Mabilis na binuksan ni Quincy ang kanyang mata, ang kanyang paningin ay lumabo.Malabo ang kanyang paningin. Nakakita siya ng anino, pero hindi makilala kung sino ito.Mabagal, ang kanyang paningin ay luminaw at nakita niya kung sino ang nakatayo sa harapan niya.“Jamie? Ikaw ba iyan?”Para sa kanya, ang tao na nasa harapan niya ay ang boyfriend niya sampung taon ang nakalipas.“Oo, ako ito.”Natawa si Quentin sa saya.Ito ang mahika ng kanyang gamot. Nililito nito ang utak, kaya ang apektadong babae ay iisipin na siya ay nakatingin sa tao na mahal niya at handa na mapunta sa kontrol niya.Humiga siya sa tabi ni Quincy at niyakap siya.Sa sandaling ito, si Quincy ay tuluyang natulala at natural na tumugon.May nakatayo sa labas ng bintana.Si James ito.Sumimangot siya sa pangyayari na nakikita niya.Wala siyang balak na makialam.Subalit, hindi niya Kung may ano pa man, siya pa din ay girlfriend niya sampung taon ang nakalipas. Gumamit siya ng pwersa at ang bintana ay
”Mamatay ka!”Hinampas ni Quentin ang kahoy na upuan sa likod ng ulo ni James.Mabilis na kumilos si James. Humarap siya at tinaas ang kanyang braso sa oras at ang kahoy na upuan ay nasira sa kanyang braso.Ang upuan ay matibay at gawa sa matibay na kahoy.Sa halip pakiramdam ni Quentin na hinampas niya ang upuan sa brick na pader. Ang kanyang katawan ay umatras at bumagsak siya sa sahig na umiyak sa sakit.Inalis ni James ang kalat sa kanyang braso, tapos tumingin kay Quentin na ngayon ay nasa sahig. Lumakad siya papunta sa kanya at tinapakan ang kanyang katawan. “Basura.”“Ah!”Ang ekspreson ni Quentin ay nagiba sa sakit habang sumigaw siya.Hindi siya pinansin ni James at naglakad pabalik as kama.Tinulungan niya si Quincy na tumayo at pinaupo siya sa kanyang tuhod.Subalit, ang lakas ni Quincy ay tuluyang nawala. Bumagsak siya na para bang ang kanyang buto ay lahat naging likido.Pinigilan ni James ang kanyang pagbagsak sa oras.Nilakasan niya ang hawak sa kanyang bal
”Ang gago naman.”Ang mga tao ay nagsimulang pagalitan siya, nakatitig kay Quincy.Siya ay sobrang sexy. Sobrang nakakaakit. Hindi nakakapagtaka na ginawa ito ni James.Karamihan sa lalaking nandoon ay pareho ang iniisip, pero wala sa kanila ang may lakas ng loob na kumilos.Hindi naniwala si Thea sa sinabi ni Quentin. Tinulungan niya si Quincy. “Totoo ba iyan, Quin?”“H… Hindi ko alam.”Ang isip ni Quincy ay nalito matapos kainin ang gamot. Hindi niya naalala kung ano ang nangyari.Ang alam niya lang ay na si James ay hinawakan siya.Mahina siyang umiling. “H… Hindi ko alam. Malabo kong naalala na binuhat ako ni James at kinapa ang likod, braso at binti ko.”“Pfft~”Natawa si James.Tinanggal niya ang lason sa kabaitan. Paano ito naging pagkapa sa kanya?“Eksakto nga iyan!” Sabi ni Quentin. “Nagpunta para pigilan siya, pero nagsimula niya akong gulpihin.”“Tawagan natin ang mga pulis.”“Ang basura tulad niya ay ang nagpapabagsak sa lipunan.”Nagsimulang sumali ang lahat
Ginulat ni Kian ang lahat sa kanyang pagluhod.Siya ay malaking artista, sikat sa buong mundo.Halos bawat babae sa parehong class ay mahal si Kian.Pero ngayon, siya ay nakaluhod sa harap ni Thea.Si Kian ay napilitan dito.Ayaw niya na mamatay.“Mali ako, Ms. Thea.” Nagmakaawa siya sa sahig. “Pakiusap patawarin mo ako. Magpanggap ka na wala akong sinabi”Isa sa mga fan ni Kian ay nairita at lumapit para tulungan siya na tumayo.“Anong problema mo, Kian? Hindi ka pwede lumuhod para sa kanya. Ang iyong tuhod ay mas mahalaga kaysa diyan. Sikat ka! Idol kita!”“Thea! Ano ang ginawa mo kay Kian?”Sinimulan nilang maliitin si Thea.Ang kanilang idolo ay nakaluhod dahil kay Thea. Sila ay galit sa ngayon.Si Quincy din ay tumingin kay Thea nalilito.Si Thea lang ang siyang nakakaalam kung tungkol saan ito.Tumingin siya kay James.Sinabi sa kanya ni James na kakausapin niya si Kian. Bakit nakaluhod si Kian ngayon sa harapan niya at tuloy tuloy na humihingi ng tawad.“Honey?’
