Home / Fantasy / A Writer's Secret / Chapter 5: Hurt

Share

Chapter 5: Hurt

Author: NoMoreChasing
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

Chapter 5

Hurt 

“Dapat kasi sinabi mo d’yan sa kaibigan mo na puntahan ka na lang sa bahay nyo at doon ka na lang hintayin.” sambit ni Sir Mario na inis na nakatingin kay Leiton. 

Nasa principal’s office kami ngayon. Nandito kami para ipaliwanag ang nangyari kanina. Sinabihan ko naman na si Leiton na kung pwede ay hayaan na lang akong magpaliwanag. 

Nahihiya kong tiningnan si Sir Mario. “Pasensya na po talaga. Hindi ko rin alam na maiisipan niyang pumunta dito at gumawa ng gulo. Sorry po.” bagamat iritado pa rin ay tumango na sa akin si Sir Mario. Ang principal naman ay nakamasid lang at nakikinig sa amin. Hinayaan niya kaming magsalita at ipaliwanag ang mga sides namin. 

“Why would I wait for her to come home if I can fetch her here in your school? Paano kung may emergency---” agad akong napapikit nang magsalita si Leiton. Ang sabi ko, ‘wag iimik e! 

<
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • A Writer's Secret    Chapter 6: Fights

    Chapter 6FightsMabilis akong sumakay sa front seat ng sasakyan ni Leiton bago malalim na bumuntong hininga.I can’t take this anymore! Patagal ng patagal mas naiisip kong dapat maayos ko na ang lahat ng nangyayari ngayon, kahit na wala pa akong ideya kung paano ako magsisimula sa pag-aayos ng kung anong nangyayari between me and Leiton.“Oh, nasa’n na ‘yung lalaki kanina?” pumikit ako at isinandal ang ulo sa upuan at saka nakapikit na umiling.“Hindi siya sasama.” tanging sambit ko at nilingon siya. “Ituturo ko na lang sa’yo ang daan since hindi naman ako marunong magmaneho.” saad ko. Tumango siya habang kita ko ang kunot sa noo niya.“Syempre... And to be honest, I won't let you drive my car, anyway kaya ituturo mo talaga.” he muttered. Napatingin ako sa kanya at

    Last Updated : 2024-10-29
  • A Writer's Secret    Chapter 7: Controlled

    Chapter 7ControlledNakarating naman kami agad ni Leiton sa bahay. Sinalubong rin kami ng maraming tanong nila Nay Carmen at Tay Karding. Tinanong nila ako kung sino si Leiton na pinakilala ko namang kaibigan ko at galing pa sa ibang bansa. Naniwala naman sila.Medyo nag-guilty ako sa pagsisinungaling pero hindi ko naman pwedeng sabihin sa kanila ang totoo dahil hindi naman sila maniniwala. Mas mabuti na ring sinabi kong galing sa ibang bansa si Leiton kaya hindi na sila nagtanong pa tungkol sa kan’ya. Pag pahingahin ko daw muna si Leiton sa guest room na ginawa ko naman kaagad.“Saang bansa nga ako galing? Sa America. Woah, nice choice huh.” habang nag-aayos ng matutulugan niya ay narinig ko ang pang-aasar ni Leiton sa gilid ko.Maayos naman ang guest room dahil laging nalilinisan pero walang bed sheet at comforter ang kama kaya naglabas ako.

