Sa pag-aakalang si Rodel iyon ay dali-daling lumabas ng silid si Dhalia.
Nabigla pa ito ng makitang hindi ang asawa ang nakabulagta roon. Kung 'di si Carl.
"A-Anong ginagawa mo diyan?"tanong ni Dhalia.
Agad na nitong hinawakan at inalalayan ang bayaw ng hindi siya sinagot nito. Dahil sa malaking tao ito'y nahirapan si Dhalia. Halos pawisan siya matapos niyang maipasok at maihiga si Carl sa kama.
Matapos niyang maiayos sa pagkakahiga ang bayaw ay agad na siyang tumayo. Ngunit bago pa maihakbang ni Dhalia ang mga paa'y naramdaman nito ang mahigpit na paghawak ni Carl sa palad niya. Isang singhap ang kumawala sa labi ni Dhalia ng hilahin siya nito payakap.
"A-anong g-ginagawa mo C-Carl?!"natatarantang tanong ni Dhalia.
Pilit niyang itinutulak ang katawan nito na ngayon ay tuluyan ng nakadagan sa kaniya. Ramdam ni Dhalia ang matitipunong dibdib ni Car
Halos mawindang ito ng umpisahang ilabas-masok nito sa hiwa niya ang dalawang daliri ni Carl. Mayamaya'y tuluyang namasa iyon, nasarapan na siya sa ginagawa nito.Ilang segundo pa ang lumipas ay tuluyang naitirik ni Dhalia ang mga mata. Kinagat niya ang ibabang labi upang hindi kumawala sa labi ang paimpit na pag-ungol.Nang makabawi ay unti-unting iminulat nito ang mga mata.Unang tumambad sa kaniya ang mukha ni Carl na titig na titig sa mukha niya."P-please Dhalia, maari ba..."paghingi nito ng permiso sa kaniya.Ewan ni Dhalia, ngunit tuluyan siyang tumango muli isang matamis na halik sa labi ang pinagsaluhan nila.Tuluyan siyang binuhat ni Carl at dinala sa silid nito, pagkababa pa lamang nito kay Dhalia sa kama ay agad na nitong kinubabawan ito.Ramdam ni Dhalia ang pangangailan ni Carl, tuluyan ng hinila nito pababa ang panty niya."Oooh! Carl..."daing ni Dhalia.
NANATILI lamang ang titig ni Rodel sa harapan, kung saan naroon na nagsasayaw ang ilang mga babae na halos wala ng itinatago sa katawa.Tanging suot ng mga ito'y maninipis na desinyo ng damit na tila bra at pany na lamang.Abala siya sa pag-iisip ng patungkol sa gagawin niyang hakbang sa asawa.Nang may isang magandang babae ang umupo sa kaniyang tabi.Kahit hindi niya ito lingunin ay agad niya itong nakilala.Si Badette iyon, ang may-ari ng bar na kinaroroonan niya ngayon."Kumusta Rod, mukhang naging busy ka at hindi ka na nakakapunta rito,"anas nito. Tuluyang naglumikot ang mga kamay nito.Napansin din ni Rodel na ilan sa mga kalalakihang costumer roon ay palinga-linga sa kanila.Masisi ba niya ang mga ito, sexy at maganda si Badette. Suwerti si Rodel dahil siya ang tipo nito, sa ilang beses na nagpupunta siya roon ay naikakama niya ito ng libre."Darling, kung
"Magsabi ka nga ng totoo Kuya Rodel, inutusan mo ba si Badette na akitin ako?"mahinahon niyang tanong, ngunit may lakip ng sarkasmo ang tinig ni Carl.Naiiling at tila hindi naman makapaniwala si Rodel sa narinig."Huh? Ano kamo? Ako uutusan ko si Badette na akitin ka para saan Carl?"Nagmamaang-mangan nitong saad."Malay ko sa'yo Kuya kung ano ang tumatakbo diyan sa makitid mong utak. Akala ko pa mandin nagbago ka na, pero habang tumatagal eh sumasahol ka pa!"mataas ang tinig na balik-sagot ni Carl."Hoy! Maghinay-hinay ka sa mga pinagsasabi mo sa akin. Kung hindi ay makakatikim ka na sa akin!"nagaalburutong bulyaw ni Rodel sa kapatid."Ayan ka na naman, gagamitan mo ako ng dahas. Katulad sa ginagawa mo kay Dhalia! Puwedi ba Kuya ayusin mong ugali mo. Huwag mong gayahin si Lolo na mabigat ang mga kamay. Hindi mo ba naiisip si Lola, kung paano siya na
