45I could barely move where I was sitting. We are already all seated, and the programme has already started on Zacky's grandmother's birthday. Madam Anastasia—that is what they are all calling her. A sophisticated old woman was now busy looking in front. Kitang kita na kinakatakutan siya ng ilang mga bisita, siguro ay dahil sa katayuan nito.I was sitting beside Zacky, and we are here at Madam Anastasia's table. Napasulyap ako kila Mommy at Daddy na nasa kabilang table. Gustong gusto kong maupo roon at doon na lang manatili, pero wala akong magawa nang sinabi ng lola ni Zacky na rito na kami maupo.She didn't even ask us if we wanted to sit there; talagang agad niyang sinabi sa amin na doon kami maupo with her serious expression.Kanina ay halos hindi maipinta ang mukha ng lola niya sa narinig. Tinignan pa niya ako mula ulo hanggang paa and she even ask who is my parents is, saka lang tuluyang nagsalita si Daddy at pinakilala ako sa kanya.His Lola was in a bit silent after that, per
46I don't like him! Of course I don't! Ang gago lang niya kasi pagkatapos niya akong halikan, hahalik siya ng iba!“Come on. Anong drama yan, Callie? Babae ang gusto mo hindi ba! Fvck!” Mabilis ang paglalakad ko palayo habang sinasabi iyon dahil nararamdaman ko na ang init sa mata ko“Pusong lalake ka hindi ba!” Patuloy ko sa pagkausap sa sarili ko habang sinusubukang pakalmahin ang sarili at pigilan ang nagbabadyang luha sa mata ko.I really want to get away from that place. I want to get away from that freaking place. I know Daddy will look for me and will be angry kapag nalaman niyang umalis ako nang hindi nagpapaalam sa kanya, but I can't stay there. I can't stay here because I am too confused. Naguguluhan na ako aa mga mararamdaman ko.Lumabas ako sa hotel and immediately get a taxi. Halos magpasalamat ako nang may taxi agad.“Saan po tayo, Ma'am?” Tanong ng driver sa akin. I bit my lower lips and looked at the hotel.“May malapit po bang bar dito?” Mahinahon kong tanong.“Meron
46Zacky's POVIt's my lola's birthday.I was busy talking to Keisha when our eyes met. Umawang ang labi ko at napaayos ako sa pagkakatayo. Napansin ko ang pag-iwas nito ng tingin at pagyuko. Callie is here. Will I am not surprised that she is here because I already expected her to be here, pero… Damn! Napalunok ako. Halos magtatlong linggo na ang tiniis ko para hindi bumalik sa probinsya dahil gusto kong gisingin ang sarili ko sa kahibangan na nararamdaman.And yes, sa mga araw na iyon hindi ko magawang lokohin ang sarili ko. I fvcking miss her. I fvcking miss everything about her. Imbes na magising ako sa kahibangan ko, mas lalo akong nahibang dahil sa mga araw na iyon, halos siya lang naman ang nasa isip ko. It's corny, but it's true.I don’t know when that start, pero bigla ko na lang naamin sa sarili ko iyon. Napalunok ako sinubukan ang lahat ng magagawa ko para huwag siyang puntahan agad. I still need to do things.Hinagod ko siya ng tingin mula ulo hanggang paa. She is wearin
48Callie's POV“A-Ayos ka lang?” Mabilis na tanong ko kay Luigi at hindi maiwasang mag-alala. Mabilis akong lumapit sa kanya, pero dahil talagang umiikot pa rin ang paningin ko ay natumba ako sa mismong harap niya, but because of his speed, he immediately held me by my waist, almost hugging me.Tuloy tuloy na mura ang narinig ko mula kay Zacky at muli akong hinila. I even saw some people looking at us. Some have even already raised their phones. at talagang vinivideohan na ang nangyayare. Nagbubulungan pa sila at may mga mata na rin talagang parang jinajudge ako. Gusto ko silang lapitan at tanungin kung ano bang problema nila at bakit ganoon sila makatingin, pero may mas importante akong dapat gawin, hindi ko na lang sila pinagtuonan ng pansin.“W-What the fvck is your problem!” Galit na bulyaw ko na kay Zacky nang amba niyang susuntukin ulit si Luigi. Humarang agad ako kahit na hirap na sa pagtayo.Napatitig ako sa kanya at kahit na hindi mapirmi ang mata ay malinaw sa paningin ko