    Last Updated : 2024-10-29
  • A Writer's Secret    Chapter 8: Breakfast

    Chapter 8BreakfastKinabukasan ay mabilis akong lumabas ng kwarto para kumain ng breakfast. Tumawag si mommy kagabi pero agad ding naputol ang tawag dahil may meeting pa pala sila.I understand them also because it isn’t easy to handle a rising company. Gustong gustong magkaroon ng mga magulang ko ng sarili nilang kumpanya na unti-unti ng natutupad ngayon kaya naman mas ginagawa ko ang lahat para intindihan sila. Although that means that they will be gone from my side. Para din naman sa pamilya namin ‘yon so I don’t know if where I should be mad of.Kagabi din ay nagpaalam na ako sa adviser ko na aabsent ako for straight one week. B’yernes kahapon kaya sa darating na lunes hanggang b’yernes ay aasahan na nilang wala ako sa mga klase nila. They asked me why. Kung may sakit ba daw ako o may mahalagang pupuntahan? I told Sir Mario that I have to do important things.Pumaya

    Last Updated : 2024-10-29
  • A Writer's Secret    Chapter 9: Weak

    Chapter 9WeakPagkatapos mag-umagahan ay napagpasyahan kong kausapin si Tay Karding para masamahan kami sa pamamasyal ni Leiton. Panay ang pangungulit ni Leiton sa akin at ang gusto pa niya ay mag commute na lang kami.“Hindi nga pwede kasi baka ma holdap tayo.” usal ko na inilingan niya.Kanina pa siya gan’yan. Kahit sinabi kong delikado ang mag commute ay pilit pa rin niyang pinipilit na mag commute na lang daw kami.“Bakit ba ang kulit kulit mo? How many times do I have to tell you that it’s way dangerous commuting! Mukha ka pa namang mamahalin, baka mamaya bigla ka na lang mawala sa tabi ko so stop complaining and just follow what I will tell you, okay?!” I almost shouted it to him.Kainis kaya! Natigilan din naman siya nang sabihin ko ‘yun. Hindi ko na lang siya pinansin at ang mga tao sa baba ng hagdanan na mga nakatingin at nakangiti sa pagtatalo namin. Nilampasan ko sil

    Last Updated : 2024-10-29
  • A Writer's Secret    Chapter 10: Hands

    Chapter 10Hands“Are we going to be in silent mode the whole day?” nagpatuloy lang ako sa paglalakad at hindi na sinagot pa si Leiton.Pinili kong magdesisyon na lang mag-isa at hindi na siya tanungin pa dahil baka kung anu-ano lang naman ang sabihin niya. Wala na rin naman na akong oras para makipagtalo pa sa kan’ya.Hindi ata talaga ako masasanay sa ugali niya. Kanina lang ay humingi siya ng pasensya pero ngayon ay gumagawa na naman siya ng kakulitan.Really...He’s damn annoying!Yung feeling na ang sarap niyang iligaw ng lugar para hindi na makapanggulo sa akin. Yung feeling na para bang pinarurusahan ako dahil sa pagiging ganiyan at paglabas ng ugali niya!Did my hands really meant making a character like him? Damn?“‘Wag ka na nga lang maingay. Just follow me and let me decide what we’ll do.”

    Last Updated : 2024-10-29
  • A Writer's Secret    Chapter 11: Fine

    Chapter 11FineHindi ko alam kung paano ako nakakangiti sa kabila ng sigawan sa loob nitong horror house.“Hala. Ay matakot naman kayo sa amin. Nasa horror house na nga kayo, naglalandian pa rin?” the lady in her white lady costume whispered to us.Natawa si Leiton at saka umiling iling. Hindi ko alam kung matatawa ako o maiinis.Bakit kailangan nilang mangialam sa gusto naming gawin? Can’t they just do their job and ignore us? Manakot na lang sila d’yan.“Ano ba ‘yan! Nakakawalang gana naman! Pati sa horror house, naglalandian!” I heard it from a lady who’s wearing a ripped clothes. Makapal ang make up niya at nakakatakot kaso paano naman ako matatakot kung katabi ko si Leiton na halos pagtawanan ang mga nakikitang tao rito sa loob?Pati tuloy ako ay nahahawa

