Ang restawran sa tabi ng harbor ay may perpektong tanawin ng mga nagda-dock na bangka, kumikislap na bay, at gabi. Matatagpuan ito sa ika-30 palapag ng isang commercial complex, isang block ang layo mula sa mga dock. Maraming bisita ang pumipila para maghapunan sa nasabing restawran, pero si Kyle, bilang CEO ng franchise, ay inasikaso sa isang pribadong lugar, na nag-aalok ng perpekto at romantikong tanawin ng bay. At upang masiguro ang kanilang privacy, ang lahat ng paligid na mga mesa ay tinanggal, para lamang sa test dinner nila ni Gabriel. Sa ngayon, ang karanasan ay nakapagbigay ng impresyon kay Gabrielle, pakiramdam niya ay para siyang nasa tunay na date. “Wow, mukhang napakasarap ng lobster!” Habang nagpapahayag si Gabrielle ng excitement tungkol sa pangunahing putahe ng gabing iyon, sa likod ng kanyang isipan ay tunay siyang nag-aalala.Bihira siyang dalhin ni Warren sa fine dining restaurant, at wala pa siyang karanasan na kumain ng lobster gamit ang kutsilyo at tin
Nagtawanan si Gabrielle sa ideya ng pagturing sa kanilang hapunan bilang isang "date." Iniisip niyang i-dismiss ito, na parang gumagawa lang si Kyle ng pagkakataon para magtawa. Sabi niya habang nararamdaman ang pag-init ng kanyang mukha, “Sige, Kyle. Anuman ang sabihin mo. Siguradong makakakuha ka ng isang daang puntos!”“Hmmm,” sagot ni Kyle. “Seryoso ako doon.”“Ang ganda ng restawran!” anunsyo ni Gabrielle. Ito ang kanyang paraan para lumihis sa paksa, nararamdaman ang hiya.Nagpalitan sila ng ilang mga salita tungkol sa restawran, ngunit hindi nagtagal ay humingi si Kyle ng paumanhin, iniwan si Gabrielle sa kanyang upuan. “Pasensya na, Gaby. Kailangan kong tingnan ang kusina, pati na rin ang manager ng restawran.”Habang naghihintay, kumuha si Gabrielle ng mga larawan ng tanawin mula sa harbor. Lalo na, kumuha siya ng ilang selfies habang ginagawa ito.Biglang pumasok sa kanyang isipan ang ideya, habang pinapanood ang romantikong kapaligiran sa background ng kanyang mga laraw
**Kinabukasan.**Nagising si Gabrielle sa tunog ng alarm ng alas singko ng umaga. Agad siyang bumangon, kahit na mabigat ang kanyang mga mata.Kagabi, matapos ang ilang sandali ng malamig na pakikitungo mula kay Kyle, sinabi nito sa kanya na mayroon siyang emergency business trip papuntang Europe at aalis siya ng madaling araw.Kahit na iginiit ni Kyle na hindi niya kailangan siyang tulungan, pinili niyang bumangon. Siya ay nagpapasalamat sa bagong trabaho niya at nais niyang tumulong sa anumang paraan.Ngunit habang siya’y nagmamadali palabas, nakita niya ang isang note sa kanyang pinto mula kay Kyle na nagsasaad:[Gaby,Pasensya na sa nangyari kagabi. Hindi ako ang sarili ko.Kailangan kong umalis ng mas maaga. Babalik ako ng Biyernes. Huwag mong kalimutang kumain ng iyong mga pagkain. Magpahinga ka at gamitin ang gym. Tatawagan kita kapag may pagkakataon.Kyle]Nabuo agad ang bilog sa bibig niya. Kinagat niya ang kanyang daliri bago sinabi, “Bakit parang nagiiwan siya ng no
**Ayaw ni Kyle sa hindi planadong pagpunta sa Europe. Bagong kilala lang niya si Gabrielle—nairecruit niya at dinala sa kanyang tahanan! Magkakaroon sana sila ng buong Linggo na magkasama, sa loob ng kanyang pribadong lugar.****Dahil ang kanyang brother-in-law na si Andrew Kentworthy ay biglang nagbigay sa kanya ng impormasyon tungkol sa isang prime lot na naging available sa merkado, at natanggap na ng may-ari ang mga bid!****Ilang taon nang plano ni Kyle na magtayo ng hotel sa England, na bahagi ng Diamond Brand. Ngayon, sa wakas ay magiging realidad ito salamat sa asawa ng kanyang kambal na kapatid.****Bukod dito, mayroon siyang iba pang dahilan para makipagkita sa kanyang brother-in-law.****Si Andrew Kentworthy ay may-ari ng isa sa pinakamalaking entertainment companies sa England. Bagaman hindi niya naitatag ang kanyang negosyo sa Braeton City, tiyak na mayroon siyang koneksyon na maaaring magbukas ng mga pinto para kay Gabrielle.