3-หน่วยแพทย์เคลื่อนที่ บนรถ

วันสุดท้ายของทริปเจแปน มันไม่มีอะไรเลยจริง ๆ เราใช้บัตรเบ่งของกิ่งไม่คุ้ม เพราะตื่นสาย! เลยนอนยาว ๆ จนถึงเวลาเช็คเอ้าท์กันเลย

              ตอนนี้กิ่งมันจัดกระเป๋าเสร็จเรียบร้อย สักพักมันก็ออกไปวีดีโอคอลกับผัวที่ระเบียง ฉันนั่งจัดกระเป๋าไป รอจนมันเผลอ แล้วรีบเปิดซิปกระเป๋ามัน ยัดไข่สั่นเข้าไปทันที

              สำเร็จ

              พอกิ่งมันเดินกลับเข้ามา ฉันก็ทำตัวปกติ เก็บของ ฮัมเพลง กิ่ง ฉันไม่รู้ว่าผัวแกหื่นมั้ย แต่ถ้าผัวแกเห็นมัน เขาอาจจะช็อคไปเลยล่ะ แค่นึกภาพ กูก็ฮาแล้ว! ฮ่า ๆ

              เช็คเอ้าท์เสร็จ เราก็ฝากกระเป๋าไว้ที่โรงแรม เราออกไปหาอะไรกินกันนิดหน่อย ก่อนจะกลับมาลากกระเป๋าขึ้นรถไฟไปสนามบินต่อ

              กลับไทยไปจัดการอีหมอเคน!

              หวังว่าฉันไปถึงไทย อิตาหมอนั่นจะไม่บินกลับมาญี่ปุ่นอีกนะ แม่จะจับดีดไข่ออนเซ็นให้เข็ดหลาบเลย!

              ฉันจะไม่ง้อเขาแล้ว ฉันบอกเลย จะเป็นยังไงก็ช่าง จะงอนต่อก็เชิญ กูก็งอนเหมือนกัน ตัวก็เสียให้ ไหนต้องเสียเงินตามมาง้อถึงญี่ปุ่นอีก! เฟลสุด ๆ

              แค่อีสวยไม่รับรักสี่รอบทำมางอน อีสวยหมดอารมณ์ง้อแล้ว เอาที่สบายใจเถอะ!

              เรานั่งเครื่องกลับไทย หกชั่วโมงกว่า ๆ กิ่งมันบอกว่า เดี๋ยวคุณสาจะมารับ ขัด ๆ ปากอ่ะ ผัวแล้วกัน

              ผัวกิ่งจะมารับ ให้ฉันกลับพร้อมมัน เดี๋ยวมันไปส่งเอง ก็ดี... เพราะฉันหมดเงินไปกับเซ็กส์ทอยเยอะแล้ว ได้ไม่ต้องเสียค่าแท็กซี่อีก

              เราเดินออกมา ก็เห็นคนถือป้ายชื่อเต็มไปหมด กิ่งมันเดินมองรอบ ๆ จนเห็นผัวยืนอุ้มลูกโบกมือให้

              “ใบไม้ คิดถึงจังเลยลูก” มันวิ่งไปอุ้มลูกทันที พร้อมกับหอมแก้มซ้ายขวา จนแก้มใบไม้เป็นรอยลิปสติก เออ... ลูกกิ่งหน้านิ่งดีนะ คาแรคเตอร์ใช้ได้ หน้าเบื่อแม่มาก ฮ่า ๆ

              “งอนแม่อีกแล้วเหรอ แม่ไปรับป้ากลับไงลูก” กิ่งชี้มาที่ฉัน ฉันรีบเดินไปเขี่ยแก้มป่อง ๆ ของใบไม้ เห็นแล้วหมั่นเขี้ยวจริง ๆ

              “ไปกันเถอะ ไอ้เคน มันวนรถรอแล้ว มาถึงจะได้ขึ้นเลย”

              ไอ้เคน ไอ้หมอเคนแน่ ๆ

              “กิ่งฉันกลับก่อนนะแก ขอบใจมาก ๆ” ฉันตบไหล่กิ่งเบา ๆ เป็นการขอบคุณ จนมันหันมามองตกใจ ก่อนจะรีบดึงแขนฉันไว้

              “กลับด้วยกัน จะไปไหน หนีกันไป หนีกันมา เมื่อไหร่จะรักกัน” รักกัน?

              “แกดูอิหมอมันทำกับฉันก่อน ฉันยังไม่อยากเจอตอนนี้ หงุดหงิด!” กิ่งทำหน้าบึ้ง แล้วหันไปมองผัวตัวเองที่ยืนยิ้มอยู่

              “ไปเถอะสวย ทำเหมือนมันเป็นธาตุอากาศก็ได้ ดึกแล้วนะ จะตีสองแล้ว แท็กซี่อันตราย...”