Tinigil niya ang laro at humikab, tapos naghanda na para matulog.Sa sandaling iyon, nakaramdam siya ng bugso ng kagustuhang pumatay.Nagtense up siya at pumunta sa bintana, tapos biglang hinatak ang mga kurtina pabukas.Nakita niya ang sandali ng pagtalon ng isang tao mula sa second-floor balcony, na nagpatuloy na tumakbo papunta sa likod ng bundok.Hindi nagdalawang isip si James. Binuksan ang binatana at tumalon, tapos tumalon muli ng dumikit ang paa niya sa balcony at lumapag sa parapet, tapos tumalon pababa ng ilang metro sa sahig bigla para humabol kaagad.Si James ay mabilis, pero ang taong iyon ay mabilis din.Humabol si James, hanggang sa likod ng Mount Dragon Fountain.Sa harap niya ngayon ay makapal na gubat.Bumagal si James at maingat na naglakad paharap, ang kanyang mga pakiramdam ay alerto habang sinusuri ang paligid.Rustle…Umihip ang hangin, pinalipad ang mga nahulog na dahon at pinagalaw ang mga sanga ng puno.“Sinong nandyan? Magpakita ka.”Narinig ang b
Ang assassin ay malakas at maliksi, pero si James ay hindi din mahina.Ang pagbabago sa kanyang pagkilos ay masyadong mabilis para sa assassin para kumilos sa oras. Sa oras na magawa niya, masyado na itong huli.Ang kanyang sipa ay hindi lumapag sa kanyang ulo, pero sa kanyang katawan.Siya ay tumalsik paatras at bayolenteng bumagsak sa puno, tapos bumagsak sa sahig.Spurt! Dumura siya ng dugo habang tumagilid ang kanyang ulo paharap.Sinubukan niyang tumayo, pero hinabol siya ni James. Pinabagsak niya siya gamit ang isang paa.Ang assassin ay hindi makagalaw.Yumuko si James para alisin ang maskara.Sa sandaling iyon, hinatak niya ang dagger mula sa kanyang binti at mabilis na ginamit ito kay James.Subalit, si James ay sobrang handa para dito. Sa sandali na kumilos siya, isang silver needle ang tumusok sa kanyang braso at nanlambot ito, bumagsak ang dagger sa sahig.Mahinahon na ngumiti si James at inalis ang maskara.Ang assassin ay talagang isang babae.Naglabas siya
Huminto siya at umupo, saka nagpatuloy sa paninigarilyo.Dahan-dahang iminulat ng assassin ang kanyang mga mata at tinitigan si James na parang na-abala.'Ito ba talaga ang Black Dragon? Sinabi nila na ang Black Dragon ay hindi nag-aatubili kapag pumatay ng mga tao at walang awa. Mukhang mali ang tsismis.'“Alis.”Sinamaan siya ng tingin ni James at kumaway sa kanya.“...”Natigilan siya.Binitawan niya ‘to, ganun lang?Bago siya pumunta rito, alam niyang may isang konklusyon lamang para sa kanya kung mabibigo siyang patayin ito, at iyon ay kamatayan.Hindi niya inaasahan na pagbibigyan siya nito.“P-Pagbibigyan mo talaga ako?” pansamantalang tanong niya.“Alis!” sigaw ni James.Kinaladkad ng assassin ang sarili at umalis.Naglakad siya ng ilang hakbang, saka tumalikod. Nakaupo si James sa isang bato, may iniisip.Tumalikod siya at tinitigan si James. "Sige, ano ang gusto mong malaman?"Si James ay nagpakawala ng isang banayad, hindi napapansing ngiti, pagkatapos ay inan
Nanatili si James sa puno, hindi kumikibo.Pero alam niyang nabigo ang babae sa kanyang misyon. Kamatayan lang ang naghihintay sa kanya.Ito ay perpekto. Sa halip, maaari niyang samahan ito.Sa ‘di kalayuan, sa likod ng isang malaking puno.Idiniin pa rin ng assassin ang kanyang kamay sa kanyang sugat, ngunit hindi alintana ang pagbuhos ng dugo.Binaril siya, at ito ay tumama sa kanyang artery. Maiksi na lang ang oras niya.Dahan-dahang sinundan ng lalaking nakamaskara ang dugo niya sa lupa at nakarating sa puno kung saan nagtatago ang assassin.“Alam mo ang patakaran, May. Ang isang nabigong pagpatay ay nangangahulugan ng kamatayan, ngunit depende rin ito sa mga pangyayari. Mabubuhay ka sana kung hindi nakita ng kalaban ang iyong mukha. Nakilala ka, kaya ayon sa aming mga patakaran, dapat kang mamatay."Lumayo ang assassin sa puno.Namumutla ang mukha niya habang dahan-dahang kausap ang lalaking nakamaskara sa harapan niya. Sa lahat ng taong ito, marami akong nagawa para sa o