Chapter 14: Sapphire
BRIELLE
Hindi ko maiwasang makaramdam ng kaba nang lumusong sa kailaliman ng Yulka River. Pitch black with combined swirling dark blue hues immediately covered my sight, but I kept swimming further and deeper.
Wendorians acquire the ability to control water, but no one has the capability to breathe underwater—except me. Ito ang isa sa mga naisip kong dahilan kung bakit ako ang napili ni Queen Raiyah na humalili sa aming kaharian.
This ability is unique and rare. Noong nalaman kong nanganganib ang aming mundo laban sa kadilimang nagsisimulang sumasakop sa kabuuan nito, pinag-iigihan kong hasain ang aking kapangyarihan nang sa gayon ay maprotektahan ko ang aking pamilya.
Lalo lamang akong nagpursige nang mawalay sa amin ang aking lola at tito sapagkat pinatay ito ng mga kampon ni Voltur. That was the time when I was pushed to train harder and stronger so I can be one of the qualifying Wendo
Chapter 15: Town of AlbinaBrielle successfully got her amulet. One down, five more to go.Kapuwa kaming dalawa na nahimatay matapos ang gabing iyon. It was seemingly contrasting; I was drained and she was overpowered. Gust said that her body is still trying to cope with the overwhelming mana of the necklace."Good for you and you're not dead. An Aeon possessing great amount of mana but with weak body may end up dying. The amulet's power is no joke."Naalala ko pang saad ni Tross sa babae noong magkamalay na ito."Oh, yeah? Well, my ten years of training isn't a joke, too," sabat din naman noon ni Brielle.Dahil sa mga narinig ko sa kanila, tila ba’y pinanghihinaan ako. They were fully trained; trained enough to become the greatest warriors in their lifetime. And yet me, I am just nothing. I’m not even strong nor skilled to be called one of them. Ano ba kasi’ng nakita sa akin ni Queen Blyt
Chapter 16: EncounterMabilis, ngunit dahan-dahan naming tinawid ang mabato at maalikabok na daan patungo sa naglalakihang pader ng bayan ng Albina.We all kept low and tried to hide our presence. The last thing that we want to happen right now is to be caught by any civilian living in this town. Even though we presented to help them—because this isn't their fight and they are just victims of Voltur's evilness in the first place— the fact that we're entering the town without their consent is still a negative impression.Apparently, those consents and permissions are no use right now. We need to help these people and that is our priority!When we arrived at the spot where we can properly perform the thing that we've planned earlier, Gust briskly lifted his hands the moment Tross signalled him. Bahagya akong napasinghap nang maramdaman ang paglutang ng sariling katawan sa ere.Actually, every one of us is floating mid-air
Chapter 17: UselessI know to myself that I am not strong—I am not strong like my companions, and I am not strong enough to fight these creatures. Sa nakikita ko pa lang na kakayahan ng aking mga kasamahan ay walang-wala ako sa kalingkingan ng mga ito.I know my capability and the things that I can do and cannot. I'm not strong, yes. But I am trying to be strong.These people needs our help and even though I do not have high tolerance in using my mana, I still have the skill in swordsmanship. At dito na lamang ako kumakapit upang maipagtanggol ang aking sarili.The moment I stepped inside the minister's place, dust and smoke welcomed my sight and enveloped my body. I gently raised the handkerchief that’s tied around my neck to cover both my nose and mouth. I tried my best not to sneeze amidst the thick dust.I took light steps to prevent making any noise that could warn the enemy of my presence. Tuloy-tuloy pa rin ang p
Chapter 18: Delusional SchemeKamatayan . . .Isang salitang kay tagal ko nang inaasam-asam . . . at mukhang, ngayon na nga ang nakatakdang araw upang maguhit ito sa aking kapalaran.If I was bound to die, then at least I've fought for my life before dying."Clove, we've got what we need."Natigil ang pagsakal sa akin ng lalake nang lumabas mula sa kaniyang likuran ang isang babae—ang babaeng nakasagupa ng mga kasamahan ko! Her eyes then turned to look at me and shot a glare full of disgust and madness. Hindi iyon nagtagal at tumalikod ito mula sa puwesto namin."Put her down. You don't want to waste your time on a wimp."The guy smirked. Mabilis akong ibinalibag nito sa isang poste na siyang pagkawala ng isang ungol mula sa aking bibig nang maramdaman ang sakit sa aking tagilirang napuruhan. Ngunit sa kabila ng naramdamang paghihirap, hindi nakatakas sa aking paningin ang isang bagay na hawak-
Chapter 19: Hitting Three BirdsMatapos kong sabihin ang mga katagang iyon, kaagad kong naramdaman ang isang pamilyar na sensasiyong lumukob muli sa 'king buong pagkatao.Dahil sa biglaang pangyayari ay hindi ko nagawang ibalanse ang aking sarili at naramdaman na lang ang pagbagsak ng aking katawan. Isang matinding hilo ang namayani sa aking ulo at wala akong nagawa kung hindi'y pigilan ang kinikimkim na sigaw."I got you."Amidst the pain, I felt my body being caught by two strong arms, and even though my vision was blurry, I can clearly see his worried face."Ano'ng nangyayari sa kaniya?" rinig kong tanong ng binatang ministro. My breathing became ragged and my eyes eventually closed. My sight was then enveloped by whole darkness, but it didn't last when it was replaced by a blinding light.Letters started appearing and floating mid-air. As if on cue, my mouth started reading the formed words without my command.
