九十六ริมฝีปากของถังหูลู่กระตุกเบา ๆ ขณะมองชุดในมือ ดวงหน้าแดงก่ำขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่‘เราโดนเฮียเล่นแล้วใช่ไหมเนี่ย...?’เธอพึมพำกับตัวเองอย่างไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เห็น แต่แล้วความคิดบางอย่างก็แวบเข้ามาในหัวเธอหยิบของอีกชิ้นที่ซ่อนอยู่ในถุงออกมา และนั่นยิ่งทำให้เธออยากจะกรีดร้องออกมาดัง ๆ“นี่มันไม่ใช่กี่เพ้าแล้ว นี่มันชุดนอน...ไม่ได้นอนชัด ๆ !!”เสียงพึมพำที่ควรจะอยู่แค่ในความคิดกลับหลุดออกมาดังเสียจนตัวเองยังตกใจมือเล็กหยิบชุดชั้นในตัวจิ๋วขึ้นมาหมุนดูอย่างอึ้ง ๆ มันเล็กจนแทบจะเป็นแค่เศษผ้าปิดส่วนล่อแหลมเอาไว้ได้อย่างหมิ่นเหม่ แถมยังเป็นลูกไม้ซีทรูอีกต่างหาก!เธออ้าปากพะงาบ ๆ ก่อนจะรีบยกมือขึ้นปิดหน้าของตัวเองเมื่อจินตนาการที่ไม่ควรคิดก็เริ่มพุ่งทะยานภาพในหัวของเธอเริ่มฉายชัดขึ้น...เธอในชุดกี่เพ้ายั่วเย้าตัวนี้ ขึ้นคร่อมอยู่บนตัวของหยวนยิง ใบหน้าคมของเขามีแววตะลึงไปชั่วขณะ ก่อนที่แววตานั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นดุดันและเร่าร้อนเธอขยับตัวขึ้นลงช้า ๆ มือแกร่งของเขาจับสะโพกเธอแน่น จังหวะการเคลื่อนไหวหนักแน่นและร้อนแรง เสียงลมหายใจของเธอและเขาสอดประสานกันเป็นจังหวะเดียว...“อ๊า...!!”ถังหูล
九十七ถังหูลู่สร้างบัญชี TikTok ใหม่ภายใต้ชื่อเดียวกับ Instagram ของเธอ—Tanghulu_—พลางจ้องมองหน้าจอโทรศัพท์ด้วยความลังเล ภายในใจมีทั้งความคาดหวังและความไม่แน่ใจปะปนกันอยู่ แม้เธอจะเป็นคนที่กล้าลงมือทำ แต่การก้าวเข้าสู่แพลตฟอร์มใหม่ ๆ ก็ยังทำให้หัวใจเต้นแรงอย่างช่วยไม่ได้ เธอเลือกเพลงที่เข้ากับบรรยากาศเทศกาลตรุษจีน พร้อมทั้งตั้งกล้องถ่ายคลิปสั้น ๆ ขณะที่เธอสวมกี่เพ้าสีแดงสด ท่ามกลางแสงไฟจากโคมไฟสีอุ่น เสื้อผ้าที่แนบเนื้อเผยให้เห็นส่วนโค้งเว้าของร่างกายพอประมาณ ขับเน้นความสง่างามแบบสาวจีนยุคใหม่ เส้นผมสีดำสนิทของเธอถูกรวบขึ้นหลวม ๆ ปล่อยปอยผมลงมาเล็กน้อยให้พอมีเสน่ห์ เธอหันซ้าย หันขวา หมุนตัวเล็กน้อย ก่อนจะหยุดโพสต์นิ่ง ๆ ราวกับนางพญา ทุกท่วงท่าผสมผสานระหว่างความอ่อนหวานและความมั่นใจ เธอถ่ายหลายคลิป พยายามเลือกมุมที่ดีที่สุด กดอัดแล้วลบอยู่หลายครั้ง ก่อนจะได้เวอร์ชันที่พอใจที่สุด ภาพที่ออกมาดูเป็นธรรมชาติราวกับไม่ได้ตั้งใจแต่ก็เต็มไปด้วยเสน่ห์ “เอาล่ะ...จะโพสต์แล้วนะ”นิ้วมือของเธอลังเลอยู่เหนือปุ่ม ‘โพสต์’ อยู่ชั่วครู่หนึ่ง ใจเต้นแรงเหมือนนักแสดงที่กำลังจะขึ้นเวที แต่เมื่อเธอทำส
