七十八“หึหึ...หนูเป็นประเภทมาโซคิสม์ใช่ไหมเนี่ย...รู้ตัวตั้งแต่ตอนไหน?”เสียงของหยวนยิงเจือความเย้าหยอก แต่ในความนุ่มนวลนั้นแฝงไว้ด้วยแรงดึงดูดที่ทำให้เธอรู้สึกเหมือนถูกโอบรัดด้วยบ่วงเสน่หา เขาขยับเข้ามาใกล้ ร่างสูงแผ่ไออุ่นเข้าปกคลุม เงาสะท้อนในดวงตาคมกริบของเขาคล้ายจะสำรวจทุกอณูอารมณ์ของเธอมือหนาค่อย ๆ เอื้อมไปปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเธอ...ทีละเม็ด...ทีละเม็ด...แผ่วเบาแต่เต็มไปด้วยความหมาย ทุกการเคลื่อนไหวของเขาไม่ได้เร่งเร้า ทว่ากลับจงใจปล่อยให้เธอจมดิ่งลึกลงไปในกระแสความคาดหวังอันเร่าร้อน“ตอนนี้แหละค่ะ...”เธอกลั้นใจตอบ เสียงที่เปล่งออกมาแผ่วเบาราวกับสายลมพัดผ่านปลายหู แต่กลับก้องสะท้อนในใจของชายหนุ่ม ริมฝีปากของหยวนยิงยกยิ้ม ดวงตาที่ทอดมองถังหูลู่ทอประกายลึกซึ้งราวกับกำลังลิ้มรสความตื่นเต้นที่เขาเพิ่งได้ค้นพบเขาหัวเราะเบา ๆ พลางไล่สายตามองเธอที่บัดนี้เหลือเพียงสายเดี่ยวผ้าร่องสีดำแนบเนื้อกับยกทรงลายดอกสีเดียวกัน และกระโปรงสั้นสีขาวที่แทบไม่ได้ปิดบังอะไรเลย ซึ่งกำลังเปิดเผยร่องรักสีชมพูหวานที่หยาดเยิ้มไปด้วยน้ำใส ๆ ที่น่าใคร่หาผิวกายขาวเนียนของเธอตัดกับเนื้อผ้า ราวกับจรัสแสงอยู่
七十九ถังหูลู่สะอื้นฮัก เสียงพร่ำโอดครวญของเธอดูราวกับทั้งทรมานและโหยหาในคราเดียวกันความร้อนรุ่มแล่นพล่านไปทั่วร่าง กัดกินเธอจนไม่มีทางหนีได้พ้น หัวใจเต้นกระหน่ำแรงขึ้นเรื่อย ๆ แม้จะจุกเสียด แต่ความรู้สึกนั้นก็หวานหอมเกินกว่าจะต้านทาน“ระ...แรงอีก...แรงอีกค่ะ!” เธอเอ่ยเสียงแผ่ว ราวกับกำลังอ้อนวอน น้ำตาคลอเบ้าก่อนจะไหลซึมออกมาเป็นเส้นบางหยวนยิงหัวเราะในลำคอ นิ้วเรียวยาวเอื้อมขึ้นมาปาดน้ำตาให้เธอแผ่วเบา ก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าใกล้ แล้วกระซิบถามเสียงเย้าแหย่ “ไหนบอกว่าจุกไง...”ถังหูลู่กะพริบตาปริบ ๆ จ้องมองใบหน้าคมคายของเขาอย่างอ้อนวอน “ก็มันจุกจริง ๆ นี่คะ...” เธอกลืนน้ำลายลงคอแห้งผาก แล้วขยับสะโพกเล็กน้อยเพื่อเสียดสีตัวเองกับสัมผัสที่เร่าร้อนยิ่งกว่าไฟแผดเผานั้นหญิงสาวในแว่นตากลมที่อยู่ในท่วงท่าสุดยั่วเย้าและน่าหวาดเสียว เหลือบสายตามองใต้ท้องน้อย พบกับท่อนเนื้อที่ใหญ่ยาวนั้นกำลังสอดเข้าสอดออกจากกายเธออย่างต่อเนื่อง พร้อมน้ำสีใสที่ไหลกระฉอกออกมาไม่หยุด“...แถมยังจุกมากเลย...แต่ว่าหนูชอบ...มันโดนจุดมาก...และมันก็ยังทำให้หนูรู้สึกดีสุด ๆ ...”เสียงหวานของเธอเบาหวิว แต่กลับแฝงไปด้วยแรงปรารถ
