“Clarissa Zinn?” Kumunot ang noo ni Charlie at tinanong, “Siya ba ang nakilala ng biyenan na babae ko sa airport sa New York?”“Oo.” Sinabi ni Porter, “Ang totoong pangala
Hindi inaasahan ni Charlie na ang biyenan na babae niya, si Elaine, ay bibigyan ng palayaw ang sarili niya tulad ng Mabangis na Multo ng Bedford Hills Correctional Facility sa presinto.Kailangan aminin ni Charlie na kahanga-hanga talaga ang palayaw na ito.Pero, hindi nasorpresa nang sobra si Charlie dahil ganito ang karaniwang istilo ng biyenan na babae niya, si Elaine.Medyo hindi angkop na sabihin na inaapi niya ang iba, ngunit walang maling mag-aakusa sa kanya kung sasabihin nila na inaapi niya ang iba.Sa hindi inaasahan, siya ang magiging mabangis na boss sa Bedford Hills Correctional Facility sa loob ng dalawa o tatlong araw. Mukhang maayos at komportable nga ang buhay niya.Kaya, sinabi ni Charlie, “Okay, sige. Hayaan mo lang siya basta’t masaya siya. Pagkatapos ng trabaho ko sa New York, hindi mahalaga kung siya ang Mabangis na Multo o Baboy-ramo ng Bedford Hills Correctional Facility, lalabas pa rin naman siya sa presinto.”Tumango si Porter at sinabi nang nakangiti, “
Sa sandaling ito, naghihintay na ang Concorde ng pamilya ni Charlie sa dulo ng runway.Mukhang sobrang kinis ng eroplano na ito dahil sa payat na katawan at mala sci-fi na hugis nito.Pinapunta ni Charlie ang eroplano na ito sa una pa lang, at lumipad ang eroplano na ito mula sa Oskia papunta sa Mexico para sunduin siya.Kahit na civil aviation o private aircraft ang eroplano, masyadong mabagal ang turnover efficiency nito. Kaya, mababawasan ni Charlie ang kabuuang oras ng paglipad ng kalahati gamit ang eroplano na ito.Sa sandaling lumitaw ang kotse ni Charlie sa runway ng airport, bumukas ang pinto ng cabin mula sa loob. Dalawang tao ang mabilis na bumaba sa eroplano at naghintay nang magalang sa kaliwa at kanang bahagi ng boarding ladder.Ang dalawang lalaki na ito ay ang mga kanang-kamay ni Charlie sa Aurous Hill. Ang unang tao ay si Isaac, ang taong namamahala sa Shangri-La sa Aurous Hill, at ang isa ay si Albert, at ang taong namamahala sa underground world ng Aurous Hill.
Tumango nang mabilis sina Isaac at Albert nang marinig ang imbitasyon ni Charlie bago sinundan sina Charlie at Rosalie papasok sa eroplano.Sa sandaling nakapasok si Charlie sa eroplano, sinabi niya sa kanilang tatlo, “Umupo muna kayo. Papasok ako at tatawag.”Ang cabin ng Concorde ay nahahati sa apat na bahagi. Bukod sa cockpit at sa work area ng crew, ang cabin ay nahahati sa seating area, office area, at rest area mula sa harap papunta sa likod.Ang seating area ay puno ng malalaking first-class seat na kayang paupuin ang tatlumpung tao. Ang office area ay may malaking conference room at opisina, habang ang rest area ay isang double suite.Pagkatapos batiin ni Charlie silang tatlo, pumunta muna siya sa back office. Ang una niyang ginawa pagkatapos umupo ay tawagan si Kathleen.Pagkatapos kumonekta ng tawag, tinanong nang magalang ni Kathleen, “Ano ang mga utos mo, Mr. Wade?”Sinabi ni Charlie, “Miss Fox, magpapadala ako sayo ng listahan ng mga sangkap sa medisina, kaya bilisan
