I take a deep breath. Ito na ang kinakatakutan ko."Are you ready, sweety?" Tanong sa akin ni Jared."Kapag ba sinabi kong hindi, uuwi na tayo?" Balik tanong ko."Syempre hindi." Tinawanan nya pa ako. Inirapan ko na lang sya.Hindi pa rin kami bumaba sa sasakyan. Nasa tapat kami ngayon ng bahay ng magulang ko. Pinagtitinginan na nga kami ng tao, mabuti na lang at heavy tinted ang kotse ni Jared."Tara na?" No choice. Tumango na lang ako. Nauna nang lumabas si Jared at umikot sya para pagbuksan ako ng pinto. Inilahad nya sa akin 'yung kamay nya, napapikit ako bago ko tinanggap 'yun."Ay si Esang yun diba?" "Oo! Ang pogi naman ng kasama nya!" "Naku! Buntis sya! Yung lalaki siguro ang nakabuntis sa kanya." Hindi ko na lang pinansin yung mga sinasabi nila. Esang ang tawag sa akin ng mga kapitbahay namin."Should I call you Esang?" Narinig kong bulong ni Jared. Tinignan ko sya ng masama sabay kurot sa tagiliran. Tinawanan nya lang ako."Ate Esang? Nanay! Nandito si Ate!" Tumakbo sa akin
Hindi maitatanggi na malakas sa alak si Edward, laking probinsya kasi at talagang sanay sya sa lasingan.Napalingon ako kay Jared, pulang pula na ang mukha nya. Hindi naman kasi sya sanay na uminom ng lambanog. Kainuman nila ngayon ang ilan sa kapitbahay naman at mga pinsan ko."Ano Jared? Suko na ba?" Natatawa na si Edward sa itsura ni Jared."No, hindi uso sa akin 'yan." Sagot naman ni Jared bago tumungga."Wala ka pala dito Edward eh, matagal malasing ang asawa ni Esang." Panunukso ni Kuya Toni."Oo nga! Palaban!" Pahabol naman ng pinsan ko na si Kuya Kevin."Jared, tama na 'yan." Pasimple ko syang binulungan."No, sweety. Minsan lang naman 'to." Nginitian nya ako bago halikan sa labi. Sa gulat ko ay nahampas ko sya sa likod."Ayun oh!" "Ang sweet!" Pinag aasar tuloy kami."Ate, pumasok ka na daw. Mahamog na sabi ni nanay." Nilapitan ako ni Pinang at hinawakan sa kamay."Jared, pinapapasok na ako ni nanay. Wag ka ng magtagal dyan ha? Tumigil ka na kapag hindi mo na kaya." Nagbilin
Dalawang araw na simula ng makauwi kami galing kina Nanay. Ayoko pa sana ako kailangan na talaga si Jared sa trabaho nya. "Kuya, Tito Tristan keep on pestering me! He's looking for you." Boses kaagad ni Jewel ang narinig ko pagbaba ko galing kwarto."What's his problem? Sinabi ko na sa kanya na papunta na ako." Natataranta naman si Jared habang inaayos ang coat nya. Nilapitan ko sya at tinulungan."May problema ba?" Tanong ko sa kanya habang inaayos ang tie nya."I think there's a spy in my company. Laging nabubulilyaso ang mga pinaplano namin." Nakakunot na ang noo nya."May hinala ka na ba?" Inayos ko ng kaunti ang buhok nya."Wala pa. Pero mamaya sa meeting, I'll make sure na mabubuking ko sya." Kampante na sagot nya.Hanga ako sa asawa ko. Pagdating sa trabaho ay kayang-kaya nyang basahin ang isip ng isang tao, lalo na ang mga business partner nya."Kuya, sasabay na ako sayo sa office. I have a meeting with some organizer." Nginitian ako ni Jewel bago sya naunang lumabas ng bahay