八十ถังหูลู่หอบหายใจถี่ กัดริมฝีปากแน่น ความเจ็บแสบทำให้เธอได้สติขึ้นมา แต่ในขณะเดียวกัน มันกลับทำให้ร่างกายของเธอสั่นสะท้านด้วยความตื่นเต้นอย่างน่าประหลาด‘เฮียหยิง…ตบเรา…เขาตบหน้าเราโดยที่ไม่พูดอะไรก่อนเลยด้วยซ้ำ...’เธอไม่แน่ใจว่าควรตกใจ กลัว หรือว่าต้องการมันมากขึ้นกว่าเดิมกันแน่...‘แต่ก็...รู้สึกดียังไงไม่รู้?’ดวงตาของหยวนยิงจ้องมองเธอราวกับกำลังท้าทาย “เป็นอะไรไป? หืม...หรือหนูอยากให้เฮียทำมากกว่านี้อีก?” เสียงทุ้มต่ำกระซิบถามหัวใจของเธอกระตุกวูบ เธอกำลังจะบอกปฏิเสธ แต่ร่างกายกลับทรยศโดยการที่มุมปากค่อย ๆ ยกสูงขึ้นอย่างช้า ๆ และไม่มีทีท่าว่าจะต่อต้านหรือปฏิเสธใดใดและนั่นคือจุดเริ่มต้นของบางสิ่งที่เธออาจไม่มีวันหันหลังกลับได้อีกต่อไป…ถังหูลู่หอบหายใจแรง ใบหน้าแดงก่ำราวกับกลีบกุหลาบต้องไอแดด ดวงตาที่เคยใสกระจ่างบัดนี้พร่าเลือนด้วยแรงอารมณ์ เธอกะพริบตาช้า ๆ มองหยวนยิงด้วยแววตาที่ทั้งเชื้อเชิญและท้าทายไปพร้อมกัน “หนูจะเป็นของเฮียแค่คนเดียวใช่ไหม?” เสียงทุ้มต่ำของหยวนยิงดังขึ้นข้างหู เขากระซิบชิดริมฝีปากเธอ คล้ายต้องการบีบคั้นคำตอบให้หลุดออกมาด้วยความสมัครใจ หยวนยิงเคลื่อนไหว
八十一ร่างกายของเธอสั่นสะท้านขึ้นเรื่อย ๆ ขณะที่คลื่นความเสียวซ่านกำลังถาโถมเข้ามาอย่างไม่หยุดยั้ง ความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นมาเป็นเกลียวคลื่นพัดพาเธอเข้าใกล้ขอบเหวแห่งความสุขสมหยวนยิงเองก็เช่นกัน—เขาเองก็กำลังจะถึงขีดจำกัดเขากัดฟันแน่น ฝ่ามือที่กอบกุมสะโพกเนียนและอีกข้างบีบกำรอบลำคอระหง เพิ่มแรงกดแน่นขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนที่ร่างกายจะแข็งเกร็งไปทั้งตัว เขารู้สึกถึงแรงดึงดูดมหาศาลที่กำลังฉุดรั้งเขาเข้าสู่จุดสิ้นสุดแต่ก่อนที่เขาจะปลดปล่อย....“อ๊าา…!!”