Chapter Fourteen
Daxton Perspective
Ang sakit ng ulo ko nang magising ako. Napahawak ako sa ulo ko at naupo ako nang mapagtanto kong nakatulog ako sa sahig, pero may nakalapag naman na comforter at napalitan din ang damit ko.
Pili kong inalala ang nangyari kagabi nang nagflashback sa akin lahat. Napatayo agad ako at napapikit sa sobrang kahihiyan. I shouldn't drunk that much.
'You're such an idiot, Daxton!' bulong ko nang mahagilap ko ang asawa kong nakahiga at natutulog ng mahimbing sa kama. At muli akong nakaramdam ng init ng ulo. Agad akong nagpunta sa banyo at naligo. Ang sakit pa din ng ulo ko kaya pinilit kong maligo ng sobrabg lamig para din mawala ang hnag-over ko.
Nang matapos akong magising ay lumabas na ako ng bnayo at tulog na tulog pa din si Zoe. Napakakalat niya pang matulog dahil halos nakabuka pa ang dalawa niyang paa at
Chapter Fifteen Nagulat kaming lahat nang marinig ang tunog ng nabasag na bote o kung ano pa man iyon pero nang lingunin ko ang glass door nila, dito kase sa ibaba may malawak silang bakuran tapos ang pinto papunta doon ay salamin maski ang pader nito kaya kitang-kita ko si Daxton at napansin ko ang baso na nagpira-piraso sa sahig. Doon pala nanggaling ang tunog na iyon. Nakita ko siyang nilapitan siya ni ma'am Diana at mukhang nag-aalala ito, di ko marinig ang sinasabi nila pero nag-uusap sila dahil gumagalaw ang mga labi nila. Hinawakan ni ma'am Diana ang balikat nya pero inalis ni Daxton iyon at saka umirap at iniwan si ma'm Diana at pumasok dito sa loob. "Are you out of your mind?!" galit na tanong ni sir Herbert pero hindi nito pinansin ang tatay niya. "Kinakausap pa kita, Daxton. Don't you dare turn your back at me!" dagdag niya pero hindi ito nagpaawat at nilayasan
Chapter Sixteen Daxton's Perspective Matapos nang pagtatalo namin ni dad ay hindi ko na sila hinarap sa tanghalian, I just want to be at peace and just wanted to get away from everyone, especially from my dad. He just put away my trust in him. I think it's a good thing to go in the ranch na rin para makalayo muna but it would be best if hindi ko kasama ang babaeng iyon, but I could do nothing but take her with me! Ilang oras na ang lumipas at nakakulong pa din ako dito sa kwarto, gusto kong bumilis ang oras. I wanted to go out but it's useless dahil alam kong di naman ako hahayaan ni dad and if he will, I am sure he will let me go with a bodyguards following me around like a stalker. Sino naman may katahimikan kung ganun. "We have to go," sabi ni dad nang buksan niya ang pinto. Bumuntong hininga ako at saka tumayo, "Finally," I whispered at tumingin ako pababa
Chapter Seventeen Daxton's Perspective "Daxton, late na bakit nandito ka pa din sa ibaba? Can't sleep?" sabi ng isang boses at napairap ako dahil alam ko na agad kung kanino nanggagaling ang boses na iyon. "Leon?!" nakataas kong kilay na nilingon siya. "Why so grumpy? Kamusta na?" pagbibiro pa niya. Niliitan ko siya ng tingin at nagpipgil ng inis... "What the hell are you doing here?" tanong ko at natawa naman siya. "What else for? Dito ako nakatira ngayon," sagot niya at mas lalo akong naiinis sa kanya, he knows what I mean. "Don't be stupid, Leon. Alam mong ayaw kitang malapit sa akin, so why bother coming near me?" tanong ko at bumuntong hininga naman siya at inabot ang isang wine glass na nakasabit sa may taas ng bar table may drawer kase ito at sa baba ng drawer ay may mga nakahung na holder at may mga nakasabit na mga luxury wine glass sa
Chapter Eighteen... Zoe's Perspective Nagulat ako nang hilain niya pababa ang damit ko hanggang sa balikat ko. Kulang na lang punitin niya ito pero mas nagulat ako nang itulak niya ako pahiga ng kama at saka ako hinawakan ang magkabilang kamay ko. Sinubukan niya din akong pigilang sumigaw nang hihingi ako ng tulong, at hindi ko na alam kung ano ba ang dapat kong gawin. Heto na ba? Dito na ba matatapos lahat ng paghihirap kong alagaan ang bagay na kinaiingat-ingatan ko? Sobrang lakas niya at ang tanging nagawa ko ay lumuha lalo nang ilapit niya ang ulo niya sa leeg ko. Huminga ako ng malalim at takot na takot. 'Please, Lord, tulungan niyo po ako!' tanging iyon na lamang ang aking nagawa, ang manalangin. Napapikit ako nang maramdaman ko ng paghinga niya malapit sa leeg ko. I bit my lips as I clenched my fists in anger and fear. "This is