"Jared, katatapos lang ng usapin namin ni Mommy, pupunta daw sila dito bukas." Ang tinutukoy ko ay ang mommy nya, nagkausap kasi kami at gusto nya daw akong makita na malaki ang tiyan, natawa pa nga ako."Really? Sino ang kasama nya?" Tanong ni Jared habang nililinis ang sasakyan sa labas."Si Jewel pati 'yung boyfriend nya." Sagot ko. Nakita ko naman syang napasimangot."Kasama nya na naman 'yung lalaki na 'yun? Humanda sila sa akin mamaya." Binilisan nya ang paglilinis ng sasakyan.Tinitigan ko lang sya. He's half naked and only wearing his boxer short while cleaning his car. Hindi ko maiwasang titigan ang mga muscle nya nagfflex kapag inaabot nya ang bubong ng kotse. Napakagat labi ako. Napatitig naman ako sa pwetan nya, ang sexy!"What are you looking at?" Nahimasmasan ako ng makita ko si Jared na nakangisi sa akin."W-Wala! Dalian mo na dyan." Narinig ko pa syang humalakhak bago ako pumasok sa loob. Ano ba ang nangyayari sa akin? Damn this hormones!Hindi rin nagtagal at pumasok
Nagising ako sa dahil sa iyak na naririnig ko. Nahirapan pa akong dumilat, para may mabigat na nakapatong sa mata ko. Hindi ko maalala kung paano ako napunta dito.Tinignan ko ang tao na nasa gilid ko. "Jared." Nagawa kong magsalita kahit na hirap ako."Sweety. Gising ka na." Ngumiti sya pero parang may kulang. Oo! May kulang. Sinubukan kong bumangon, pero hindi ko magawa. Napatingin ako sa tiyan ko, ganun na lang ang panlalaki ng mata ko ng makita na impis na."N-Nasaan ang anak n-natin?" Tinignan ko si Jared na walang humpay ang pag agos ng luha. "J-Jared! Nasaan?" Umiling sya. "W-Wala na sya, Elaisa." Halos gumuho ang mundo ko. Unang tingin pa lang sya tiyan ko ay alam kong wala na sya, pero hindi kaagad ako naniwala.Tuloy-tuloy ang luha ko. Ibang klaseng sakit ang nararamdaman ko, hindi ko maipaliwanag. Para akong mamamatay. "H-Hindi... Hindi pwede." Napahagulgol ako.Sa buong buhay ko, wala akong ginawa na masama. Lahat ng alam kong tama ay sinusunod ko, tapos ganito ang man
Hindi naging madali ang mga araw na lumipas sa pagsasama namin ni Elaisa. Ginagawa ko ang lahat para maging masaya sya pero hindi pa rin lumalabas 'yung ngiti nya na natural.Pilit kong pinapakita sa kanya na ayos lang ako kahit na sa totoo lang ay para akong pinapatay sa sakit. Noong nakita ko sya na duguan sa sahig ay halos panawan ako ng ulirat, I don't fcking know what to do, nanigas ako."Sweety, good evening. Let's eat." Nakita ko sya na nakaupo lang sa kama at tulala. Nilingon nya ako. Inilapag ako sa lamesa ang pagkain."Ayoko, wala akong gana." Sagot nya bago umiwas ng tingin."You need to drink medicine." Naupo na ako sa tabi nya."Wala akong sakit, Jared." Pagmamatigas nya. I take a deep breath."Please naman, Elaisa. Tulungan mo naman ang sarili mo, because here I am, helping you!" Hindi ko na napigilang mapasigaw.Nanlisik ang mata nya. "Hindi ko kailangan tulungan ang sarili ko at lalo nang hindi mo kailangan na tulungan ako!" "What are you saying? I'm your husband! Dap
Palakad lakad lang ako sa sala, nakagat ko ang daliri ko. Ilang araw ng umuuwi ng late si Jared, hindi ko alam kung busy lang ba sya o ano. Tinignan ko 'yung cellphone ko, wala manlang text.Hindi na ako mapakali kaya tinawagan ko si Jewel. Unang ring pa lang ay sinagot na nya.[Ate! Bakit ka napatawag? Nasaan ka? Okay ka lang ba?] Sunod-sunod na tanong nya sa akin."Okay lang ako. A-Alam mo ba kung nasaan ang kuya mo?" Nakagat ko ang ibabang labi ko.[Si kuya? Ang alam ko may celebration sila dahil birthday daw noong bagong secretary nya. Hindi nya ba nasabi sayo? I think nasa Friday Night sila.] Ramdam ko ang alanganin sa boses ni Jewel."No... Wala syang nasabi sa akin." Hindi na talaga ako mapakali.[D-Do you want me to call him?]"No, wag na." Kaagad kong pinatay ang tawag.One pm na at wala pa rin si Jared, hindi ko magawang matulog dahil nag aalala talaga ako sa kanya, kakayanin nya kayang umuwi?Maya-maya lang ay nakarinig na ako ng tunog ng sasakyan at alam ko na kay Jared 'y
