Chapter 8
Pagka hintong pagkahinto ni Carlew ng kanyang kotse ay agad kong binuksan ang pinto para lumabas.
"Dito ka nalang. Ako nalang mag isa ang kukuha ng mga gamit na dadalhin ko." malamig na sabi ko sa kanya. Naiinis pa din ako sa kanya dahil nagdesisyon sya ng hindi ko alam.
Pagkasara ko ng pinto, ay kasunod noon ang pagsara din ng pinto sa kanya. Napairap nalang ako ng sumunod sya sa akin patungong elevator ngunit hindi ko mapigilang mapangiti. Ang kulit niya talaga.
Parang may kung anong hayop na kumikili sa aking tiyan. Kinikiliti ako nito kaya hindi ko mapigilang hindi mapangiti. Weird!
Pagpasok ng elevator ay agad kong pinindot ang floor kung saan ang unit ni Casey. Nakatayo sya sa tabi ko. Tahimik sa elevator, dahil tanging kaming dalawa lang ang tanging tao.
Nang tumunog ang elevator sa tamang floor ay agad akong lumabas doon habang nakasunod sya
Chapter 9Nagising ako na pakiramdam ko ay may nakatingin sa akin. I open my eyes and I saw Carlew smiling widely while looking at me. I can't help but smile too. This is my first time to wake-up and sya agad ang makikita ko, and I can't explaine how happy I am now."Good morning, baby." he greeted.Namula ako ng marinig ko ang pagtawag niya sa akin. Baby, parang isang magandang musika sa aking tenga lalo na at sa kanya nanggaling."Good morning too.." matama ko syang tinitigan habang sinasabi iyon. Nakangiti pa rin sya ngunit kita ko sa kanyang mata ang pagkadisappoint."Baby..." napakagat labi ako sa aking sinabi. Nahihiya ako sa kanya. Lalo na at titig na titig sya sa akin na tila ba namamangha sa sinabi ko. Gusto ko nalang magpalamon sa lupa ng buhay.Hindi ako makatingin sa kanya dahil sa hiyang aking nararamdam.Nanigas ako ng hawakan niya ang aking baba
Chapter 10Namangha ako ng matanaw ko ang malawak na dagat ng El Nido, Palawan. Our plane is ready to landing.Maya maya lang ay nasa El Nido na kami. Pag labas palang namin ni Airport ay may kotse na agad na nag aabang sa amin. Service siguro ng hotel na binook niya."Name, Sir?" tanong ng babae sa frontdesk."Carlew Del Prena.""One room with two bed, Sir?" paninigurado ng babae sa frontdesk. Napakunot ako ng noo.Bakit two bed pa? Pwede namang isa? Haha. Chos!"Yes.""Here's your key, Sir. Room 106." mabilis na kinuha ni Carlew ang susi sa babae, bago nagpasalamat."Let's go, Baby. Kakain pa tayo." bulong sa akin ni Carlew. Agad akong namula, iba ang pumasok sa isip.Kissing Carlew, flash in my mind. Mabilis kong ipinilig ang ulo ko para mawala iyon."Grrr." inis na sambit k
Chapter 11Masaya. Masayang mamasyal kasama ang mahal mo. Masayang tumawa kumain, at masarap sa pakiramdam na may kausap lalo na kung iyon ang taong mahal mo. It's our 4th day here in El Nido Palawan."Honeymoon nyo?" tanong sa amin ng isang may edad na babae na may kasamang isang may edad din na lalaki, siguro ay asawa nya.Iiling palang sana ako ay agad na sumagot si Carlew at inakbayan ako."Opo." wala akong nagawa kundi ngumiti sa mag asawang nasa harap naming dalawa.Hindi naman nila malalaman na nagsisinungaling kaming dalawa. So shut up nalang ako."Kami din ng asawa ko, honeymoon ulit namin. It's our 25th anniversary." sabi pa ng may edad na babae. Hindi ko maiwasang mapahanga sa tagal nila. Bigla nalang pumasok sa isip ko yung kaming dalawa ni Carlew.Mabilis ang mga pangyayari dahil dalawang beses palang kaming nagkakakilala ay kami na agad. Aabot di
Chapter 12 "Hey, what's bothering you?" pabulong sa akin ni Carlew. Ramdam na ramdam ko ang kanyang yakap, ang init sa kanyang mga bisig na bumabalot sa aking katawan. Nakatayo kami sa tapat ng bintana kung saan ako nakatulala kanina bago niya ako nilapitan at niyakap. "Wala." sagot ko sabay iling. Nanatili ang mga mata ko sa labas ng bintana. Wala akong matanaw kundi dilim, hindi katulad sa Manila na puno ng ilaw dahil sa mga nagtataasang gusali. "Ows? Bakit hindi ka magsabi sakin? I'm your boyfriend. You can trust me." he whispered. I sigh. "Nahohome sick lang ako." sabi ko. Namimiss ko na ang malaki naming bahay ngunit walang tao. Ang kwarto kong punong puno ng kulay pink ngunit asul ang aking gusto. It's like ironic. "Totoo ba? Or it's just your excuse? Tell me, baby." napahinga muli akong ng malalim.