Pagkatapos ay natatakot si Charlie na ang asawa niya, si Claire, ay mag-aalala tungkol kay Elaine, kaya pinulot niya ang cellphone niya at tinawagan siya.Sa sandaling kumonekta ang tawag, tinanong ni Claire, “Honey, nasaan ka ngayon?”Sinabi ni Charlie, “Lumabas ako sa siyudad para maghanap ng ilang koneksyon para kay Mama. Naghahanda na akong bumalik sa New York ngayon. Tinawagan ka ba ni Mama sa nakaraang dalawang araw?”“Oo, tinawagan niya ako.” Bumuntong hininga si Claire at sinabi, “Honey, tatawagan na nga sana kita para sabihin sayo ang tungkol dito. Tinawagan ako ni mama, sampung minuto na ang nakalipas, at alam mo ba kung ano ang sinabi niya sa akin sa tawag?”May ideya na si Charlie kung ano ang sinabi ni Elaine, pero nagpanggap pa rin siya na mausisa at tinanong, “Ano ang sinabi ni Mama?”Sinabi nang walang magawa ni Claire sa tawag, “Sinabi talaga sa akin ni Mama sa tawag na sobrang ayos ng buhay niya sa presinto ngayon. Gusto ka niyang tawagan, pero hindi ka niya mata
Sa sandaling dumating ang convoy sa Shangri-La, matagal nang naghihintay doon si Kathleen.Sinamahan siya ni Jarvis, na may dala-dalang dalawang malalaking kahon sa mga kamay niya kung saan nakalagay ang mga materyales na inihanda ni Kathleen para kay Charlie.Sa sandaling lumabas si Charlie sa kotse, umabante si Kathleen at magsasalita na sana nang makita niyang lumabas si Rosalie sa kabilang bahagi ng kotse. Hindi niya mapigilan na masorpresa nang kaunti.Pagkatapos nito, agad lumabas sina Isaac at Albert sa kotse sa likod. Mas lalong nalito si Kathleen. Kilala niya ang dalawang lalaking ito, at nakilala niya sila sa Aurous Hill, pero hindi niya inaasahan na papapuntahin sila ni Charlie sa United States.Pero, mabilis siyang natauhan at sinabi nang magalang kay Charlie, “Mr. Wade, handa na ang lahat ng gusto mo.”Pagkasabi nito, tinuro niya ang kahon sa kamay ni Jarvis at sinabi, “Natatakot ako na hindi ito sapat para sayo, kaya naghanda ako ng isa pa ayon sa hiling mo.”“Okay!
Sa sandaling ito, may nahihiyang ngiti si Vera sa kanyang mukha, kagaya ng isang dalaga.Malinaw na sobrang sigla niya habang naglalakad sa tabi ni Charlie. Paminsan-minsan ay nagnanakaw ng tingin ang mga mata niya kay Charlie, pero sa tuwing nangyayari ito, sulyap lang ito, hindi siya naglalakas-loob na tumingin nang matagal. Sa tuwing tumitingin siya, kumukurba ang mga mata niya na parang mga dahon ng willow na sumasayaw sa hangin, talagang kinakatawan ang isang nakakapigil-hininga na kagandahan.Pero, ang Vera na naaalala nila ay palaging walang inaalala, mapaglaro, at minsan ay dominante, pero hindi mahiyain o mailap. Kailanman ay hindi nila siya inugnay sa mga salitang ‘mahiyain’ at ‘mailap’.Ngayon, sa wakas ay napagtanto na nila na may pambabae at mahiyaing bahagi rin si Vera.Pinanood ni Logan si Vera na naglalakad papunta sa kanila mula sa malayo at hindi niya mapigilan na bumuntong hininga habang nakangiti, “Kung magsusuot si Miss ng isang wedding dress o isang tradisyona
Hindi napigilan ni Vera ang pagkibot ng mga kilay niya dahil sa mga sinabi ni Charlie. Mukhang may naintindihan siya pero hindi na siya nagtanong. Sa halip, isinantabi niya ang bagay na ito at ngumiti kay Charlie, sinasabi, “Young Master, dahil hindi ka makapagpasya, ako na ang bahala dito.”Pagkatapos itong sabihin, ibinaling niya ang kanyang ulo saglit, at sinabi, “Kung sa sinaunang panahon ito, siguradong tatawagin kitang ‘irog’. Pero ngayon, wala nang gumagamit ng salitang iyon, at dahil magpapanggap tayo na mag-jowa sa halip na mag-asawa, paano kung tawagin kitang ‘darling’, at tawagin mo rin akong ‘darling’?”Pagkatapos itong sabihin, huminga nang mabilis si Vera. Namumula siya habang pinapanood si Charlie, natatakot siya na tatanggi siya o hindi siya masisiyahan.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni Charlie. Magpapanggap sila na mag-jowa, at magkapareho pa ang suot nila. Normal lang para na medyo malambing ang tawagan sa pagmamahalan. At saka, kung mag-jowa sila, parang hindi