MATAGAL ng wala si Szuttete ngunit nanatili parin nakadungaw sa may bintana si Dhalia."Oh honey, bakit naririyan ka pa? Ayaw mo pa bang umakiyat?"tanong ni Rodel.Bigla ang ginawang pagpulupot ng mga braso ng asawa niya sa beywang ni Dhalia. Magaan na idinantay ni Rodel ang ulo sa balikat ni Dhalia.Sa buong magdamag ay mage-stay siya sa tabi nito. Nagleave siya ng ilang araw para kay Dhalia, ewan niya ba gusto niyang sulitin ito sa mga lilipas na araw.Hanggang isang mumunting halik ang ipinaliligo niya sa balikat ng asawa.Nadama ni Rodel ang agad na pagreact ng katawan ni Dhalia."Oohh! R-Rod... h-hindi ka pa ba nakuntento kagabi?"anas ni Dhalia. Tuluyan nitong napapikit ang mga mata, habang abala naman si Rodel sa paglamas ng magkabilang dibdib ng asawa.Panay ungol at paghugot ng malalalim na hininga ang namumutawi sa bibig ni Dhalia sa mga sandaling nagdaan.Marahas n
MATAGAL ng nakaalis si Szuttete, ngunit magpahanggang sa mga oras na iyon.Laman pa rin ng isipan niya ay ang huling napag-usapan nila.Nais man niyang maging maligaya ng buo para sa kaibigan. Ngunit bakit ayaw makisama ng damdamin niya.Sa totoo lamang ay labis-labis siyang nagdaramdam. Sa kadahilanan na nagkabalikan ang bestfriend niya at si Carl.Tuluyang humulagpos ang mga luhang kanina pa niya tinitimpi. Sa tagpong iyon naman siya naratnan ng asawa niyang si Rodel."W-what happened honey, may masakit ba sa iyo?" agad naman itong lumapit kay Dhalia.Tuluyang pinalis ni Rodel ang mga luha na naglandas sa pisngi ng asawa.Everytime he saw his wife on this kind of senaryo ay labis-labis siyang nagu-guilty.Nailing-iling nalang ni Rodel ang ulo. Agad pumulupot ang mga braso nito sa katawan ni Dhalia.
AGAD namang pumalahaw ng iyak ang sanggol matapos na makuha ito ni Rodel sa mga bisig ni Carl. Tila hindi nito nagustuhan ang pagkakalayo nito sa ama. "Maari ka ng umuwi Carl, baka naiisturbo ka na namin..."lantaran na taboy ni Rodel. "Okay lang naman Kuya, maari pa naman akong mag-stay. Tutal parating na si Szuttete, kasama niya ang mga magulang ni Dhalia, "tugon ni Carl. Natahimik naman si Rodel, hindi na siya pinansin nito. Maging si Dhalia'y tinapunan na lamang siya ng nagpapaunawang tingin. Hindi naman niya masisisi ang Kuya niya na ganoon ang maging reaksiyon nito. Dahil nangako na siya dati na hindi na siya magpapakita sa mga ito, pero paano? Sa mga nakalipas na Buwan ay nakikita na lamang niya ang sarili na naroroon sa labas ng bahay ng mga ito. Minsan ay sinusundan pa niya ang hipag, kaya nga naitakbo niya ito sa ospital. Magkagayunman nakaramdam ng labis na panghihinayang si Carl matapos na kuhan
ABALA si Dhalia sa pagpapalit ng diaper ni Ezekiel ng may marinig siyang doorbell.Dali-dali siyang bumaba ng hagdan habang karga niya ang mag-iisang taon na niyang anak.Nagtataka man si Dhalia kung sino man ang kasalukuyan nasa labas dahil dis-oras na ng gabi.Imposible naman ang mister niya, dahil may sarili itong susi. Pagkabukas pa lamang ng pintuan nito ay sinalsal na ng kaba ang dibdib niya.Dahil ang kasalukuyan nasa labas ay ang bayaw niyang si Carl na halos mag-iisang taon nang 'di nagpapakita sa kanila.Matagal na naghinang ang mga mata nila nito, tila ba nababalutan sila ng kakaibang puwersa kaya upang tila malunod sila sa damdamin na kanilang nararamdaman sa mga sandaling iyon.Ang pag-iyak ni Ezekiel ang siyang naghudiyat upang maputol ang puwersang umaalipin sa kanila ng mga sandaling iyon."P-pasok ka nga pala C-Carl..."pagpatuloy ni Dhalia.
