Ang mga hiyaw ay sumunod-sunod. Nagulat at nainis rin si Yusof.'Hay naku. Nakakainis talaga ang mga master na ito.'Habang nagmumura siya sa kanyang isipan, inabot na siya ng mga Master ng iba't ibang secta, at ang mga pangunahin sa kanila ay labis na natutuwa."Yusof, paano ka makakatakas sa ganitong panahon?""Walanghiyang taksil, maglaho ka!"Lahat ay sumigaw at inaktibo ang kanilang panloob na enerhiya patungo kay Yusof.Sa harap ng ganitong sitwasyon, medyo nabahala si Yusof, ngunit agad siyang kumalma. Noon, kagat-labi niyang sinigawan, "Nais ninyo akong makuha nang buhay? Hindi ba kayo sobra-sobra sa inyong palagay sa inyong sarili?""Libong milya ng dugo na lason!"Pagkatapos sumigaw, lumabas ang malalamig na mga salita mula sa bibig ni Yusof. Agad niyang kinagat ang kanyang mga daliri, binigkas ang sumpa, at kumurap.Sa isang iglap, ang dugo ay sumabog sa hangin, at sa isang kisapmata, ito ay naging isang makamandag na hamog na mabilis na kumalat.Oo, ito ay isa sa
"Okay, sumama ka sa amin."Nakita nilang maganda ang disposisyon niya, kaya't ang dalawang sundalo ay nagtinginan at dinala si Yusof sa bahay ng heneral.Agad silang dumating sa bahay ng heneral. Pumasok ang dalawang sundalo para mag-ulat. Matapos ang ilang sandali, lumabas sila at dinala siya sa loob ng silid.Sa loob ng silid, nakaupo si Simeon Hagen na may mukhang malungkot at nakasimangot.Isang buwan na ang nakaraan, matapos niyang isama ang kanyang ina sa bundok para magpasyal, siya ay biglang naramdaman ang hindi maganda at ang kanyang mga paa ay nagsimulang mamaga.Sa panahong iyon, agad siyang naghanap ng kilalang mga doktor sa kabisera. Matapos ang kanilang diagnosis, tiyak sila na kinagat ng isang lason na insekto ang madame, ngunit hindi nila alam kung anong klase ng insekto ito.Nagdulot ito ng galit kay Simeon.Sa huli, wala siyang magawa kundi magpadala ng tao para mag-post ng abiso sa kanto ng kalsada sa kabisera upang humingi ng tulong medikal."General Hogan,
Nang magkagayon, iniutos ni Simeon sa mga aliping nasa tabi niya, "Bilisan ninyo, ihanda ang hapunan. Gusto kong uminom ng ilang basong alak kasama si G. Sofyu."Sa puntong ito, labis ang pagkagalak ni Simeon.Napakaganda ng araw para sa kanya ngayon. Hindi lamang gumaling ang kakaibang sakit ng kanyang ina, nakakuha pa siya ng isang dalubhasa sa kanyang hanay. Ang lahat ay karapat-dapat ipagdiwang."Opo, heneral!"Sa pagdinig ng utos, mabilis na kumilos ang ilang mga alipin upang maghanda.Pagkatapos, tinawag ni Simeon ang dalawang kasambahay at inutos, "Kayong dalawa, paglingkuran ninyo nang mabuti si G. Sofyu sa hinaharap. Huwag magpabaya sa trabaho. O, dalhin ninyo siya upang maligo at palitan ang kanyang damit."Ang dalawang kasambahay ay sumagot at mahigpit na hawak ang braso ni Yusof.Ngumiti si Yusof at nagsabi, "Salamat, heneral."Noon, isa siyang manyakis, pero ngayon, sa harap ng dalawang magagandang kasambahay, labis siyang nasiyahan. Matapos magpasalamat, umalis si
Sa oras na iyon, matapos sabihin ang mga bagay na iyon, huminga ng malalim si Simeon at masilakbo niyang sinabi, "Sofyu, kung hindi lamang nasa Royal City ang aking pamilya at nasa gitna ng mga kalaban, hindi ko kailangang maging mapagkumbaba sa ganitong mapagpaimbabaw na tao."Pagkatapos magsalita, ininom ni Simeon ang isang baso ng alak.Naiintindihan ko!Matapos malaman ang sitwasyon, tumango si Yusof at ngumiti. "Alam mo ba kung bakit tinawag ka ni Syrus?"Sa kanyang pagtatanong, tila kalma si Yusof ngunit hindi maiwasang mag-isip.Lumilitaw na ang kasalukuyang kalagayan sa Westrington ay talagang magulo. Kung maaari niyang gamitin ang pagkakataong ito upang tulungan si Simeon na maging emperador, tataas din ang kanyang posisyon.Kapag nagkaroon siya ng sapat na kapangyarihan, hindi siya matatakot sa lahat ng sect na humahabol sa kanya. 'Ito ay magandang pagkakataon. Dapat kong samantalahin.'"Kailangan ko pa bang hulaan?"Huminga ng malalim si Simeon, "Ambisyoso si Syrus.
