LOGINShare
CHAPTER 20
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56———
Hinatid na ako ni zin sa bahay ko, gusto niya pa nga ako isama sa trabaho niya kaso ayoko dahil sabi ko medyo masama pa pakiramdam ko.
Naalala ko tatanongin ko pala sila grey kung anong nangyari kagabi. Na weirduhan talaga ako kay zin e, minsan pagdidikit kahit konting balat ko sa kanya parang laging gulat. Sure naman ako na wala talagang nangyari saamin kagabi ang hindi ko gets e kung paano ko siya na torture sa sinasabi niya.
Nag chat na ako sa Group Chat namin, at ang mga gaga pinalitan ang group name pati mga nickname pinalitan din.
MAPAGMAHAL 033 đ€€
Dozin - hey what happened last night? Medyo weird kasi si zin. đ©
Pentelep- well, nauna akong umuwi sainyo, bakit kasi inubos mo yung inumin
Related chapters
A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 21
———Sumabay na ako kay zin umuwi, maaga kasi siyang kailangan sa opisina nila at ako marami din akong gagawin.Dahil sa wala naman akong taga linis sa bahay ay kailangan kong mag general cleaning. At baka pati ang mga halaman ko ay malanta na. Dilig dilig din dos!Inumpisahan ko munang mag linis sa aking kwarto, pinalita ko ang bedsheet at mga punda ng unan ko. Pagkatapos ay sinunod ko na sa babah, walis duon walis dito, lampaso sa kahit anong makita ko. Nag palita din ako ng mga kurtina.Mag aalasais na ako natapos mag linis, pati pagkain ay nalipasan na ako, ayaw ko kasing naabala kapag may ginagawa, gusto ko yung tuloy-tuloy ang kilos ko. Tinatamad na kasi ako kapag pahinto-hinto.
A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 22
———Masyadong maraming nangyari ngayong araw. Pagod na pagod ang katawan ko sa mag hapon na paglilinis, tapos eto pa ang inabot ng mukha ko, ang masampal?Sa susunod hindi na ma-uulet ang maka sampal sa akin ang babaeng yun. Hindi talaga ako maka move on sa nangyari dahil siya pa lang ang nakaka sampal saakin ng ganun pa talaga kalakas.Bumangon ako na mabigat parin ang mga katawan ko. nag luto na ako ng agahan at pagkatapos ay nag libang akong manood sa T.V, tuwang-tuwa ako sa pinapanood ko paano ba naman kasi takot na takot yung lalaki duon sa babaeng nag ligtas sa kanya, ang cute nga lang kasi bihira ang babaeng nagliligtas sa lalaki.mabuti pa maligo na ako at ng mapuntahan ko man lang si zin sa opisina, dalahan ko na rin siya derestso ng lunch niya. hmm pwede na kaya yung adoabo at kanin lang niluto ko? kakainin niya naman
A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 23
--------Kanina lang pinag iisipan ko pa ng masama si zin dahil sa nakita ko dito si kesley. Hindi ko alam bakit kailangan pang ipilit ni kelsey ang sarili niya kay zin halos isampal na sa kanya ng katotohanan na ako mahal ni zin at hindi siya.im still here in zin's office, he still doesnt want me to go home sabay na daw kami."baby,just take a nap. gigisingin na lang kita hm." dinala niya ako dito sa mini room ng office niya, pinagawa niya daw talaga ito kasi minsan dito na siya natutulog kapag tambak ang trabaho na gagawin niya.Isinara niya na ng pinto at iniwan na ako dito sa kwarto niya, kompleto siya sa gamit dito talagang parang katulad din sa bahay nila ito pero mas maliit nga lang itong kwarto niya.Nang makaramdam ako ng antok ay tska ko inihiga ang sarili ko sa kama, kinuha ko pa ang isang unan para gawing tandayan ito. grabe, ang sarap naman&n
A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 24
