"Nice game!"
Tumayo ako matapos namin maglaro kasama sina Eli, Britney, at Wayne. Ang tumawag naman kanina sa akin ay si Eli dahil gusto raw nila akong makasama sa laro kaya naghanap ako ng computer shop na malapit sa pinangyarihan ng deal kagabi.
"Bakit ka nga ba pinadala riyan sa Pilipinas? Eh, kayang-kaya ka naman naming protektahan," takang sabi ni Eli sa kabilang linya na kausap ko pa rin ngayon sa phone.
"Duh, nag-iisip ka ba? Gusto rin kasi ni Tito Sebastian na maghanap ng lalaki kaya siya pinadala roon!" Saka tumawa ng malakas si Britney.
I rolled my eyes. Wala bang matinong sasabihin ang babaeng 'to? They are always saying that to me. Ano bang problema nila sa buhay ko?
"Kung sabagay, may punto ka rin. Wala ka pa bang nahahanap na ka-flirt mo?" pang-aasar naman ni Eli na sinabayan ang trip ni Britney.
"Oh, shut up. Dagdag lang ‘yan sa pr
"Teka, teka, teka. Nagpunta lang tayo rito para lang sa wala?"hindi makapaniwalang sabi ko.Tumaas ang kilay nito."We deserve a break."Napaamang naman ako. Wow! Deserve a break?"Then why are you dragging me here? You can enjoy your day off on your own," giit ko pa.I'll be able to enjoy my day off without having to share it with a vast group of people if I stay at my apartment. I was under the assumption that we were here to work on another case, but I was mistaken. Dinala lang niya ako rito para i-enjoy kuno ang day-off. He doesn't need to drag me here.Kung wala naman siyang kasama, edi tawagin niya si Rylie. Panigurado namang gagawa 'yon ng paraan para lang makasama si Steran, lalo na ngayon na may gusto siya rito. Siguro noong panahon na hindi ko pa sila nakikilala, ginagawa na nila ang mga ganitong bagay. Kaya siguro niya ako dinala rito imbes nakauwi na ako dahil pagkatapos ng t
I got up at 5 a.m. and went for a jog like I always do to keep my body in shape. I would hum and sing the song's melody. I awoke to feel fantastic and had no idea why. At the same time, it's strange. It doesn't seem like it was me. I readied myself to leave work after jogging. I was dressed in denim pants, a brown shirt, and sneakers. It was just a simple outfit and nothing classy. Nang makalabas ako sa apartment ay laking gulat ko nang makita si Steran na nakatayo at nakasandal sa may pintuan ng sasakyan habang nakahalukipkip ito. Anong ginagawa niya sa ganitong oras? "Good morning!"he greeted with a smile. I just lifted my hand, indicating that I, too, greeted him. "What's with you?"tanong ko habang tiningnan ang kabuuan nito. He shrugged his shoulders."Ayaw mo 'yon, sabay na tayong pumasok. Tara na?"Then he opened the door. Kahit na nalilito ako sa gi
People were murmuring, police cars were playing with loud sirens, flashing cameras were flashing, the people coming in and out could hear footsteps all around, and investigators and police officers were interviewing residents about the victim, Mark. Iyan ang maririnig sa loob at labas ng apartment. Sa isang gilid ay nakatayo ako at nakatitig lamang sa sahig kung saan ko nakita ang suspect na si Mark na nakahandusay at walang buhay. Nang makarating ang dalawa rito kanina maging sila ay nagulat sa nakita. Agad din nilang ni-report ito sa mga pulisya at wala kaming ginalaw na kahit isang gamit sa loob habang naghihintay sa kanila. One of the police talked to me because I saw him dead inside his apartment, and I told him what I saw inside. “When I entered his place, the place was tidy, and the apartment door wasn't locked. Hindi naman nakita nina Rhett at Steran na umalis ito kaya pumasok ako, and there, I saw his body lifeless,” sagot ko. Nakaka
Isang bagay lang ang pumapasok sa isipan ko. Kung sino ang taong nakakita sa aking mukha na hanggang ngayon ay wala pa rin akong nababalitaan tungkol doon. Wala ring sinasabi o ine-email sa akin kung ano ang mga nangyayari sa New York, kung pinaghahanap pa rin ba ‘ko ng mga kalaban ko o sumuko na sila o ‘di kaya’y alam na nila na wala ako sa New York. Pero gusto ko talagang malaman kung sino ang taong ‘yon. Pakiramdam ko kasi may kinalaman siya rito. That woman recognized me, threatened me, and approached me, and she may be linked to this crime. What if she's the one responsible for the GEMS? What if she was my foe and sought vengeance? What if she put up the trap in Morocco to discover my identity and use it against me? Napailing ako. Though it's possible, I can't help myself because this case makes no sense. It seems that the murder was plotted and... I'm not sure. ‘Yon pa lang ang nakikita kong motibo. “Anong gagawin natin dito sa GEMS?”