Hindi pumasok ngayong araw si Jared, iniinda nya ang ulo nya na sobrang sakit daw, nagkibit balikat na lang ako. Maaga ring hinatid ng isa sa mga guard ng kumpanya ang sasakyan nya na ginamit ni Marielle.Nasa sa sala sya at may binabasa na kung ano, mas pinili ko na lang manuod ng TV."Elaisa." Nilingon ko sya. Parang may gusto syang sabihin na ewan."Ano?" Tinaasan ko sya ng kilay."K-Kagabi... may nasabi ba ako?" Napakamot pa sya sa ulo nya.Ngumiti ako. "Hindi mo lang naman ako nakilala kagabi. Tapos niyakap kita pero tumatanggi ka noong una." Naalala ko na naman kaya bigla akong natawa."A-Ako? Ginawa ko 'yun?" Nabitawan nya ang mga papel na hawak at humarap sa akin."Oo! Tapos sabi mo baka malaman ng asawa mo pero sabi ko--" Hindi nya na ako pinatapos dahil tinakpan nya ang bibig ko."Stop it! Naalala ko na!" Tinanggal nya ang kamay sa bibig ko."Meron pa!" Magsasalita sana ulit ako pero tinakpan nya na naman 'yung bibig ko."Okay na! Okay na! Nahihiya lang ako lalo sa sarili k
Sorry.--"Hindi na maganda ang lagay ni Elaisa, I hate to say this but any minute ay maaari na syang bumigay." Sabi ni Doc Felix.Napatingin ako sa pamilya ko at halos matumba si Mama sa narinig na balita. Puno na ng iyakan ang kwarto ko kaya pati na rin ako kay nadamay na. Nilingon ko si Jared na nasa tabi ko habang hawak ang kamay ko, nakatulala sya."Felix, how about the surgery?" Hinawakan ni Mommy ang kamay ni Doc Felix."Elaisa refused it. There's only 10% chance of survival Tita, at kapag hindi kinaya ng katawan nya ay maaari syang mawala." "A-Anak ko!" Kaagad lumapit sa akin si Mama at Papa, panabay nila akong niyakap."T-T-Tahan na p-po." Nagagawa ko ng magsalita pero hindi na maayos. Ang sabi ni Doc Felix ay magiging permanente na ang ganitong pananalita ko."Patawarin mo kami. H-Hindi kami naging mabuting magulang sayo." Sabi ni Mama. Lumapit din si Mommy para daluhan sina Mama.Ang dami kong gustong sabihin sa kanila pero tanging iling na lang ang nagawa ko. Walang may gu
Naging masaya ang mga lumipas na araw maliban na nga lang sa pagdalas ng sakit ng ulo ko at Oo, hindi ako gumaling. Ngayon ay hindi ko na masabi kung naging successful ba ang operation, walang naging problema pagkatapos pero kagaya nang paliwanag sa akin ay ginaya ng mga cancer cell ang healthy cell kaya hindi tuluyang nawala ang lahat. Pinaliwanag din sa akin ni Doc Felix na 10% lang ang chance ko na mabuhay kung itutuloy pa namin ang operation at maaaring mamatay ako habang isinasagawa 'yun. Noong una ay sinabi nya sa akin na ituloy ang pangalawang operasyon, pumayag kaagad ako kahit na napakalabo noong 10% chance of survival pero noong nalaman ko na I only have two days to prepare for operation ay tumanggi ako. Napaisip ako, paano kung bumigay ang katawan ko? That's why I come to this decision na sulitin ang nalalabing araw ko. Unti-unti ko nang nararamdaman ang panghihina ng katawan ko, kung hindi ako maglalagay ng make up sa mukha ay talagang mahahalata na may sakit ako kaya s