MARAHAN inilibot ni Dhal ang paningin sa lupang kinatitirikan ng magiging tahanan nila.Hindi katulad ng bahay nila sa siyudad ay napakalayo ng kabihasnan ang lugar kung saan sila maninirahan ngayon.Halos limang oras din ang naging biyahe nila. Kahit pagod ay worth it naman, dahil natitiyak ni Dhalia na hindi na sila masusundan doon ni Rodel."Nagustuhan mo ba ang magiging bagong tahanan natin loves?"tanong ni Carl."O-Oo... C-Carl, "maiksing sagot ni Dhalia.Biglang nahigit ni Dhalia ang hininga ng maramdaman niya ang mainit na yakap nito. Hindi siya mapakali sa posisyon nilang iyon. Dahil kasalukuyan nasa likuran niya ang binata.Dama kasi ni Dhalia ang katigasan ni Carl sa may balakang niya. Biglang nakaramdam ng kiliti at kilabot ito. Napapikit siya ng wala sa oras ng lalo pang dumiin ang pagkakadikit ng mga katawan nila ng binata.Hindi man magandang maramdama
SApamamagitan ng helicopter na dala ay mas napadali niyon ang pag-ahon sa sasakiyan kung saan naroon si Ezekiel.Dali-daling binuksan iyon, punong-puno iyon ng tubig kaya upang madaming tumagas mula sa loob ng sasakiyan.Halos takbuhin ni Desiree ang kinaroroonan niyon ng ilabas mula roon ang binata.Kahit pinipigilan siya ng mga medical crew ay hindi nagpapigil si Desiree."No! a-ayos lang ako, u-unahin niyo siya, please... please help him! My God Kiel!"pakiusap ni Desiree na agad naman tinugon ng mga ito. Hinigpitan na ni Desiree ang pagkakabuhol ng blanket na inbingay sa kanya ng isang medics.Tuluyan inilagay sa stretcher si Ezekiel at ipinas
MAYA-MAYA'Y kita ni Desiree nang ipasok ng dalawang lalaki si Ezekiel. Halos lupaypay na ang ulo ng binata. Agad ibinagsak sa paanan ni Badette ang binata. Isang saboy sa mukha nito ng hawak na champagne, upang tuluyan magkamalay si Ezekiel. Unti-unti naman itinaas ng binata ang mukha, kahit sobrang sakit na ang katawan nito ay pinilit niyang tignan si Badette na ngising-ngisi sa harap niya. "Walang-hiya ka!"Akmang aabutin ni Ezekiel si Badette ng hawakan siya ni Gregorio. Agad na itinayo ito sa harap ng babae. "Grabe... pinabugbog na nga kita nakakaya mo pa rin tumayo." "M-magbabyad ka sa mga pinaggagawa mo sa amin. Oras na makawala ako ri
HINDI pa siya nakakabawi sa pagkakatumba ng tuluyan siyang sabunutan ni Badette."Aray ko Tita! Ang buhok ko!"atungal ni Desiree na humawak pa sa kamay ni Badette."Huwag ka ngang mag-inarte, sige lakad! Nababasa na tuloy ako! Napakaarte mo!"bulyaw pa nito kay Desiree na nag-iiyak na."Maawa na po kayo sa akin, a-akala ko po ba okay na tayo?"pagmamakaawa ni Desiree."Sana... kung naging masunurin ka lang sana Des. Kaso inuna mo pa ang paglalandi mo! Mag-iiba tuloy ako ng plano. Ang inaakala ko kasi ay matagumpay ko ng nasira ang pagsasama niyo ng lintek na si Ezekiel. Pero mukhang walang silbi ang ipinagawa ko sa pamangkin kong si Gale. Dahil gusto mo pa rin makipagbalikan sa lalaking iy
SAikatlong araw bago ang kasal nila ay isang balita ang gumimbal sa lahat. Lalong-lalo na kay Desiree..."Ano ang sinasabi ng babaeng iyan!"galit na galit na sabi nito habang matalim na nakatingin sa direksyon ni Ezekiel."H-hindi ko alam sweetheart and I don't know her!"matatag na balik-sigaw ni Ezekiel."I-de-deny mo pa ako Zeck, hindi mo ba naalala ang gabing iyon sa America. Porke't nagkabalikan na kayo ng babaeng ito na wala naman ginawa kung 'di ang saktan ka ay ma-i-itsapuwera na lang ako sa buhay mo!"tuloy-tuloy na sabi ni Gale."W-what pwedi ba miss kong may problema ka. Huwag mo na akong isali sa kalokohan mo!"sa sandaling iyon ay nagtitimpi si Ezekiel. Ramdam niya a
