Hindi nangahas na magsalita nang malakas si Don Albert dahil nagsama-sama ang mga makapangyarihang tao sa siyudad. Kahit na sila ay nasa restaurant niya, naglakad siya sa likod ng lahat at iwinagayway ang buntot niya kay Charlie na parang isang aso, umaasa na titingin siya sa kanya.Habang nakatingin sa marangyang mga pagkain at dekorasyon, ngumiti si Charlie kay Don Albert at sinabi, “Magaling, Albert. Salamat sa pag-aayos mo.”Ngumiti si Albert na parang isang batang nakatanggap ng candy at sinabi, “Karangalan kong pagsilbihan ko. Mangyaring maupo ka na.”Tumango si Charlie at umupo sa pangunahing upuan ng lamesa.Yumuko nang magalang si Albert kay Charlie at sinabi, “Mangyaring tawagin mo ako kung kailangan mo ng kahit anong tulong, maghihintay lang ako sa pinto!”Pagkatapos, maingat siyang umalis ng suit at tumayo sa pinto na parang isang waiter.Si Albert Rhodes ang hari ng underworld sa Aurous Hill, pero ngayon, siya ay walang kwenta lamang. Hindi siya kwalipikadong umupo s
Ito ay dahil ang napakagaling na kakayahan ni Charlie sa medisina ay mas magaling pa sa kakayahan ng mga ninuno niya. Kaya, naramdaman niya na kung magiging swerte si Xyla na pagsilbihan si Charlie sa hinaharap, magkakaroon siya ng pagkakataon na matuto ng medisina sa kanya.Ito rin ang isa sa mga dahilan kung bakit niya dinala si Xyla sa hapunang ito.Syempre, ang pangalawang rason ay dahil gusto niyang magpagamot kay Charlie.Higit pa sa kalahating buhay niya na siyang pinapahirapan ng kanyang panloob na pinsala, pero sa wakas ay may oportunidad na siyang gumaling ngayon!Habang iniisip niya ito, tumingin nang matagal si Anthony kay Xyla, pinaparamdam sa kanya na dapat siyang humanap ng pagkakataon na mapalapit kay Charlie.Naintindihan agad ni Xyla ang gusto ng lolo niya at namula ang mga pisngi niya dahil nahihiya siya nang sobra.Ibinaba niya ang kanyang ulo, nararamdaman niya ang malakas na alon sa kanyang puso. Paminsan-minsan, itinataas niya nang bahagya ang kanyang ulo u
Ang tabletang hawak ni Charlie ay ang medisina lamang na ginawa niya ayon sa reseta sa Apocalyptic Book. Gayunpaman, sobrang sabik ng lahat dahil dito.Naghintay nang matiyaga ang lahat habang nakatingin sila sa malilinaw na tableta sa kahon, at nararamdaman nila ang pagbilis ng paghinga nila.Sa mga taong ito, si Anthony ang pinakamatanda, at siya rin ang pinakasabik. Ito ay dahil alam niya na labis na kakaiba ang talento ni Charlie at hindi niya talaga ito mawari.Pinapahirapan siya ng isang malubhang pinsala sa loob ng katawan niya at hindi pa ito ganap na gumaling, at ang pinsalang ito ay nagpahirap sa kanya sa mga sakit at masamang kalusugan sa kalahati ng kanyang buhay.Ang huling beses na sinubukan niya ang tabletang gawa ni Charlie, malaki ang pinagbuti ng mga sintomas niya kahit na hindi pa siya ganap na gumagaling.Nang marinig niya na ang epekto ng bagong medisina ay sampung beses na mas epektibo kaysa sa tabletang sinubukan niya dati, hindi na mapigilan ni Anthony ang
