"We saw her car pass by in this area," sabi nong isang pulis na nag-ooperate sa reviews ng mga CCTV. "Alas onse ng tanghali siya dumaan sa bandang ito. And by that time nakatawag na si Mr. Montereal sa amin para i-report ang pangyayari and we already alert our men in every check point, kaya ang usaping nakalabas siya ng siyudad ay imposible." may pinindot pa itong isang kuha, sa isang gasolinahan naman iyon. Pinalaki pa nito ang mga larawan.
Nakita muli nila ang pagdaan ng sasakyan nito sa isang gasolinahan.
"Dito naman siya pumunta pagkatapos, we got this CCTV copy at the gasoline station kung saan siya nagpagas. Ipina-imbistiga ko na sa mga kasama ko ang mga kalapit na lugar kung saan siya pwedeng pumunta--" patuloy ito sa pagsasalita, nakikinig halos ang lahat pero siya, hindi iyon masinc-in sa kanyang utak. Nasa tawag ni Arie kanina ang buo niyang pag-iisip.
"Makinig ka.. alas sinko mamayang
"Arie!"Desperada niyang sigaw pero hindi man lang ito lumingon."Tumahimik ka kung ayaw mong busalan ko ulit yang bibig mo!" sigaw ulit nong lalakeng mahaba ang buhok.Natahimik siya, she can't let him do that dahil hindi niya makakausap ang anak kapag ginawa nito iyon.Bumaling siya rito."Baby, don't be scared, nandito na si Mama, hindi kita iiwan huh.."She wanted to hold him pero hindi niya magawa dahil nakatali na ang kanyang kamay."Pakiusap, luwagan ninyo lang ang pagkakatali sa kanya." she pleaded. Alam niyang hindi pakikinggan ng mga ito ang pakiusap niya na huwag itong itali pero at least gusto niyang maluwag lang iyon."A..are they going to kill us Mama?" tanong nito. Halos maiyak.Sunod-sunod siyang umiling. "No, baby.. no.. I won't let that happen, Papa won't let that happen!" she whisper,
Automatiko niyang iniharang ang katawan sa anak ng makita niya ang baril na itinutok ni Arie sa kanila. Wala na siyang paki-alam kung matamaan siya at mamatay, the only think that immediately enter her mind is keeping Zach safe from possible gunshot.Zach cries heard in the whole place, sa gulat at takot.Mariin niyang ipinikit ang mga mata, kung ito na ang katapusan ng buhay niya, tatanggapin niya basta ligtas lang makakauwi si Zach kay Adrian.Adrian, mahal na mahal kita, Mahal na mahal ko kayo ni Zach! She close her eyes more saka napakagat-labi. Inilapit niya pa ng husto ang katawan sa anak para maitago ito. Sunod-sunod na tumulo ang kanyang luha ng maramdaman na isiniksik pang lalo ni Zach ang katawan sa kanya. He was crying badly pero hindi man lang niya ito magawang yakapin o hawakan man lang.Hindi na niya alam kung kaninong sigaw
Unti-unti niyang iminulat ang kanyang mga mata. Unang tumambad sa kanyang mga mata ang puting kisame. Sinubukan niyang gumalaw para lamang mapangiwi ng maramdaman ang pagkirot ng kanyang tagiliran.Inikot niya ang kanyang mga mata pagkunwa'y minasdan ang sarili. Naka-hospital gown siya at may dextrose sa kanyang kanang kamay, ibinaling niya ang mga mata sa kabilang gilid niya at nakita niya si Adrian na nakayupyop ang ulo sa kanyang tabi habang mahigpit na hawak ang kanyang kamay."Ade.." paos niyang tawag. She tried to move her hand na agad naman nitong naramdaman.Ini-angat nito ang ulo at tila nagising ng tuluyan ng makitang gising na siya.Nagpakawala agad ito ng malalim na hininga saka muling napapikit. Nang muli itong iminulat ang mga mata ay nakita niya ang pagkislap ng luha sa gilid ng mga mata nito."Thank God.. thank God" sunod-sunod nitong sabi sa paos ding b
"What did you say Ade?" tanong niya ulit, gusto niyang masiguro na tama ang kanyang narinig at hindi siya nariringgan lang.Adrian gently caress her still flat abdomen."Sabi ng doctor you're eleven weeks pregnant," nakangiti nitong sabi. Puno ng suyo ang mga matang nakatingin sa kanya."Oh," she murmur in happiness and amazement. Agad na namuo ang kanyang luha. She darted her eyes on nanay Cely, pagkatapos ay kay Alex naman who then smile at her gently."Shh.." Adrian lifted his hand on her cheeks at marahan na pinahid ang luha niyang hindi na niya napigilan, sunod-sunod iyon naglandas sa kanyang pisngi.Napakasaya niya ngayon, hindi niya inisip na posible pang mangyari ang ganito, ang makasama niya sa iisang silid ang mga taong pinaka-mamahal niya habang masayang ipinagdidiwang ang isang magandang balita. She never thought that it could still be possible to ha
