Mag-log inShare
Chapter 15
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56"Ma'am, nakaalis na po si Sir James." Nagising ang diwa ko nang pumaibabaw sa tahimik na silid ang tinig ng boses ni Janina.
Sabay kaming napaangat ng paningin ni Waylen sa kanya tsaka siya pinakatitigan. Nakita ng gilid ng mga mata ko kung paano biglang magsalubong ang mga kilay ng katabi ko kasunod ang pagkunot ng noo."Asawa niyo po, Ma'am?" May bahid ng pag-aalangan nitong usisa bago ininguso si Waylen na nakaupo sa tabi ko.Pakiramdam ko'y minsanang tumigil ang pagtibok ng aking puso bago wala sa sariling nilingon si Waylen na kanina pa tahimik.Napalunok ako nang lingunin niya ako dahil sa naramdaman niyang paninitig ko dahilan para mauna akong umiwas ng paningin."Yes," I hesitated and adjust my seat in a comfortable way.Namilog ang bibig ni Janina kasabay ng panlalaki ng mga mata habang palipat-lipat ang paningin sa amin ni Waylen."Paano po si Sir James?" Napalabi si Janina matapos niyang banggitin si JaKaugnay na kabanata
After The Break-Up Chapter 16
Waylen then made its way to sit on the driver's seat as his eyes were torn on me. I saw him smiling a bit when he saw how I swift to my chair from one direction to another along with the biting of the tip of my fingers. "Are you sure I'm allowed there?" I anxiously asked and faced the rear view mirror to make sure that I'm looking good. Bahagya siyang natawa sa tanong ko. Sa halip na sagutin ay pinasok niya ang susi sa keyhole tsaka pinaandar ang makina habang ang isang kamay ay kinakabit sa katawan ang seatbelt. "You know what, you should stop worrying. Kasama mo ako," kampanteng tugon niya tsaka ako sinulyapan. Napabuga na lamang ako ng malalim na hininga at umayos sa pagkakaupo habang dumadabog ng kay lakas ang puso sa kaba. "Paano kung hindi nila ako magustuhan? Kung ayaw nila akong kasama? Nakakahiya naman ata iyon, Waylen. H'wag nalang kaya ako sumama?" Pakunot nang pakunot ang noo kasabay ng agresibong pagsasalubong ng mga kil
After The Break-Up Chapter 17
It's been ten years the last time I saw him. So many things had changed. So many memories passed by but one thing stays the same. Our friendship.We parted our ways after graduating in high school. We chose to pursue our dreams which is mine for being a fashion designer and him for being a model but our friendship doesn't stop there. We exchanged our numbers to still keep in touch to each other. I scanned his whole being from head to toe only to laugh at myself. Naaalala ko pa dati sa kwento niya na magiging isang ganap siyang model sa isang bansa. Ngayon, naririto na siya sa harapan ko't suot-suot ang mga damit na gustong-gusto niyang suotin dati pero hindi niya magawa. Ang pinapangarap niyang katawan ngayon ay natupad na niya. Ang mga bagay na gusto niyang gawin ay malaya na niyang nagagawa. Lahat ng kinukwento niya sa akin ay patunay ngayon ng paghaharap namin na isa siyang masipag at may pangarap na tao. Hindi marunong sumuko kahit na ang m
After The Break-Up Chapter 18
It was already five in the afternoon when the meeting adjourned. Sabay silang tumayo sa kanilang mga upuan at kinamayan ang isa't-isa bilang pagtanda ng respeto samantalang ako naman ay pasimpleng inatras ang upuan sa likuran ni Waylen upang itago ang sarili. Nakakahiya naman ito parang hindi ako belong. I was just sitting on Waylen's side hips when the manager of Ace approaches me extending his hand to me. "Nice meeting you, Miss." He smiled and even bowed his head while waiting for me to accept his hand shake. Napatanga ako sa ginawa niya at wala sa sariling napaangat ang paningin kay Waylen na mukhang natigilan rin sa ginawa nito pero sa huli'y napangiti nalang rin bago nagpasalamat sa kausap. "Nice meeting you too, Sir," kagat-labi kong tugon at mabilis na tumayo para tanggapin ang kamay niya. We shared our hand shakes before bidding our good bye's. Ang akala ko ay siya lang ang gagawa no'n sa akin