Chapter Nineteen Zoe's Perspective Lunch na at kumakain kami ni Leon dito sa dining area. Napakasarap ng mga nakahain na pagkain. "So, where is your husband?" tanong sa akin ni Leon at bigla naman akong nagulantang sa tanong niya. Nakalimutan ko nga pala si Daxton bilang asawa ko sa paningin nilang lahat. Ngumiti ako at sinubukang lusutanang tanong niya, "Hmm, mamaya pa daw siyaz," sagot ko. Pero sa totoo lang matapos namaing magkape at matapos kong maligo hindi ko na nakita si Daxton. At wala rin akong balak hanapin o kausapin siya matapos ang nangyari kagabi. "Ganun ba, so let's eat?" yaya niya at ngumiti naman ako at saka tumango. Matapos naming kumain ay hindi pa rin dumating si Daxton. Kaya inisip ko na lang na bala lumabas siya. "Ate Edna, tapos na kami," tawag ni Leon at nagtaas naman ako ng kilay dahil di ko alam kung bakit tinawag ni Leon si Ate Edna. Lumapit sa amin ang katulong at nagulat ako nang ligpitin ni
Chapter 20Daxton's PerspectiveIlang minuto ang lumipas nang naisipan kong silipin si Alice, pinapalit ko kase ang sapatos ni Alice nang mapansin kong mukhang luma na ang mga ito at agad kong kinausap si Mang Conrad dahil sa kanya ko ibinilin noon si Alice pero mukhang napapabayaan niya si Alice and I can't tolerate that. Dahil ni minsan hindi ko nakalimutang alagaan si Alice at iba pa sa mga hayop na nandito noong narito pa kami nina dad and mom.Habang papalapit ako kung saan si Alice ay agad naman nahagilap ng mga mata ko si Zoe nang abutin niya ang kamay ni Leon at sumakay sa kabayo. Kumapit siya sa balikat ni Leon pero hinawakan naman ni Leon ang kamay ni Zoe at ipinalibot ito sa may bewang niya. Natatawa na lang ako sa kanilang dalawa. I don't know why Leon is with her but it doesn't bother me. Pinagmasdan ko naman si Zoe at mukhang kumportable naman siya sa lalaking iyon. 'Yeah, you better go away,' I thought and just went near Kibby.
Chapter 21 Leon's Perspective Nang abutin ni Zoe ang kamay ko ay agad naman itong umangkas at humawak sa magkabilang balikat ko. Napangiti ako dahil ramdam ko ang hiya niya sa akin sa paraan ng paghawak niya sa akin, masyadong hindi mahigpit ang pagkapit niya at baka mahulog pa siya sa ginagawa niya kapag nag-umpisa ng tumakbo si Stan. Hinawakan ko ang mga kamay niya at inilipat ang mga ito sa may bewang ko. "If you didn't want to fall, better hold me here," sabi ko at hindi ko siya narinig umimik, pero mas lalo akong natutuwa sa kanya ng iusog niya ng kaunti ang kamay niya para hindi niya ako mukhang niyayakap, tanging t-shirt ko lang ang hinawakan niya, para bang isang bata. "Ready ka na ba?" tanong ko. "Oo," maikli namang sagot niya at agad ko nang pinatakbo si Stan. Ilang minuto
Chapter Twenty-two Daxton's Perspective Matapos kong lumayo sa dalawa ay agad narinig ko ang phone ko na tumutunog. Hinugot ko ito sa may bulsa at nagulat ako dahil ang tawag ay galing kay Stella. I ignored her calls, pero nang itext niyang nasa loob siya ng ranch ay agad ko siyang tinawagan. "Where are you?" I said in an stern voice, and I was furious to find out that she is already inside the ranch so I hurriedly let Alice went immediately to where she at before she could go near the ranch house. Agad kong pinahinto si Alice at bumaba nang makita ko na si Stella. Agad hetong lumapit sa akin at niyakap ako. "I thought you'd going to ignore me forever," she said. Itinulak ko naman siya sa balikat at seryosong tumingin sa mga mata niya. Gusto kong makita niya sa mg
Chapter 67: The End Of Us!DAXTON'S PERSPECTIVE I went straight to Zoe's house, napakaganda ng ngiti ko dahil susunduin ko na ang asawa ko. But my heart shuttered into pieces when I saw her with his ex boyfriend. Palabas sila ng bahay nila at agad naman ako nagtago sa gilid ng bahay nila. I must be crazy for hiding abruptly but I don't know."Thank you, Kurt, sa pagtulong sa akin ngayon," rinig kong pasasalamat ni Zoe kay Kurt."Okay lang, basta ikaw. Sorry sa nangyari kay tito, sorry din if nahuli akong hanapin ka at alamin ang katotohanan, Zoe. I hated myself, sobra, dapat sinabi mo sa akin..." ramdam ko ang sakit sa mahinang boses ni Kurt."Kurt, tapos na, wala ka namang kasalanan... I'm sorry I left you wondering kung ano bang mali sa'yo... I regret everything pero..." Hindi ko na narinig na itinuloy ni Zoe ang sinasabi niya kaya naman sumilip ako at parang gumuho ang mundo ko nang makita kong makadikit ang nga labi nilang dalawa. I want to punch that guy, but I have no right k