Chapter 20: Suspicion"Where have you been?" salubong ko kay Travis na ngayo'y pawis na pawis at kanina pa namin hinahanap.Ngayon ang nakatakdang oras upang kami'y lumisan ng Albina at magpatuloy sa aming paglalakbay. Two amulets are on our hands and there are four more to find. At dahil sa biglaang pag-iba ng lokasiyon ng agimat ni Gust, we're all hoping na sana'y wala ng ibang pagbabago ang mangyayari.We'll be travelling to Montfort by foot and hopefully, mine and Bryle's amulet are there."D-Diyan lang sa tabi. May tiningnan lang ako," ani Travis sa garalgal na boses at mukhang hindi mapakali. I nearly frowned upon seeing his state and abruptly snapped my fingers in front of his face."Are you sure you're alright? Mukha kang natatae na ewan," natatawa kong sabi at napailing. Travis is a composed guy, but now he seemed different. May kinalaman ba rito ang nangyaring sagupaan kanina?Bago kami tuluyang umalis ng Albina, p
Chapter 21: BelieveI don't know what I am supposed to feel. Confused? Ridiculed? Nervous?Hindi ko pa rin makuha ang ibig ipahiwatig ni Brielle sa akin kahapon. Her words struck like lightning; I couldn't even get a hold of what she's thinking that time, but her expression and tone of voice screamed danger . . . and warning.Ayaw kong makaramdam ng kahit anong negatibong emosiyon para sa babae, ngunit iba na ang kutob ko sa mga sinasabi at ikinikilos nito kahapon. Hindi ako ganoon ka-tanga para hindi mapansin ang pagbabago ng trato nito kay Travis.Kasalukuyan naming inaakyat ang isa sa mga bundok ng Montfort. I was wearing a loose trouser which enables me to move freely at my will. Hindi rin mahirap maglakad dahil nga loose ito at hindi hapit sa katawan.I partnered it up with a simple, long-sleeved shirt topped with a vest containing multiple pockets where I place my essentials. Mas naging komportable rin ang paglalakad dahil su
Chapter 22: BetrayalTHIRD PERSONHindi pa rin mapakali ang apat kataong nahulog mula sa isang sinkhole. Ang tangi nilang naiisip ay kung paano makalabas mula sa malalim na butas na iyon nang sa gayon ay mahanap ang tatlong kaibigan."This pathway's really strange. And to think, nasa loob ito ng isang bundok. Are you sure we're really going inside?" kinakabahang tanong ng nag-iisang babae sa kanilang grupo.Nang mahulog kasi ang mga ito sa butas ay tumambad kaagad sa kanila itong lagusang papunta sa kung saan.Kapuwa nagkatinginan ang mga ito at nagdadalawang-isip. Kung sana'y hindi sila nakalanghap ng Mana-Restraining Energy ay mabilis lamang silang makakaalis sa pagkakakulong doon. Ngunit, hindi naman nila maatim na maghintay roon ng isang oras upang manumbalik ang kanilang kapangyarihan.At, isa pa rin sa palaisipan ng lahat ay itong pag-usbong ng nasabing enerhiya sa lugar na iyon, lalo't malayo ang bund
Chapter 72: Rewriting DestinyTumayo ako mula sa pagkahihiga at inilibot ang mga mata sa senaryong lubos ba pamilyar sa aking sistema.Napakurap-kurap ako upang sabihin sa sariling hindi nga ako namamalik-mata sa nakikita.She really did turned back time . . . back to the time when the war started.Umilag ako sa matulis na punyal na paparating sa aking direksiyon. Nanlaki ang aking mga mata nang mapagtanto ang eksenang iyon. Dumapo kaagad ang aking tingin kay Crane na nakaangat ang katawan sa ere habang napalilibutan ng maiitim na usok.Napailing ako't naglabas ng sunod-sunod na puting ilaw papunta rito. Kailangan kong takasan ang babae sa lalong madaling panahon.My mission in here wasn't to fight, but to prevent all the loss and destructions from happening.Hindi ko sasayangin ang buhay na ibinuwis ng reyna ng oras para lang maibalik nito ang oras at mailigtas pa ang Aerydone. She had done a lot—even more so. It's abou