----------ZIN'S POVI can't understand why she's so angry at me. I just don't want Kelsey to hurt her because I know that woman very well, I know what she can do with dos and I will not allow her to do anything bad dos.I’m still here in the office because I have a lot to fix. I know I hurt dos feelings pero hindi ko naman yun sinasadya na ganun ang maramdaman niya, I just want to make her understand what happened if he continues to fight with kelsey.I tried to call her but his cellphone turned off. I have a lot of problems thinking here in the office but I can't think properly because my mind is on dos, Gustong gusto ko na sundan si dos sa bahay niya pero dahil sa tambak ang kailangan kong gawin ay hindi ko nasundan agad si dos.I don't want her to be angry with me para akong mag kakasakit.tsk damn you zin! blame yourself.It was late at night when I finished work, I tried again t
A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 25
---------Ako ang unang nagising saamin, tanghali na pero naka nga-nga pa ang mga kasama ko. Bumuhat na ako para mag asikaso ng kakainin dahil nakakahiya naman sa mga prinsesang bisita ko. Bago ako bumaba ay nag hilamos muna ako at nag toothbrush pagkatapos ay bumaba na ako para umpisahan ang gagawin ko.Inumpisahan ko na munang mag hiwa ng bawang at sibuyas para sa lulutuin kong kaldereta pagkatapos ay sinunod ko na ang patata at karots hinugasan ko na rin ang karne. dahil alam kong ito ang ulam na pinag kakasunduan naming apat at pinag tatalunan din. Nang matapos akong mag luto ay nag handa na rin ako sa lamesa ng mga plato, kutsara at baso para pagka gising nila ay kakain na lang kami, nilagyan ko pa ito ng tag iisang baso ng coffe jelly na ginawa ko kagabi may natira pa kasi sayang naman kung hindi mauubos.Umakyat na ako sa taas ng matapos ko ang niluluto ko para gisi
A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 26
-------Sinama ko si zin sa club hub ngayon dahil ayaw din naman na humiwalay saakin. pagkatapos ng nang nangyaring haranahan ay dito kami pumunta, siguro dapat sundin ko na lang ang sinasabi saakin ni zin para hindi na maulet na mag away kami kasi kung tutuusin maliit na bagay lang yung pinag awayan namin pero dahil hindi ko matanggap at pinatagal ko pa ayun napunta sa hindi pag uusap at hindi pagkaka unawaan. at least natuto ako sa nangyari atsaka katulad niya ayoko rin na mapahamak pa siya sa kahit na anong bagay."Dos kasama mo pala si papa zin." masiglang salubong sa amin ni brent na nag twinkle twinkle eyes pa ang loko habang nakatingin kay zin. hay naku brent lubos lubosin mo na ang pag papantasya kay zin dahil wala na akong balak pakawalan pa iyan."oo e, gusto ka daw kasing makita." biro ko kay brent na agad naman lumapit kay na namimilipit ang dalawang kamay sa sobrang pagpipigil nang kilig kay zin. haban
A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 27
-------Tamad na tamad akong nag nag lalakad papuntang grocerie store, nandito ako ngayon sa mall naisipan kong lumabas ng lungga ko kasi wala na akong stock ng pag kain sa bahay.Kumuha na ako ng malaking cart para isahan na lang na lalagyan sa lahat ng bibilhin ko, kumuha ako ng mga gulay, karne, bigas at prutas. Hindi ako mahilig sa mga preservative na pag kain sanay kasi akong nag luluto para sa sarili ko dahil dapat kong alagaan ang sarili ko, wala naman kasing ibang mag aalaga sa akin dati pa kaya na sanay na ako na kailangan alagaan ang pangangatawan ko, ayoko naman na umasa pa ako sa mga kamag anak ko sa ibang bansa para lang alagaan ako, ayoko din na umuwi ako sa ibang bansa. simula kasi ng mawala sina mommy at daddy ay hindi na talaga ako pumupunta sakanila pero nakakausap ko sila via chat or videocall para kamustahin ako.Pweede na yata ito masyado ng marami ito baka mamaya hindi na naman kas