Chapter 13"Whoa!! Ang ganda dito!" manghang sabi ko.Isang beach na may puting puti at pinong pino na buhangin. Sa mga araw na mga nagdaan at na puntahan naming mga beach ay wala pa akong nakikitang hindi kulay puting buhangin. Halos puro puti ang lahat ng buhangin."You liked it?" he whispered. Kasunod noon ay naramdaman ko ang kanyang bisig sa aking katawan."No, I love it." masayang sabi ko sa kanya at humarap sa kanya.Isang malaking ngiti ang nakita ko sa kanya. Tila mangha sa naging reaction ko."You know? It's my first here in El Nido, and I'm with you." I said with a smiled. Hindi ko na pigilang hindi mapadapo ang aking mata sa kanyang labi.Para akong natuyuan ng labi ng makita iyon. Tila ba ay inaakit ako noon. Agad kong ipinikit ang mata ko para mawala sa isip ang gusto kong gawin. Imumulat ko palang sanang muli ang aking mga
Chapter 14"You know? Isang babae palang yung minahal ko ng ganto. Ikaw iyon." he said with a smiled. I can't help but I smiled at him too.We're both tipsy. And it's getting late. Hindi ko alam kung paano kami makakabalik ng maayos sa aming room kahit na malapit lang naman iyon dito."Ako din! Ikaw palang." parang bata kong mahayag."Why can't you marry me?" he asked with a serious tone."Not now, okay? Just wait." I said and laugh. Nakita kong napatawa din siya."Bakit? Takot ka pa din ba? Baka iwan mo din ako sa ere? You love me right? Baby I know you love me. Hindi pa ba sapat iyon?" nahimigan ko ng pagmamakaawa ang kaniyang boses ngunit my ngiti sa kaniya labi.Muli kong naramdaman ang nararamdaman ko ng gawin ko ang pang iiwan na iyon sa isang lalaki hindi ko manlang nakilala. Paano kung natuloy iyon? Tapos tsaka ko nakilala si Carl
Chapter 15"Hi, couz. Musta ba? Sosoli mo na ba si Zette?" bungad ni Casey sa amin pagkapasok na pagkapasok palang namin ng unit."We're engage." masayang pahayag ni Carlew kay Casey. Pinakita ko naman ang kaming kamay kung nasaan ang singsing."Whoa! Ang bilis ha? Ayiiieee!!"Nagkaroon kami ng konting kwentuhan o catch up, nago tuluyang umalis si Carlew."Bibisita ako every week, o kaya pagnamimiss mo ko." sabi niya bago ako hinalikan."No need. Okay lang naman, kahit hindi weekly. Kahit twice a month, okay na. Alam kong madami kang aasikasusin dahil sa matagal ka ding nawala. Siguradong magiging busy din ako, diba nga may trabaho na din ako. So it's okay to me." I assure him. Nakita ko ang pagngiti niya. Then he left.Naiwan ako sa aking kwarto ng mag-isa. Ilang sandali pa akong napatulala sa pag alis niya. Hindi pa din ako makapaniwala
Chapter 16Nagising akong mugto ang aking mga mata dahil sa nabasa. Pinatay ko agad ang cellphone matapos iyon. Takot na baka muling tumawag ang number na iyon at si Carlew naman, para mag explain. Natatakot ako na baka pagnangyari iyon ay maniwala ako. Natatakot ako na baka maniwala ako sa sasabihin niya.I know, I need to hear his side but how? How can I hear his explain if my mind was closed?!Walang gana akong nag ayos ng aking sarili, hanggang sa matapos ako. Pagbukas ko palang ng aking kwarto ay si Carlew agad ang bumungad sa akin. Pulang pula ang mga mata nito at makikita mo ang pagod.Mabilis kong isinara ang aking pinto. Muling bumagsak ang aking mga luha. Walang tigil, kahit na sunod sunod ang naging pagkatok ni Carlew sa aking pinto."Baby, open the door. Let's talk." nahimigan ko ang pagmamakaawa sa kanyang boses, ngunit imbis na buksan iyon.Naka
Special Chapter Carlew Her beautiful and peaceful face, kahit anong anggulo, gising man o tulog ang ganda-ganda, lalo akong naiinlove. I'm watching her while sleeping, and I think it's my new found hobby. I traced her face, her fair skin, her long and black lashes, her rosy cheeks and her reddish lips, and her brownish straight shiny long hair, so natural. It's been a year now, and we're happy and contented with each other. We both have a work, we also travel like what she wants. “Baka matunaw ako.” I cackled when she spoke. “I love you.” I whispered and kiss her forehead. I'm still in the bed, waiting for her to wake up. “I love you talaga ang bungad? Hindi ba Good morning?” she said and pouted, hindi ko mapigilan ang mapangiti. “Good morning, baby.” I whispered again, this time I saw her smile.