Sabi nga nila, gagawin mo lahat para sa anak mo. Iyon ang ginagawa ngayon ng ina-inahan niya para kay Arie. She was there begging and almost kneeling at the side of her bed. Umiiyak ito habang humihingi na patawarin nila si Arie."Please Jade, Adrian, ako na ang nakikiusap, patawarin ninyo na si Arie, nabulag lang siya ng galit kaya niya nagawa iyon," bumaling ito kay Adrian. "Give her this one chance, please.. please.."Adrian just gritted his teeth. Nanatili ang dilim sa mukha."Walang kapatawaran ang ginawa niya tita Felisa," Adrian said in a cold voice. "Dahil sa ginawa niya muntik ng malagay sa peligro ang buhay ng mag-ina ko, hindi ko gustong isipin ang maaaring nangyari kung nahuli kami ng dating, they could be gone by now.. kaya tingin ninyo, dapat ba namin siyang patawarin?"Napayuko ito."I know.. I know she committed an unforgivable sin, pero sana hanapin ninyo sa puso ninyo kahit konting lang awa pa
--CYNTHIA--"D..Darwin a..ano 'to?"Namamangha at halos hindi makapagsalita na sabi niya habang tinitingnan ang kamay sa ere. Sa kanyang palasingsingan ay naroon ang isang sing-sing na may malaking diamante sa gitna.Hindi niya pa iyon agad napansin ng magising siya. Nakita niya iyon ng nasa banyo na siya at maliligo sana.Agad nanlaki ang kanyang mga mata ng makita iyon, dali-dali siyang tumakbo palabas ng kanyang kwarto para hanapin at tanungin si Darwin.She found him on their kitchen, abala ito sa kung anong niluluto nito. Agad niyang ini-angat ang kanyang kamay at ipinakita rito ang kanyang palasingsingan."Bakit may suot akong sing-sing? Para saan ito?"Ngumiti ito. "Did you like it?""Para saan nga ito?"Binasa muna nito ang mga labi bago nagsalita. Nasa mga mata ang alinlangan.
Tulalang Arie ang nadatnan niya sa kulungan ng dalawin nila limang araw mula ng makalabas siya sa ospital. Dahil sa hindi pa nag-uumpisa ang hearing ay doon muna ito mananatili sa kulungan ng presinto.Naroroon ito at nakasandal lamang sa pader at tila wala sa sarili na nakatingin lang sa kawalan.Maayos naman ang suot nito. Her stepmother make sure to visit her everyday.Ngayon lang siya nakadalaw rito dahil ngayon lang medyo bumuti ang kanyang pakiramdam at unti-unti na ring naghihilom ang kanyang sugat kaya ngayon niya lang nakita ang kalagayan nito."Arianna Sandoval, may bisita ka!" sabi nong babaeng pulis at binuksan ang selda kung saan ito naroroon.Dagli lang ang pagsulyap nito. Walang emosyon ang mga mata nito ng dumako sa kanya.Pinosasan ito ng isa pang babaeng pulis at ilang sandali lang ay inilalabas na ito sa kulungan para dalhin sa visiting area.Pero hindi niy
Kita niya kung paano unti-unting nawala ang ngisi sa mukha ni Adrian ng sabihin na niya dito ang tungkol kay Arie. Agad na nagtagis ang bagang nito."She's not herself Ade, kapag nanatili siya doon baka lumala ang kondisyon niya, baka tuluyan siyang mabaliw doon." mahinang sabi niya. Sana makumbinsi niya ito na iurong na lang ang kaso laban sa kapatid."If we're going to let her go, baka ulitin niya lang ang ginawa niya, baka sa susunod mas malala pa dito, God I can't imagine it Jade. Kung alam mo lang ang takot na naramdaman ko sa ginawa niya sa inyo ni Zach!""Siguro naman narealized na niya ang pagkakamali niya, at the end she still save me, binaril niya si Banjo kaya nakaligtas ako."Hindi ito nagsalita, nanatili lang ang tiim na mga mata."She needs to see a psychiatrist para hindi lumala ang kondisyon niya,""How sure are you that she's not faking it?" tanong nito. "Hindi kaya umaarte
AUTHOR'S NOTEThis is the final chapter.. Thank you so much guys for reading my story till this very end. Thank you for the never ending support, to my AE and SE, thank you so much. Words are not enough to express how happy and thankful I am right now. I am where I am because of you guys. Thank you.. thank you... thank you. Hanggang sa muli.. Shanelaurice<<<<<-->>>>>Isang ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi matapos na ibaba ang kanyang cellphone. Gladness was in her heart after that talked.Matagal ring panahon na hindi sila nag-usap ni Arie. After that incident four years ago ay hindi na sila muling nagkaroon ng pagkakataon na mag-usap. Umalis ito ng bansa and settled in Paris kung saan ito naging full time model ng isang sikat na kumpanya.Noon pa man alam nitong napatawad na nila ito, but still, she choose to stay away from them at piliin ang karerang magpapaligaya rito at magpapalimot sa mga masamang nangyari.