A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 28
---------Maagang dumating si Rioski dito sa bahay at hinihintay na lang namin ang iba naming kasama na dumating. Itong si zin naman ay na sobrahan sa aga ang punta dito dahil sa tatlong oras pa lang ang tulog ay nandito na siya, kaya imbis na matuwa akong nakita ko siya ng maaga ay na badtrip lang ako, ang lakas talaga mang asar nitong lalaking to... wala rin nang yari sa beauty rest ko naging bangungot na lang letche!"Nasan na ba sila?" reklamo ni zin sa amin ni rioski take note alaskwatro pa lang ng madaling araw, itong si rioski nga hindi kumikibo dito dahil siguro ay hindi yan tinigilan ni zin na tawagan kanina kaya ayan mukhang badtrip din paano'y kulang sa tulog, ang usapan kasi alas singko ang meet up."Ang usapan kasi alas singko mag kikita kita dito diba?" sagot ko sa kanya, pag katapos ay kinuha na lang nito ang cellphone niya para siguro ay mangulet na naman. For sure ay hinidi niya na naman titigilang
Latest chapter
A smile in the Sky of Sadness   EPILOGUE
———Nag text sa akin si grey na papunta na raw sila sa resort kaya naman ay umalis na kami ni zin at sumunod sa kanila.Ilang oras din ang itinagal ng biyahe at unti unti na akong inaantok, lumingon pa ako kay zin na focus lang sa pag da-drive kaya naman ay ipinikit ko na lang ang aking mata hanggang sa tuluyan na akong nilamon ng antok."Aba naman anak ni cinderella! Kung meron man ay gumising kana diyan! Akala mo talaga siya ang napagod sa pag da-drive e psh!" Naidilat ko ang mata ko sa lakas ng boses ni grey,"Ano ba namang bunganga mo yan grey!" Bulyaw ko sa kanya at naiinis talaga ako."Bakaa naman kasi gusto mo nang bumuhat diyan no? Ano sumama ka dito para matulog lang?" Bumangon na ako at sumandal sa hamba ng kama atsaka napa hawak sa mata at k
A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 95
------Hinatid na muna kami ni zin ng maaga sa bahay atsaka siya dumeretso sa kanyang opisina dahil marami daw siyang kailangang tapusin ngayong araw at may kikitain din siyang kliyente. kaya naman ng maka-alis na si zin ay panay ang kulit sa akin ni zannah na gusto niya raw mag paint.Nasa harapan ko ngayon si zannag at hinihila ang laylayan ng damit ko."I want to paint mommy, please?" kakatapos ko pa lang siyang paliguan at ito siya ngayon sa harapan ko at mukang madudumihan na naman siya dahil sa gusto niya.once kasi na payagan ko siyang mag paint ay alam ko ng mag dudungis siya at wala akong magagawa kundi ang payagan siya sa gusto niya dahil sigurado akong mag wawala na naman ito at baka mag sumbong pa siya sa daddy niya na hindi ko siya pinyagan.Ayoko rin naman na nakikitang umiiyak si zannah dahil pati ako ay nasasak
A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 94
———Habang kumakain kami ay hindi maiwasan ang hindi mapangiti, sobrang saya ko sa nakikita ko ngayon.Hindi ko akalain na darating araw na ito sa buhay ko… na mararanasan ko ulit na mag karoon ng buong pamilya at masaya.Tita zen and tito elmo treat me like their own child, masaya ako na nahanap ko sakanila ang pag mamahal ng isang magulang… hindi pa ako nakakauwi noon sa L.A ay sila ang nag paramdam sa akin na maging isang magulang, madalang man kami mag kita ay ramdam ko ang pag mamahal nila sa akin, at sa bawat ngiti nila ay naiibsan ang lungkot na lumulukob sa aking pagkatao.Noon pa man ay hindi nila ako pinakitaan ng hindi maganda bagkos ay buong puso nila akong tinanggap sa kanilang pamilya, kahit na alam nila ang sitwasyon at estado ko sa buhay.