CHAPTER 66:Daxton's Perspective I woke up just to find out that my wife was no longer by my side. Instead of worrying about where she went, I constantly beamed. She must be embarrassed about what happened, she's cute. Napasapak naman ako sa noo ko, habang inaalala ang mga nangyari pero di ko pa rin maiwasan ang mapangiti, hindi din ako makapaniwala na ang kinamumuhian kong asawa ay mahal ko na ngayon. Nagshower muna ako sandali at nang bumaba ako aya agad kong hinanap si Zoe, tulog pa daw si mama at si papa. Tangibg mga katulong ang gising pa dahil napakaaga pa naman. Hindi ko mahagilap ang asawa ko, hndi ko alam kung tinataguan ba niya ako dahil sa hiya o ano. "Sir, hinahanap niyo po ba si Zoe?" tanong ni ate Edna at tumango naman agad ako sa Kanya."Yes, where is she?" agad kong tanong."Nasa may entrance gate po sir, sabi po ay may naghahanap daw po sa kanya na lalaki..." sagot niya na ikanakunot ng aking noo. *Sino naman kaya ang lalaking iyon? Paano niya natunton si Zoe?*
CHAPTER 65: Zoe's FatherZoe's Perspective Nagising na lang ako na katabi ang asawa ko. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon, lahat-lahat ay di ko inaasahan pero isa lang ang alam ko. What happened last night, was the best night of my life. Tumitig ako sa mukha ni Daxton, napakagwapo niya kahit tulog siya, hindi ko alam kung bakit labis ang ngiti ko, I think I really love him already. Nagpaside view ako ng higa, lumapit ako ng kaunti sa kanya at dahan-dahan kong hinawi ang buhok niya at napangiti naman to kahit tulog pa, pero nagulat ako nang bigla niya akong niyakap. Namula agad ako kase akala ko gising na siya pero nang ibulong ko ang pangalan niya ay napagtanto kong hindi pa pala. Hinayaan ko munang yakapin niya ako ng ilang minuto, it was awkward cause we were still naked under this sheet and I just couldn't believe that we really made love.Mahimbing pa din ang tulog ni Daxton, kaya naman dahan-dahan kong inalis ang kamay niya sa katawan ko. Ayaw ko siyang gisingin
CHAPTER 64 Zoe's Perspective Nang makatulog na si sir Herbert ay lumabas na ako ng kwarto and I was surprised to see Leon. Leaning his back at the wall near the door. he looked into my eyes with teary eyes. Hindi ko man tanungin sa kanya kung bakit sya naluluha, alam kong narinig niya ang sinabi ni sir Herbert sa akin.Dahan-dahan kong sinara ang pinto ni sir Herbert at huminga ng malalim."Narinig mo lahat, tama ba ako?" pilit kong ngiti. Umayos ng tayo si Leon at saka hinawakan ang kamay ko."I'm sorry for what my uncle did, the wedding, sa lahat," sabi niya. Mukha siyang guilty kahit alam niya naman na ang tungkol sa force marriage na naganap... Pero mas masakit naman marinig iyon mula sa bibig ni sir Herbert, kaya naiintindihan ko kung bakit nagsosorry siya."Huwag kang mag-alala, okay lang ako. Wala ka namang kasalanan, Leon," sabi ko nang biglang may parang umubo sa likod ni Leon and there I saw my husband staring at our hands. Kaya naman agad kong hinila ang kamay ko mula sa
Chapter 63Zoe's Perspective"Ayos ka lang ba, Zoe?" tanong nina ate Edna sa akin habang nakatambay ako dito sa labas para magpahangin. Parang ang hirap kaseng huminga sa loob. Tapos idagdag mo pa na ang dami kong iniisip sa daming bagay na nangyari at nalaman ko. Si ma'am Diana, hayun panay ang iyak sa may living room. Si Daxton naman hindi ko alam pero, I didn't expect to find out na may desperate ex girlfriend siya at ex na niloko siya, maybe because of his unpredictable attitude, minsan kase pabago-bago si Daxton, ang hirap niyang basahin.Matapos akong i-comfort nina ate Edna, ay ipinagtimpla pa nila ako ng kape kahit wala naman akong sinasabi, alam kase nila na mahilig akong magkape. Iniwan muna nila akong tatlo para asikasuhin si ma'am Diana."Mukhang malalim ang iniisip natin diyan ah?" biglang upo ni Leon sa may harapan ko, nakangiti siya sa akin at nakatingin sa mukha ko."Leon, salamat nga pala kani...""You don't have to thank me..." pagputol niya sa sinasabi ko."Anyway,