---Cynthia--Hindi niya mapigilan ang hindi mapangiti sa nakikita niya sa kanyang harapan. It was a picture of a happy and contented family. Kitang-kita niya sa mga mata ng mga ito ang hindi matatawarang kaligayahan. At masayang-masaya siya para kay Jade, para sa kaibigang saksi siya kung ano ang pinagdaanan at kung anong klaseng hirap ang naranasan.Seeing her this happy with her husband and two angels made her tears form at the corner of her eyes. Alam niya magiging maligaya na rin ito sa wakas. Lihim niyang kinuha ang kanyang cellphone at kinunan ang mga ito ng larawan. The scene infront of her is pictured perfect. Hanggang sa sasakyan na sila ni Darwin ay minamasdan-masdan niya ang larawang iyon.Naramdaman niya ang pag-abot nito sa kanyang kamay at mahigpit iyon na hinawakan. "Magiging masaya rin tayo kagaya nila Cyn. We will be a complete family and live happily like them kasama ng anak natin at magiging anak pa. I
Six months later...Nagising siya sa kalagitnaan ng madaling araw na humihilab ang kanyang puson. Napahawak siya sa kaumbukang iyon kasabay ng pag-ngiwi ng maramdaman ang paggalaw niyon. Dahil sa nangyari ay mas lalong nadepina ang sakit. "A..Ade.." baling niya sa asawang himbing na natutulog sa kanyang tabi."A..Ade.." ulit niya, marahan niyang niyugyog ang braso nito."Hmm.." nagmulat naman ito ng mga mata na tila naaalimpungatan pa. "May problema ba sweetheart?" paos nitong tanong na iniyakap pa sa kanya ang kanang braso at sumiksik pa sa bandang leeg niya.Pinaglapat niya ang kanyang mga labi. "M..Masakit ang tiyan ko.." mahinang sabi niya."Do you want me to get something to eat?" tila wala pa rin kamalay-malay na sabi nito. Buong akala siguro nito na gutom lang siya kaya sumasakit ang tiyan niya. He was used to her waking up in the middle of the night to eat. Umuling siya. "I.. it's different this time,
"J..Jade?"Kitang-kita niya kung paano nawalan ng kulay ang mukha nito habang gulat na nakatingin sa kanya. Sunod-sunod rin itong napalunok."A..Antonette.." Kung nagulat ito ay higit siya. Hindi niya inaasahan na magtatagpo pa ang landas nilang dalawa. Nakalimot na siya. Kinalimutan na niya ang ginawa nito sa kanya. But fate really play it's part in between them. And of all places sa lugar pa na iyon sila muling nagkita. All this time, naroroon lang pala ito. What a coincidence, ang kaibigan niyang ibinenta siya ay naroroon lang pala sa lugar ng lalakeng bumili sa kanya!Hindi man diretsang si Adrian, pero dito pa rin siya ineregalo nina Thorne at Fred. And Antonette was the main culprit. Ito ang tumanggap ng pera mula sa dalawa in the exchange of her.Ngayon nakita niya itong muli, hindi maiwasang hindi manariwa sa kanya ang mga ala-ala ng nakalipas na limang taon. Bumalik lahat. Lahat-lahat."Sweetheart do you know Annette?" Boses ni A
--ADRIAN--Namumungay ang mga matang minasdan niya si Jade habang mahimbing na natutulog. She is breathing high and low, kita niya iyon sa dib-dib nitong taas-baba at bahagya pang nakabukas ang bibig nito.She look so exhausted. Umangat ang gilid ng kanyang mga labi. Paano magiging hindi kung buong magdamag niya itong inangkin kagabi. He made love to her not just twice but thrice. Madaling araw na yata niya itong pinatulog. When it comes to her, para siyang nawawala palagi sa sarili. He always wanted to made love with her, to be inside of her. Hindi siya naging ganoon ka sabik sa mga babaeng dumaan sa buhay niya. Ngayon lang. Mag-asawa na sila, magkasama bawat oras but still, he keep on missing her, he keep on wanting her.Gaya na lang ng mga sandaling iyon, ramdam na ramdam niya ang pagwawala ng pagkalalake niya habang minamasdan ang maganda nitong mukha.He breath heavily. Pilit na pinapakalma ang sarili. "Hmm.." Bahagya itong umungol.