"We're late,"Steran mumbled beside me. Yes, I know we're late. Hindi na siya kailangang sabihin pa. The dealers had already fled by the time we arrived. The only evidence of the car and its footprint remained in the vicinity. The transaction took place from a construction site. Dito nakita ng isang residente na may nangyayaring transaksyon ni-report ito. Bumalik kami sa opisina na bigo pero pinasubukan naming ipa-track kay Edmond ang lokasyon nila, sa mga CCTV na madadaanan nila ngunit walang ma-track si Edmond. Tinuon ko na lamang ang atensyon ko sa kaso ni Mark na hanggang ngayon hindi pa rin namin matukoy kung ano ang nangyari. Hinihintay pa rin namin ang resulta ng kanyang autopsy report, doon lang namin malalaman. "Alexis, let's go,"aya ni Steran sa akin nang makarating siya sa loob ng opisina. May pinagawa kasi sa kanya at hinihintay ko siyang matapos bago kami magpunta sa crime scene. "Still
Awkwardness. That's the first thing that comes to me when I think about our new status. Being around Steran is awkward, especially now that I'm at his house. "Should I go back to my apartment?"alanganing tanong ko. Nagkatinginan kaming dalawa, nanlalaki ang mga mata 'tapos umiwas agad ng tingin. This is a lot more awkward than I expected. "No. Stay here,"mabilis na sagot niya sa mahinang boses. Napakagat naman ako ng labi ko saka siya tinulungang magbitbit ng gamit ko. Dalawang palapag ang kanyang bahay at living room pa lang ang nakikita ko, hindi ko pa nakikita ang buong kabuuan. The house is simple, but it demands to be the home of a detective. The interior design is a little gloomy, with dim lighting around the area. The furniture is vintage in a modern design, mahogany with the top of a carpeted floor and staircases. It seems like something out of a movie, especially in the place where
"Wake up, Alexis." Someone softly poked my shoulders, and I started feeling it. Sa halip pansinin ay tinulugan ko pa ito. I've been too exhausted for several days, and I haven't gotten enough sleep. Gusto kong magsalita at sabihin na huwag akong istorbohin ay hindi ko magawa. Masyadong tamad ang bibig ko para magsalita. Pero wala pang ilang minuto ay narinig ko na naman na may nagsalita kaya minulat ko ng kaunti ang aking mga mata ngunit malabo pa ito dala ng antok. "Ako ang magpapaligo sa 'yo kapag hindi ka pa bumangon d'yan." Sa sinabi niyang 'yon ay napabalikwas ako ng bangon habang nakayakap pa rin sa akin ang kumot. Nakakunot ang aking noo habang ang mga mata'y nag-aadjust ng paningin. Nag-inat ako ng katawan saka tumingin kay Steran na nakatitig sa akin. I averted my gaze because his eyes gave me the jitters. “What do you need?” I asked. Masyado pang maaga para mang-istorbo ng ta
"I'm not here to taunt you about who your boss is; instead, I'm here to ask whether you know what GEMS can do to the human body?" taas kilay na tanong ko habang nakatingin sa kanya ng seryoso. Pinagsalikop naman ni Jose ang kanyang mga kamay saka pinatong sa lamesa pagkatapos ay nilapit ang kanyang mukha kaya malamig ko siyang tiningnan. Nakatitig lang ako sa may one-way mirror habang naghihintay na umamin ang mga ito. Naging successful ang paghuhuli namin sa kanila katulad ng plano ni Captain Maxton. We're interrogating them, but all they do is give Rhett a poker face and raise their middle finger. I applaud him for his patience with them throughout these past few minutes. “Tama nga siya. Kakaiba ang mga mata mo, kay gandang pag masdan.” Binigyan niya ako ng nakakalokong ngiti na pinagtaka ko. Anong ibig niyang sabihin? Sinong ‘siya’ ang tinutukoy niya? Mas lumawak ang kanyang ngisi. Humigpit ang hawak ko sa
