Chapter 41: Raging Knight
THIRD PERSON
The night was a bliss.
Well, at least, for Tross who finally had the courage to show what he truly felt to the only woman who captured his entirety.
Everything was still a blur to him. He never anticipated any of this to happen, especially in the midst of a crucial journey and upcoming war. Apparently, he never regretted anything that he’d shown and felt.
All his life—living beneath the shadow and darkness—he only wanted happiness. He needed light to spur him out from eternal loneliness and fill in his emptiness.
And there . . . she finally came. Happiness was her.
She brought light to his dark world. She was never afraid of his darkness, a thing that he came to realize that he, himself, was the one who feared his own; and that she was what he needed to live peacefully and with content in his own darkness.
Now, he's happy.
Chapter 42: Waters Underneath Everything felt like deja vu. What had happened made me remembered those times and days in my world when I experienced sexual abuse done by the husband of the woman I've served. The trauma that I once had forgotten came rushing back like wildfire, slowly eating my new found happiness. Thankfully, Tross never left my side after the occurrence. He was surprisingly clingy and viscid, and he constantly asks me about the things that I wanted and needed. Pagkatapos ako nitong buhatin kanina ay hindi ko na alam kung ano'ng nangyari. I just found myself inside another cabin that was cozy and larger. Masiyado akong nanghina dahil sa nangyari kaya lumupaypay na lamang ang aking katawan sa kama pagkatapos kong ayusin ang sarili. Hindi pa rin nawawala ang mabilis na tibok ng aking puso, but seeing Tross by my side and accompanying me made me feel at ease for the time being. "Don't." Pigil ko rito nang
Chapter 43: The MerideanWith my hair softly touching my face, wavering endlessly as if a magnetic force was controlling its lightness and sending tickles to my skin, I woke up feeling a bit nauseous and head aching.Hindi ko kaagad naimulat ang mga mata, ngunit ramdam ko ang kakaibang sensasiyon sa paligid sa tuwing kumikilos ako. I felt my body heavy like every move I'd make was a struggle. It seemed that I was restricted from moving any further.Pati ang paghinga ko'y kakaiba at may mga lumulukob na hindi pangkaraniwang tunog sa aking paligid.I don't know if it was just my mind and hearing senses playing with me, but I heard faint sounds of something or someone swimming underwater. I was trying my best to open my eyes, yet it seemed like I was too weak to even control opening my lids.Dahil wala pa ako sa tamang huwisyo, napagpasiyahan kong magpahinga ulit at ikalma ang sarili.Seconds passed and the spirit of lethargy v
Chapter 44: Falling Kingdom Mabilis kaming lumangoy papalabas ng aiding section nang mas lumakas pa ang pagyanig na aming nararamdaman sa paligid. "Hold on tight." Tross took my hand and pulled me to swim even faster. Naramdaman ko naman sa aming gilid ang iba pang mga sirena, pero hindi ko na sila nagawang mabalingan pa dahil sa pagmamadali. The water became hazy as we stayed longer beneath the rocks. Dust filled the surroundings which hindered us from seeing the things around us. However, it didn't stop Tross from swimming forward towards a safer place Hindi ko na maaninag ang aming mga kasamahan kaya napakapit na ako nang tuluyan sa braso ng lalake. We were in a hurry with our minds unstable and I didn't have the chance to notice a pointed rock on my right. Dahil sa bilis ng aming paglangoy ay napasinghap na lang ako nang madaplisan ang aking buntok sa tulis nito. I bit my lip to prevent myself from releasing a whim