九十八เงียบกริบ...ไม่มีใครทักมาเลย...ถังหูลู่พ่นลมหายใจเบา ๆ พลางพลิกตัวไปมา แม้จะรู้ว่าไม่มีอะไรน่าสนใจ แต่เธอก็ยังเผลอเลื่อนไปเปิด TikTok—แพลตฟอร์มที่เธอเพิ่งลองเล่นไม่นานและแล้ว...ดวงตาของเธอก็เบิกกว้าง“ห้ะ?! คนดูเยอะขนาดนี้เลยเหรอ!?”คลิปที่เธอลงไปเมื่อชั่วโมงก่อน มี ยอดกดหัวใจนับพัน และยอดดูทะลุหมื่น! แค่ผลตอบรับระดับนี้ก็นับว่าเกินคาดไปมากแล้ว ที่สำคัญนี่เป็น “คลิปแรก” ของเธอด้วยเธอยิ้มกว้างจนแทบหุบไม่อยู่ ก่อนจะรีบเข้าไปดูคอมเมนต์ ส่วนใหญ่เป็นคำชม มีบางคนเข้ามาถามว่าทำไมเธอเพิ่งเริ่มเล่น TikTok ทั้งที่เธอมีฐานแฟนคลับอยู่แล้วจากแพลตฟอร์มอื่นพอคิดถึงเรื่องนี้ เธอก็เปลี่ยนไปเช็ก Instagram ซึ่งแน่นอนว่า ยอดวิวคลิปใน Reels IG สูงกว่าที่ TikTok อยู่มาก ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเธอมีฐานแฟนคลับเก่าจากการเขียนนิยาย อีกทั้งยังมีเพื่อน ๆ ที่คอยเข้ามาดูและส่งข้อความแซว‘ถือว่าเริ่มต้นได้ดีเลยล่ะ...แค่คลิปแรกก็ดึงดูดคนได้ขนาดนี้แล้ว...’เธอพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียง ใจพองฟูจากความสำเร็จเล็ก ๆ นี้ เธอไม่ได้หวังว่าจะเป็นไวรัลหรือต้องโด่งดังไปทั่วโลก ขอแค่มีคนสนใจและชื่นชอบในสิ่งที่เธอทำก็นับว่าเพียงพ
九十九ถังหูลู่ส่ายหน้ากับตัวเอง พยายามจะสลัดภาพพวกนั้นออกไป แต่ไม่ว่าอย่างไร ก็ไม่อาจลบมันออกจากความทรงจำได้ความร้อนที่แล่นขึ้นมาที่ใบหน้า ไม่ได้มีสาเหตุมาจากอากาศของค่ำคืนนี้ แต่เป็นเพราะภาพของสองคนนั้นที่วนเวียนอยู่ในหัวของเธอต่างหากเธอถอนหายใจยาว ก่อนจะพึมพำกับตัวเอง“เฮ้อ~ อยากจะบอกออกไปตรง ๆ เลยจริง ๆ ...เอาให้รู้แล้วรู้รอดว่าเราโดนไอ้คนนิสัยไม่ดีสองคนนั้นกัดคอมา...”หลังจากสงบจิตสงบใจได้ เธอก็เดินลงไปที่ห้องครัว หวังจะหาอะไรทานเพื่อดับความหิวแต่เมื่อเปิดตู้เย็น สิ่งที่เธอพบกลับมีเพียงวัตถุดิบสด ๆ และของที่ต้องนำมาทำอาหาร ไม่มีอะไรที่สามารถกินได้ทันทีเธอเบ้ปากอย่างขัดใจ“ให้ตายสิ... นี่บ้านเราไม่มีขนมหรือของกินง่าย ๆ เลยรึไง?”พอคิดดูแล้วก็ไม่แปลกนัก เพราะพ่อของเธอ ถังไห่เฉิง และแม่ของเฮียฝาแฝด หยวนชิงหลาน ต่างก็เป็นพวกชอบทำอาหารเอง ไม่ค่อยซื้อของสำเร็จรูปมาตุนไว้“สงสัยต้องออกไปซื้อเองแล้วล่ะมั้ง...”เธอยืนคิดอยู่หน้าตู้เย็น ก่อนจะเหลือบมองเวลาในโทรศัพท์“แต่เกือบเที่ยงคืนแล้วด้วยสิ...จะออกไปดีไหมนะ?”แม้จะลังเล แต่ท้องของเธอก็ยังร้องประท้วงไม่หยุดและบางที...การได้ออกไปเดินเล