    Last Updated : 2024-10-29
  • A Writer's Secret    Chapter 12: Gone

    Chapter 12GomeMatapos ang isa pang araw na pananatili ni Leiton sa bahay namin at sa mundong hindi siya pamilyar ay pinakiusapan niya na akong ibalik siya sa kung saan man siya nararapat. Tinotoo nga niya ang sinabi niyamg sisirain niya ang buong lingo ko.I told Sir Mario that I won’t attend to any classes for a week. But ended up. Lunes pa lang ay nagpumilit na si Wayne na umalis. Nasira tuloy ay buong lingo ko dahil sa ginawa niya.Papasok sana ako nang araw ng martes pero tinuloy tuloy ko na lang din.Naaalala ko pa kung paano siya nakiusap sa akin na ibalik na siya sa kung saan siya talaga dapat. I didn’t complain anymore and just did what he wanted me to do. Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras para gumawa ng isang argumento. I also don’t want Leiton to think that I’m enjoying his stay.He’s told me too that I should control myself... Maybe from being a

    Last Updated : 2024-10-29
  • A Writer's Secret    Chapter 13: Friend

    Chapter 13FriendMatapos maisuot ang hoodie jacket na ipinatong sa akin ni Zarren ay agad akong tumayo sa pagkakaupo ko.I let out a long sigh before walking alone. Wala na ang basa sa pisngi ko pero hindi ko pa rin maiwasang hindi mangilid ang luha ko.Kapag alam kong papatak muli iyon ay inuunahan ko ng punasan para hindi malaglag. Pero tuwing ginagawa ko iyon ay mas lalo lang akong naiiyak.Inis akong ngumuso bago sunod sunod na pinunasan ang mga luhang pumapatak sa pisngi ko.Malaki ang jacket ni Zarren sa akin kaya naman naitago non ang mga kamay ko. Hanggang hita ko rin iyon. Ngumiwi ako habang pinupunasan ang mukha ko gamit ang laylayan ng manggas ng jacket niya.I cried once again when I smelled his perfume. Pakiramdam ko ay pinapatay ako ng amoy. It feels like his jacket and his perfume are torturing me. At ilang mura na ata ang nasabi ko habang tuloy tuloy pa rin ang pag

    Last Updated : 2024-10-29

Latest chapter

  • A Writer's Secret    Chapter 21: Exit

    Chapter 21ExitI woke up happy.Hindi ko maitago ang sayang nararamdaman ko habang naaalala ang nangyari noong isang araw. Alam lahat ng nasa itaas kung paanong hindi ako nakatulog kaiisip kay Zarren at sa nagawa namin.He kissed me. For Pete’s sake, he did!Sinong hindi sasaya kung hindi mo nga masabi-sabi sa taong gusto mo yung nararamdaman mo pero ginawa pa rin niya iyon para ipaalam sa’yo ang nararamdaman niya.I am more than happy today. Kaya naman hindi na rin ako nagulat nang maaga akong magising.“Mag-almusal ka na para makapasok ka na sa eskwela.” si nay Carmen na tinanguan at nginitian ko lang.Hindi naman siya nagtaka kung bakit ako maagang nagising ngayon. Siguro ay iniisip niyang maghahabol ako sa klase kaya naman hinayaan na lang niya ako.Hindi ko na rin pinagtuunan pa ng pansin iyon. Nagpatuloy na lang ako sa pagkain hanggang sa mata

  • A Writer's Secret    Chapter 20: Bracelet

    Chapter 20Bracelet“Nag-away na naman ba sila?“ I asked Zarren while we’re sitting on one of the bench here in the park. Alas tres na siguro ng madaling araw pero sakay ng motor niya ay nakarating kami rito.Naririnig ko pa ang mga tahol ng aso sa ‘di kalayuan. But being with him makes me calm. Hindi ko magawang matakot dahil kasama ko naman siya.“They did. Almost everyday but I just really wanted to see you tonight.” bulong niya na ikinatahimik ko.Hindi ko alam kung anong dapat kong sabihin pagkatapos marinig iyon. Kung magpapasalamat ba ‘ko dahil naisip niya ‘kong puntahan agad o malulungkot dahil hanggang ngayon iyong problema niya noon, problema pa rin niya ngayon.Zarren is strong when he is with people. Lalo na kapag nasa klase kami. He never let his problems affect his study. Mas ginagalingan niya kahit marami s