After The Break-Up Chapter 19
Maghahating-gabi na at gising na gising pa rin ang diwa ko. Nakamulat ang dalawang mata at hindi matigil sa mabilis na pagkalabog ang puso dulot ng kaba. Kanina pa tumatakbo sa isipan ko ang nangyari kanina na tipong libu-libong mga imahinasyon, ideya at iba't-ibang senaryo na ang nagagawa ng aking utak. Hindi ko inaasahang sasabihin iyon ni Waylen. Ni minsan sa buhay ko ay hindi ko inaasahang ipagsasabi niya sa iba ang tungkol sa amin. Pinili kong manahimik na mag-asawa na kaming dalawa dahil ang akala ko ay ayaw niya itong ipaalam sa mga tao pero bakit bigla nalang nitong pinagsabi? At sa harapan pa talaga ni Ace.Sa matagal naming pagsasama ni Ace noong kami'y mga bata pa, sa halos buong araw naming pag-uusap dalawa ay kabisado ko na kung anong magiging reaksyon niya sa mga bagay-bagay. Paniguradong magtatampo iyon dahil hindi ko man lang siya sinabihan na kasal na pala ako. Paniguradong magmamaktol iyon at kukwestiyonin na siya na kaibigan ko simula
After The Break-Up Chapter 20
"I think he's still sleeping," anunsyo ng Manager ni Ace nang tanongin ko ito kung nasaan siya. Kakalabas lang niya mula sa entrada ng hotel room habang hawak sa kabilang kamay ang cellphone. Napahinga na lamang ako ng malalim bago napipilitang tumango. "I'll just talk to him later. Thank you," I smiled before bidding my good bye. Sayang. Ngayon ko pa naman sana balak na sabihin at linawin lahat kay Ace. Alam kong napakamaalagain niya sa akin lalong-lalo na sa mga lalaking pumapaligid sa akin kaya naiintindihan ko ang nararamdaman niya. Bata pa lang naman kami ay parati na siyang ganyan lalo na kapag may sikreto akong nalaman niya pa sa iba ay bigla na lang magtatampo kesyo hindi ko na raw siya pinagkakatiwalaan. Pinaliwanag ko rin naman sa kanya ang side ko kaya alam kong kahit papaano na kapag may sikreto akong sinabi sa iba pero hindi sa kanya ay naiintindihan niya. Ewan ko nga lang kung pati ito ay maiintindihan niya.Na
After The Break-Up Chapter 21
"Wake up, Wife." Inaantok man ay napapaos na sinabi ni Waylen tsaka niyugyog ang balikat ko. Naalimpungatan ako ng dahil doon at iminulat ang isang mata upang tignan siya. His eyes were completely close and the back of his head was comfortably resting on the headboard, upper body was leaning against it while his legs were still stuck on the bed. Malalim siyang humikab habang inaantok na niyugyog ang balikat ko. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa endearment na binigay niya sa akin. Pagkatapos kasi noong halikan naming noong nakaraang dalawang araw ay napapansin kong tinatawag na niya ako ng ganoon at hindi na pangalan ko. Minsan ko siyang tinanong kung bakit at ang sagot niya lang ay gusto niya raw ipakita sa akin kung gaano siya kaswerte na naging asawa niya ako. Umungot ako bilang tugon at hinawakan ang comforter na nakapatong sa katawan tsaka akmang tatalikod na sana ng paghiga sa kanya para ipagpatuloy ang pagtulog nang b
After The Break-Up Chapter 22
