3RD POVHabang naglalakad palayo si TJ kay Anastasia ay hindi siya mapakali dahil marami pa siyang gustong malaman mula sa binata.Hinabol niya ito at, “TJ sabihin mo muna sa akin lahat ang totoo,” sabi niya habang naglalakad.Tinaponan lang niya ito ng tingin. Hahawakan sana ni Anastasia ang kamay niya pero iniwas niya ito.Pababa na sila ng hagdan pero sinusundan pa rin sila ni Anastasia. Sa hindi inaasahan ay nagkamali ng hakbang si Anastasia kaya muntik siyang nahulog buti na lang ay nahawakan siya ni TJ.“Bakit ka ba kasi sunod ng sunod sa amin! Paano kung hindi kita nahawakan edi nahulog ka! Mag-ingat ka naman baka manganak ka ng wala sa oras!” inis na sabi ni TJ kay Anastasia bago niya binitawan ang kamay nito.Napayuk si Anastasia “I just want to know everything,” mahinang sambit niya.Samantala, napatigil naman sa paglalakad ang mga pulis.“Pwede ko ba siyang makausap bago niyo ako ikulong?” mahinahon na sabi ni TJ sa mga pulis. Tumango naman sila at naghiwalay-hiwalay. Ang is
Pagkatapos ko maiabot kay manong driver ang bayad ko ay bumaba na ako. Tinanaw ko kung gaano ako kalayo sa kompanya ng asawa ko. Sa tantya ko ay trentang hakbang lang mula rito sa kinakatayuan ko.Hinaplos kong muli ang tyan ko at "Kunti na lang anak makakasama na natin ulit si Daddy," kausap ko sa anak ko. Nagsimula na akong maglakad. At dahil nga malaki na ang tyan ko ay mabagal na ako maglakad. Tumitigil ako sa tuwing nakakaramdam ako ng pagod. Hanggang sa wakas ay nakarating na rin ako sa labas ng kompanya ng asawa ko. "Oh, ma'am okay lang po ba kayo? Mukang pagod na pagod po kayo ah?" tanong ni manong guard ng makita akong hinihingal dito sa gilid. Huminga muna ako ng malalim bago ako nagsalita. "Oho manong guard. Doon pa kasi ako sa banda roon binaba ng sinakyan kong taxi," humihingal kong sagot. "Gano'n po ba ma'am. Tara po pumasok na po kayo sa loob ma'am para makaupo na kayo at makapagpahinga," sabi naman ni manong guard at inalalayan akong pumasok sa loob. "Kaya ko na
Dannie’s POVTitig na titig ako sa kaniya habang mahimbing siyang natutulog sa mga bisig ko. Marahan kong hinaplos ang maamo niyang mukha. Napangiti ako dahil akala ko ay hindi ko na ito magagawa sa kaniyang muli pero napakabuti ng tadhana at ibinalik siya sa akin.Wala akong pakialam kung anong nangyari sa kanila ng kaniyang ex-boyfriend ang mahalaga ay kasama ko na ulit ang mag-ina ko. Inilapat ko ang kamay ko sa malaking umbok ng tyan ng asawa ko at hinaplos ito ng marahan.Nanlaki ang mata ko sa tuwa ng maramdaman kong sumipa ang anak namin na nasa sinapupunan pa lamang niya.“Hindi na ako makapaghintay na masilayan ka anak,” bulong ko sa tummy ng asawa ko habang hinahaplos ko ito.“Pangako hinding hindi ko na kayo iiwan ng mommy mo. Aalagaan ko kayo at ipaglalaban ko kayo ng mommy mo sa abot ng aking makakaya. Walang sino man ang pupwedeng manakit sa inyo hanggat nabubuhay ang daddy, pangako ‘yan anak,” bulong ko ulit at hinalikan ang tummy ng asawa ko.Nagising ko ata ang asawa k