  • A Writer's Secret    Chapter 19: Suitor

    Chapter 19SuitorHindi ko alam kung maiirita ba ako sa sarili ko o sa katabi ko.“Ang dami niyang kwento kagabi. She even told me how she dumped her ex. Ang astig niya. She didn’t let that pervert be in her life.” si Zarren habang nakaupo at tila inaalala ang mga nangyari sa kanya kagabi. We are inside our classroom right now. Panay naman ang kwento niya habang panay ang kopya ko ng mga isinusulat ng English Secretary namin sa blackboard. May meeting ang mga teachers ngayon.Zarren dated someone last night. Nakipag date siya sa isang babaeng pinakilala ng mga kaibigan niyang basketball player din.I sighed and put my notes inside my bag nang matapos ng magsulat. Ayoko sanang magpakwento pero hindi ko naman siya kayang pigilan. Pinipigilan ko na lang ang sarili kong umirap sa lahat ng sinasabi niya.“She’s like an angel with a bit attitude of a

  • A Writer's Secret    Chapter 18: Loyalty

    Chapter 18Loyalty“‘yan, hindi ko na pinapalinis ‘yan kasi masyado ka ng makapal!” biro ko kay Zarren na basta na lang nahiga sa kama niya at saka pumikit. Kwarto na nga niya ang guest room e.Matagal tagal na rin simula noong natulog siya rito. If I’m not mistaken. He came here and sleepover on May 28, 2020. It was my birthday.Palagi siyang dumarating tuwing birthday ko but he never give me any gift. He was just eating and enjoying my birthday with me. Ako ang hindi pa nakakapunta kahit isang beses sa bahay nila. We just always celebrating his birthday with us together. Hindi rin naman kasi lingid sa kaalaman ko that he’s not in good terms with his father. Lalo pa’t patuloy pa rin ito sa pambababae.I wonder what it feels like to be in Zarren’s shoes.Ano kayang pakiramdam niya ngayon? Umiiyak din ba siya sa tagong lugar?Nakikita ko namang malungkot siya at pansin ko ‘yun lalo

  • A Writer's Secret    Chapter 17: Guest

    Chapter 17GuestNakatulog ako kanina at kakagising ko lang ngayon. Lumilipad na ang kurtina sa veranda nang magising ako. Madilim na sa labas kaya bumangon na ako. Tiyak na mahihirapan akong makatulog mamaya dahil sa haba ng naitulog ko kanina.I yawned and stood up. Nauuhaw ako kaya bababa na muna ako para uminom.Habang pababa sa hagdanan ay naririnig ko ang usapan ng mga magulang ko sa baba.“Honey, what do you think? Magbukas kaya tayo ng isa pang grocery?” I heard mom and dad talking with some matters.Kumaway ako kay mommy nang makita niya ako. Her lips formed a smile the moment she saw me. Umiling naman siya kay daddy.“Huwag na muna. We have three groceries store. Malakas naman ang kita kaya ‘wag na muna tayong magbukas ng isa pa. Tsaka mangangailangan na naman tayo ng bagong cashier. Masyado