Chapter 45: Mythical RealmI turned to look at the mini clock that Tross have summoned seconds ago. With tiptoed footsteps, my head moved forward to take a peek at the remaining time that's left for the both of us to find the Obsidian Amulet.When I finally saw it, I released a sigh of relief as I discovered that we weren't too late . . . not just yet, at the moment.Binalingan ko naman sina Kerensa at Zandro sa 'ming harapan na kapuwa nakatukod sa mga buhangin at nakatingin din sa 'min.Tross was busying himself in checking the surroundings. Hindi na ako nag-abalang kunin ang atensiyon nito dahil alam na alam kong kapag ganiyan ang itsura nito ay sinusuri niya nang maigi ang aming paligid.Nakangiting nilapitan ko ang dalawang sirena na nakaangat pa rin ang tingin sa 'kin at bahagyang yumukod sa mga ito."Maraming salamat sa tulong ninyo," taos-puso kong ani at nginitian sila. "Kahit sa maikling oras ay nasanayan kong magin
Chapter 46: Into The DarknessSometimes, the best way to escape danger and save your ass from a swift moving and fifty-eyed creature must not be settled to a one-on-one fight—but running.A petite girl, like me, have an advantage on this part. My body's weight wasn't too heavy for me to carry it on my evading and these thin, yet long lower limbs of mine was of great help with leaping and jumping over thick boulders.Kagat-kagat ang sariling labi, tumalon ako mula sa isang malaking bato tungo sa parteng mas mababa ang lupa. I rolled on the floor as I landed and instantly got up before proceeding to run again on a steeper terrain.Dumausdos muna ako sa ilalim ng isang may katamtamang laking butas na aking nahagilap sa kalagitnaan ng pagtatakbo. Nang makarating ako sa loob no’n ay inihinanda ko ang sarili at inabangan ang pagdating ng mga halimaw na walang tigil sa pagsunod hangga't tuluyan nila akong mapapatay.I touched
Chapter 47: ObsidianTHIRD PERSONBy the time Tross took a step towards the clusters of dark mists that served as a portal that will take him to the place where his amulet was hidden, he felt his body oddly floating amidst darkness.His forehead creased upon discovering nothing, but eternal darkness.Normal Deanders couldn't see through the dark, yet he had this special ability to clearly see anything even with the absence of light. This was what he thought that qualified him to be chosen as Deandrelle's sentinel—his ability to see through darkness.Apparently, in the dimension where the amulet was hidden, his ability was quite nullified, or there was actually nothing to see because he was floating over nothingness. Perhaps, a void that resembled an umbra.Tross was definitely puzzled. With that, he attempted to both his upper and lower limbs. There, he proved that he was indeed floating on air.
Chapter 48: Glimpse Of Tomorrow I deeply groaned when I felt my body colliding with a tree trunk. The impact was strong, enough to make me taste iron in my mouth. I hissed and expectorated it out. Masama kong tiningnan ang malaking nilalang na nakatayo sa aking harapan. I didn't know what kind of creatures it was. One eye and six arms, with a green and bulky body. That's how bizarre it looked like. Taglay rin nito ang kakaibang lakas kaya ilang ulit na akong naibalibag nito sa kung saan. Kanina nga'y halos mahulog na ako sa bangin dahil doon ako inihagis ng nilalang. Fortunately, a lone rock attached by the corner of the cliff was extended to where I was thrown off. I was able to grab it before I could even see myself falling towards the raging waves. Nauubos na ang aking pasensiya sa tuwing paulit-ulit na lamang ako nitong naihahagis. It already destroyed my leisure time a while ago. I didn't know that it still had the audaci
Chapter 49: Once In A LifetimeBRYLEPabagsak akong umupo sa upuang nakapuwesto sa malawak na bulwagan ng palasiyo ng Kaharian ng El Wendor.Napasabunot ako sa sariling buhok at wala sa sariling napasuntok sa mesang nasa gitna. I let out a scream of frustration before leaning my back against the cushioned chair.Tumitig ako sa kawalan habang inaalala ang nangyaring labanan—labanang nagawa naming talunin ang hukbo ng kalaban, ngunit hindi nagtagumpay na bawiin ang aking pinakamamahal na kapatid.Nakita ko pa kung paano nito marahas na walang awang pinatay ang ibang mga sundalong kasapi ng kaniyang kaharian.Brielle . . . the once lively and enthusiastic girl, my lovely sister, have now turned into evil darkness.Mom and dad already knew about this and they were desperately worried about my sister's condition. They were both residing in El Wendor's capital, and I've told them to never initiate an