3RD POV“Saan ka galing Dianne!?” tanong ng kaniyang asawa na si Alberto.Ngunit tinaponan lamang siya ng tingin ni Dianne na siyang ikinainit ng ulo ni Alberto kaya naman ay lumapit siya sa kaniyang asawa at sinabunutan ito.“Ano ba Alberto!” d***g ni Dianne at hinawakan ang kamay ni Alberto na nakasabunot sa kaniya.“Lumalaban ka na ngayong babae ka!” inis na sabi ni Alberto at kinaladkad niya ang sabunot niyang si Dianne patungo sa loob ng kwarto.Nang makarating sila sa kanilang kwarto ay malakas niyang inihagis sa kama si Dianne. Sumubsob naman ang mukha niya sa matigas na kama.“Saan mo nakukuha ‘yang lakas ng loob mo para labanan ako hah! Kumekeringkeng ka na naman bang babae ka kaya ka tumatapang!” bulyaw niya kay Dianne na hindi pa rin nakakabangon mula sa pagkakasubsob niya.Bumangon na si Dianne at umayos ng upo sa gilid ng kanilang kama. Hindi niya pinansin si Alberto na nakatayo sa gilid niya.“Dianne!” malakas na sigaw ni Alberto kay Dianne pero hindi na siya natinag.Hin
ANASTASIA’S POV “Tulala ka na naman diyan mommy?” malambing niyang sabi bago siya yumakap mula sa likod. Napapikit ako at dinama ko ang tamis ng pagtawag niya sa akin ng “mommy” at ng kaniyang mainit na yakap. Narito kami ngayon sa beranda ng bahay na kaniyang nabili dito sa isang probinsya. Napaka sariwa ng hangin. Tanging mga huni ng ibon ang lagi kong naririnig sa tuwing narito ako sa beranda. Naramdaman kong bumaba ang kamay niya patungo sa tummy kong malaki na. “I can’t wait to see our daughter,” bulong niya sa tainga ko. Sumilay ang ngiti sa aking labi at hinawakan ko ang kamay niyang nasa tummy ko. “Ako rin daddy, excited na akong makita ang anak natin,” masayang sabi ko. Tumingala ako sa kaniya at ginawaran naman niya ako agad ng mabilis na halik sumunod ay sa noo ko. “I love you Anastasia,” sabi niya at hinalikan akong muli sa aking labi. “I love you too Dannie,” sabi ko ng maghiwalay ang aming mga labi. “Halika na matulog na tayo, bawal kayong magpuyat ni baby,” maa
3RD POVPagkatapos ng pag-uusap ni Dannie at ng kaniyang daddy ay para siyang pinagbagsakan ng langit at lupa. Bagsak ang balikat niyang bumalik sa kwarto nilang mag-asawa. Habang naglalakad siya ay panay rin ang pagbuntong hininga niya.Maingat niyang binuksan ang pinto para hindi magising ang kaniyang asawa. Umupo siya sa tabi ng kaniyang asawa at pinagmasdan niyang mabuti ang kabuuan ng nito habang mahimbing na natutulog.Pumatak ang luhang kanina pa niya pinipigilan. Kahit ayaw niyang umalis at iwan ang mag-ina niya ay wala siyang magawa. Nagkaroon ng problema sa kaniyang kompanya.Nagdadalawang isip siya kung anong gagawin niya, kung anong dapat niyang gawin. Humiga siya sa tabi ng asawa at yinakap niya ito ng mahigpit, yumakap naman pabalik ang asawa niya kahit tulog ito. Doon na bumuhos ang luha niya.‘Hindi ko alam kung anong gagawin ko,’ sabi niya sa kaniyang isipan.Naalimpungatan siya ng tumunog na naman ang kaniyang telepono. Hindi na siya nag-abala pang sagutin ito, bumang
DANNIE’S POV *TOK *TOK *TOK Nagising ako ng may kumatok sa bintana ng kotse ko. Nakatulog pala ako rito sa loob ng sasakyan ko. Napatingin ako sa kumakatok. Si daddy, nasaan na ba ako? Napatingin ako sa paligid ko nasa harap na pala ako ng bahay ng daddy ko. Sinenyasan ako ni daddy na ibaba ang bintana ng kotse ko kaya ibinaba ko ito. “Son, why do you sleep here? Come inside,” sabi niya. Humihikab kong binuksan ang pintuan ng kotse ko at bumaba ng sasakyan. Nakipag man to man hug sa akin si daddy. “I miss you son,” malungkot niyang sabi. Akala ng iba istrikto at masungit ang daddy ko pero mali sila ng inaakala. Mabait at malambing si daddy. Seryuso lang talaga ang mukha niya kapag tungkol sa business na nag usapan. Pero pagdataing sa akin at sa mommy ko ay napaka mabuting ama at asawa niya. “I miss you too dad,” simpleng sabi ko. Inaya na niya ako papasok ng bahay. “How’s your wife?” tanong niya habang naglalakad kami papasok ng bahay. Boto siya sa asawa ko. Nagiiba ang ugal