              คุณบอสเริ่มโน้มน้าวฉันอีกคน มึงดูคุณบอสยิ้มดิ ยิ้มจริงใจมาก ประมาณว่าเชื่อเขาเถอะ รับรองว่าปลอดภัย สวย... มึงจะใจบางกับผัวเพื่อนไม่ได้นะเว้ย!

              “ค่ะ ๆ ก็ได้” ฉันเดินหน้ามุ่ย ลากกระเป๋ามารอที่ประตูทางออก

              จนคุณบอสโทรหาอิหมอ มั้ง สักพักฉันก็เห็นรถเขาขับมาจอดเทียบ

              หมั่นไส้!

              คุณบอสขึ้นไปนั่งข้างคนขับ ฉัน กิ่ง ใบไม้นั่งเบาะหลัง ฉันขึ้นมาก็รีบหันไปมองนอกหน้าต่างทันที ฉันไม่อยากสบตาเขา! รอก่อนนะอิหมอ ให้อีสวยหายบ้าก่อน!

              “สวยแกอยู่คอนโดเดิมใช่ไหม” กิ่งเริ่มสะกิดฉัน เมื่อบรรยากาศในรถเริ่มเงียบ

              “อืม” ฉันตอบเบา ๆ ไม่ได้หันไปมอง

              “เที่ยวญี่ปุ่นสนุกไหม กิ่ง” เสียงหมอเคน เหอะ เหอะ เหอะ

              “สนุกค่ะ หมอเคนไม่น่ากลับมาเร็วเลย มีคน...” ฉันรีบปิดปากกิ่งทันที อย่าย้ำให้กูจุกไปมากกว่าเลยเพื่อน

              ขณะที่ฉันหันไปยกมือปิดปากกิ่ง ฉันดันเผลอไปสบตาหมอเคน ตอนเขามองผ่านกระจกหลังมาพอดี!

              ยิ้มทำบ้าอะไร!

              “บอสเดี๋ยวกูไปส่งมึงก่อน สงสารหลาน ตีสองแล้ว” ใบไม้หลับบนตักกิ่งจริง ๆ สงสารจัง ดึกแล้วยังออกมารับแม่

              แต่เฮ้ย! แสดงว่า... เขาต้องส่งฉันเป็นคนสุดท้ายอ่ะดิ อยู่กันสองต่อสอง ฉันกลัวใจตัวเองชะมัด!

              แกมีของเล่นบันเทิงเยอะแยะ แกอย่าไปยอมเขานะอีสวย!

              ฉันนั่งบ่นกับตัวเองสักพัก รถเขาก็มาจอดที่คอนโดคุณบอส ฉันขอบคุณกิ่งอีกรอบ ก่อนที่พ่อแม่ลูกเขาจะรีบขึ้นคอนโด พาลูกขึ้นไปนอน

              เหลือแต่กู... กับมัน

              “มานั่งข้างหน้าสิ” ฉันไม่ตอบ นั่งกอดอกถอนหายใจดัง ๆ อย่างรำคาญ

              เมื่อความเงียบเกิดขึ้นบนรถ เขาก็เริ่มออกรถช้า ๆ และถอยจอดเข้าซอง

              อะไรวะ ไม่ไปส่งฉันรึไง! ฉันตกใจ นึกสงสัย ว่าเขาทำอะไร ลืมของที่ห้องคุณบอสเหรอ ทำไมจอดรถจริงจังแบบนี้

              อยู่ ๆ ร่างสูงก็เปิดประตูรถลงไป ก่อนที่เขาจะเดินอ้อมมาเปิดประตูหลัง และขึ้นมานั่งกับฉัน!

              มือใหญ่สองข้าง รีบดันตัวฉันนอนลง พร้อมกับขยับมากดข้อมือฉัน แนบติดเบาะ

              “เฮ้ย อิหมอทำอะไร!” ฉันมองหน้าเขาไม่ชัด เพราะมันมืด แต่ฉันรู้สึกได้ รู้สึกถึงลมหายใจอุ่น ๆ ที่รดอยู่ข้าง ๆ พวงแก้ม

              “หน่วยแพทย์เคลื่อนที่” จนเขากระซิบฉันเบา ๆ ทำเอาร้อนวูบไปทั้งแก้ม

              หน่วยแพทย์เคลื่อนที่อะไรอีกวะ พูดจากำกวมจริง!