Chapter 72: Rewriting DestinyTumayo ako mula sa pagkahihiga at inilibot ang mga mata sa senaryong lubos ba pamilyar sa aking sistema.Napakurap-kurap ako upang sabihin sa sariling hindi nga ako namamalik-mata sa nakikita.She really did turned back time . . . back to the time when the war started.Umilag ako sa matulis na punyal na paparating sa aking direksiyon. Nanlaki ang aking mga mata nang mapagtanto ang eksenang iyon. Dumapo kaagad ang aking tingin kay Crane na nakaangat ang katawan sa ere habang napalilibutan ng maiitim na usok.Napailing ako't naglabas ng sunod-sunod na puting ilaw papunta rito. Kailangan kong takasan ang babae sa lalong madaling panahon.My mission in here wasn't to fight, but to prevent all the loss and destructions from happening.Hindi ko sasayangin ang buhay na ibinuwis ng reyna ng oras para lang maibalik nito ang oras at mailigtas pa ang Aerydone. She had done a lot—even more so. It's abou
Chapter 71: Playing With Time"Enchantress, you don't have to do this."I constantly shook my head and pleaded the woman to not continue what she was about to do. "Walang mangyayari kung wala tayong gagawin, Krysta. Lalong masisira ang mundo kung hahayaan natin si Mortem sa nais niyang pagsakop dito."Sinubukan kong tumayo upang pigilan ang babae, ngunit wala na akong sapat na lakas para maigalaw ang kahit katiting ng mga daliri ko. Nakalupasay na lamang ako sa lupa na parang isang lantang gulay. Kinakapos na ako sa paghinga at nais na ring pumikit ang aking mga mata dala ng matinding sakit at pagod.Kahit nanlalabo ang paningin ay nasilayan ko pa ang iilang butil ng luhang tumulo mula sa mga mata ng dilag.She squatted beside me and gently caressed my hair. Walang ingay akong bumuntong-hininga nang ginawa iyon ng babae. Lalo lang kasi nitong pinapahina ang aking lakas para manatiling gising.Dahil sa dami ng aking nata
Chapter 70: DestructionIpinikit ko ang mga mata nang maramdaman ang sariling katawan na bumubulusok pababa sa matigas na lupa. Masiyadong malaki ang halimaw at hindi ko na alam kung ilang beses na ako nitong itinapon sa kung saan. Kusa kong ipinuwesto ang mga sugatang kamay sa harap ng aking mukha upang isangga ang sarili nang isang bisig ang hindi inaasahang yumapos sa akin.Naramdaman ko ang aming pagbagsak, ngunit tanging ang malambot na katawan ni Tross ang tumama sa akin. He groaned in pain, which made my senses alert. Kumurap-kurap ako at kahit sumasakit na ang katawan ay sinikap ko pa ring tumayo para hindi na mahirapan ang lalake. I felt sore all over my body, yet I still managed to lend some healing mana to the guy who signalled me to not continue what I'm doing.Inirapan ko siya at ipinagpatuloy ang aking ginawa. He knew that he couldn't stop me, especially when it came to tending their wounds and weaknesses.
Chapter 69: MortemNag-aalala kong tiningnan si Hera sa mag-isang kinakalaban ang dambuhalang halimaw na halos sirain ang kabuuang bahagi ng magkatabing kaharian ng Breshire at Deandrelle.Mabuti at nagawang mailikas ng aking mga kasamahan ang halos lahat ng mga mamamayan ng dalawang kaharian. Sa ngayon nahati ang mga ito at kasalukuyang naroon sa Asteria at Floreshia. Hindi ko alam kung paano iyon nagawa ng mga lalake, ngunit kamangha-mangha at nagawa nilang mailigtas ang Shires at Deanders sa loob lamang ng limitadong oras.Sabay kaming tatlo na napaiwas sa isang malaki at makapal na sementong lumilipad tungo sa aming direksiyon. "Tutulungan ko ang Enchantress. Kayong dalawa na ang bahala sa iba pang mga sibilyan na hindi nailikas.""Travis, wai—"Hindi ko na nagawang pigilan ang lalake nang mawala kaagad ito sa aking paningin. Nag-aalala ko namang binalingan si Tross, sinasabing sundan nito ang kapatid niya."No, I'm