ANASTASIA’S POV Maghapon akong wala sa sarili ko. Hinanap ko na sa buong bahay si Dannie pati na rin sa labas, sa mga lagi niyang pinagtatambayan ay wala siya. Lahat ng tao dito sa bahay ay hindi alam kung saan siya nagpunta. Nasaan na kaya siya? “Malamig na ang nasa hapag mo,” agaw pansin sa akin ni Jea. Walang buhay ang mat akong tumingin sa kaniya. Isa rin itong si Jea kanina ko pa hinahanap pero hindi ko rin makita. Saan kaya ito nagsusuot baka alam niya kung nasaan ang asawa ko. Naluluha na ako habang malungkot akong nakatingin sa kaniya. “Bakit ganiyan ang mukha mo Tasia?” tanong niya. “Hindi ko makita ang asawa ko. Alam mo ba kung nasaan siya?” malungkot kong tanong sa kaniya. Napabuntong hininga siya. “Maaga siyang umalis, hindi niya sinabi kung saan siya pupunta ang tanging sinabi niya lang ay uuwi siya bago ka manganak,” sagot niya. Mas lalo akong nalungkot dahil ilang araw kong hindi makakasama at makikita ang asawa ko dahil ilang araw pa bago ako manganak. “Alam
Masayang naglalaro sa parke si Adah, Atarah at Taniel habang pinagmamasdan sila sa ‘di kalayuan ng kanilang ina na si Anastasia nang biglang may batang tumakbo palapit sa kanila. Tumigil ang bata sa kanilang harap at hindi umiimik. Nagtitigan sila ni Taniel dahil magkamukang magkamuka sila. Ang dalawang batang babae naman ay nagpapalitan ng tingin kay Taniel at sa kararating lang na bata sa kanilang harapan. Napatayo naman si Anastasia sa kinakatayuan niya sa pagkabigla at agad na lumapit sa kanilang apat. Umupo siya upang magpantay sila ng batang nasa harap niya na kamukang kamuka ng anak niyang si Taniel, oo tinanggap niya ng buong puso ang anak ni Honey sa kabila ng ginawa nito sa kanila. Walang kasalanan ang bata, ‘yan ang laging sinasabi ni Anastasia sa kaniyang asawa. “Hi handsome,” maalumanay niyang bati sa kamukang bata ni Taniel. Ngumiti ang bata sa kaniya at mas lalong pumogi ang batang lalaki. “Hi po,” magalang niyang sagot kay Anastasia. “Where’s your mother, littl
Fixed marriage? Uso pa ba 'yon? Hello? Mag twenty-twenty three na? I can't still believe that I am on this situation right now. Eto ako, nakaupo, nakaharap sa salamin. I am wearing my red dress now na mas nakaka paaninag sa aking kulay. Naghahanda papunta sa isang sikat na restaurant dito sa Quiapo Manila. Naghahanda para makapagkita kami ng aking hindi pa nakikilalang mapapangasawa. Oo, ikakasal na ako sa taong di ko pa nakikilala. Ni litrato niya man lang ay hindi ko pa nakikita. May kumatok sa pintuan ko ng tatlong beses bago bumakas ito. Bumungad si Mommy. “Are you ready baby?” masayang tanong niya sa akin. “Yes po mom” masayang sagot ko rin. Pero ang totoo, masaya nga ba ako? Sabagay wala naman akong kasintahan na masasaktan pag kinasal ako wala na akong balita sa kaniya. “We will wait you outside baby.” paalam niya bago lumabas ng kwarto ko. --Sa loob ng Restaurant- "Hi, ija come here!" bati ng isang napakagandang ginang sa akin, Katabi niya din ang asawa nito. Kaibig