Chapter 62Leons's Perspective"Ihahatid na kita," sabi ko kay Claire knowing that tita Diana and tito Herbert didn't like her after what happened in the past. Tumango naman siya at habang papalabas kami ng ranch house ay napatingin naman siya kay Daxton at hindi ko maipinta ang ekspresyon ng kanyang mukha, tila ba napakalalim ng iniisip at mukhang napakalungkot niya, alam ko namang gusto niya pa din na magkaayos sila ni Daxton as friends, pero looking at her right now, kakaiba ang mga titig niya, same with Daxton kanina when he was looking at Zoe habang ginagamot siya ni Zoe. There were something that hard to pinpoint kung ano bang meron. Pinagmamasdan ko lang ang mukha ni Claire at napapaisip tuloy ako minsan kung ano na ba ang nararamdaman niya ngayon kay Daxton after what she had done to him and after meeting him these days ng ilang beses na? Is she suddenly changed her heart, does she felt regretful and realized she loved Daxton? Hindi ko alam, but I'm afraid to know the truth,
Chapter 61Daxton's Perspective"What? You can't cure my father?" tanong ko sa Doctor ni dad nang makarating kaming lahat sa bahay at ihiga sa kama si dad. Hindi ko kase nagawang kausapin si Doctor Fajardo kanina dahil sa pag-aalala ko kay dad, and know that we were talking about how to cure my dad, it's a sad information that dad can not be cured. My mom, who is with me, talking to Doctor Fajardo, is still in shock to learn about my father's illness, the same with my wife. Alam ko namang it was a sad news, but as far as I know, she hated my dad for forcing her to marry me, but then, she looked devastated after what she heard about my father's condition.She was speechless and I am worried because she clearly has a brain fog, kanina pa siya walang imik at mukhang napakalalim ng iniisip niya simula nang umalis kami kina Akie hanggang sa pagbalik namin dito a Ranch house. Kasama din namin sina Claire at Leon na umuwi pero hindi kami nag-uusap. "Sorry, Daxton, your father's illness ha
Chapter Sixty Third Person's Perspective The Shaw family were all surprised to see Mr Herbert punch his son, Daxton. "Honey! What are you doing?" sigaw naman ng asawa ni Mr. Herbert habang nilalapitan ang kanyang anak at hinawakan ito sa mukha, scanning her son's face, making sure he's alright. "Isa ka pa? What the hell do you think are you doing here? Dapat nasa Manila ka but you went here and ask Leon to take good care of the company? Are you going insane? Hindi mo man lang sinabi sa akin, and I found out you treated your daughter in law horrible while I'm away,is this all your plan, hah, Diana!" sigaw niya at gigil na gigil na tinignan sila ng masama. Nanginginig at nangangatog siya sa galit kanin pa bago pa man siya dumating sa lugar na iyon, dahil napag-alaman niya ang ginawa nila kay Zoe. Mr. Herbert didn't want her to be hurt especially that he knew that she is already damaged inside her dahil sa ginawa niya. "Honey, let me explain," pagyakap nito sa kay Mr. Herbert
Chapter Fifty- FourDaxton's PerspectiveLahat ay nanahimik at wala pa din akong magawa. Hindi ko din mahanap si Leon pero alam kong makikita niya si Zoe and that would be great.Habang nakatingin sa dalawang babaeng nasa stage, which are Akie and Zoe, biglang pumasok si Claire and she was surprised to see me being held by these men. I looked at her feet at medyo okay naman na siya ng kaunti. "Anong ginagawa niyo sa kanya!" sigaw niya agad but I eyed her, telling her not to do something stupid cause it's clear that we can't do anything right now."Just go find Leon!" I said."Pero..." bigla niyang hinawakan ang isa sa mga lalaki trying to help me but it's useless. I felt hopeless but I had to make sure Zoe is alright dahil alam kong may hindi magandang plano si Akie know ing that he hired these men to stop me. "Claire, get your self together! Just go find Leon!" I shouted and she looked at me with a curious face but then she blinked, and I know she realized what I'm trying to say Le