49Just like every time I felt when I woke up after drinking a lot of alcohol. Halos malakas ang naging daing ko pagkagising ko. Hinang hina ako sa pagtayo ko at parang pinukpok ng martilyo ang ulo ko sa subrang sakit.But even though my head hurt, I remembered almost everything that happened last night. Mula noong makita ko sila na naghahalikan sa madilim na parteng iyon, hanggang sa pumunta ako sa bar, hanggang sa para akong tangang umiyak at hanggang noong mawalan ako ng malay.Halos murahin ko ang sarili ko sa mga kagaguhan ko sa lahat ng nangyare kagabi.Napatingin pa ako sa suot ko. I am already wearing my usual clothes. Jersey short and jersey shirt. Damn! This is so comfortable! I'm in the room here, in our hotel room. I'm happy to see that I'm here and not in another room. Mommy is surely the one who changed my clothes.Baka kahit nga subrang sakit ng ulo ko ay talagang sasabog ako sa inis kapag nasa ibang kwarto ako magigising.“Mom, cold water, please,” mahinahon kong ani n
50“I want one room for me,” seryosong sambit ko na agad nang paakyat na kami. Gusto ko na maging malinaw iyon sa kanya ngayon pa lang na nasa elevator kami.Siguro naman may extra room ang condo niya hindi ba? Ayokong matulog sa iisang kwarto nanaman kasama siya!“But—” Oh damn that!"I don't need your help, but if you don't want, then I can just commute and go back to the province. It's fvcking simple like that," I added seriously. Kasabay din naman non ay ang pagbukas ng elevator.Mabilis akong lumabas sa elevator, pero bago pa ako makalabas ay narinig ko pa ang pagsinghab niya. I expected him to say something while we was walking to his exact condo unit, but I didn't hear anything from him. Napasulyap tuloy ako sa kanya, pero halos mamula ako nang makita ang mapungay niyang matang nakatingin sa akin. Na para bang kanina pa niya ako tinitignan at ngayon ko lang napansin.“I-I don't know where your condo unit! Mauna ka kaya!” Marahas na sambit ko sa kanya para matakpan ang pagkapah
51 “Huh?” Gulat na tanong ko sa kanya. Napakurap kurap ako at literal na napanganga sa kanya.Umigting ang panga niya at nilagay ang dalawang kamay sa magkabilang gilid ko. Dahil doon ay napatikhim ako at naitikom ang labi.“Huh?” Panggagaya pa niya, pero nakumutawi pa rin ang galit sa expression niya.Binasa nito ang sariling labi at huminga pa ng malalim.“I said undress, babe,” sambit din naman niya na talagang ikinasinghab ko dahil talagang inulit pa niya ang sinabing iyon.Pawisin siya at walang pang-itaas na damit! Sinubukan kong huwag pansinin iyon kanina, pero ngayong subrang lapit niya ay talagang nailang na ako. Fine! Kahit naman pawisin siya, hindi naman siya mabaho, pero bakit ba ganito ang mga sinasabi niya!“Undress? Are you crazy!” Hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya, pero naitikom ko ang labi nang ilapit pa niya ng mas subra ang mukha sa akin. Parang hindi siya nakukuntento kahit subrang lapit na namin. Napalunok ako, pero ginawa ko pa rin ang lahat para gawing s
52Zacky’s POVNapahilot ako sa sintido ko nang tumakbo paalis si Callie.“So, may I know why you are all here?” Nagtitimpi kung tanong sa kanila dahil subrang daming oras sila pwedeng pumunta rito. Pwede silang pumunta ng mas maaga kanina, pero ngayon pa? Ngayong oras na ‘to? Ngayon pang… Huminga ako ng malalim bago ko sila tinignan ng seryoso. They saw us in that state!“What the hell was that, Kuya? Sa Kusina talaga? Like, what? Ang laki ng kwarto mo tapos sa kusina niyo talaga balak gawin iyon?” Natatawang ani ni Bea nang tuluyan siyang matauhan. “Walang nakakatawa,” mariing ani ko sa kanya at agad ko na siyang binigyan ng masamang tingin, pero parang wala lang sa kanya iyon at nagpatuloy lang sa pagtawa habang lumalapit sa lamesa.“And what the hell are you talking about? It's not like we are already doing what's on your fvcking mind!” Dugtong ko pa.Napapalakpak pa siya pagkatapos kong tanungin iyon.“Stop playing innocent, hindi bagay sayo, and yung nadatnan namin? My ghad,
Kinabukasan ay hindi ko siya matignan. Hindi ko alam kung anong iisipin ko at gagawin pagkatapos ng naging usapan namin.Dahil wala kaming gagawin sa umaga, naisip kong umalis para dalawin si Kuya. Sinama mo si Alie habang si Zacky ay naiwan. We almost spent our time there for 3 hours bago umuwi.“A-Ako na ang mag-aayos nito at ako na rin maghuhugas,” utal na sambit ko sa kanya nang matapos kaming kumain ng tanghalian. Alie went back to her room after she ate, kaya dalawa lang kami ang natira rito.“Ako na rito,” he just said and also didn't look at me.“Pero ikaw na naman ang nagluto—”“Hello, everyone!” Napapikit ako nang marinig ang boses ni Boduy. Bago pa makapagsabi o gumawa ulit ng kung anong maisip niya, hinarap ko na siya at hinila paalis doon, leaving Zacky at the dining table.“Wala ka bang trabaho? Pakiramdam ko sayang lang sinasahod mo kasi puro pang-aasar lang ang ginagawa mo,” sarkastikong ani ko.“Grabe ka naman sa akin. May pinuntahan ako malapit rito na parte ng traba