Chapter 71: Playing With Time"Enchantress, you don't have to do this."I constantly shook my head and pleaded the woman to not continue what she was about to do. "Walang mangyayari kung wala tayong gagawin, Krysta. Lalong masisira ang mundo kung hahayaan natin si Mortem sa nais niyang pagsakop dito."Sinubukan kong tumayo upang pigilan ang babae, ngunit wala na akong sapat na lakas para maigalaw ang kahit katiting ng mga daliri ko. Nakalupasay na lamang ako sa lupa na parang isang lantang gulay. Kinakapos na ako sa paghinga at nais na ring pumikit ang aking mga mata dala ng matinding sakit at pagod.Kahit nanlalabo ang paningin ay nasilayan ko pa ang iilang butil ng luhang tumulo mula sa mga mata ng dilag.She squatted beside me and gently caressed my hair. Walang ingay akong bumuntong-hininga nang ginawa iyon ng babae. Lalo lang kasi nitong pinapahina ang aking lakas para manatiling gising.Dahil sa dami ng aking nata
Chapter 70: DestructionIpinikit ko ang mga mata nang maramdaman ang sariling katawan na bumubulusok pababa sa matigas na lupa. Masiyadong malaki ang halimaw at hindi ko na alam kung ilang beses na ako nitong itinapon sa kung saan. Kusa kong ipinuwesto ang mga sugatang kamay sa harap ng aking mukha upang isangga ang sarili nang isang bisig ang hindi inaasahang yumapos sa akin.Naramdaman ko ang aming pagbagsak, ngunit tanging ang malambot na katawan ni Tross ang tumama sa akin. He groaned in pain, which made my senses alert. Kumurap-kurap ako at kahit sumasakit na ang katawan ay sinikap ko pa ring tumayo para hindi na mahirapan ang lalake. I felt sore all over my body, yet I still managed to lend some healing mana to the guy who signalled me to not continue what I'm doing.Inirapan ko siya at ipinagpatuloy ang aking ginawa. He knew that he couldn't stop me, especially when it came to tending their wounds and weaknesses.
Chapter 69: MortemNag-aalala kong tiningnan si Hera sa mag-isang kinakalaban ang dambuhalang halimaw na halos sirain ang kabuuang bahagi ng magkatabing kaharian ng Breshire at Deandrelle.Mabuti at nagawang mailikas ng aking mga kasamahan ang halos lahat ng mga mamamayan ng dalawang kaharian. Sa ngayon nahati ang mga ito at kasalukuyang naroon sa Asteria at Floreshia. Hindi ko alam kung paano iyon nagawa ng mga lalake, ngunit kamangha-mangha at nagawa nilang mailigtas ang Shires at Deanders sa loob lamang ng limitadong oras.Sabay kaming tatlo na napaiwas sa isang malaki at makapal na sementong lumilipad tungo sa aming direksiyon. "Tutulungan ko ang Enchantress. Kayong dalawa na ang bahala sa iba pang mga sibilyan na hindi nailikas.""Travis, wai—"Hindi ko na nagawang pigilan ang lalake nang mawala kaagad ito sa aking paningin. Nag-aalala ko namang binalingan si Tross, sinasabing sundan nito ang kapatid niya."No, I'm
Chapter 68: The Awakening"Tross! Tross, don't."Hinawakan ko ang braso ng lalake habang nakatuon ang mga mata kay Voltur at ang kawalang-hiyang ginagawa niya sa mga hari't reyna. "Don't, please. Ayaw ko ring mapahamak ka." I was panting while gripping on the guy's arm.I couldn't risk him knowing that he doesn't have his amulet. He shouldn't be here in the first place. Inutusan ko na si Bryle kaninang dalhin ang lalake sa pagbalik nila sa lupa ng mga kaharian. Hindi ko alam na bumalik ito—o hindi talaga sumama."How does it feel becoming my pet, Dreiche?" Bumalik ang aking atensiyon kay Voltur nang hinawakan niya ang panga ni King Dreiche na nakaluhod ngayon sa lupa. Marahas din niya itong binitawan, dahilan para mapayuko ang hari.I heard Tross growls so I gently caressed his arm. Hindi siya dapat magpadalos-dalos sa kaniyang mga aksiyon. I couldn't lose him, not in this godforsaken war."Now that I have you