一百ถังหูลู่ยังคงหายใจไม่เป็นจังหวะ หัวใจเต้นกระหน่ำอยู่ในอกหลังจากถูกหยวนหลงกระตุ้นอารมณ์เล่น ๆ จนร่างกายเธอร้อนวูบวาบโดยไม่รู้ตัว แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ฝืนทำหน้านิ่ง ดึงมือล่ำสันที่ก่อกวนเธอออก ก่อนจะถอยห่างมายืนกอดอกจ้องเขาด้วยสายตาที่คล้ายไม่พอใจ“พอเลยเฮีย!”หยวนหลงเพียงหัวเราะเบา ๆ ยกสองมือขึ้นราวกับยอมแพ้ “เฮียแค่หยอกเล่นเอง...”“ไอ้คนทะลึ่ง!”เสียงหวานบ่นกระเง้ากระงอด เธอยืนจังก้า แว่นตากลมโตสะท้อนแสงไฟ แก้มพองออกเล็กน้อยด้วยความขัดใจ ท่าทางนั้นกลับทำให้เธอดูน่ารักน่าแกล้งจนหยวนหลงอดใจไม่ไหวรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนมุมปากเขาก่อนที่มือใหญ่จะเอื้อมมาจับปลายคางเธอเชิดขึ้นเบา ๆ “แล้วไอ้คนที่กล้าอมให้ผู้ชายในโรงหนังเนี่ย...มันไม่ทะลึ่งงั้นเหรอ?”ดวงตาคู่หวานเบิกกว้างในทันที คำพูดของเขาทำให้เธอสะอึก“นั่นมัน...”ถังหูลู่รีบกอดอกแน่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว ราวกับต้องการหาที่พึ่งจากความอับอายที่ถาโถมเข้ามา เธอพยายามหลบตาคมกริบของอีกฝ่ายที่เต็มไปด้วยแววขบขัน ทว่าในใจกลับปั่นป่วนไม่หยุด เพราะรู้ดีว่าคำพูดของเขาไม่ใช่เรื่องโกหกเธอเองก็ไม่ได้ใสซื่ออะไรนัก...เธอเองก็มีมุมที่มืดหม่นและเต็มไปด้ว
一百零一 บนไอส์แลนด์ ถังหูลู่ถูกยกขึ้นไปนั่งบนเคาน์เตอร์เย็นเฉียบ ผิวกายเปลือยเปล่าของเธอสั่นสะท้านเมื่อความเย็นแทรกซึมผ่าน สะโพกกลมกลึงแนบลงกับพื้นหินเรียบ ดวงตาของเธอสั่นระริกด้วยความประหม่าปะปนกับความคาดหวัง “เฮียจะทำตรงนี้เลยเหรอคะ?” เสียงหวานกระซิบถามแผ่วเบา ทว่าความร้อนในอกกลับลุกโชนเมื่อมือหนาเริ่มปลดเปลื้องกางเกงของเธอออกจากร่าง หยวนหลงดึงเนื้อผ้าบางเบาให้ไหลรูดไปตามเรียวขาขาวราวกับกระเบื้องเคลือบ พลางจ้องมองดวงหน้าแดงระเรื่อของเธอด้วยสายตาคมกริบ “แล้วจะให้ทำตรงไหนล่ะ...ตรงนี้แหละดีที่สุดแล้ว...” น้ำเสียงทุ้มพร่าตอบกลับ เขาปลดผ้าออกจากปลายเท้าเธอ ก่อนที่มือแกร่งจะจับข้อพับใต้เข่า แล้วยกเรียวขาทั้งสองข้างขึ้น ก่อนแยกออกจากกันราวกับช่างศิลป์กำลังจัดวางรูปทรงของประติมากรรมชิ้นเอก เปิดเผยร่องรักสีชมพูหวานที่หยาดเยิ้มไปด้วยน้ำสีใส ดูยั่วยวนชวนใคร่ราวกับน้ำผึ้งที่กำลังเอ่อท้นจากรวงทอง ล่อลวงให้ลิ้มลองความหวานล้ำ “ถ้าคนอื่นตื่นขึ้นมาล่ะ...” เธอกระซิบถามอย่างเป็นกังวล ร่างบางเอนตัวไปข้างหลังเล็กน้อยเพื่อค้ำยันตัวเอง มือเล็กเกาะเกี่ยวขอบเคาน์เตอร์แน่นราวกับเป็นเชือกเส้นสุดท้า