Ate Ching: Thank you dahil umabot ka dito. Salamat sa pagsupporta. Sana basahin mo din ang iba ko pang stories.EpilogueFinally, matutuloy na din. Mapapasakin na din siya... Kahit na... Akala ko ay iniwan na naman niya ako...Tahimik akong nakaupo sa isang lamesa sa loob ng coffee shop. Hinihintay ko ang aking order habang kaharap ang aking laptop."Coffee for Carlew." sabi ng babaeng nasa counter-barista.Mabilis akong tumayo at lumapit doon para kuhanin ang aking kape. The lady barista sweetly smile at me, so I smile back."Thank you."Aalis na sana ako doon at babalik sa aking kinauupuan kanina ng may isang naka high school uniform ang lumapit sa counter para umorder. Hindi ko alam kung anong meron sa kaniya, pero hindi ko mapigilang mapatingin at mapatitig.She looks cute at her uniform. Blouse with two pockets a
Ate Ching: Congrats dahil umabot ka sa chapter na ito. Maraming salamat sa pagbabasa at pagsupporta.Chapter 50Naalimpungatan ako sa mainit na katawang bumabalot sa akin. Mahigpit na yakap. Hahayaan ko nalang sana nang maramdaman kong kapwa kami walang saplot. Walang pag aatubling iminulat ko ang aking mga mata at agad na bumungad sa akin si Carlew na nakayakap sa akin.Mabilis na bumalik sa isip ko ang nangyare kagabi. Lasing ako at sumasayaw sa dance floor ng hilahin ako ni Carlew paalis doon. Halos mapamura ako sa aking naalala.Shit! Bumigay ako! Ang malala pa may nangyari sa aming dalawa, sa gabi bago ang aking kasal. Ang tanga-tanga ko talaga!Dahan-dahan akong umalis sa kaniyang tabi at sinuot ang aking mga damit bago umalis. Gusto kong magsisisi sa nangyare, ngunit may parte sa akin hindi na dapat ako magsisisi dahil mahal ko siya at mamahalin parin kahit alam kong mali.
Chapter 49Mabilis na lumipas ang mga araw, at linggo. Naging busy ako sa pag-aayos ng aming kasal, ako sa mga venue at magiging theme. Habang si Justine naman ay sa mga kailangan sa simbahan. Tinutulungan naman kami nila Mommy at Tita sa lahat kaya gumagaan. Nagtataka lang ako doon sa mga seminar, sinong naattend kasama ni Justine.Matapos naming mag-usap ni Mommy ay hinayaan na nila akong muli basta wag ko na daw uulitin ang nangyari, and I promised to them that I'm not going to do that again.Hindi ko na din nakita pa si Carlew simula nang araw na iwan ko siya sa Bohol at umuwi ako dito sa Manila. Wala din akong naging balita sa kaniya, walang na banggit sa akin si Tita o Justine tungkol dito, at hindi naman nag iba ang tungo sa akin ni Tita tulad ng inaasahan ko. Napaisip tuloy ako kung alam ba nilang si Carlew ang kasama ko nang mawala ako.Kahit papaano ay mas okay na din na wala akong balita k
Chapter 48"Mom." tawag ko kay Mommy nang makapasok kami ng bahay. Nakaupo siya sa isang upuan sa living room habang nanunuod ng T.V.Mabilis lang kaming nakapasok ng bahay dahil kasama ko si Justine. Hindi na nag tanong pa ang kasambahay na nagbukas ng gate para sa amin, lalo na nang makita ako. Kita ko pa ang pagkagulat sa mukha ng kasambahay nang makita akong kasama si Justine.Alam kong masyado nang makapal ang mukha ko para umuwi pa roon. Dalawang beses ko nang ginawa at hindi impossibleng ulit kong muli iyon sa panagatlong pagkakataon na hinding hindi ko na gagawin tulad ng iniisip nila.Matalim ang tingin sa akin ni Mommy nang lingunin ako nito. Agad akong napahakbang paatras nang tumayo ito at humakbang palapit sa akin. Kita ko ang galit sa kaniyang mga mata na nagpatakot sa akin. Ngayon ko lang nakitang ganoon kagalit si Mommy."Where have you been?!" dumagundong ang bos