Inisip ni Charlie, ‘Anong tulong ang kailangan ko para magbihis? Hindi naman ako isang tao na may kapansanan.’Pero, ngumiti pa rin siya at sinabi, “Okay, aakyat muna ako.”Sa kwarto ni Vera sa itaas.Nakakalat sa kwarto ang parehong bango ni Vera, medyo nahilo siya dahil dito.Naalala nang hindi sinasadya ni Charlie ang karanasan niya na tinulungan siyang dalhin ni Vera sa kama noong may malalang injury siya, at hindi niya mapigilan na makaramdam ng kakaibang pakiramdam sa puso niya. Pero, hindi siya nangahas na mag-isip nang sobra at mabilis na nilabas ang mga damit na inihanda ni Vera para sa kanya.Habang nilalabas niya ang mga damit, napagtanto niya na naghanda si Vera ng magkaparehong damit ng mag-asawa para sa kanila. Ang mga damit na nasa kamay ni Charlie ay isang malaking Gucci T-shirt, klasikong LV-printed shorts, at parehong Hermes na tsinelas. Mukhang gusto ni Vera na magpanggap silang mag-asawa kapag pumunta sila sa Yorkshire Hill.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni
Tinikom ni Charlie ang mga labi niya, may gusto siyang sabihin, pero nagpigil pa rin siya.Kahit na halos apat na raang taon na ang pinagsama-samang edad ng apat na nakakatandang tao na ito, palagi nilang itinuturing na gabay na prinsipyo ang mga salita ni Vera. Hindi pagmamalabis na sabihin na si Vera ang gabay nila sa buhay. Naniniwala sila at ginagawa nila ang kahit anong sabihin ni Vera at pinapagawa ni Vera sa kanila.Kaya, kung taliwas ang sinabi niya sa mga sinabi ni Vera, siguradong pipiliin nila na makinig kay Vera.Walang nagawa si Charlie at hinayaan na lang ang matandang babae na lumuhod at pasalamatan siya. Pagkatapos niyang tumayo, nagsalita si Charlie at sinabi, “Siya nga pala, bumaba na ba si Miss Lavor?”Sinabi ni Logan, “Mr. Wade, inutusan kami ni Miss na pangunahan ka muna sa courtyard niya pagdating mo.”Akala ni Charlie na nagmamadali sila at bababa si Vera at pagkatapos ay magkasama silang pupunta sa airport. Hindi niya inaasahan na gusto ni Vera na paakyatin
“Anong sinabi mo?!” Sumabog sa galit si Fleur sa sandaling iyon.Dahil apat na raang taon na siyang nabubuhay, hindi niya pinansin ang halos lahat sa nakaraang tatlong daang taon. Sa tatlong daang taon na ito, siya ang unang tao na nagsabi sa kanya na pupugutan niya siya ng ulo.Nang marinig ni Zekeiah, na nasa kabilang linya, ang galit na sigaw ni Fleur, agad siyang natakot nang sobra, at mabilis siyang yumuko sa kabilang dulo habang humingi ng tawad, sinasabi, “British Lord, patawarin mo ako. Inuulat ko lang ang mga sinabi niya at wala akong balak na maging bastos…”Kahit na alam ni Fleur na inuulit lang ni Zekeiah ang mga sinabi sa kanya, nakaramdam pa rin siya ng galit sa puso niya.Natatakot si Zekeiah na hindi mawawala ang galit ni Fleur, kaya idinagdag niya nang mabilis, “British Lord, handa akong ibahagi ang pag-aalala mo at pumunta sa Aurous Hill sa personal para sayo. Sa sandaling iyon, susubukan ko ang lahat ng makakaya ko para alamin kung sino ang misteryosong tao na iy