一百零二หยวนหลงเองก็ไม่ได้รับรู้ถึงความลังเลในใจเธอเลยสักนิด—หรือบางที เขาอาจจะรับรู้ แต่จงใจเมินเฉย เพราะในยามนี้เขาสนใจเพียงแค่สิ่งเดียว‘ตอดดีจริง ๆ …’ เขาคิดในใจ สายตาลุกวาวด้วยความกระหาย ‘แถมยังสวยทั้งหน้าตา…สวยทั้งหมีเลยด้วย…’ลิ้นที่พลิ้วไหวของเขายังคงขยับขึ้นลงอย่างต่อเนื่อง บางครั้งก็แหย่ลึก บางครั้งก็ตวัดแรง และบางครั้งก็ตอดจี้เม็ดเสียวของเธอไม่มีหยุด‘อา...อยากเห็นสีหน้าอ้อนวอนมากกว่านี้อีกจัง…อยากขยี้ให้ร้องลั่นบ้านจนทำให้ทุกคนรู้ไปเลยว่าจริง ๆ แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นคนยังไง!’ รอยยิ้มของเขาฉาบไปด้วยความร้ายกาจ ก่อนจะเร่งจังหวะยิ่งขึ้น พร้อมโอบกอดต้นขาเธอแน่น และโหมพายุแห่งความปรารถนาให้รุนแรงที่สุดเท่าที่จะทำได้‘ใจหนึ่งก็อยากครางออกมาดัง ๆ ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย…แต่เราต้องยับยั้งชั่งใจไว้…ไม่งั้นแย่แน่! ’ ถังหูลู่พยายามอดทนสุดกำลัง ขณะที่หยาดน้ำตาแห่งความสุขสมค่อย ๆ รินไหลจากหางตาอย่างเงียบงัน ไร้ซึ่งเสียงสะอื้น...มีเพียงดวงตาคู่งามที่เอ่อล้นด้วยอารมณ์ ทำให้หยวนหลงยิ่งตระหนักถึงความงดงามที่น่าหลงใหลของเธอมากยิ่งขึ้นในใจของทั้งคู่พลันมีเสียงสะท้อนขึ้นมาโดยพร้อมเพรียงกัน...‘
一百零三ในห้องนั่งเล่นรองที่นี่มีเพียงแสงไฟจากห้องครัวและบันไดขึ้นชั้นสองที่ลอดผ่าน บรรยากาศอบอวลไปด้วยไอร้อนแห่งความปรารถนา ใกล้โซฟานุ่มสีเข้ม เสียงหายใจคลอเคลียอยู่ใกล้กันจนแทบแยกไม่ออกว่ามาจากใคร“เฮียพกถุงยางติดตัวไว้ตลอดเวลาเลยเหรอคะ?”เสียงหวานปนความขบขันของถังหูลู่ดังขึ้นขณะที่ดวงตากลมหลังกรอบแว่นจับจ้องไปยังซองพลาสติกสีแดงในมือของหยวนหลง บนพื้นผิวเรียบตึงของมันมีตัวเลข—66 mm. ประทับเด่นหรา“ป้องกันไว้ก่อน...” เขาตอบเรียบ ๆ ราวกับเรื่องปกติ ก่อนมุมปากจะกระตุกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ดวงตาดำขลับฉายแววท้าทายเมื่อเอ่ยต่อ “หรืออยากจะใส่สดล่ะ?”น้ำเสียงของเขาต่ำพร่าพอ ๆ กับสายตาที่ไล่ต้อนหญิงสาวร่างบางจนแทบไม่เหลือทางหนี“ไม่ค่ะ...”ถังหูลู่ปฏิเสธแทบจะในทันที ราวกับว่าหัวใจของเธอจะกระโดดออกจากอกเสียให้ได้“ปฏิเสธเร็วไปไหม?”ชายหนุ่มเลิกคิ้ว แสร้งทอดเสียงผิดหวัง “น่าจะเก็บไปคิดสักหน่อยนะ...”เขากล่าวติดตลก แต่สายตาที่ลากไล้ไปตามเรือนร่างเปลือยเปล่าภายใต้เสื้อยืดตัวโคล่งของเธอนั้นกลับเต็มไปด้วยประกายบางอย่างที่ไม่ใช่แค่ความขบขัน โดยเฉพาะเมื่อได้เห็นขาเรียวยาวที่เปลือยเปล่าทอดอยู่ตรงหน้าริมฝี
一百四十八“อึ๊ก...เฮียบีบนมหนูแรงไปแล้วนะคะ!?” เสียงของเธอสั่นพร่า ขณะดิ้นพล่านอยู่ท่ามกลางสัตว์ร้าย มันทั้งอึดอัด จุกเสียด เสียวซ่าน และวาบหวามเกินคำบรรยายในร่องรักก็โดนกระทุ้งแรง...ในรูก้นเองก็โดนกระแทกสวนไม่ขาดสาย ...ถังหูลู่ไม่ได้พักผ่อนจริง ๆ เลย เพราะงั้นเธอจึงอ่อนไหวต่อทุกสัมผัสเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม...แม้เธอจะต้องการหลีกหนี แต่พวกเขาก็คงจะไม่ปล่อยเธอไปง่าย ๆ“อยากได้แรงกว่านี้อีกเหรอ?” หยวนยิงแสยะยิ้มชั่วร้าย“แค่นี้ยังไม่พอใจอีกหรือไง?” หยวนหลงหัวเราะเย้ยหยันแต่ถังหูลู่กลับทำให้เขาพวกเลือดร้อนขึ้นอีกครั้งด้วยคำตอบที่ท้าทาย...“เปล่าค่ะ...อยากโดนพวกเฮียบีบคอไปด้วยและกระแทกไปด้วยมากกว่า...” หญิงสาวยังคงยั่วเย้าไม่เลิกราวกับเสียสติไปแล้ว“ปากแซ่บดีจริง ๆ ...” หยวนยิงคำรามในลำคอ ก่อนที่จะกระทุ้งมดลูกเธอสุดแรงด้วยการแทงสุดถอดสุดอย่างรวดเร็ว“อย่างนี้ต้องโดนหนัก ๆ ” หยวนหลงรัดตรึงเธอแน่นขึ้นอีก ขณะที่กระแทกสวนเธอไม่หยุดยั้งพวกเขารุกไล้เธออย่างไม่ปล่อยวาง ร่างกายของถังหูลู่คือเวทีแห่งแรงปรารถนา ที่ซึ่งสองบุรุษผลัดกันร่ายรำด้วยความหิวกระหายท่อนเนื้อของพวกเขาเป็นราวอสรพิษคู่ที่
一百四十七เมื่อเขาเข้าประชิดตัว ความร้อนในร่างก็ระเบิดขึ้นมาอีกครั้ง มือหนาโอบเธอไว้แน่น ราวกับต้องการหลอมรวมร่างทั้งสองให้กลายเป็นหนึ่งเดียว เสียงหอบหายใจของทั้งสองดังสะท้อนกับผนังห้อง ผสานกับเสียงจูบลึกที่แลกเปลี่ยนราวจะดูดดึงวิญญาณกันและกันร่างของหยวนหลงเคลื่อนไหวอย่างหนักหน่วง ดุดัน แต่แฝงด้วยความอาทร ในขณะที่ถังหูลู่ตอบสนองอย่างหมดหัวใจ—ไม่ใช่เพียงแค่ร่างกายที่คล้องเกี่ยว แต่คืออารมณ์ ความอ่อนแอ และความปรารถนาที่ท่วมท้นไร้ขีดจำกัดเมื่อถึงจุดสูงสุดของการปลดปล่อย—เสียงสุดท้ายที่เปล่งออกมาก็ไม่ใช่เพียงเสียงแห่งความเสียวซ่าน แต่คือเสียงของผู้ที่เสร็จสมและยอมจำนนให้แก่ความสัมพันธ์อันเร่าร้อน ที่ไม่รู้จะเรียกว่าความรัก ความใคร่ หรือความคลั่งไคล้ดี...หลังจากนั้นการผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันก็เริ่มต้นขึ้นอีกรอบ...กระจกบานใหญ่หน้าห้องน้ำสะท้อนภาพของหญิงสาวร่างบางผู้หนึ่ง—ถังหูลู่ยืนค้ำอ่างล้างหน้า ร่างเปลือยเปล่าเปียกเหงื่อเกร็งสั่น ดวงตาภายใต้แว่นกลมที่ไหลลงสู่ขอบจมูกแดงเรื่อจากแรงอารมณ์ เธอมองเห็นเงาในกระจกของตนเอง—สะท้อนใบหน้าที่แดงระเรื่อ ผสมความเหนื่อยล้าและความกระหายชนิดหยุดไม่อยู่ด้
一百四十六ในตอนนั้นเอง...“เฮีย...เฮีย! เฮีย!!” เสียงหวานรีบเปล่งออกจากเรียวปากที่สั่นระริกของถังหูลู่ หญิงสาวในแว่นตากลมที่เคยไร้เดียงสา บัดนี้กลับลนลานราวกับไฟในกายกำลังลุกโชนจนควบคุมไม่อยู่ “หนูจะเสร็จแล้ว...จะเสร็จ...ใกล้แล้ว!” ถ้อยคำที่พร่ำพรูออกมาอย่างสับสนสื่อถึงคลื่นความรู้สึกที่กำลังพัดกระหน่ำภายในจิตใจของเธอถังหูลู่พยายามยึดมั่นกับเศษเสี้ยวของสติที่หลงเหลือ ขณะที่ร่างกายสั่นสะท้านสาหัสทุกครั้งที่ถูกกระแทกอย่างหนักหน่วงจากทั้งสองชาย ความรู้สึกตึงเครียด สับสน เสียวซ่าน และต้องการจะปลดปล่อย...หลอมรวมกันเป็นคลื่นความสุขที่ยากจะอธิบาย“อา...