Chapter 68: The Awakening"Tross! Tross, don't."Hinawakan ko ang braso ng lalake habang nakatuon ang mga mata kay Voltur at ang kawalang-hiyang ginagawa niya sa mga hari't reyna. "Don't, please. Ayaw ko ring mapahamak ka." I was panting while gripping on the guy's arm.I couldn't risk him knowing that he doesn't have his amulet. He shouldn't be here in the first place. Inutusan ko na si Bryle kaninang dalhin ang lalake sa pagbalik nila sa lupa ng mga kaharian. Hindi ko alam na bumalik ito—o hindi talaga sumama."How does it feel becoming my pet, Dreiche?" Bumalik ang aking atensiyon kay Voltur nang hinawakan niya ang panga ni King Dreiche na nakaluhod ngayon sa lupa. Marahas din niya itong binitawan, dahilan para mapayuko ang hari.I heard Tross growls so I gently caressed his arm. Hindi siya dapat magpadalos-dalos sa kaniyang mga aksiyon. I couldn't lose him, not in this godforsaken war."Now that I have you
Chapter 67: Her DecisionSinamaan ko ng tingin si Crane nang magawa nitong sugatan ang aking pisnge. Bumwelo ako patalikod bago siya sinipa sa tiyan at nagpakawala ng malakas na puwersang nagpatalsik sa kaniya papalayo.Nahawi ang lahat ng mga nilalang sa kaniyang likuran kung saan siya bumulusok. Napangiwi ako nang tumama ito sa malaking bato na nasa malayo.Hindi na ako nag-abalang atupagin ito at pinuntahan ang aking mga kasamahan upang tulungan. Naramdaman ko na ang kaunting pangangalay at pagod sa katawan, pero ininda ko ito at naglabas ng alon ng enerhiyang nagpalakas sa mga kaalyado namin. Napunta ang aking paningin kay Shahne na abala sa pakikipaglaban kay Grim nang dambahan siya ng limang higanteng goblins. "Ang baho n'yo! Putang-ina!" Narinig ko ang pagmumura nito kaya napailing ako't mabilis itong pinuntahan. Inilabas ko ang aking espada at walang pasabing sinangga ang dalawang ni Grim.Sumingkit ang mga ma
Chapter 66: Way To EscapeBRIELLEExplosions and cries could be heard anywhere. Ang pag-uga ng kastilyo ni Voltur ang siyang nagpapatunay na nasa malapit lang ang nagaganap na digmaan. "Putakte!" pabulong kong sigaw nang masubsob ulit ako sa sahig dahil sa isang hindi inaasahan at malakas na pagsabog. Kita ko kung paano kumapit si Travis sa mga riles bago ako binalingan at tinulungan.Ayaw ko mang ipakita sa lalakeng nanghihina na ako, ngunit wala akong magagawa.He may have been controlled, too, but his tolerance to darkness was strongee compared to mine. Kahit pa paano'y may napala naman siya sa pagiging Deander niya."Dahan-dahan lang," mahinang paalala nito bago ako sinuportahan sa paglalakad.Nahagip ko naman ang aking mga kamay kung saan makikita ang maiitim na ugat na nagsisimulang lumabas mula sa aking balat. Dahil dito ay umilaw ang aking kuwintas at kasabay no'n ay ang pagdaloy ng enerhiyang mabilis
Chapter 65: Second WaveUmangat ako sa ere matapos kong ipagaspas ang aking mga pakpak. Tumungo ako sa gitna ng aming hukbo at nagpalabas ng makapal na hamog na gawa sa liwanag. Lahat ng aming kakampi ay nadagdagan ang lakas at nalulunas, habang ang mga kalaban ay naglalaho.Tinapunan ko ng nababagot na tingin ang mga trolls mabilis na naglaho dahil sa enerhiyang aking ipinalabas. They couldn't withstand the intensity of my light. I didn't know that this mana could become powerful—too powerful that even my body felt its overwhelming power.Nabaling ang aking atensiyon sa dakong kanluran ng aking posisyon kung saan isang sundalo ay pinagtutulungan ng limang trolls. Inilunsad ko ang aking katawan patungo roon at walang pag-aalinglangang nagpakawala ng nagliliwanag na bolang sumapol sa mukha ng mga nilalang.Naglibot-libot ako sa ere at tinulungan ang mga sundalong nahihirapan sa pakikipaglaban.
Chapter 64: First WaveNakatayo sa bukana ng Chasm of the Dead, kaharap namin ngayon ang libo-libong mga nilalang na kasapi sa hukbo ni Voltur.Habang nakatingin sa harapan, hindi maiwasang sumilay ang isang mapait na ngiti sa aking mga labi. Parang kailan lang no'ng dumating ako sa mundong ito—no'ng panahong wala pa akong kaalam-alam sa kung ano'ng naghihintay sa akin sa pangalawang buhay na iginawad sa akin ng reyna ng liwanag. Panahong hindi ko inaakalang makakamit ko pala ang buhay na kay tagal kong inasam. Panahong nawalan na ako ng pag-asang masilayan pa ang mundo dahil sa kalupitang ipinakita nito sa akin.