****Kung mayroon man, gusto ni Kyle na ma
**Sa isang madilim na Biyernes ng hapon, si Gabrielle ay nakatayo sa harap ng kanyang bahay, ang parehong bahay na kinuha ng kanyang tiyahin.****Ito ay isang tatlong palapag na bahay na may apat na kwarto, nakatayo sa isang tatlong-daang square feet na lote. Mayroon itong mini garden, at ang buong ari-arian ay napapalibutan ng grilled fences.****Napabuntong-hininga si Gabrielle, habang nakikita niyang hindi na maayos ang pagkaka-maintain ng bahay. Nang luma na ang pintura at ang maganda sanang tiled na bubong ay may ilang bitak sa isang bahagi.****Masakit sa kanya na makita na ang parehong bahay na pinaghirapan ng kanyang ama na itayo ay malinaw na hindi napangalagaan.****“Well, wala akong pera para ipagawa ito,” pinatibay niya sa sarili na walang magbabago kung siya pa rin ang naninirahan sa parehong lugar.****Sa araw na iyon, pagkatapos ng kanyang umagang iskedyul sa paaralan, pumunta si Gabrielle sa sementeryo at binisita ang libingan ng kanyang mga magulang. Ang araw na i
**Hank: [Kyle, gusto ko lang ipaalam sa iyo na si Miss Taylor ay kinailangang mag-withdraw. Kailangan niyang kunin ang kuwintas ng kanyang ina mula sa kanyang tiyahin kaya nag-alok akong bayaran ito ng tatlong libong dolyar.]****Binasa ni Kyle ang mensaheng galing kay Hank.****Nalaman niyang hinatid ni Hank si Gabrielle sa lobby, kaya inaasahan niyang dumating siya. Hindi niya inaasahan na makikita ang basang-basa na si Gabrielle Taylor, tila nawawala sa sarili niyang mga iniisip.****Nang binuksan ni Gabrielle ang pinto, malinaw na nakita sa kanyang mukha ang lungkot. Namamaga ang kanyang mga mata at ang maganda niyang mukha ay nawalan ng karaniwang kislap.****Hindi pa nakaramdam ng ganitong sakit si Kyle sa buong buhay niya, ngunit nang makita niya si Gabrielle sa ganitong kalagayan, siya'y labis ding nasaktan. Nagtanong siya, "Bakit ka basa? Anong nangyari?"****Habang inaasahan niyang sagutin ni Gabrielle ang tanong, bigla itong humagulgol sa harapan niya.****Napansin niy
'Hindi kaya, ano ang ginawa kong mali?' tahimik na tanong ni Gabrielle sa sarili habang pinapanood si Kyle na madalas umiwas ng tingin habang sila'y kumakain.Kanina, napakaaliwalas ng kanyang pakiramdam dahil niyakap siya at hinaplos-haplos ang likod ni Kyle. Pero ngayon, tila nag-iba ang kanyang ugali at tila nagiging malamig ang trato sa kanya.Kahit na biglang nag-iba ang ugali ni Kyle, patuloy pa rin siyang nagpapaalala, "Gaby, kailangan mong kumain pa. Uminom ng maraming tubig dahil nabasa ka sa ulan."Matapos lunukin ang pagkain, sumagot siya, "Hindi ako gaanong nabasa sa ulan - Achoo!"Ang sariling salita niya'y natigil sa isang malakas na pagbahing, at napilitang magpaalam si Gabrielle para kumuha ng tisyu."Mukhang hindi totoo 'yan," sagot ni Kyle na nakakunot ang noo.Pagkatapos nilang matapos kumain, si Kyle na ang tumawag sa mga tauhan ng hotel para kuhanin ang kanilang mga pinggan. Hinayaan niyang magpahinga si Gabrielle sa kanyang kwarto para makatulog nang maayos.
Huminga ng malalim si Gabrielle at tiningnan ang sarili sa salamin sa huling pagkakataon bago siya tuluyang umalis. Ang kanyang maliit at kaakit-akit na mukha ay tumingin sa magkabilang panig, sinisiguradong maayos ang kanyang hitsura. "Okay... Sige na." Papunta siya sa paaralan noong araw na iyon, suot ang kanyang paboritong blouse at jacket sa ibabaw ng kanyang klasikong jeans. Para makakuha ng mas magandang larawan kasama si Kyle, may kaunting makeup siya. Pinagpag ni Gabrielle ang kanyang mga kamay bago tuluyang lumabas ng kwarto. Nakita niya si Kyle sa sala, suot ang kanyang suit at nakangiti habang siya ay naglalakad. Oo. Sumuko si Gabrielle Taylor sa kahilingan ni Kyle Wright na magpa-picture sila. Sa pagkakataong ito, gamit ang sariling telepono ni Kyle. Namula ang mukha ni Gabrielle, at sigurado siyang umabot ang init sa kanyang mga tainga, sa pagtingin kay Kyle na parang superstar. Oo. Isang simpleng college girl lang siya na nagpapakuha ng litrato kasama ang isang