"Where are we going, hmm?" tanong niya habang marahan na inihilig ang ulo sa balikat ni Adrian habang abala ito sa pagmamaneho.Wala siyang ideya kung saan sila papunta para sa kanilang honeymoon. Hindi pa man natatapos ang reception ng kanilang kasal kanina ay nauna na silang umalis. They just change their clothes at pagkatapos ay hinila na siya nitong muli pasakay sa pick-up nito.He gently rested his head on hers too saka marahan at pilyo na ngiti ang sumilay sa labi."Sa lugar kung saan solong-solo kita." Natatawang tinampal niya ang braso nito."As if naman hindi mo ako nasosolo sa bahay." she playfully hissed. Pero sa totoo lang nae-excite siya sa sinasabi nito."Wala nga yatang gabi na--" napakagat-labi siya. Biglang nag-init ang kanyang mukha ng maalala na halos gabi-gabi siya nitong inangkin. May pagkakataon pa ngang inangkin siya nito sa opisina nito mismo sa hotel and even in the car in broad dayli
READY?" bulong sa kanya ng kanyang Papa saka hinawakan ang kamay niyang nakapatong sa nakaabrisiete nitong isa pang kamay.Kung hindi lang dahil sa handgloves niya, mararamdaman na nito ang panlalamig ng kanyang kamay o baka ganoon nga kaya nito iyon hinawakan. She's too nervous that she can't feel her feet on the carpet, sa sobra ngang lakas ng tibok ng kanyang puso ay para na iyon lalabas sa kanyang lalamunan. Pangalawang beses na iyon na ikakasal sila pero hindi pa rin niya maiwasan ang hindi kabahan. She was so nervous at the same time very happy. They begin to walk down the aisle slowly habang kinakanta ang kanilang wedding song. Nang mag angat siya ng tingin, naroon si Adrian nakatayo sa may altar, katabi nito ang kuya Darwin niya na siyang bestman nila sa kasal and Mandy as their maid of honor.Sa kaliwang gilid nila, naroon si Zach, looking so handsome in his little tuxedo, napapagitna ito kina nanay Cely, Alex at kay Cynthia na tulad niya ay halata na
Kita niya kung paano unti-unting nawala ang ngisi sa mukha ni Adrian ng sabihin na niya dito ang tungkol kay Arie. Agad na nagtagis ang bagang nito."She's not herself Ade, kapag nanatili siya doon baka lumala ang kondisyon niya, baka tuluyan siyang mabaliw doon." mahinang sabi niya. Sana makumbinsi niya ito na iurong na lang ang kaso laban sa kapatid."If we're going to let her go, baka ulitin niya lang ang ginawa niya, baka sa susunod mas malala pa dito, God I can't imagine it Jade. Kung alam mo lang ang takot na naramdaman ko sa ginawa niya sa inyo ni Zach!""Siguro naman narealized na niya ang pagkakamali niya, at the end she still save me, binaril niya si Banjo kaya nakaligtas ako."Hindi ito nagsalita, nanatili lang ang tiim na mga mata."She needs to see a psychiatrist para hindi lumala ang kondisyon niya,""How sure are you that she's not faking it?" tanong nito. "Hindi kaya umaarte
Tulalang Arie ang nadatnan niya sa kulungan ng dalawin nila limang araw mula ng makalabas siya sa ospital. Dahil sa hindi pa nag-uumpisa ang hearing ay doon muna ito mananatili sa kulungan ng presinto.Naroroon ito at nakasandal lamang sa pader at tila wala sa sarili na nakatingin lang sa kawalan.Maayos naman ang suot nito. Her stepmother make sure to visit her everyday.Ngayon lang siya nakadalaw rito dahil ngayon lang medyo bumuti ang kanyang pakiramdam at unti-unti na ring naghihilom ang kanyang sugat kaya ngayon niya lang nakita ang kalagayan nito."Arianna Sandoval, may bisita ka!" sabi nong babaeng pulis at binuksan ang selda kung saan ito naroroon.Dagli lang ang pagsulyap nito. Walang emosyon ang mga mata nito ng dumako sa kanya.Pinosasan ito ng isa pang babaeng pulis at ilang sandali lang ay inilalabas na ito sa kulungan para dalhin sa visiting area.Pero hindi niy