Kanina pa kami nasa loob ng kotse at tahimik na tahimik ang paligid dahil sa walang nagtangkang magsalita sa amin. Simula nang mangyari kanina ay bigla nalang nagbago ang timpla ni Waylen. I glanced at him when I felt him move. I saw how he massage the bridge of his nose while the other hand was gripping tightly at the steering wheel, flexing his veins. His jaw were clenching while gritting his teeth. The redness of his face along with his sharp glare show how upset he is. "Waylen?" Pagbabasag ko sa katahimikan. Kinutkot ko ang aking mga palad nang maramdaman kong natigilan siya at napalunok. Ilang sandali pa ay nilingon niya ako kasabay ng pagkunot ng noo. Dahan-dahan niyang binaba ang kamay na minamasahe ang ilong papunta sa sentido tsaka iyon pinatong sa manobela nang hindi tinatanggal ang mga mata sa akin. Matagal kaming nagkatitigan animo'y tinatantya ang isa't-isa. "Are you okay-" I was cut off when suddenly, he hugged me from
After The Break-Up Chapter 23
Author's Pov:Tirik na tirik ang araw pero buhay na buhay ang diwa ng bawat estudyante. Ang kaninang tahimik na cafeteria ay parang biglang dinagsa ng libu-libong tao nang matapos ang morning classes nila. Bulungan, tawanan at sigawan na nanggagaling sa iba't-ibang boses ng estudyante. "Delicious, isn't it?" Nakangiting tanong ng high school na bata na si Waylen sa kaharap na si Sheena, isa sa mga kaibigan niya. Ngiting tumango-tango naman si Sheena sa sinabi nito matapos matikman ang inalok na turon sa kanya ng kaibigan. Ngayon palang niya natitikman ang ganoong klaseng pagkain dahil ngayon niya palang rin nalaman na may ganoon palang pagkain. Lumaki kasi ito sa ibang bansa at isang taon lang ang nakakalipas simula no'ng lumipat siya sa eskwelahang ito. Noong una ay natatakot talaga si Sheena na pumasok na mag-isa at walang kakilala dahil baka kagaya noong nasa ibang bansa pa siya ay baka kutyain at awayin siya ng mga ito pero kagula
Pinakabagong kabanata
After The Break-Up Epilogue
Waylen's Pov:White petals on the red carpet, white bouquet she's holding with her pale hands. The beat of the solemn song and gentle rhythm of the music that I made for her echoed the whole church as she walked her high heels towards me who's been waiting for her for my whole life.My fragile woman,My sefless baby,My independent wifeAnd my one and only therapy. Those four lines from my song is already enough to explain how much I appreciate her. Those four lines, I can already say that even if she's not perfect in the eyes of every people, I can say to myself that she's more than perfect to be imperfect in my eyes.Hindi ko inaasahan na darating pa ang araw na ito. Iyong araw na mapapaiyak ko siya pero hindi na dahil sa sakit at lungkot kundi dahil sa galak at tuwa. My heart is filled now with so much happiness that I can't fight back my tears and take my eyes away from her. Parang tumitigil ang pag-ikot ng mundo kasabay ng paglakas at pagbilis ng tibok ng aking puso sa tuwing
After The Break-Up Chapter 85
Author's Pov:(One Month Later)Umalingawngaw ang malakas na tunog ng telepono sa buong silid matapos ang mahabang palitan ng usapan ng mga board members dahilan para pansamantalang madistorbo ang isa sa mga pinakaimportanteng meeting ni Waylen. Sabay-sabay na napatingin ang lahat sa gawi ni Waylen tsaka siya tinignan nang nakakunot ang noo. Wala sa sarili naman niyang naituro ang sarili nang mapansin ito dahilan para tanguan siya ng mga kasamahan niya sa meeting. "Your phone is interrupting our meeting, Sir." Masungit at iritadong bulong ng kanyang secretary na pumalit kay Abegail. Lalaki ito at kung umasta at makipag-usap sa kanya akala mo'y hindi nakikinabang sa kompanyang pinagta-trabahuan. Mabilis lamang itong mairita lalo na kapag hindi nasusunod ng maayos ang schedule niya maging ang pagkumpleto at paggawa ng tama sa trabaho. Minsan nga ay si Waylen na lang ang nagpapakumbaba rito at iniintindi ang ugali nito kahit na minsan ay naiinis siya. Alam niya kasi sa sarili niya na