  • A Writer's Secret    Chapter 16: Feelings

    Chapter 16Feelings“Uy, samahan mo ‘ko.” I twisted my lips while looking at Zarren. Nilingon niya ako bago pinagtaasan ng isang kilay.“Saan ba?” tanong niya. Ngumuso ako at nilingon ang teacher naming napatingin sa likod kung nasaan kami ni Zarren kaya umakto akong nakikinig. “Kung tungkol sa pagkain ‘yan, mamaya na. Kapag tayo nahuli ni Ma’am Belen. Pagsasagutin tayo ng math niyan sa harapan. Yari ka.” pananakot niya pero inirapan ko lang naman siya.“Pake ko? Lagi naman akong nakakasagot sa kanya e. Kailan ba ‘ko nagkamali sa mga math equations? Hello, may tutor kaya ‘to.” proud na usal ko na ikinatawa niya.Totoo naman na halos tuwing may pasok ay nakakapagsagot ako sa blackboard dahil palagi akong tinatawag ni Ma’am Belen. She’s really testing my skills in her subject. Ako naman, solve ng solve sa blackboard dahil todo support ang tutor kong si Zarren din naman.“Gutom na talaga ‘ko e.

  • A Writer's Secret    Chapter 15: Met

    Chapter 15Met“Basta kapag may nang-away sa’yo rito. Tell your teacher immediately huh? Always remember what we told you, alright?” si mommy habang ibinibigay sa akin ang backpack ko. I rolled my eyes in annoyance.Pinagtitinginan na kami ng ibang mga estudyante rito.“Mom, I‘m already in my 7th grade. ‘wag na kayong mag-alala. I can handle myself and I know what to do in every situation I will encounter. Umuwi na po kayo.” I softly kissed her cheeks.Pasimple kong tiningnan si daddy na tumango sa akin at kumindat. Maybe he realized how overreacting mom was.Malaki na kaya ako. I can handle myself alone. I can do everything on my own. Besides, I have teachers to interact with. Siguradong mas matututo pa ako sa mas maraming bagay.“Are you sure? Pwede namang mamaya na lang kami umalis ng daddy mo. We can be here for you--” I heaved a sigh and shook my head.Nginusua

  • A Writer's Secret    Chapter 14: Unsaid

    Chapter 14UnsaidI yawned after waking up to a long sleep. Kinusot ko ang mga mata ko at saka bumangon at naupo sa kama. I smiled sweetly when I saw that it’s still dark outside.Nang mapatingin ako sa alarm clock ay nakita kong alas dos y media pa lang ng madaling araw.Agad akong bumangon at kumuha ng sweater sa closet at saka isinuot iyon. I unlocked my veranda and went out.Kahit naka sweater ay ramdam ko pa rin ang lamig ng hangin sa madaling araw. Natanaw ko ang mga iilang bukas na ilaw sa may gilid ng bahay. Puro puno naman ang nakikita ko sa harap ko ngayon.The trees are dancing as the wind blew cold winds. Napangiti ako at saka naupo sa isa sa mga upuan doon at niyakap ang sarili. I smiled and look at the sky. Madilim iyon at marami pa ring bituin. The moon is still visible right now. Syempre dahil madaling araw pa naman.Napag-isip isip k

  • A Writer's Secret    Chapter 13: Friend

    Chapter 13FriendMatapos maisuot ang hoodie jacket na ipinatong sa akin ni Zarren ay agad akong tumayo sa pagkakaupo ko.I let out a long sigh before walking alone. Wala na ang basa sa pisngi ko pero hindi ko pa rin maiwasang hindi mangilid ang luha ko.Kapag alam kong papatak muli iyon ay inuunahan ko ng punasan para hindi malaglag. Pero tuwing ginagawa ko iyon ay mas lalo lang akong naiiyak.Inis akong ngumuso bago sunod sunod na pinunasan ang mga luhang pumapatak sa pisngi ko.Malaki ang jacket ni Zarren sa akin kaya naman naitago non ang mga kamay ko. Hanggang hita ko rin iyon. Ngumiwi ako habang pinupunasan ang mukha ko gamit ang laylayan ng manggas ng jacket niya.I cried once again when I smelled his perfume. Pakiramdam ko ay pinapatay ako ng amoy. It feels like his jacket and his perfume are torturing me. At ilang mura na ata ang nasabi ko habang tuloy tuloy pa rin ang pag

DMCA.com Protection Status