Gusto kong lumayo, pero hindi ko mautusan ang katawan ko. I suddenly felt safe in his arms. Amoy ko rin ang alak sa kanya, pero hindi iyon naging masama sa ilong ko.I let him hug me. I could also hear his breathing. Ilang sandali ay naramdaman ko ang pagluluwag ng yakap niya. Akala ko ay lalayo siya, but I felt him holding me para iharap sa kanya.Nagtama ang tingin namin. Mapungay ang mata niya siguro ay dahil sa alak na nainom niya.“Lasing ka na. You should go upstairs,” mahinahong sambit ko at sinubukang dumaan sa gilid, pero hindi niya ako hinayaan.Halos manlambot ako nang hawakan niya ako sa bewang at haplusin iyon.“Maliban sa kaya mo ng mag-drive, what else has changed about you?” Mahinahong tanong niya sa akin habang nanatili sa harap ko. Hindi niya pinansin ang sinabi ko.Naisandal ko ang katawan ko sa sink dahil sa panghihina nang mas lumapit siya sa akin. I can smell the beer in his breath sa sobrang lapit namin.“Gusto kong malaman ang mga bagay na nag-iba sa'yo. Lahat-
“I don't know why he needs to say that. Para saan? Liligawan niya si Alie bago ako? What the hell does that mean?” Si Boduy ang una kong tinawagan dahil parang nababaliw na ata ako kakaisip sa naging huling usapan namin.Nasa site na kami. We had done checking the site and all, at kasalukuyan na silang nagmemeryenda. I just excused myself because I really can't take this anymore! Kanina todo asikaso rin siya kay Alie na talaga namang nagpapamangha kay Alie.“Seryoso? Ang bilis naman ata niyang bumigay. Nalaman niya lang single ka, binabakuran ka na agad,” I heard that from Boduy na nagpanguso sa akin.“I really just can't get everything—”“Obvious na nga hindi mo pa makuha? Teka. Hindi naman pwedeng madali lang para sa kanya! Aabsent ako ngayon at pupunta ako diyan. Patayin natin sa selos ang lalaking iyan,” he suddenly said and before I could say something, namatay na ang tawag.Napakurap-kurap ako at parang mas lalo akong naguluhan pagkatapos naming mag-usap. At ano raw? Pupunta siy
Kinabukasan ay halos hindi ko alam ang gagawin sa nadatnan sa dining table.“No! I don't want any of that! I want bacon!” Si Alie habang masungit na nakatingin sa ama niya.“We don't have bacon here—”“Then I'm not going to eat. I'll just wait for Tito Boduy so that we can eat outside with Mommy. We'll just go on a date outside like a whole family,” she said at nakapamaywang pa habang nakikipagtalo sa ama niya. Habang si Zacky ay mukhang natataranta at namumutla.“Alie, what are you doing?” Hindi ko naitago ang pagkagalit sa boses ko at lumapit sa kanila.“Mommy, don't eat anything! I am going to call Tito Boduy and tell him we are going to eat outside. You know, a date with him because soon, he will be part of our family!” Deklara niya na talaga namang nagpasakit sa ulo ko.“Natalie,” mariing tawag ko ulit. “Your Da—Tito Zacky cooked breakfast for us. You should—”“It's fine. Aalis na lang ako saglit para bumili ng bacon,” Zacky suddenly said na ikinaawang ng labi ko. Bago ko pa siya
“Sabing ayos lang ako,” sambit ko at buong lakas na hinila ang kamay ko sa kanya nang tuluyang mahugasan ang kamay ko.I heard his sigh.“Pupunta na ako sa taas, mamaya ko na lang tapusin yan,” sambit ko na lang, pero inisang hila niya ang kamay ko at isinandal sa lababo.Hindi ko alam kung bakit siyang naging ganito. Hindi naman siya nanghihila o lumalapit ng sobra kanina kaya hindi ko maiwasang magtaka. Is this because of what Budoy and Alie said?“Let's talk,” he seriously said at ibinaba pa niya ang sarili para tignan ako mismo sa mata.“About business? Pwede mamaya na? Aayusin ko pa iyong damit at—”“Oh, come on, don't act like you fvcking don't know what I want to talk about.”Pansin ko ang paghinga nito ng malalim.“You don't have a fiancé? How fvcking come? Kung ganoon, ano mo si Luigi? Hindi ba bumalik ka para magpakasal sa kanya? What the hell is Luigi's problem and not even fvcking marrying the mother of his daughter?” Tuloy-tuloy at halos rinig ko ang nangangalaitang boses