Kahit na sobrang bilis na ng paglalakbay sa bilis ng halos isang libong kilometro kada oras, nababalisa pa rin si Fleur dito.Simula noong lumabas ang portrait ng master niya sa Aurous Hill, nabasag ang mentalidad niya. Nawalan siya ng kalma na dapat mayroon sa isang 400 years old na babae.Tumingin siya sa flight navigation chart sa harap niya nang mag-isa, tinitigan ang altitude at speed data, at hindi mapigilan na sabihin nang galit, “Kapag mas mabilis umunlad ang modernong teknolohiya, mas nagiging sakim ang mga hayop na ito. Dati, kayang lumipad ng Concorde ng mahigit dalawang libong kilometro sa isang oras. Ngayon, hindi man lang kayang umabot ng isang libo ang mga eroplano, at ang mga hindi ito kayang gawin ay walang sapat na layo! Nakakainis ito!”Nang makita ng isang crew member ang inis niya, mabilis siyang lumapit at sinabi nang magalang, “British Lord, kumalma ka po. Masyadong malayo ang distansya. Kahit na may Concorde tayo, mahihirapan ito. Ang pinakamalayong abot nito
Medyo nalito si Ruby. Tumingin siya nang namamangha kay Charlie, at tinanong, “Young Master Wade, bakit gusto niyang kunin ni Miss Lavor ang panganib na lumapit kay Fleur? Hindi ba’t masyado itong mapanganib?”Kalmadong sumagot si Charlie, “Mukhang medyo mapanganib ito, pero ang totoo lang ay hindi namin balak ni Miss Lavor na lumapit nang totoo kay Fleur. Ang ideya ni Miss Lavor ay gumawa ng agwat sa oras. Ayon sa pagsusuri niya, kung saan pupunta si Fleur, marahil ay umatras na ang mga miyembro ng Qing Eliminating Society, lalo na ngayong pumasok sa tahimik na yugto ang buong Qing Eliminating Society. Kaya, basta’t maayos na magagamit ang agwat ng oras na ito, mas ligtas talaga para sa amin kung saan man siya pumunta.”Sa puntong ito, hindi mapigilan ni Charlie na bumuntong hininga at sabihin, “Siya ang pinakamalaking kalaban na nakaharap ko sa buhay ko, kaya kailangan kong malaman kung ano ang hitsura ng taong ito. At saka, ang layunin niya siguro sa pagpunta sa Oskia ngayon ay pa
Pagkatapos itong sabihin, humikab si Zekeiah at sinabi, “Ah, hindi ako makatulog ng dalawa o tatlong araw. Pagkatapos marinig na ayos ka lang, bigla akong inantok at hindi ko na mabuksan ang mga mata ko. Honey, matutulog muna ako sandali. Hindi ko na talaga ito kaya.”Tinikom ni Lulu ang mga labi niya. May pagod na ekspresyon niya, pero sobrang mapag-alaga ang boses niya habang sinabi, “Okay, Honey, magpahinga ka na ngayon. Tandaan mo na buksan mo ang ‘Do Not Disturb’ mode sa cellphone mo.”“Okay!” Sumang-ayon si Zekeiah, at sinabi kay Lulu, “Honey, ibababa ko na ngayon ang tawag.”“Okay, sige.”Nang natapos ang tawag, sinabi ni Keith nang may seryosong ekspresyon, “Hindi na ito kailangan pag-isipan. Siguradong may problema kay Zekeiah.”Sinabi nang hindi nag-iisip ni Lulu, “Pa, hindi ba’t ayos lang na mag-alala si Zekeiah sa atin at gusto niyang malaman kung anong nangyayari? Hindi problema siguro na magtanong pa, tama?”Sinabi nang malamig ni Keith, “Hindi problema na magtanong
Sa kabilang dulo ng tawag, ang asawa ni Lulu, si Zekeiah, ay halos agarang sinagot ang tawag. Mukhang balisa ang boses niya habang tinanong, “Lulu, ikaw ba ito?”Humuni si Lulu bilang sagot, “Oo, ako ito.”Sa sandaling narinig niya ang boses ni Lulu, tuwang-tuwa siya at sinabi, “Lulu, ang laking ginhawa na ayos ka lang! Sinusubukan kitang tawagan sa nakaraang dalawang araw, pero hindi ako makakonekta. Nag-aalala ako nang sobra!”Sobrang kumplikado ng mga pakiramdam ni Lulu sa sandaling ito. Hindi niya man lang alam kung ang asawa niya ay isang undercover agent na nilagay ng Qing Eliminating Society sa sarili nilang bahay.Natural na hindi siya umaasa na totoo ito, pero dahil kaugnay ang buhay at kamatayan ng buong pamilya Acker, hindi siya nangahas na hindi ito seryosohin. Kaya, nagpatuloy siya ayon sa mga utos ni Charlie at sinabi, “Honey, halos hindi mo na narinig ang boses ko…”Sinabi ni Zekeiah, “May nangyari ba?!”Sumagot si Lulu, “Ilang araw lang ang nakalipas, isang napaka