Nagising ako dahil bigla akong nakaramdam na hindi ako makahinga ng maayos. Sinulyapan ko ang mga kasama ko dito sa loob ng hospital room ni Adah at mahimbing silang natutulog lahat. Nakahiga sa sofa isang si Atarah samantalang nakaupo namang tulog si Yhael.Naalala kong last na ‘yong gamot ko kaninang tinake ko kaya nagmamadali akong lumabas at hinanap ang family doctor namin.Nakahawak ako sa pader habang naglalakad patungo sa office niya. Pero hindi ko na talaga makayanan kaya natumba na ako at bago ako pumikit ay may nakita akong isang pamikyar na muka. “John,” ani ko bago nawalan ng malay. Nagmulat ng mga mata si Yhasy at napagtanto niya na nangyari na ang hindi niya inaasahang pangyayari. Sa kanyang panaginip, nakita niya ang mukha ng kanyang kaibigang si John na siyang yumao dahil sa malubhang sakit. Nalungkot siya nang mapagtanto niya na hindi na nila mabubuo ang kanilang mga pangarap para sa kanilang mga kinabukasan.Ngunit nang pagsapit ng umaga, natuklasan ni Yhasy na
Mabilis naman akong nakarating sa pinaka malapit na Mall. Pumasok na ako agad. Naglakad lakad muna ako sa loob ng Mall. Nang biglang may tumawag. Unknown number. Tinitigan ko muna bago ko sinagot. "Sino naman kaya ito? Kabago-bago ng number ko ah!" Nagitla naman ako ng magsalita ang tumawag sakin "Hello it's me Yhael. I get your number to Atarah. I don't know where you is so I get it to her" ani niya. Umirap na naman ako sa hangin. Atarah. Magbabayad ka talaga! "Then?" tanong ko. "I'm here. Where are you?" tanong niya. Nag-isip naman ako kung ano ang gusto kong kainin. At nagliwanag ang mga mata ko ng maisip kong… "Kita na lang tayo sa Jollibee!" ani ko. Kahit pilit kong itago ang saya ko ng banggitin ko ang Jollibee hindi ko mapigilan eh.Kaya binaba ko na ang tawag niya. After how many years makakakain na rin ulit ako. Ganado akong naglakad papunta sa Jollibee. Nauna akong makarating doon sa kanya pero ilang minuto lang ay dumating na rin siya. "Let's go! Ikaw na
"Y-you!" Malakas na sigaw niya sakin. Inirapan ko lang siya. "Anong you! ka jan! You know her? You know each other?" Nagtatakang tumingin sakin at ibinalik sa lalaking nasa harap ko. "No!" sabay na sagot namin. "Huh? Why you act like that!?" Tanong niya sa lalaking nasa harap namin. "Siya ang bestfriend niyo ni Adah?" At tinuro pa ako "Ummm" tango-tangong sagot ni Atarah. Tulala siya habang nakatingin sakin. "What the!" ani niya. "Atarah! I want to eat dessert! If youre done talking to that man. Let's go!" ani ko. Nauna na akong naglakad pero ng makatapat ako sa lalaking iyon.Bumulong ako sa kanya. "Very Nice meeting you again Yhael" malambing pero sarcastic tone. Nakita ko naman ang pagkagitla niya tulad kahapon. "Hahaha" Siya yong Nambadtrip kahapon habang hinahanap ko ang ballpen ko. Napatakip ako sa bibig ko. "My ballpen!" lumingon ako kay Atarah at patungo na siya sakin pero kasama niya 'yong Yhael. Hinintay ko silang makalapit.Tumingin ako sa watch ko and its al
Bumangon akong masigla. Dahil sapat na sapat ang tulog ko. Kahit 'di ko nahanap iyong ballpen ko. Sabi naman kasi sakin nila Adah at Atarah na tutulungan nila akong hanapin iyon. Iniiwasan ko rin namang wag masyadong mag-isip at magdibdib para 'di umatake itong pesteng sakit ko. Baka tuluyan akong mag Homeschooling. Pagkatapos ko maligo at magpalit bumaba na ako. Isinama ko na mga gamit ko sa pagbaba. Nakapalit na rin naman ako eh. Pagkababa ko. "Good morning!" ani ko. "Good morning, too! Ang aga natin ah?" Nakangiting bati sakin ni Atarah. 'Di ko na lang siya pinansin. At umupo sa isa sa mga upuan dito sa kusina. Sakto namang pababa na si Adah. "Good morning! Wow! Ang aga natin Yhasy ah?" bungad ni Adah. "Tsk!" Bakit ba ang big deal sa kanila na maaga akong nagising at bumangon? Nakakabadtrip lang! "Easy Yhasy." Nakaharang pa ang kamay niya sa mukha ko. Inirapan ko lang si Adah. Pumunta siya sa sala at may inayos Tsaka bumalik dito sa kusina at nagpaalam naman itong mali