Pagpasok sa building ay sinalubong kami ng titig nang mga tao. Medyo nailang ako dahil sa itsura ko, gusto ko na sanang umatras pero umangkla si Jewel sa braso ko at hinila para makasabay sila sa paglalakad."Good day, Madam." Nginingitian ni Mommy ang mga empleyado na bumabati at sumasalubong.Pagdating sa dulong floor ay nawala na ang kaba ko dahil sa wala nang tao. Tumayo ang secretary ni Jared na nasa labas noong nakita kami."Nandito ba ang anak ko?" Tanong ni Mommy."Yes Madam, pero he's with a client Madam." Sabi nito na parang nataranta."Sino? Tumawag ako kanina sayo, diba? Ang sabi mo wala naman syang meeting ngayon." Sumingit na si Jewel."Busy po ata sya." Hindi ko na rin napigilan ang magsalita."Did you inform him that we'll be in here?" Tanong ulit ni Mommy."Yes, Madam. Tatawagan ko lang po si Sir." Akma nitong ilalagay sa tainga ang telepono nang pigilan sya ni Jewel."No need." Dire-diresto lang 'tong pumasok sa loob ng opisina. "Brother!" Naiwan sa ere ang kamay ni
Pag-uwi namin sa Pilipinas ay sinalubong kaagad si Jared ng trabaho kaya kahit na ayaw nya akong iwan ay wala na syang nagawa. Nakausap ko ang kapatid ni Jared kanina at ang sabi nito ay papasyal sya dito, and that make me happy. Bukas ay kailangan ko rin bisitahin ang boutique na napabayan, ang sabi sa akin ni Jessa ay sya ang pangsamantala na namahala habang wala ako.Nagluto ako ng ilang pagkain para may makakain si Jessa pagpunta dito, ang sabi nya nga kanina ay sa bar na lang daw magkita, nakalimutan ata nito ang sinabi sa kanya ng kuya nya na kagagaling ko lang sa operasyon. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin akalain na nandito na ako sa Pilipinas, kasama ang mahal ko na kahit sinaktan ko sya ay nandyan pa rin sya sa tabi ko.Ilang saglit lang ay nakarating na si Jessa sa bahay, kaagad itong sumalubong ng yakap sa akin."Sister in law! Namiss kita!" Si Jessa habang umiiyak.Hindi ko alam kung bakit sya umiiyak pero pati ako ay naiiyak na rin. "Namiss din kita."Kwinento ko sa ka
Elaisa's POVIsang linggo na ang nakalipas at hanggang ngayon ay hindi pa rin ako nakakalabas ng hospital. Nakausap ko sila Doc Felix kahapon and they need to check just to make sure na magaling na ako. May chance daw kasi na gayahin ng cancer cell ang healthy cell, yun ang iniiwasan nila.Sa loob ng isang linggo na yun ay hindi umalis sa tabi ko si Jared. Ramdam ko ang paghihirap nya, hindi nakakatulog ng maayos, hindi nakakakain sa tamang oras. Minsan ay nagigising ako ng madaling araw at makikita ko sya na nagtatrabaho sa harap ng laptop nya. Sinabihan ko na sya na nandito naman sina Doc Felix at maaalalayan ako pero ngumiti lang sya at hinalikan ako sa noo. Pabalik-balik din ang mga nurse para tulungan akong mag exercise para makalakad ng maayos.Minabuti ko na mag-isa habang kausap si Doc. Felix, sya kasi ang magpapaliwanag ng tungkol sa operasyon. Habang kausap sya ay hindi ko mapigilang humagulgol, napakalaki ng pasasalamat ko sa kanilang dalawa ni Venice, kung hindi dahil sa t
Jared's POVMatagal natapos ang operation, normal lang daw yun sabi ni gagong Felix. Hanggang ngayon ay natutulog pa rin sya. Mas pinili ko na mag-isa sa labas para manalangin.Panginoon, tulungan Nyo po ang mahal kong asawa. I'll do anything just to save her, so please. She's the only reason why I'm still breathing right now. The day she left me, hindi ako kaagad naniwala. Alam ko na hindi nya ako iiwan ng dahil lang sa isang lalaki. Nagpapasalamat ako dahil nagpapakatatag pa rin sya hanggang sa ngayon. So please, God help her.Nagkausap kami kanina ni gagong Felix at humingi sya ng tawad sa lahat ng kalokohan nya. Oo, marami syang kasalanan sa akin. Magkaklase kami noong college, we're close that I even introduced him sa babaeng nililigawan ko, that's Venice. And then one day, nakita ko na lang na magkasama na sila at naghahalikan. Sinapak ko sya malamang, pagkatapos noon ay hindi na kami nag-usap.Ngayon ay hindi ko magawang magalit ng matagal sa kanya dahil sya ang tumulong at nas