A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 93
———Habang palapit kami ng palapit sa bahay nila zin ay hindi ako mapakali, para akong nanlalamig at nanghihina.Nahihiya ako na kina-kabahan sa magiging reaction nila tita zen at tito elmo sa amin ni zannah.Kahit pa na ilang beses ng ipinaliwanag sa akin ni zin ang lahat ay hindi ko parin maiwasan ang mahiya at kabahan.“Hey, relax okay? Hindi na ngangain ng tao sila mom and dad, ito alright hm.” Hinawakan ni ang aking kamay para alalayan sa pag baba sa sasakyan. Habang si zannah naman ay buhat buhat niya sa kanyang kabilang bisig.“Let’s go baby, just relax.” Sabi sa akin ni
A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 92
———Nakaka isang doorbell pa lamang ako ay agad akong pinag buksan ni zin ng pinto, halatang dito na siya sa baba nag hintay sa akin.Mukhang hindi siya mapakali ng buksan niya ang pinto.“Thank god you’re here, shit! I miss you so bad baby.” Niyakap niya ako ng mahigpit ng hindi pa nakaka pasok sa loob ng bahay, talagang dito niya pa ako niyakap sa labas ng pintuan, natawa ako bigla ng tanggalin ko ang kanyang kamay na naka yakap sa akin ay sumimangot ito at hinila ako papasok sa loob. Akala ko wala na siyang balak papasukin ako e.“Ano ka ba naman zin, ni hindi pa nga uminit ang pwet sa upuan ko dun e umuwi na ako agad dahil alam kong mag wawala ka, atsaka bakit iniwan mo si zannah sa taas? Baka mamaya ay mag kalat ng pintura yun.” Sabi ko sa kanya ng hubarin ko ang sapato ko at ang leathe
A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 91
———Iniisip ko lahat ang nangyayari ngayon, hindi ako maka paniwala na lahat ng ito nangyayari.Umuwi kami dito ni zannah para dumalo sa kasal ni grey, pero hindi ko inaasahan na sa araw ng pag dating namin yun din ang araw na mag kikita ang mag ama ko.Siguro wala kami sa isang libro na madalas mangyari ang mag taguan ng anak.Nasa reyalidad ako at hindi ko kinaya na mag sinungaling pa mismo sa anak sa harap pa mismo ng daddy niya, kaya naman iniisip ko na lahat ng nangyayari ngayon ay naka tadhana.Tinadhan na mag kita ang mag ama ko, tinadhan na makilala nila ang isat isa, tinadhan na wakasan ang galit at lungkot, tinadhana na muling mag kaisa, tinadhana na mag patawad, tinadhana na harapin ang katoto
A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 90
———Pabalik na kami ni zin sa bahay nila grey para sunduin si zannah, duon kasi namin iniwan si zannah panandalian dahilan ng surpresa ni zin sa akin kanina.Wala akong ka alam alam na ito ang gagawin niyang surpresa sa akin, at ang nakaka gulat pa ay alam na lahat ng mga kaibigan ko ang tungkol dito.Umaapaw parin sa saya ang nararamdaman ko, iba kasi yung saya dahil nalaman ko na naka balik ng ganun kabilis ang club hub, buong akala ko ay matatagalan pa dahil wala pa akong sapat na ipon pero ito at matagal na palang pinapatakbo ni zin.Ang totoo kasi ay hindi lang future ni zannah ang pinag iiponan ko kundi pati ang pag papatayo ulit ng club hub, masyadong mahalaga sa akin ang club hun dahil binigay ito sa akin ni mommy at
A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 89
———“Saan mo ba talaga ako dadalhin?” Nilagyan ni zin ng blindfold ang mata ko kaya wala akong magawa kundi ang humawak ng mahigpit sa kanyang kamay. Kanina pa ako nag tatanong kung saan ang punta namin pero puro siya “basta, stay still..” nanakit na rin kasi ang mata ko dahil almost 30 minutes na akong naka blindfold.Hapon na kasi ng pumunta si zin sa bahay atsaka lang nito sinabi na may importante kaming pupuntahan.Ano na naman kaya ang pakulo niya, simula kasi ng sinabi niyang manliligaw siya sa akin ay wala siyang palya na mag pasikat sa akin. And this man is really amaze me..“Alright baby, malapit na tayo.” Bulong niya sa akin at marahan akong hinawakan sa aking balikat at dahang dahang inalalayan mag lakad.
A smile in the Sky of Sadness   CHAPTER 88
———Galing kami ngayon ni Zannah sa bahay ng ninang grey niya dahil kinuha namin ang mga paint brushes niya na ipinangako ni grey na bibilhin niya kay zannah, as usual tuwang tuwa si zannah dahil may bago na naman siyang magagamit.Pagkadating palang namin sa bahay ay nag umpisa na siyang mag paint, kaya habang busy pa siya ay inabala ko na rin ang sarili ko na mag linis ng buong bahay.Pagod na pagod ako ng may nag doorbell sa pinto kaya dali dali akong pumunta sa pinto para pag buksan ito, laking gulat ko ng maraming dalang bulaklak si zin at may mga kasama pa itong mga lalaki na may dala-dala ring pag kain,Binuksan ko ang pinto para maka pasok sila, anong meron at bakit ang dami naman ata ng mga yan, anong