Agad siyang pinigilan ni Charlie at sinabi, “Mr. Simmons, masyadong malakas ang medisinang ito para sa’yo. Dapat kalahati lang ang gamitin mo upang gamutin ang matandang pinsala mo at sakit. Dapat mong itago ang kalahati ng tableta dahil maaaring malaki ang itulong nito sa iyo sa hinaharap.”Nagulat si Anthony dahil hindi siya makapaniwala na gagaling siya gamit lamang ang kalahati ng tableta.Ang galing talaga nito!Nang maisip niya ito, naglabas ng patalim si Anthony sa kanyang bulsa at hinati ang tableta sa dalawa. Pagkatapos, nilagay niya agad ang isang kalahati ng tableta sa kanyang bibig.Tumingin nang matindi ang lahat sa kanya habang naghihintay sila ng isang himala na mangyari.Ilang segundo pagkatapos kainin ni Anthony ang tableta, bumalik agad ang kulay sa kanyang mukha, at ang kutis niya ay naging medyo pink agad. Nagpawis din siya nang sobra.Nararamdaman ni Anthony ang mainit at mahiwagang daloy sa kanyang katawan ngayon.Naramdaman niya na ang katawan niya ay para
Sa totoo lang, ang pagbibigay ng isa pang tableta kay Jasmine ay wala lang para kay Charlie.Gayunpaman, malaki ang kabuluhan nito kay Jasmine.Sa sandaling ito, naantig ng sobra si Jasmine at naakit sa ginawa ni Charlie, at naramdaman niya na pinoprotektahan at inaalagaan siya.Habang patuloy na nakatingin si Jasmine kay Charlie, pumunta siya kay Zeke bago naglabas ng isang tableta. “Mr. White, ang tabletang ito ay para sa’yo.”Nanginig ang buong katawan ni Zeke at mabilis siyang lumuhod tulad ng iba habang naghintay siya nang magalang.Inilagay ni Charlie ang tableta sa kanyang kamay, at sinabi ni Zeke, “Salamat, Mr. Wade! Salamat sa medisina. Hindi ako mag-aalinlangan na sundin ang lahat ng utos mo sa hinaharap!”Habang nakatingin siya kay Zeke na nakaluhod, sinabi niya, “Mr. White, maraming hinaing at galit ang idinulot sa akin ng anak mo at ng pamangkin mo dati. Kung hindi dahil sa’yo, wala na sila sa mundong ito.”Humagikgik si Zeke habang sumagot siya nang nagmamadali, “S
Iwinagayway ni Charlie ang kanyang kamay at sinabi, “Sige, huwag kang mag-alala. Siguraduhin mo lang na tutulungan mo ako sa tuwing hihingi ako ng tulong sa iyo sa hinaharap. Hindi ko kakalimutan ang ambag mo.”Sumagot nang mabilis si Albert, “Hinding-hindi kita bibiguin!”Nang makita ng lahat na binigyan ni Charlie ng mahiwagang tableta si Don Albert, nagulat sila nang sobra.Kahit na ang reputasyon ni Albert ay isang hari ng underworld sa Aurous Hill, wala siyang binatbat sa kanila. Kaya, hindi sila makapaniwala na hindi mag-aatubili si Charlie na bigyan ang isang taong hindi gaanong mahalaga tulad ni Albert dahil lamang kilala nila ang isa’t isa.Ito...Alam talaga ni Charlie kung paano tratuhin nang patas ang mga tao niya.Patuloy na lumuhod si Albert sa harap ni Charlie habang umiiyak.“Mr. Wade, hindi ko talaga inaakala na ang isang katulad mo ay pag-iisipan ang isang taong walang gaanong halaga tulad ko. Talagang sobrang nagpapasalamat ako sa kabaitan mo…”Ngumiti si Cha
Talagang hindi inaasahan ni Charlie na bibigyan nila siya ng mga regalo.Bukod dito, sobrang mahal ng mga regalong ibinibigay sa kanya.Ang parehong sports car ay apatnapung milyong dolyar bawat isa ang pinakamababang presyo.Ang mga baso ng wine mula sa Ming Dynasty ay may halagang limampu o animnapung milyong dolyar.Bukod dito, nagsulat pa si Jasmine ng cheque para sa isang daang milyong dolyar.Sa totoo lang, labis na hindi interesado si Charlie sa mga regalong ito.Una sa lahat, masyadong pasikat ang isang sports car, at hindi niya talaga gusto iyon.Hindi niya rin gusto ang mga baso ng wine dahil bihira lang siya gumamit nito.Para naman sa pera, ang huling bagay na kailangan niya sa buhay ay pera.Gayunpaman, nang makita ni Charlie na silang apat ay puno ng pag-asa habang sabik silang naghihintay na tanggapin niya ang mga regalo nila, nag-isip sandali si Charlie bago niya tinanggap ang mga regalo nila. “Sige, tatanggapin ko ang mga regalong ito. Salamat.”Dahil gusto n