ยังตอดแน่นได้อีกนะ...ทั้ง ๆ ที่ก็พึ่งโบ๋ไป!” หยวนยิงเอ่ยขึ้นด้วยเสียงพร่าเหือดแห้งไปด้วยแรงอารมณ์ ดวงตาคู่นั้นทอประกายคล้ายคนที่เพิ่งได้ลิ้มรสของต้องห้าม เขาโถมแรงสวนเธอหนักหน่วงที่สุดเท่าที่ทำได้ ร่างหนาของเขาตึงเกร็งและสั่นสะท้านไม่ต่างจากร่างบางของถังเธอ ขณะที่มือหนาข้างหนึ่งคว้ารั้งเอวบางไว้แน่นหนาสุดขีด อีกข้างยังคงกำขยำเนื้อนมขาวเนียนไม่หยุดหย่อน กระทั่งทำให้มันปรากฏรอยแดงรูปฝ่ามือจำนวนมาก...ครั้งนี้ พวกเขาร่วมรักกันอย่างดุเดือดและเร่าร
一百四十五หยวนหลงขบกรามแน่น คิ้วของเขาขมวดน้อย ๆ ด้วยความซ่านเสียวจากแรงตอดรัดภายในร่องรักของเธอ เขาครางต่ำในลำคอ แล้วพึมพำออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ปนตื่นเต้น“คราวก่อนเป็นเฮียหยิงที่ได้พิสูจน์รูก้นยั่ว ๆ นี่ของอาหมวย ...คราวนี้ถึงตาเฮียบ้าง...อยากรู้จริง ๆ ว่ามันจะเด็ดจริงหรือมีดีแค่ยั่ว!”น้ำเสียงของเขาเปี่ยมไปด้วยแรงปรารถนาและความท้าทาย ราวกับเขาไม่ได้แค่ต้องการเพียงเรือนร่างของเธอ แต่ต้องการพิสูจน์ว่าหัวใจของเธอจะเต้นเพื่อเขาได้มากแค่ไหนรูก้นของถังหูลู่รัดแน่นกว่าที่หยวนหลงคิดไว้ ความตึงเปรี๊ยะจากช่องทางที่ไม่คุ้นเคยนั้นบีบรัดท่อนเนื้อของเขาอย่างรุนแรงจนรู้สึกอึดอัดแทบกลั้นหายใจ แต่ในขณะเดียวกัน ความฝืดเคืองที่โอบรัดก็กลับยิ่งกระตุ้นความวาบหวามขึ้นทวีคูณ โชคดีที่เจลหล่อลื่นช่วยลดแรงต้าน ทำให้เขาสามารถขยับเข้าออกได้อย่างลื่นไหล—แม้จะยังเต็มไปด้วยแรงเสียดสีที่หวามไหวแทบสะท้านถึงกระดูกก็ตามในห้วงเวลานั้น ความอัดอั้นทั้งทางร่างกายและทางอารมณ์ของถังหูลู่ คลี่คลายออกมาเป็นเสียงครางและเสียงหอบหายหนักใจหยวนยิงและหยวนหลงเริ่มการขยับเขยื้อน เสียงเนื้อกระทบกันแผ่วเบาดังไปทั่วห้อง ทำให้บรรยากาศกลายเ
一百四十四 หญิงสาวเพียงคนเดียวในห้องเบี่ยงหน้ามองหยวนหลงที่ยังคงยืนอยู่ไม่ไกล ควันบุหรี่คลอเคลียปลายผมและโครงหน้าคมเข้มของเขา ขณะที่เธอทำหน้ามุ่ยแล้วส่งสายตาค้อนใส่เขาอย่างตำหนิเล็ก ๆ ทั้งเขินทั้งหงุดหงิดอยู่ในที ยังไม่ทันที่เธอจะทันพูดอะไร เสียงของอีกคนก็โอบคลุมเธอไว้ด้วยความอบอุ่นจากเบื้องหลัง “พวกเฮียเตรียมยาคุมฉุกเฉินไว้ให้หนูแล้ว...” น้ำเสียงของหยวนยิงอ่อนโยนเสียจนเธอพูดอะไรไม่ออก ปลายนิ้วเขายังไล้เบา ๆ ตามแนวสันหลังของเธอเหมือนจะกล่อมให้คลายกังวล คล้ายจะบอกเธอว่า... ทุกอย่างอยู่ในการควบคุม และเธอไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น! หญิงสาวเบือนหน้ามองเขาด้วยดวงตาที่สะท้อนทั้งความอาย ความประหลาดใจ และ...ความไว้ใจโดยไม่รู้ตัว มือหนึ่งของหยวนยิงยกขึ้นมาประคองแก้มเธอเบา ๆ ปลายนิ้วไล้หยาดน้ำตาที่แห้งติดผิวหน้าออกด้วยความทะนุถนอม ราวกับเธอเป็นของล้ำค่าที่ไม่มีวันปล่อยให้ใครแตะต้องโดยไม่เต็มใจ ยังไม่ทันที่เธอจะตั้งสติ เสียงของหยวนหลงก็ดังขึ้นต่อ “ที่สำคัญ...พวกเฮียคุยกับม๊าแล้วด้วยว่าจะพาหนูไปฉีดยาคุม...” เขาพ่นควันบุหรี่ออกมาอย่างผ่อนคลาย ท่าทางสบาย ๆ ไม่ได้มีเจตนาล้อเล่น แต่นัยน์ตา