SINAGng pang-umagang araw ang nagpaggising kay Ezekiel.Sa isip ng binata'y dahil sa kalasingan ay nakalimutan niyang isarado ang blind curtain ng sariling silid niya.Napabalikwas siya ng bangon ng tuluyan mapagmasdan niya ng maigi ang silid na kinaroroonan niya."T-teka n-nasaan ba ako?"takang-pagtatanong mula sa sarili lamang ni Ezekiel.Pinagmasdan niya ang sarili dahil, iba na ng suot niyang kasuotan. Dahil naalala niya na hindi siya nakapagbihis dahil ang alam niya ay dumiretso na siyang nahiga at natulog .Pero, ibang kama pala ang hinigaan niya.Unti-unting tumaas ang sulok ng labi ni Ezekiel
KINAUMAGAHANay maagang nagising si Desiree. Mabigat man ang pakiramdam ay kinakailangan niyang bumangon.Nakasanayan na niyang maligo bago lumabas ng silid niya. Halos lahat ng mga kasama niya sa mansyon ay nasa hapag-kainan na.Habang ang tatlong bata naman ay nahihimbing pa rin na natutulog sa silid ng mga ito. Bantay ng mga yaya."Morning po sa lahat,"pagbati ni Desiree sa lahat."Magandang umaga iha, nakatulog ka ba kagabi?"ani ng Donya."H-hindi ho, eh!"usal ni Desiree na agad kinuha ang isang bread loaf para magawan nito ang sarili ng sandwich."Gusto mo bang samahan kitang
MATAGALbago nakaimik si Guiller tila pinag-iisapan nito ang kasunod nitong sasabihin."Pwedi ba Zeck, k-kapag namatay na ako. K-kapag wala na ako sa mundong ito, maari bang ikaw na ang pumalit sa pwestong maiiwan ko. Alagaan at pangalagaan mo ang pamilya ko. Sa ikalawang pagkakataon pinsan, buong puso kong ipagpapasalamat na ikaw ang taong magbibigay ng pagmamahal at proteksyon sa pamilya ko."Hindi inaasahan ni Ezekiel ang bilin ni Guiller. Naroon na nasisiyahan siya dahil kahit paano ay natupad at nabigyan niya ng kasiyahan ito. Pero mas lamang ang kalungkutan sa nalalapit na sandali, kung saan tuluyan ng mamaalam si Guiller."Ipinapangako ko Guiller, gagawin ko ang lahat para sa ikabubuti nina Desiree. Hindi ko sila papabayaan,"wika ni Ezekie
ISANGmasuyong halik ang ginawa ni Guiller sa noo ni Desiree. Kitang-kita niya ang pagkagulat sa maganda nitong mukha."Honey, hanggang pa rin ngayon ay hindi ka pa nasasanay,"tugon ni Guiller na pinisil pa ang ilong ng babae.Totoo ang sinasabi nito, isang linggo na ang nakararaan magmula ng muli silang magkasama ng asawa.Talagang seneryuso nito ang sinabi nitong babawi ito sa kanya at sa mga bata."Eh, kasi... ah basta! Hmmm k-kumusta ang pakiramdam mo? sumasakit pa ba ang tyan at likuran mo?"sunod-sunod na tanong ni Desiree habang nakayakap sa may likuran niya ang asawa."Hindi na masyado honey, basta lagi kayong nandiyan ng mga b
NAKATITIYAKsiyang sasabog ito sa galit oras na malaman nito iyon kaya inilihim na lang niya."S-sige Des, para sa mga bata sa inyo gagawin ko basta gumaling lang ako,"tugon ni Guiller.Hindi na napigilan ni Desiree ang sarili kusa na niyang niyakap ito na mahigpit naman tinanggap ni Guiller.Parehas silang napalingon sa pinto ng magbukas iyon at makita nilang pumasok si Badette.Sinulyapan lamang nito si Desiree at hindi inimikan. Dire-diretso ito kay Guiller.Naramdaman niya ang pasimpleng pagtabig ng Ginang sa kanya na ipinagkibit na lamang ng balikat ni Desiree."Lalabas muna ako Guiller, punta