“Akala ko ba, gusto mo siyang makilala dahil curious ka sa katauhan niya? Pero ano ang nangyari ngayon, Steran? Lagi siya ang iniisip mo!” naiinis na turan sa akin ni Rylie sa labas ng bahay namin sa probinsya. Nagulat na lang ako na naririto siya dahil narinig ko ang boses niya. At mas ikinagulat ko ang pag-amin ng nararamdaman niya para sa akin. “It’s because I like her, Rylie! I love Alexis!” Kita ko ang gulat sa kanyang mga mata, hindi makapaniwala sa sinabi ko. Pagkatapos siyang i-assigned ni Captain Maxton sa isang probinsya mas lalong naging malapit ako kay Alexis. Sa una ay mahirap dahil nga sa nangyari at hindi niya ako pinagkakatiwalaan. But as time as goes by, I started to get to know her. Inilingan ako ni Rylie. “How many times do I have to warn you about her? She’s dangerous!” When I found out she was being threatened, she said the same thing. She forewarned me that her life was in jeopar
Steran's POV In the three years, I've worked at the Criminal Investigation Unit, I've witnessed the worst-case scenario. I've seen a lot of criminal cases in my time. The cases that I've had a hard time resolving.Mga tao na pilit na tinatanggi ang mga kasalanang kanilang ginawa. Mga tao na napagbintangan ng iba, mga tao na mas mataas at kayang ilagay sa kulungan ang mga inosente at sila ang pinapalabas na masama. May mga kaso pa na sobrang hirap lutasin kaya kapag walang maipakitang sapat na ebidensya, sinasarado ito kahit na pilit inaalam ang buong katotohanan. I saw how people use their power to blame innocent people. Halos lahat nakita ko na.
Pagkatapos namin mag-report kay Tito Sebastian, agad naman akong umalis sa La Corde upang magpunta sa Manhattan Beach. Sila Summer ay nasa La Corde pa dahil may kinakailangan pa silang gawin doon kaya ako na ang naunang umalis. Hindi naman na nila ako kailangan doon kaya umalis na lang ako. Hapon na nang makarating ako. Hanggang ngayon marami pa ring tao na nagpupunta sa beach. Ang iba naman ay papauwi pa lang. Sinuksok ko ang kamay ko sa bulsa ng jogger pants ko habang naglalakad sa buhangin, lumulubog ang mga sapatos ko kaya tinanggal ko 'yon saka binitbit gamit ang isang kamay. Habang naglalakad ako ay may lumapit na bata sa akin. "For you,"nakangiting aniya habang may hawak-hawak na pulang rosas. Nangunot naman ang noo ko pero bago pa man ako makapagtanong kung kanino ito galing ay kumaripas na siya
"What kind of drug are we looking for again?"lutang na tanong ni Summer habang nakikita kong tumatakbo sa mga eskinita. Kasalukuyang hinahabol ni Summer ang isang lalaki na target namin ngayon. Liam Jones is his name. He is the new drug's messenger. We've been keeping an eye on him since we landed in Finland. Hindi naman ako nahirapan sa paghahanap sa kanya dahil exposed na exposed siya sa mga mata ng tao lalo sa mga otoridad. Labas-pasok din ito sa kulungan na hanggang ngayon binabantayan pa rin siya ng mga otoridad. Kaya lang naman hindi nila ito maikulong ng mahabang panaahon dahil malakas ang koneksyon niya. Liam Jones has a connection with the officials, and they’ve been helping him get out of jail. "Ruby,"I answered. We're currently undergoing him for further information regarding the substance. I looked at the monitor to see where Liam was going. They dashed