一百四十三แม้คำพูดนั้นจะตีกลับความรู้สึกขัดแย้งในใจของถังหูลู่ แต่เธอรู้ดีว่าความต้องการที่แท้จริงของเธอนั้น ไม่ได้อยู่ในถ้อยคำ...แต่อยู่ในสัมผัส...ในความเร่าร้อนที่กำลังลุกลามไปทั่วทั้งร่างกาย“เฮียได้โปรด...อย่า...อย่าแตกในหนูเลยนะคะ...หนูขอร้องล่ะ!” เสียงเธอขาดห้วง อีกทั้งยังสั่นเครือ ราวกับจะขอความเมตตา แต่สิ่งที่สะท้อนจากดวงตา กลับไม่ใช่การปฏิเสธ—เธอแค่...กลัว กลัวผลลัพธ์ของสิ่งที่เธอเองก็ต้องการ ...กลัวว่าจะท้องในวัยเรียนเพียงเพราะการหลั่งในที่ขาดการยับยั้งช่างใจ!หยวนยิงซึ่งเฝ้ามองอยู่นาน ในที่สุดก็ยื่นมือออกมา รวบเส้นผมยาวนุ่มสลวยของเธอเป็นสองปอยแน่นหนา ปลายนิ้วร้อนผ่าวของเขารั้งศีรษะของเธอเข้าหาตัวอีกครั้ง ราวกับจะเป็นผู้ควบคุมความปรารถนานั้นด้วยตนเอง เป็นอีกครั้งที่เขาสอดใส่ท่อนเนื้อของเขาเข้าไปในช่องปากและลำคอของเธอรวดเดียวมิดด้ามเขาอุดปากไม่ให้เธอพูด...แต่เขาก็อุดปากให้เธอเสียว!เหงื่อไหลซึมผ่านแผ่นหลัง เสียงลมหายใจหนักหน่วงจากทั้งสามคนประสานกันเป็นจังหวะเดียวกับเสียงเร้าเร่งของจังหวะกระทบกระทั่ง กลิ่นกายที่ผสมผสานกันเป็นกลิ่นรัญจวน หอมเร้าใจ ราวกับเป็นกลิ่นของความต้องการ
一百四十二“อึ๊ก~ อร๊าง!! เฮีย...ของขาดรึไงคะ...!?”ถังหูลู่เหลียวหน้ากลับไปมองค้อนหยวนหลง แต่แววตาและเสียงสั่นที่ติดปลายลมหายใจกลับฟ้องอย่างชัดเจนว่าเธอกำลังถูกความหฤหรรษ์กลืนกินสีหน้าของเธอเริ่มบิดเบี้ยว คิ้วขมวดเข้าหากัน ริมฝีปากเผยอออก เสียงครางดังระลอกแล้วระลอกเล่าราวกับคลื่นซัดไม่หยุดหย่อนและนั่นยังเป็นแค่...การเริ่มต้นเท่านั้น...“ถ้าของขาดแล้วมันจะทำไม?”น้ำเสียงทุ้มต่ำของหยวนหลงแทรกผ่านเสียงหอบหายใจของหญิงสาว เขากดสะโพกเข้าหาเธออีกครั้งด้วยจังหวะที่แน่นหนักและต่อเนื่อง ทำให้น้ำสีใสไหลกระฉอกออกมาจากร่องรักของเธอในทุก ๆ จังหวะที่เกิดการเสียดสีเข้าออกมือใหญ่ทั้งสองข้างกำสะโพกเธอแน่นราวกับกลัวว่าเธอจะหลุดรอดจากอ้อมแขนไป แรงกระแทกแต่ละครั้งเหมือนคลื่นใหญ่ที่โถมซัดเข้าฝั่งอย่างไม่ปรานี ร่างของถังหูลู่สะท้านเป็นระลอกจากทั้งความเจ็บแปลบที่แล่นวาบไปทั่วกระดูกสันหลัง และความเสียวซ่านที่เริ่มไหลเวียนกลืนกินสติอย่างช้า ๆ ความเจ็บแสบเริ่มถูกแทนที่ด้วยความลื่นไหลราวกับร่างกายตอบสนองต่อกันอย่างไม่ต้องฝืนเสียงลมหายใจที่สั่นไหวของเธอดังก้องอยู่ในโสตของทั้งสองชายในเวลาเดียวกัน หยวนยิงที่อยู่ต