Kung maibabalik ni Jasmine ang mahiwagang tableta, nararamdaman ni Lord Moore na siguradong mawawala ang lahat ng problema at karamdaman niya, at maibabalik niya ang pakiramdam ng pagiging bata nang sampu o dalawampung taon sa sandaling makakain niya ang medisinang inihanda ni Charlie.Nang pumasok si Jasmine hawak-hawak ang mahiwagang medisina, nahirapang umupo nang tuwid is Lord Moore bago niya tinanong sa nanginginig na boses, “Jasmine, binigay ba sa iyo ni Mr. Wade ang medisina?”Tumango si Jasmine bago niya ibinigay ang tableta sa kanyang lolo. “Lolo, ang tabletang ito ay ang ginawa ni Mr. Wade. Dapat mo itong gamitin sa lalong madaling panahon!”“Mabuti! Mabuti! Mabuti!” Ilang beses inulit ni Lord Moore sa pagkasabik. “Ginamit ba ni Mr. Simmons ang tableta?”“Opo, ginamit niya ito,” sumagot agad si Jasmine. “Kalahati lang ang kinaing tableta ni Mr. Simmons ayon sa reseta ni Mr. Wade. Gayunpaman, kahit kalahati lang ang kinain niya, ang lahat ng matandang pinsala at mga sakit
Parang naputol ang daloy ng kuryente sa utak ni Charlie sa sandaling iyon. Sa ngayon, mukhang malaki na ang posibilidad na sadyang ipinadala si Raymond sa Aurous Hill, at ang taong nagplano ng lahat ng ito ay marahil ang mismong ama niya na pumanaw na dalawampung taon na ang nakalipas.Dahil dito, nakaramdam si Charlie ng kakaibang tensyon at bigat sa dibdib. Ano ba talaga ang nangyari sa mga magulang niya noon? Hindi lang ito nauwi sa isang trahedya, kundi mukhang may matagal at malawak na plano na pala para sa kanya, kahit bago pa man nangyari ang lahat.Nang mangyari ang aksidente sa mga magulang niya, agad siyang inilagay ni Stephen sa ampunan. Isa na iyon sa mga plano ng ama niya noon pa man. At sa hindi inaasahan, pati ang pagpapapunta kay Mr. Cole sa Aurous Hill at ang pagsasaayos ng ‘bitag’ na ito para sa kanya halos dalawampung taon ang lumipas, ay bahagi rin pala ng plano ng kanyang ama.Habang iniisip ito ni Charlie, agad niyang kinuha muli ang cellphone at tinawagan si Ja
Pagkasabi nito, muling nagtanong si Charlie, “Siya nga pala, Jasmine, pwede mo ba akong tulungan na maghanap ng impormasyon tungkol sa taong ito?”Sagot ni Jasmine, “Kakausapin ko ang kasalukuyang namamahala sa Vintage Deluxe. Naka-save pa sa computer ang mga employee records nila. Hindi kasi orihinal na naka-rehistro sa Moore Group ang Vintage Deluxe kaya hindi naisama ang files sa main HR system ng Moore Group, at hindi rin ganoon kahigpit ang file management nila.”Sabi ni Charlie, “Kung ganoon, pakikuha sana ang impormasyon, at kapag nahanap mo na, pakipadala agad ito sa akin sa lalong madaling panahon.”“Okay, Master Wade!”Pagkatapos ng tawag, sinabi ni Charlie kay Vera, “Kapag nakuha na natin ang impormasyon mamaya, paki-forward kay Mr. Sandsor ito at pakisabi sa kanya na sana ay tulungan niya akong suriin ang lahat ng impormasyon kaugnay sa tanong ito.”Agad na sumagot si Vera, “Huwag kang mag-alala, Young Master, agad ko siyang sasabihan.”Tumango si Charlie at balisa sil