Chapter 47Nakatingin ako kay Carlew habang siya ay natutulog. Pinagmamasdan ang mga features na meron siya, tila ba kinakabisa at itinatago sa memoriya para hindi makalimutan kung sakaling matapos na ang lahat at lumipas ang matagal na panahon. Para kahit paano ay may babalikan akong magandang alaala naming dalawa. Ang pagsasalo namin sa huling gabi dito sa Loboc.Napangiti ako. Kitang kita ko ang medyo pag itim ng kaniyang balat tulad ng sa akin. Halata mong nabilad kami sa arawan kahit na sa sandaling panahon lang kami nag stay dito at sa Panglao.Sa huling araw namin sa Panglao Island ay nagbangka lang kaming dalawa. Walang kasamang magmamando ng banggka, kundi siya ang magpapaandar noon."Sigurado ka bang kaya mo? Baka mamaya humito yan sa gitna ng dagat, patay tayo niyan. Hindi na tayo makakabalik ng resort." kabado kong sabi sa kaniya.May tiwala naman ako sa kaniya, pero
Chapter 46Naakatingin lang ako sa labas ng binta ng sasakyan habang papunta sa lugar na pupuntahan namin. Hindi niya sa akin sinabi kung saan dahil surprise daw. Pero agad na napakunot ang noo ko nang pamilyar ang dinadaan na tinatahak namin.Ilang beses na din akong nakapunta doon kaya pamilyar na sa akin, lalo na ang tulay na dinadaanan namin. Papunta itong Panglao Island, at sigurado akong doon iyon.Huli akong pumunta dito ay noong kasama ko sila Mommy at Daddy, nag mukmok lang ako halos sa akong kwarto at sila lang ang nag enjoy. Hindi ko aakalaing babalik ako dito na kasama siya."Sa Panglao Island?" sabi ko at nilingon siya. Nakita ko ang pag ngiti nito at tumango sa akin."Anong gagawin natin doon?"Muli siyang ngumiti at hinigpitan ang pagkakahawak saking kamay."It's a surprise, hindi pwedeng sabihin." tumawa pa ito ng bahagya.
Chapter 45Mahigpit ang pagkakahawak ni Carlew sa aking kamay habang naglalakad. Kita ko ang ilang mga tao ang napalingon lingon sa amin pero hindi iyon napapansin ni Carlew. Daretso lang ang tingin niya sa mismong patutunguhan namin. Sa elevator.Siguro ay agaw atensyon talaga ng suot namin. Lalo na sa ayos namin, mukha kaming ikakasal.Paalis na kami ng Mall at sinabi niyang may pupuntahan kami, ang nasa isip ko lang ay ang sinabi niya kanina. Magpapakasal kami.He opened the door of the car for me and put all the paper bags at the back seat, before he go inside the car. Agad kong naramdaman ang mainit na kamay niya sa akin nang umandar na ang sasakyan. Napatingin ako doon."I love you." he whispered while driving.Pinanuod ko siya habang nagmamaneho, I trace his feature through my eyes, tila ba kinakabisa ang bawat bagay na meron siya. The way he run his f
Chapter 44"Wear this for the mean time." pinasuot niya sa akin ang dress na suot ko pa kahapon pa.Ngumiti ako sa kaniya bago tumango. Siya ang nagpaligo at nag punas sa akin ng tuwalya. At ngayon naman ay kulang nalang, pati ang magbihis ko ay siya na ang gumawa para sa akin kung hindi ko pa siya pinigilang gawin iyon."Go, magbihis ka ng sayo. Kaya ko na ito." agad kong sabi.Sinuot niya ang puting t-shirt na pinasuot niya din sa akin kanina. No choice kami na ito ulit ang suotin sa pagpunta sa Mall. Wala talaga kaming susuotin kung hindi ito uulitin.Nahihiya akong nagbihis sa kaniyang harapan, lalo pa nang makitang sa harap ko din siya nagbihis. Gusto kong tumalikod para hindi makita ang katawan niya, pero ano pang sense noon, sabay na nga kaming naligo at walang saplot iyon, ngayon pa ba ako magpapa virgin.Umiling ako para iwala iyon sa isip at nag bih