Maraming tao ang naroroon, ngunit hindi ipinakita ni Simeon ang kahit anong paggalang kay Syrus. Tunay nga itong nakakainis.Napuno ng galit si Syrus at nais sanang sumagot.Subalit, sa sandaling iyon, isang malakas na heneral ang malakas na naglakad papasok kasama ang ilang bantay.Siya ay si Keegan, ang heneral ng hilagang hangganan."General Whalen!""General Whalen, kamusta ka na?"Sa pagkakakita kay Keegan, tumayo ang lahat ng opisyal at binati siya.Gayunpaman, tumugon si Keegan at tumingin sa paligid. "Wag kayong magkunwari. Lahat kayo ay tinanggap ang suhol ni Syrus nang patago. Gusto nyo siyang maging emperador, di ba?"Sa harap ng tanong, nahihiya ang lahat ng mga opisyal na naroon at walang masabi.Nakita ito ni Yusof at hindi mapigilang tumawa sa sarili. Si Keegan ay tunay ngang tapat. Hindi siya nagpakita ng kahit anong paggalang sa mga sibil at militar na opisyal. Haha, kaaliw itong panoorin.Bigla, si Simeon ay nagsalita ng pababa, "Mukhang handa rin si Keegan.
Shit!Nang makita ito, hindi na gustong mag-aksaya ng panahon ni Syrus at sumigaw siya, "Kunin siya, ibagsak siya!"Nang marinig ang balita, tumangay ang mga dosenang guwardiya ang kanilang mahahabang tabak at tiningnan si Keegan at ang iba pang kasama."Mabuti na lang!"Nang tingnan ni Keegan ang papalapit na mga guwardiya, galit na galit siya hanggang sa tumawa ito . Sa sandaling iyon, wala siyang pagkabahala. "Syrus, ngayon ka lang nagkalakas ng loob. Matagal ko nang hinihintay ito.""Mga sundalo, makinig kayo sa akin. Patayin ang traydor."Sa isang sigaw, hinila ni Keegan ang kanyang mahabang sandata, inilalayo ang dalawang guwardiya sa harapan niya, at tumungo nang diretso kay Syrus.Sa parehong sandali, maraming sundalo rin ang kumuha ng kanilang mga sandata at naglaban nang maigting sa mga guwardiya ng palasyo. Hindi lang iyon, maraming sundalo rin ang nagmamadaling pumunta mula sa labas ng palasyo.Matuklasan na ang handa si Keegan at dinala ang maraming pinakamahuhusay
"Mahal na Hari!"Sa Westrington, ang pamumuno ay ayon sa matibay ang loob. Sa panahong ito, pinatay ni Simeon sina Keegan at Syrus sa isang bagsakan. Siya ang pinakamalakas, at walang makapangahas na sumuway sa kanya.Opo!Nakita ito ni Simeon at siya'y nasabik, subalit ang kanyang mukha ay nanatiling seryoso. Itinaas niya ang kanyang kamay at sinabi, "Tumayo, lahat."Habang nagsasalita, nilakad niya ito hakbang-hakbang, umupo sa trono, at sinabi sa kanyang kaibigan, "Ginoo Sofyu, dahil napuksa mo ang dalawang traydor ngayon, ikaw ang pinakamalaking kontributor sa operasyong ito."Habang nagsasalita, tumingin siya sa paligid at sinabi, "Ipalaganap ang aking utos at italaga si Ginoo Sofyu bilang punong ministro. Ang lahat ng opisyal ay dapat makipagtulungan at tumulong sa kanya sa kanyang mga gawain. Walang puwang para sa pagkakamali.""Opo, mahal na hari!"Nag-echo ang mga opisyal.Lalong natuwa si Yusof. Agad siyang yumuko at nagsabi, "Salamat, mahal na hari."...Sa kabilan
Sa tabi niya, si Purple Cloud Fairy ay masigla at masaya. Sa ilalim ng pagkakakulong ng ilang mga diyos na sundalo, hindi niya alintana na nasa isa siyang masamang kalagayan.Ng makita ito, si Darryl ay palihim na huminga ng ginhawa.Buti na lang, dumating siya sa tamang panahon, at hindi pa nahuli si Arta the Immortal. Kung hindi, hindi maaaring isipin ang mga magiging kahihinatnan. Sa katunayan, hindi niya masyadong kilala si Arta the Immortal, pero palaging hinahangaan ni Darryl ang kanyang malayang diwa at matuwid na pagkatao.Sa kabilang dako ng digmaan, makita na ang pinuno ng hukbo ay dumating bilang mga kasapi sa laban, si Purple Cloud Fairy ay nanginig at hindi maiwasang magtanong, "Maestro, narito na ang mga kasapi nila. Ano ang gagawin natin?"Si Purple Cloud Fairy ay napaka-flustered nang siya'y sumigaw, at sa parehong oras, mas kinamumuhian pa niya si Empress Heidi. Talagang nakakainis ang babaeng iyon. Upang kontrolin ang Godly Region, sa delubyong ito ay ipinakita ni