Noong una, akala niya ay sinuwerte lang talaga siya na nakuha niya ang Apocalyptic Book. Pero kamakailan, nabanggit ng uncle niya na nakuha raw ng mga magulang niya noon ang Preface to the Apocalyptic Book, kaya nagsimula siyang maghinala na baka may koneksyon ang dalawang aklat. Pero wala siyang matibay na ebidensya.Ngayon, bigla niyang nadiskubre na ang manager ng Vintage Deluxe na si Raymond ay matalik palang kaibigan ng tatay niya mula pa mahigit dalawampung taon na ang nakaraan. At si Raymond din mismo ang nag-abot ng jade vase sa biyenan niyang si Jacob.Noong nangyari iyon, nasa labas si Charlie ng VIP room habang sina Raymond at Jacob ay nasa loob. Hindi niya mismo nasaksihan ang eksaktong nangyari, pero ayon sa kwento ni Jacob pagkatapos, si Raymond daw ang naglabas ng jade vase mula sa magandang packaging at iniabot ito sa kanya. Pero nadulas ito sa kamay ni Jacob at nahulog sa sahig. Ngayon na alam niyang kasangkot si Raymond, hindi na ito maaaring isang simpleng pagkakata
Nang makita ni Vera ang pangungusap na ito, agad niyang sinabi, “Ang Queens na ito ay siguro ang Queens, New York City. Kaya't ang larawang ito ay talagang kuha sa Queens. Tungkol naman sa ‘Cole’, mukhang ang tao sa larawan kasama ang tatay mo ay may apelyidong Cole at siya ay may lahing Oskian. Ang hindi lang natin alam ay ang buong pangalan niya.”“Tama ka…” Tumango si Charlie nang marahan habang patuloy na nakakunot ang kanyang kilay.Bumulong siya, “May pakiramdam ako na pamilyar ang lalaking may apelyidong Cole, pero kahit anong gawin ko, hindi ko maalala kung saan ko siya nakita dati.”Nagmamadaling sinabi ni Vera, “Wag kang mag-alala, Young Master. Ang pakiramdam ng pagiging pamilyar ay tiyak na may pinagmulan sa iyong alaala. Baka lang hindi malalim ang alaala mo sa taong iyon, o baka saglit lang ang pagkikita niyo. Kaya, wag kang mag-alala. Kung mag-iisip ka nang mabuti, tiyak may maalala kang mga palatandaan.”Pagkatapos niyang sabihin iyon, tinanong ni Vera si Charlie, “B
Itinuro ni Vera ang isang karatula na may postcode sa tabi ng pinto ng tindahan at sinabi, “Young Master, ang tindahang ito ay nasa Queens, New York.”Nagtanong si Charlie nang mausisa, “Ganoon ba? Paano mo nalaman? Hindi ko halos mabasa ang mga salita dito dahil sa resolution na ito.”Ipinaliwanag ni Vera, “Dati akong nakatira sa Queens. Ang laki, kulay, at pwesto ng karatulang ito para sa postal code ay tipikal na istilo ng Queens noon. Hindi ko lang alam kung sinusunod pa nila ang parehong istilo ngayon.”“New York…” Tumango si Charlie, bigla niyang naalala ang sinabi ng tiyuhin niya ilang araw na ang nakalipas. Bumili ang mga magulang niya ng set ng mga sinaunang libro mula sa isang antique shop sa New York. Ang set ng mga librong ito ay walang iba kundi ang Preface to the Apocalyptic Book.Kasama ng antique shop sa larawan, biglang naalala ni Charlie ang isang bagay at sinabi kay Vera, “Maaaring ito nga ang antique shop kung saan nabili ng tatay ko ang Preface to the Apocalypti
Nang marinig ni Charlie ang mga sinabi ni Vera, tumingin siya agad sa itim na photo album na hawak niya. Sa unang tingin, halatang luma na ang album.Sa nakaraang dekada, dahil sa mabilis na pag-usbong ng mga smartphone, hindi namamalayan ng karamihan na nadidigitize na nila lahat ng mga larawan nila. Kunti na lang ang bumibili ng mga photo album na iba't ibang laki at kapal tulad ng ginagawa ng mga tao dalawampung taon na ang nakalipas para ayusin ang mga litrato nila.Hindi alam ni Charlie kung ano ang laman ng album, kaya kinuha niya ito mula kay Vera at maingat na binuksan ang unang pahina. Ang unang bagay na tumama sa mata niya sa unang pahina ay dalawang magkahiwalay na larawan ng dalawang kabataan na kuha sa harap ng Statue of Liberty sa America.Ang lalaki sa larawan ay kamukhang-kamukha ni Charlie, pero medyo luma ang pananamit dahil suot ng lalaki ang kilalang knit sweater at kupas na jeans na sikat noong mga panahong iyon. Siya ang ama ni Charlie, si Curtis.Ang babae sa