              “อะไรอีก อย่ามากวน”

              “อยากลองตรวจภายในบนรถบ้าง เสียงมันน่าจะก้องดี”

              ซะ ซี๊ดเลย... ฉันถึงกลับกัดปากแน่น พร้อมกับภาพในอดีต ที่มันลอยเข้ามาเป็นฉาก ๆ โอ๊ย... มันดีจริง ๆ ตอนนั้น!

              “อยากทำงานก็ไปโรงพยาบาลดิหมอ” ช่วยลุกออกไปได้ไหม ก่อนที่ฉันจะเริ่มอยากไปด้วย

              “ไปญี่ปุ่นทำไม คิดถึงฉันล่ะสิ” หลงตัวเอง!

              “ป่าว แค่เงี่-ยน” ฉันตอบไปตรง ๆ บอกคิดถึงเดี๋ยวก็ได้ใจไปอีก

              “เอาเลยมั้ยล่ะ เอาที่นี่หรือบนห้อง” เราตรง ๆ กันแบบนี้ล่ะ ไม่ต้องตกใจ แต่ฉันควรงอน ควรเล่นตัวบ้างดิ เพราะฉันอุตส่าห์บินไปตั้งญี่ปุ่น จะไปง้อ แต่อิหมอเคนกลับไม่ห่วงอะไรเลย แถมยังหัวเราะฉันอีก!

              “ไม่เอา ได้ปลดปล่อยแล้ว ลุกออกไปหมอ!”

              “ปลดปล่อยอะไร งั้นฉันตรวจดูหน่อย สองสามวันที่แล้ว มันถูกใช้งานมาไหม”

              ‘ฟรึบ!’ กางเกงในกู

              มันถูกดึงพรวดลงจากขา ทำไมเร็วแบบนี้ ต้นตระกูลแกเป็นนินจารึไง อิหมอเคน!

              ตอนนี้ฉันถูกปล่อยข้อมือหมดแล้ว แต่ทว่าฉันกลับไม่ขัดขืนเขา เออ… ตรวจก็ตรวจ อีสวยรักสุขภาพอยู่แล้ว

              กูเกลียดความเงี่-นตัวเอง!

              “อ๊าส์” หมอสูติลูกครึ่งญี่ปุ่นเล่นฉันแล้ว

              นิ้วโป้งยาวบดเปิดทั้งสองกลีบ ก่อนที่จะเขี่ยเข้ากลาง ผ่านเม็ดสวาทเปียก ๆ ตรงกลางร่อง

              เขาคลึงสองนิ้วซนสลับวนรอบ ๆ ทั้งนิ้วโป้งนิ้วชี้บดขยี้ตุ่มเสียว

              ก่อนที่มันจะแนบชิดกัน และสอดเข้าแทรกรูสวาท ตรวจสำรวจทุกซอกทุกมุมอย่างสบายใจ

              “อ๊ะ อ๊าส์ หมอ ซีดส์~” ฉันบีบแขนใหญ่เรียกเว้าวอน พร้อมกับร่างที่สั่นคลอนเพราะเจ้าของนิ้ว เริ่มขยับรัว

              อื้อ~ เสียว… จะบ้าอยู่แล้ว

              เสียงน้ำรักเริ่มดังประสาน สลับกับเอวบาง ที่ร่อนเร่า ๆ เข้าจังหวะนิ้ว

              น้ำลื่นใสเริ่มไหลตามหว่างขา เมื่อเขาเกี่ยวกระทุ้งมันออกมาจากกาย

              ฉันขมิบตอดถี่ ๆ กระตุกรัดนิ้วซน ที่วนสำรวจอยู่ข้างใน

              จนมันเร่งสลับ ขยับรัว ๆ บีบน้ำรักที่ปรารถนา ไหลตามออกมาเป็นสาย…

              “อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าส์” ฉันบีบขยำเบาะนุ่ม ๆ ในรถหรู พอ ๆ กับสองนิ้วร้ายของหมอสูติลูกครึ่งญี่ปุ่น ที่กำลังเร่งจังหวะ ราวกับ… จะทรมานฉันให้ตายอยู่ตรงนี้

              ซีดส์~ เสียว เสียว ทำไมฉันกระตุกถี่แบบนี้ โอ๊ย~

              “อ่าส์ อ๊า อ๊า…” ฉันได้แต่กรีดร้องครางดัง ๆ หลังรถหรู เหมือนตัวเองกำลังเสียสติ มันทรมาน ทรมานและร้อนรุ่มไปทั้งตัว โอ๊ย~

              ความเสียวซ่านกำลังพล่านไปทั่ว มันกำลังบดกินตั้งแต่เรียวขา ลามไปถึงร่องอกที่ร้อนผ่าว.. จนสองทรวงฉัน มันชันกระเส่าแอ่นขึ้น… และกระตุกถี่ ๆ รัดนิ้วทั้งสอง