Never in my life have I experienced this kind of feeling. I've always been content with what I have and everything. Nakukuha ko lahat ang gusto ko, despite being the only kid in my family, I am not a spoilt child. My parents always granted me everything I needed, even though I didn't ask for it. Pero hindi ko rin inaasahan na may darating sa buhay ko na hindi inaasahan. Ang bagay na kailanman ay hindi ko pinangarap at hiningi, biglang dumating sa isang iglap. "Let's take a picture." Steran Luxurè. The person who came into my life in an instant. The person that I didn't expect to be loved. It feels like everything happened so fast. We met each other because I worked as a detective. Parang hindi ako makapaniwala na nangyari ang ganitong eksena. "Na naman? Hindi ka ba napapagod ngumiti? Nangangalay na kaya labi ko kakangiti,"reklamo ko habang nakanguso. Inilingan niya ako kaya mas lalong humaba ang nguso ko
Minsan may mga bagay na hindi natin inaasahan na darating sa buhay natin. May mga pangyayari na darating na lang bigla nang hindi naman natin hinihingi. Kusa na lang itong nangyayari kahit hindi natin kagustuhan ang mga 'yon. Unti-unti kong minulat ang mga mata ko at unang bumungad sa akin ay ang putting kisame, ang pagtunog ng defibrillator sa gilid, ang tunog ng aircon at mga boses sa labas. Sinubukan kong galawin ang kamay ko pero may isang mabigat na kung ano ang nakadantay doon. "S-steran?"nanghihina kong tanong. He's leaning on the bed, closed eyes. Nagising lamang siya nang marinig ang boses ko. kinusot-kusot niya pa ito na parang bata at nang makita niya akong nakatitig sa kanya ay nanlalaki ang mga mata nito. "Gising ka na?!"gulat na turan nito. I nod slowly that makes him more shocked. Napatayo ito at biglang nataranta. "T-teka, tatawag lang ako ng doktor. Ay, teka, gusto
Napamulat ako ng mata at napapitlag naman sa gulat si Steran nang biglang bumukas ang pintuan at niluwa no'n ang lalaki na nagdala ng pagkain sa amin. Galit na galit ang mga mata niyang tumingin sa amin pagkatapos ay pareho kaming pinagtaasan ng boses. In less than fifteen minutes, he was back in rage. "Nawawala ang cell phone ko!"nang
Isang malamig na buhos ng tubig ang naramdaman ko upang magising ako. Napaubo ako dahil may nasinghot akong tubig. Kumurap ako ng ilang beses dahil sa panlalabo ng aking mata at nang makakita na ako ng tuluyan ay agad hinanap ng mata ko si Steran. Katulad ko ay binuhusan din ito ng tubig kaya nagising siya. “Steran, ayos ka lang?” Mabilis ko siyang nilapitan at nanlalaki ang mga mata n’yang nakatingin sa paligid kaya napatingin din ako. “Nasaan tayo?” he asked while wandering his eyes on the surrounding. Isang bulto ng tao ang nakapukaw ng atensyon ko. The room was dimly illuminated, and all I could see were old tools, a chair, a table, and even an old cargo outside the window. I could even hear the ship's horn. Doon ko napagtanto na nasa isang pier kami dinala. Kita rin kung papaano lumubog ang araw at unti-unting dumidilim ang kapaligiran. “Who are you?” tanong ko rito nang makita ko itong g
"Hindi ka ba nagsasawa riyan sa pinapanood mo? Paulit-ulit na lang, eh." Nasa likuran ko si Steran na nakatayo, habang ako ay naka-upo sa sofa habang nakatutok ang mga mata sa palabas at kumakain ng popcorn. Ni hindi ko rin napansin na nasa likuran ko na si Steran dahil umalis siya saglit at may kinausap sa cell phone. Siguro ay tungkol 'yon sa trabaho. Hindi na naman kasi siya pumasok nang ilang araw katulad noon nang masaksak din ako. Steran didn't come into work, and Strean focused on me. Since I decided to stay here for a bit longer, he has never moved his eye away from me. I told Wayne about it, and he advised me to be careful not to be found. I tapped the vacant seat beside me and did not break my stares at the TV. "No. Agents movies hit different,"I answered. Kahit hindi ko nakikita ang kanyang reaksyon, alam kong nakakunot ang noo nito. In the past few days, wala na akong ibang pinapanood kung 'd