Pagkasabi nito, sumunod siya kay Charlie palabas ng dining room at pumunta sa courtyard kung saan dating nakatira ang mga magulang ni Charlie.Dahil malaki ang courtyard na iyon, may apat na magkadikit na kwarto ang mga magulang ni Charlie noon. Bukod sa main hall at bedroom, may study rin at sariling kwarto si Charlie.Sa madaling sabi, parang isang three-bedroom apartment na may living room ito. Ilang taon din siyang nanirahan doon kaya kabisado na niya ang buong ayos ng lugar. Bukod pa roon, halos walang nabagong anuman kaya madali para sa kanya na suriin ito.Pagpasok sa main hall, halos pareho pa rin ang mga kasangkapan at ayos ng lahat mula noong huling naroon sila ng mga magulang niya. Sa isang iglap, bumalik sa alaala ni Charlie ang mga sandaling magkasama sila ng kanyang mga magulang noong bata pa siya, at biglang sumiklab ang samu’t saring damdamin sa puso niya.Mabilis niyang nilibot ang mga kwarto kasama si Vera. Maliban sa mga kasangkapan, may mga bagong kumot at unan s
Madalas mag-alala si Ashley noon tungkol sa pagpapalaki kay Charlie pagdating sa ugali niya, pagkatao, at mga pinapahalagahan sa buhay. Bilang ina, natural lang na gusto niyang maibigay ang pinakamahusay na edukasyon, kapaligiran, at gabay para sa anak niya. Pero ang tanging magagawa lang niya ay panoorin si Charlie habang lumalaki sa ampunan kasama ng ibang bata, at panoorin siyang tumigil sa pag-aaral sa high school para magtrabaho sa isang construction site, nang hindi man lang niya kayang makialam o makagambala kahit kaunti.May mga pagkakataong nag-aalala siya na baka maapektuhan ang pananaw sa buhay ni Charlie, o kaya’y masyado siyang matutong makibagay sa mga kalakaran ng mundo sa ganoong kapaligiran. Pero sa kabutihang palad, nahanap ni Charlie ang tamang balanse sa pagitan ng pagiging anak-mayaman noong bata pa siya, at ng pagiging ulilang mahirap pagkatapos niyon. Dahil doon, napanatili niya ang maayos na pananaw sa buhay at matibay na pakiramdam ng katarungan.Hindi lang ni
Sarado na ngayon ang sikat na templong ito sa mga bisita.Mag-isa lang si Ashley na nakatayo sa loob ng courtyard, habang napapaligiran ng amoy ng insenso na nanatili sa hangin. Nakatingala siya sa maliwanag na buwan at damang-dama ang halo-halong emosyon. Matagal na niyang inaasam ang kanyang anak, si Charlie, na dalawampung taon na niyang hindi nakikita.Ang layo ng Harmony Temple sa lumang mansyon ng mga Wade ay isa o dalawang milya lang, sampung minuto lang ang biyahe sakay ng kotse. Pero kahit ganoon, paulit-ulit na ipinapaalala ni Ashley sa sarili niya na hindi pa ito ang tamang oras para magkita sila ng anak niya.Nang makita ng pekeng abbess na tila malungkot si Ashley habang nakatayo nang mag-isa sa courtyard, marespeto siyang lumapit at nagtanong, “Madam, ilang kanto na lang ang layo niyo kay Young Master. Siguro ay sabik na sabik ka nang makita siya, tama po ba?”Tumango si Ashley, “Dalawampung taon ko nang hindi nakikita ang anak ko. Paanong hindi ako mananabik?”Pagka