Chapter 67: Her DecisionSinamaan ko ng tingin si Crane nang magawa nitong sugatan ang aking pisnge. Bumwelo ako patalikod bago siya sinipa sa tiyan at nagpakawala ng malakas na puwersang nagpatalsik sa kaniya papalayo.Nahawi ang lahat ng mga nilalang sa kaniyang likuran kung saan siya bumulusok. Napangiwi ako nang tumama ito sa malaking bato na nasa malayo.Hindi na ako nag-abalang atupagin ito at pinuntahan ang aking mga kasamahan upang tulungan. Naramdaman ko na ang kaunting pangangalay at pagod sa katawan, pero ininda ko ito at naglabas ng alon ng enerhiyang nagpalakas sa mga kaalyado namin. Napunta ang aking paningin kay Shahne na abala sa pakikipaglaban kay Grim nang dambahan siya ng limang higanteng goblins. "Ang baho n'yo! Putang-ina!" Narinig ko ang pagmumura nito kaya napailing ako't mabilis itong pinuntahan. Inilabas ko ang aking espada at walang pasabing sinangga ang dalawang ni Grim.Sumingkit ang mga ma
Chapter 66: Way To EscapeBRIELLEExplosions and cries could be heard anywhere. Ang pag-uga ng kastilyo ni Voltur ang siyang nagpapatunay na nasa malapit lang ang nagaganap na digmaan. "Putakte!" pabulong kong sigaw nang masubsob ulit ako sa sahig dahil sa isang hindi inaasahan at malakas na pagsabog. Kita ko kung paano kumapit si Travis sa mga riles bago ako binalingan at tinulungan.Ayaw ko mang ipakita sa lalakeng nanghihina na ako, ngunit wala akong magagawa.He may have been controlled, too, but his tolerance to darkness was strongee compared to mine. Kahit pa paano'y may napala naman siya sa pagiging Deander niya."Dahan-dahan lang," mahinang paalala nito bago ako sinuportahan sa paglalakad.Nahagip ko naman ang aking mga kamay kung saan makikita ang maiitim na ugat na nagsisimulang lumabas mula sa aking balat. Dahil dito ay umilaw ang aking kuwintas at kasabay no'n ay ang pagdaloy ng enerhiyang mabilis
Chapter 65: Second WaveUmangat ako sa ere matapos kong ipagaspas ang aking mga pakpak. Tumungo ako sa gitna ng aming hukbo at nagpalabas ng makapal na hamog na gawa sa liwanag. Lahat ng aming kakampi ay nadagdagan ang lakas at nalulunas, habang ang mga kalaban ay naglalaho.Tinapunan ko ng nababagot na tingin ang mga trolls mabilis na naglaho dahil sa enerhiyang aking ipinalabas. They couldn't withstand the intensity of my light. I didn't know that this mana could become powerful—too powerful that even my body felt its overwhelming power.Nabaling ang aking atensiyon sa dakong kanluran ng aking posisyon kung saan isang sundalo ay pinagtutulungan ng limang trolls. Inilunsad ko ang aking katawan patungo roon at walang pag-aalinglangang nagpakawala ng nagliliwanag na bolang sumapol sa mukha ng mga nilalang.Naglibot-libot ako sa ere at tinulungan ang mga sundalong nahihirapan sa pakikipaglaban.
Chapter 64: First WaveNakatayo sa bukana ng Chasm of the Dead, kaharap namin ngayon ang libo-libong mga nilalang na kasapi sa hukbo ni Voltur.Habang nakatingin sa harapan, hindi maiwasang sumilay ang isang mapait na ngiti sa aking mga labi. Parang kailan lang no'ng dumating ako sa mundong ito—no'ng panahong wala pa akong kaalam-alam sa kung ano'ng naghihintay sa akin sa pangalawang buhay na iginawad sa akin ng reyna ng liwanag. Panahong hindi ko inaakalang makakamit ko pala ang buhay na kay tagal kong inasam. Panahong nawalan na ako ng pag-asang masilayan pa ang mundo dahil sa kalupitang ipinakita nito sa akin.