"Asan na ba 'yon?" Nawawalan na ng gana kong sambit dito sa ilalim ng punong tinambayan ko kanina. Kanina pa ako rito. Pagkatapos namin mag-usap ni lolo kanina. Dumeretso ako sa klase ko. Pagkatapos naman ng klase ko dumeretso na ako dito. Four (4) pm kami pinalabas at mag si-six (6) pm na. Andito pa rin ako. Mag dadalawang oras na ako rito kakahawi sa mga dahon at sa mga malilit na sangang narito. Wala pa rin. Hindi ko makita. "What are you doing?" "Ay kabute!" napatalon ako sa gulat nang may biglang magsalita sa likod ko. Napahawak ako sa dibdib ko. bumibilis na naman 'yong tibok niya. Iba na naman nararamdaman ko. Pabigat ng pabigat. "Kabute?!" Nakataas isang kilay niyang tanong. Naitakip ko naman ang isang kamay ko sa bibig ng maalala 'yong sinabi ko. Inalis ko rin lang ito. Dahil hindi ako makahinga lalo. Iba na talaga nararamdaman ko. "Tss! K-Kung 'di mo kasi ako ginulat 'di ko mabubulalas 'yon sayo 'no! Umft!" Salabong ang kilay ko ng sabihin ko ito. Pinipilit maging mat
Nahulog ko 'yong ballpen kong nilalaro ko. Nang biglang tumunog 'yong cellphone ko. Kinuha ko ito sa bag ko. At walang ganang pinindot ang 'answer'.Itinapat ko naman ito sa tainga ko. Hinintay kong mag salita ang sa kabilang linya. Unknown number eh. "Hello?" Hindi ko mabosesan ang nagsalita sa kabilang linya. Kaya hindi pa rin ako kumikibo. "Can I speak to Ms. Yhasy Lee?" 'John??' Pinatay ko ka-agad. In-off ko na rin para 'di na siya makatawag pang muli. Kinabahan ako doon ah. Kinalma ko muna ang sarili ko. At nang maramdaman kong ok na ako. Tsaka ako tumingin sa relo ko. 4 minutes na lang. Mag s-start na ang klase ko. Dali-dali akong bumaba at patakbong naglakad. Papunta sa building ko. Nasa labas pa lang ako ng building ko. Nang maramdaman kong nahihirapan akong huminga. Kaya tumigil ako at umupo sa mga bench doon. Habol ko na naman ang paghinga ko. 'Yhasy naman kasi. Bakit lagi mong nakakalimutan'g ang bilis mo mapagod?' Sabi ko sa sarili ko. Kinuha ko agad sa bag ko 'y
Pagkatapos ng pagpapakilala ko. Nagdiscuss na si Ma'am. Pero di ako masyadong naka-concentrate. At kung bakit? Ang kulit nitong katabi ko +_+.Kinukulit ako simula nung magdiscuss si Ma'am.Like: kamusta na raw ako? Magkwento raw ako ng mga karanasan ko simula nang nag-college ako, kung may Boyfriend daw ba ako?, at maramiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii pang iba. Pero ni isa sa mga sinabi niya wala akong sinagot. Iniirapan ko lang siya.'HayI wish. Matapos na magdiscuss si Ma'am para makaalis na ako rito.' After 11 years. "That's all for today. Goodbye class!" 'SA WAKAS!' ngiti-ngiti akong lumabas ng classroom. Napatigil ako sa paglalakad ng may tumabi sakin. At nawala ang ngiti saking labi nang.. "Sabay tayo maglunch? =)" 'Naman! "Sorry kasabay ko mga bestfriends ko" "Bestfriend mo rin naman ako ah?" 'Ang lakas ng loob mo sabihin yan John!' " Noon 'yon. Hindi na ngayon! Di mo natatandaan yang sinabi mong yan sakin noon John?" Biglang lumungkot mukha niya. At yumuko. "I have t