"A big basketball court!” Binitawan ni Alie at masayang tumakbo papunta sa gitna ng court.“Careful, Alie!” tanging sambit niya lang dahil sa pagtakbo nito. Napangiti na lang ako nang makita ko kung gaano siya kasaya.Pinapanood ko lang si Alie na ngayon ay pinulot ang isang bola sa gilid.“Parehong pareho talaga kayo.” Napatingin naman ako kay Budoy nang sabihin niya iyon.Pinanliitan ko siya ng tingin. “Bakit ka nga pala nandito? Hindi ba may trabaho ka?”Hindi na nagtatrabaho si Budoy dito dahil isa na siyang pulis. Sa ngayon nga ay suot-suot niya ang uniform niya. Seven years and everything has really changed. Hindi ko naman maiwasang maging masaya sa narating niya.Hinarap niya ako at tinignan ng masama, pero dahil alam ko naman ang ibig sabihin ng tingin na iyon ay natawa na lang ako.“Siyempre dahil darating kayo. Seven years, Callie. Seven years akong walang balita sa'yo gayong best friend mo ako,” biglang sambit niya at dahil sa pagsimangot niya ay nagmukha siyang batang nagm
I don't know how this became like this. Mom, Dad, and I felt awkward. Nakaupo na kaming lahat maliban kay Zacky at Luigi na wala pa hanggang ngayon. Alie is now busy talking to everyone like they know each other for too long, dahilan kaya mas lalong awkward para sa amin nila Dad.Ilang sandali ay bumalik na sila. When Alie saw Zacky, she became silent. Nandoon na naman iyon excitement na nagpapakaba sa kanya. Zacky just silently started eating and didn't say anything even when Danica tried to talk to him.“I never thought that this would come after what happened. I'm also happy that you are already settled down, Iha,” Tita Gillian said while looking at me.Hindi ko naman sinasadyang pansinin, but I saw how Danica and Bea looked at Zacky na para bang may ibig sabihin ang salitang iyon. Busy si Danica sa anak niya, pero nakapatingin ito kay Zacky. Habang si bea ay umiinom ng tubig, pero nakatutok ang tingkn kay Zacky.They were asking me about my life in Canada, na sinubukan ko namang s
“Oh, you are going somewhere?” I glanced at the door when I heard that. Dad and Mom looked at Luigi when they also heard him.They were the first to greet Luigi, and Luigi greeted them back. After that, Luigi looked at me again and smiled at Alie, who was already ready to leave the house.“Wala po akong trabaho ngayon, Tita. I just want to spend time here today, pero mukhang may pupuntahan kayo. I think next time na lang,” he said, kitang kita ko na parang hiyang hiya siya sa pagpunta ngayon dito gayong may pupuntahan naman kami.I glanced at Alie beside me when I heard her deep sigh. I couldn't help but laugh when I saw the expression on her face. She was frowning deeply while looking at Luigi, so I playfully pinched her cheek. When she looked at me, she sighed again.“Kakain lang kami sa labas. Tamang-tama lang that you are here. Sumama ka na rin. Pupunta na kasi sila bukas sa probinsya kaya sinamantala na naming kumain sa labas,” Mom said to Luigi.Napakamot na lang sa ulo si Luigi
Ilang malalalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko habang nagtitipa sa laptop ko. Wala akong nagawa kundi sundin ang lahat ng utos niya. He is seriously working on his laptop, and I was also busy working on my own laptop. Sinabi niya kung ano ang babaguhin at mukhang matatapos ito ng lagpas alas 5 dahil halos lahat ay ipapabago niya.I even called Dad's secretary at sinabing i-cancel na nga ang lahat ng meeting ko ngayong araw.I look at the room where Alie is. Sigurado akong pumasok siya roon para umiyak, but it's already been 2 hours since she entered there. Umiiyak pa ba siya? I sigh again dahil hindi ko maiwasang mag-alala sa kanya."I'll send something via email. Check it and follow the instructions there," I heard him say, which made me glance at him. He was just looking at his laptop. He was on the long sofa while I was on the single sofa. In front of us were the papers we needed to finish.“Okay,” tipid na sambit ko at tinignan ang sinend niya. Ginawa ko ang mga nakalagay r