一百四十一ผิวกายที่เปลือยเปล่าภายใต้แสงไฟอ่อนโยนดึงดูดสายตาของทั้งคู่ ความขาวเนียนลื่นละมุนจนยากจะละสายตา เส้นโค้งของเรือนร่างที่ชวนให้หลงใหล ผิวกายของเธอสะท้อนแสงราวกับหินอ่อนขัดมัน ปลายขาของเธอขยับเล็กน้อยด้วยความเขินอาย แต่กลับไม่ยกมือขึ้นปิดบังตัวเองเลยแม้แต่น้อยร่องรักสีชมพูหวานที่น่าตื่นตาได้รับการเปิดเผยโดยไร้การปกปิดใด ๆ เช่นเดียวกันกับยอดปทุมถันสีเดียวกันที่น่าหลงใหล สายตาที่ใส่ใจรายละเอียดทุกอย่างของพวกเขากวาดไล่ชมทุกอณูรูขมของเธออย่างใกล้ชิดดวงตากลมโตของถังหูลู่จับจ้องหยวนยิงและหยวนหลง ราวกับกำลังส่งสัญญาณที่ไม่จำเป็นต้องใช้คำพูด ‘หนูถอดออกหมดแล้ว แล้วพวกเฮียล่ะ ทำไมถึงยังไม่ถอด?’แม้เธอจะไม่ได้พูดออกมา แต่เพียงแววตานั้นก็ทำให้เลือดในกายของทั้งสองเดือดพล่าน แอลกอฮอล์อาจทำให้เธอมัวเมา แต่มิใช่เพียงเพราะมันเท่่านั้นที่ทำให้เธอรู้สึกเช่นนี้...ความเร่าร้อนที่สุมอยู่ในร่างกายทำให้เธอแทบอดกลั้นไม่ไหว แต่ยังคงฝืนต้าน ไม่ยอมเผยตัวตนที่กระหายออกมาในทันที ราวกับต้องการยั่วยุให้พวกเขาโหมแรงใส่เธอให้ถึงที่สุดบนโซฟานุ่ม ที่นี่กลิ่นกายหอมรัญจวนของหญิงสาวร่างอรชรในสภาพเปลือยเปล่าลอยคลุ้ง
一百四十หยวนยิงถอนริมฝีปากออกจากลำคอเธอ แววตาคมฉายประกายเจ้าเล่ห์ น้ำลายใสเป็นประกายสะท้อนแสงไฟเยิ้มอยู่ตรงมุมปาก เขาใช้หลังมือปาดมันออกลวก ๆ ก่อนจะแสยะยิ้มเหยียด “มันสำคัญด้วยเหรอ...ถ้าในท้ายที่สุดหนูไม่เลือกใครเลย...” เสียงของเขาเจือแววขบขัน แต่สัมผัสที่ส่งผ่านมากลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง เขากอดร่างบางแน่นขึ้นจนแขนข้างหนึ่งของเธอเบียดชิดกับแผ่นอกแข็งแรงราวกับจะกลืนกินเธอเข้าไปในอ้อมอก มือหนายังคงกดแนบเข้ากับเนินอกของเธอ บีบคลึงราวกับอยากประทับรอยจารึกไว้บนผิวกายขาวนวล นิ้วเรียวไล้สัมผัสผ่านรอยต่อของเสื้อผ้า ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะแปรเปลี่ยนจากการขบเม้มมาสู่การลากไล้ ปลายลิ้นอุ่นแลบเลียผ่านผิวเนียนตรงหัวไหล่ก่อนที่ฟันคมจะขบลงจนเกิดรอยแดงชัดเจนถังหูลู่รับรู้ถึงหัวใจของเธอเองที่เต้นระรัวเร็ว ความร้อนจากร่างกายหยวนยิงเหมือนจะแผ่ซ่านเข้ามาในตัวเธอจนแทบละลาย ในขณะเดียวกัน หยวนหลงเองก็ไม่ได้อ่อนโยนไปกว่ากัน เขาใช้ริมฝีปากและลิ้นโลมเลียต้นคอของเธอ เสียงดูดดึงดังเบา ๆ เป็นจังหวะ ราวกับกำลังแสดงความเป็นเจ้าของอย่างไร้ความปรานีเธอหันไปสบตากับหยวนหลง แววตาของเขาเป็นประกายเหมือนพญาเสือที่กำลังลิ้ม