              น้ำรักสีใสกำลังไหลตามหว่างขา พร้อมกับเสียงหอบหายใจฉัน ที่มันดังเหมือนคนจะตาย…

              “เธอโกหกหมอสูติไม่ได้หรอก ยัยแรดพรีเมี่ยม”

              แรดพรีเมี่ยม เป็นเกียรติอย่างยิ่งเจ้าค่ะ…

              “ละ… แล้วไงหมอ ที่จริงฉันไม่ได้ตั้งใจไปญี่ปุ่นหรอก แต่ไปอ่านรีวิวมา เขาบอกว่า บาร์โฮสที่นั่นแซ่บมาก! สวยเบื่อของไทย ๆ อยากจะไปชิมของนอกบ้าง”

              ฉันเหงื่อท่วมตัว บ่นไป ปาดเหงื่อไป จนหมอเคนดึงมือฉัน ลุกขึ้นนั่ง…

              เขาทำอะไรยุกยิกไม่รู้ มันมืดฉันมองไม่เห็นเลย

              “ฉันก็ของนอก ชิมดูสิ”

              “หะ! อุ๊ปส์!” มือใหญ่กดหัวฉันลงที่ตักเขาพร้อมกับปาก… ที่อ้าลงไปกินแก่นกายแข็ง ในความมืดพอดิบพอดี

              ทำไมมันเป็นใจแบบนี้ ฤกษ์ดีนี่หว่า!

              ฉันเม้มปากรูดมันอยู่สักพัก มันทั้งใหญ่ และยาว จนฉันกินมันไม่หมด

              “อ่าส์...” จนเสียงครางของหนุ่มลูกครึ่งดังขึ้นสุดเซ็กซี่ ทำเอาความอดทนของอีสวยที่มีทั้งหมดขาดสะบั้นไป!

              เขามีผลต่อ ต่อมกระหายฉันมาก... ฉันไม่ไหวแล้ว ฉันปรารถนาน้องชายในปาก มากกว่านี้อีก

              ฉันดึงมันออกจากปาก… จนความรู้สึกสองข้าง พุ่งเข้ามาตีกัน

              เอาไงอีสวย เอาไงต่อ ยอมดีไหม หรือจะเล่นตัว…

              “ค่อยนะคะ อิ่มแล้ว” ว้าย… อีสวยทำได้!! ฉันพอจะเดาหน้าหมอเคนออกเลยตอนนี้

              “ผีตัวไหนเข้าสิงวะ” ทำไมเสียงหงุดหงิดจัง หงุดหงิดไม่พอ ยังคว้าข้อมือฉันไปบีบอีก

              “อิ่มแล้วไง กางเกงในสวยอยู่ไหน โอ๊ยอิหมอช่วยหาหน่อย มันเย็น” ไม่ตอบฉัน งอนอีกแล้วมั้ง

              ‘ครืน ครืน ครืน~’ จนมือถือหมอเคนสั่น

              “เออไงวะ เออ อยู่ เออ ๆ” และเขาก็เปิดลำโพง ยื่นมือถือมาใกล้ ๆ ฉัน

              “อะไร?”

              “มีคนจะคุยด้วย” ใครวะ? ลูกหนี้ หรือ เจ้าหนี้

              “ฮัลโหลค่ะ” ฉันพูดไปก้มหากางเกงในไป อยู่ไหนวะ น้องสาวฉันหนาวจะเป็นปอดบวมแล้ว

              (สวย แกลืมของอะไรในกระเป๋าฉันรึป่าว) กิ่งนี่เอง

              “ลืมอะไร ป่าว ๆ ค่อยคุยได้ไหม หาของก่อน ๆ” ฉันตอบปัด ๆ ก้มหากางเกงใน หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ

              (สวย! แกลืมไข่สั่นในกระเป๋าฉัน) ฉันถึงกลับตัวแข็งทื่อ แน่นอนอิหมอเคนได้ยินเต็มหู ทางนั้นฉันไม่รู้ ฉันหันไปดูหน้าจอ อยากรู้ว่าเป็นสายใคร

              เอ่อ… คุณบอส แสดงว่าคุณบอสเห็นแล้ว!

              “ไม่ใช่ของฉัน ของแก แกซื้อเองจำไม่ได้เหรอ” หมอเคนมองฉันไม่ละสายตา อีสวย… แกจะให้เขารู้ไม่ได้ ว่าแกซื้อของบันเทิงกายมาเพียบ!

              (สวย ฉันไม่ได้ซื้อ! ของแกนั่นล่ะ ฉันจะบ้าแล้ว! ง่วงก็ง่วง ผัวก็จะเล่นอยู่นั่นล่ะ) ไม่ดีเหรอวะ?