After The Break-Up Chapter 84
"The title of this song is ‘My therapy.’" With all smiles, he said while looking into my eyes.Kahit may gusto pa akong sabihin at tanungin ay hindi ko na ginawa nang simulan niyang ikaskas ang kanyang daliri sa string ng gitara. Para siyang may mahika dahil sa biglaang pananahimik ng paligid na tipo ang tunog ng plastik ng chichirya ay naririnig. “In the aisle, your eyes first met mineSeeing you holding your bouquet, walking towards meMade me not happy and thought I'm unlucky.” He began singing while eyes were still not leaving mine as if I'm his one and only audience well in fact he has a bunch of them shrieking and admiring him. Agaran akong napanguso sa unang stanza na kinanta niya matapos maalala ang una naming pagkikita na siya ring unang pagtagpo ng aming mga mata. Pakiramdam ko noong mga panahong iyon ay ako ang pinakamalas na tao sa mundo habang nakikita ko siyang naghihintay sa akin sa harap ng altar na para bang sa oras na pumayag akong ikasal sa kanya ay tuluyan nang
After The Break-Up Chapter 83
"Where are we?" I confusedly asked and scanned my gaze all over the place. Mas nilakihan niya ang pagkabukas sa pintuan ng sasakyan habang inaalalayan akong bumaba. He even put his hand on the top of my head to avoid from hitting it on the ceiling of the car. Nasa labas kami ng bayan. Iyon ang una kong napansin. Ang maiingay na busina ng mga sasakyan, ang makapal at maitim na usok sa kalangitan maging ang matatayog na mga gusali't tahanan ay biglang naglaho at napalitan ng simple ngunit eleganteng mga kagamitan. The houses were not as huge as ours in the city yet it looks so peaceful. Noise not coming from the factories instead from the kids who were scattered all over the small asphalt, playing with each other along with their genuine smiles and laughters echoed all over the place while their parents were all outside their house, talking about life with happiness in their eyes. "This place is awesome!" I beamed and scanned the place for the third time before looking at him who's
After The Break-Up Chapter 82
"This day is so exhausting!" Reklamo ko pagkatapos magbihis ng pantulog tsaka sumampa na lang ng basta-basta sa kama dahilan para umuga ang bahaging iyon kasabay ng paglingon sa akin ni Waylen. Nakasandal ang likod nito sa headboard habang nakapatong ang laptop sa magkadikit niyang mga hita. Ang mga paa nito ay pinaglalaruan ang isa sa mga unan namin.He was wearing our pair yellow pajamas. His hair was messy and his face was serious. The eyeglasses that he's wearing made him more professional and intimidating. Noong una ay ayaw niya pa sanang pumayag na suotin ang pajamas marahil siguro ay wala sa hulog ang utak niya pero kalaunan naman ay napapayag ko rin. "Waylen," tawag ko at bahagyang hinila ang dulo ng suot niyang damit.Tinungkod ko ang isa kong siko tsaka pinatong ang baba sa ngayo'y nakabukas nang palad habang patuloy na hinihila ang dulo ng kanyang damit. He did not bother to give me a single glance and chose to continue from typing. Inis akong umirap sa kawalan nang wa
After The Break-Up Chapter 81