Mamaya na ang start ng operation ko. Mas pinili ko ang magbilad sa araw ng mag-isa. Mugto pa ang mata ko dahil nakausap ko ang magulang ko kagabi at inamin ko na sa kanila ang kalagayan ko. Para kung sakaling mawala ako ay handa sila.Muntik ko na rin maitanong sa kanila si Jared. Naiiyak na naman ako dahil naalala ko yung mukha nya noong humingi ako ng tawad sa kanya. Hindi ko akalain na magagawa ko syang saktan dahil sa sinabi ko, paano pa kaya kapag nalaman nya na ang kalagayan ko.Tuwing gabi ay umiiyak ako, naaawa na nga ako kay Venice dahil baka naiistorbo ko sya. Hindi nya rin kasi ako maiwanan. Tinitiis nya ang maliit na kama sa hospital para mabantayan ako. Pumikit ako at tumingala, niramdam ang init ng araw. Marahil ay ito na ang huling araw na mararamdaman kita. "So we'll start the operation after two hours. Just to let you know Elaisa. Surgical procedures for the treatment of tumor can be complicated and may involve significant risk." Masisinsinang paliwanag ng doctor."
Hindi na ako nagtangka pa na ummuwi sa bahay dahil baka hindi ko kayanin kapag nakita ko sya. Ang sabi sa akin nila Venice ay mag iwan na lang ako ng mensahe sa kanya na ipadala na lang sa bahay ni Doc Felix ang mga gamit ko, kasama na ang divorce paper. Pinahiram ako ng gamit ni Venice para sa pag alis namin bukas. Imbes na next week ay napagdesisyonan ko na umalis kaagad. Sa America na lang daw kami bibili ng damit para magamit ko pang araw-araw.Bago kami sumakay sa eroplano ay nag-iwan muna ako ng send muna ako ng message para sa mga taong mahal ko. Sa magulang at kapatid ni Jared pati na rin sa pamilya ko. Hindi ko sinabi ang tunay kung dahilan, basta nanghingi lang ako ng tawad sa kanila. Lalo na sa pamilya ni Jared, hindi sila nagdalawang isip na tulungan ako."Ready ka na ba?" Inakbayan ako ni Venice. Nginitian ko sya at tumango.Sana ay hindi masayang lahat ng pagod at emosyon."We'll start with the chemo since we already have here your previous result of the test that was c
Mabilis natapos ang pakikipag-usap namin sa ibang doctor at umaasa sila na next week ay sabay sabay na kaming makakaalis. Pinili naming maiwan ni Doc. Felix, dadaanan daw kasi si Venice."Mukhang nabuhayan ka ata ng loob ngayon ha?" Natawa kaming parehas ni Doc Felix sa sinabi nya."Oo. Naniniwala ako sa kakayahan nyong mga doctor, alam ko na matutulungan nyo ako." Tumunog na naman ang cellphone ko, saglit kong tinignan at kinabahan na naman ako."Si Jared?" Tumango ako sa tanong ni Doc. Felix. "Napakakulit naman talaga ng lalaki na yan!"Habang nagmemeeting kami kasama ng ibang doctor ay tumatawag si Jared pero hindi ko pinapansin dahil wala akong maayos na idadahilan, ang alam nito ay nasa bahay ako."Jared?" "Tapos ka na bang maglinis?" Napataas ako ng kilay sa tono ng pagtatanong nya. Napainom ako ng kape ng wala sa oras."H-Ha? Hindi pa eh. Bakit?" Tumingin ako kay Doc. Felix dahil may sinisenyas ito sa labi ko."Talaga ba?" Nagdududa na sya? Nalilito na ako dahil kay Jared at