Parang may kung sinong dumaan sa loob ng shop dahil sa mas lalong pangingibabaw ng katahimikan sa paligid. Ramdam na ramdam ko ang pagkailang na nararamdaman nina Janina na tipong hindi nila kayang tignan ang sitwasyon naming tatlo. Aksidenteng dumapo ang mga mata ko kay Janina dahilan para makagat niya ang pang-ibabang labi kasabay ng tila pagong na pagtago sa ulo bago ako pilit na nginitian. I slightly shook my head and massaged my temples as I put my gaze back to James and Waylen who seemed to not bothered by the presence of others. Parang ako iyong nahihiya sa komosyong ginawa naming tatlo. "Simula nang makita kita, bigla ng nawala ang 'ganda' sa hapon ko." May riin at inis sa tinig ng boses ni James kasabay ang pagkuyom nito sa sariling kamao. "It's okay. I'm not really here to please your afternoon, I'm here for my Wife." Waylen flashed his most sweetest smile, slightly showing his teeth along with his dimples that is deep as a hole. Sumingkit ang dating singkit na niyang
After The Break-Up Chapter 80
"Welcome back, Ma'am Scarlett!" Kasabay ng masiglang sigawan mula sa kanila ay ang pag-alingawngaw ng malakas na putok ng confetti bagay na bahagya kong ikinagulat. Kumalat iyon sa ere na agad rin namang bumaba hanggang sa mahulog sa akin. Tinanggal ko ang ibang confetti na dumapo sa basa kong labi tsaka pinagpag ang ulo upang tanggalin iyong iba roon. "Miss na miss na kita, Ma'am!" Boses ni Janina na may suot na business attire ang siyang unang nakaagaw ng atensyon ko. Bahagya akong natawa nang ibigay niya sa katabi niya ang hawak na cake para lamang tumakbo papunta sa akin at yakapin ng mahigpit. I accepted her warm hug wholeheartedly. "You guys really don't have to do this." Slightly laughing, I protested as I loosened the hug. Minsanan kong pinalibot ang aking paningin sa kabuoan ng shop dahilan para makita ko ang isang mahabang lamesa na puno ng iba't-ibang putahe at desserts pati na rin ang isang malaking chocolate fountain sa hindi kalayuan. Kahit na wala namang batang d
After The Break-Up Chapter 79
"Mommy, I want to ask something." I uttered obviously hesitant. Umiwas ako ng paningin nang tignan niya ako ng diretso sa mga mata bago napalabi.Hindi naman siguro masamang tanungin sa kanya kung anong mga kaganapan dito sa Pilipinas noong mga panahong wala ako o baka mas magandang sabihin kung ano ang mga kaganapan at mga nangyayari kay Waylen noong nawala ako."How's Waylen after I left?" I asked and paused for a while. She looked at me straight into my eyes. "I mean, I know it did not went well but..." I trailed off and lowered my voice out of awkwardness. Walang ibang sinasabi si Mommy kundi ang pakinggan ako habang pakunot nang pakunot ang noo tila nalilito sa akin."What are you tring to say, Anak?" She tried her very best to talk to me in a gentle way as if scared that she might offend me. "About Waylen..." napakamot ako sa aking batok at napapalunok na nag-iwas ng tingin. Hindi ko kayang buuin ang tanong ko pero gusto kong makakuha ng sagot kahit na alam ko naman na walan
After The Break-Up Chapter 78
"Mommy, Daddy!" Malakas at mahabang tili ko matapos akong salubungin ng mga magulang ko sa sala. Agad kong binitawan ang lahat ng shopping bags na binili ko kahapon para sa kanila at parang bata kung tumakbo. With arms that are widely open, smiles were stretching to my eyes and the tears of joy that slowly cascading down my cheeks were all evident as I extended my arms to hug them. Mabilis nilang sinuklian ang yakap ko bagay na siyang nagpatunaw sa puso ko. "I missed you!" Naiiyak sa tuwa kong usal at tinanggap ang init na hatid ng kanilang mga katawan. Ramdam na ramdam ko ang pagbaba-taas ng mga balikat ni Mommy habang si Daddy naman ay tahimik lamang na hinahayaang tumulo ang luha. It's been three years since I received a hug from them. It's been three years since I last felt the warmth of their touch and the care that they're giving.Ito ang pinakamatagal na panahon na nawalay ako sa aking mga magulang. Buong buhay ko ay nakadikit ako sa kanila, halos hindi na nga ako mahiwal