เสียงครางทุ้มต่ำหลุดรอดออกมาเมื่อเขารีดเค้นพละกำลังเฮือกสุดท้าย กระแทกกระทั้นเข้าไปให้ลึกสุดหยั่ง…หนักหน่วงขึ้น…รวดเร็วขึ้น—จนถึงขีดสุด!!ตับ!! ตับ!! ตับ!! ตับ!! ตับ!! ตับ!!เสียงกระทบของร่างกายดังสะท้อนทั่วทั้งห้อง ราวกับแรงสั่นสะเทือนของพายุที่โหมกระหน่ำไม่หยุดยั้ง เตียงนอนโยกคลอนตามแรงกระแทกที่หนักหน่วง! ทุกครั้งที่เขาโหมเข้ามา ทุกอณูในร่างกายของถังหูลู่ก็สั่นสะเทือนตามไปด้วย...‘อึ๊ก...อา...มันดีเกินไปแล้ว...ไม่ไหวแล้ว...ใกล้แล้ว! จะเสร็จแล้ว!!’เธอเกร็งแน่นไปทั้งตัว สองแขนจิกลงบนผ้าปูที่นอนจนเล็บแทบจะฝังลึกลงไป แผ่นหลังโค้งงอราวกับสายธนูที
八十二 “ซื๊ด~อา! เฮียรู้สึกดีมาก ๆ เลยที่มีหนูมาอยู่บนตัว…อย่างนั้นแหละ...อย่างนั้น...บดเข้าไป...บดเข้าไป!” หยวนยิงครางเสียงต่ำ เขาไม่แม้แต่จะปิดบังอารมณ์ที่แสดงออกมาผ่านสีหน้าและแววตาเลยแม้แต่น้อย สายตาดุร้ายและเจ้าเล่ห์ในคราวก่อน แปรเปลี่ยนเป็น ความลุ่มหลงราวกับเขากำลังจะถูกเธอดึงลงไปในห้วงแห่งรักจนถอนตัวไม่ขึ้น “ยิ่งเป็นท่านี้ด้วยแล้ว…เฮียยิ่งไม่อยากให้หนูลงไปจากตัวเฮียเลย…” เสียงของเขาแหบพร่าแต่เต็มไปด้วยแรงปรารถนา เขาเอื้อมมือขึ้นมาจับสะโพกของเธอแน่น ราวกับจะกักเธอเอาไว้ ไม่ให้หนีไปไหน ‘เขาดูชอบมากเลยที่เราขึ้นให้เขาแบบนี้…’ ถังหูลู่จ้องลึกเข้าไปในดวงตาของหยวนยิง มันเป็นแววตาของคนที่กำลังคลั่งรัก—ความรู้สึกที่เกือบจะกลืนกินเขาไปทั้งตัว และมันทำให้เธอยิ่งต้องการจะ...ทรมานเขาให้มากขึ้น... เธอค่อย ๆ ขยับสะโพกขึ้นลงอย่างช้า ๆ เนิบนาบ และเย้ายวน ร่างบางโค้งงอเป็นเส้นสายสวย ขณะเธอโยกสะโพกไปมา ราวกับกำลังเต้นระบำบนเรือนร่างของเขา มือเล็กค้ำยันบนอกแกร่งของเขา ขณะที่สะโพกของเธอค่อย ๆ หมุนวนเป็นวงกลม—บดเบียดเข้ากับร่างเขาอย่างจงใจ “อ๊า…เฮีย…ชอบแบบนี้ไหมคะ…?” เธอกระซิบเสี
八十三 เมื่อการสวมใส่ถุงอย่างอนามัยเป็นไปอย่างราบรื่นและรวดเร็ว เธอก็ฉีกยิ้มยั่วเย้าเขาเบา ๆ พลางแกล้งแลบลิ้นเลียส่วนปลายที่กระตือรือร้นนั้นไปหนึ่งที คล้ายต้องการให้เขายิ่งฮึกเหิม ก่อนที่จะลุกขึ้นนั่งชันเข่า ถังหูลู่ขยับเข้าหาเขาในท่วงท่าใหม่ที่คล้ายเดิม ก่อนจะค่อย ๆ ลดสะโพกลงแนบสนิทกับร่างของหยวนยิงที่นอนแผ่หลาอยู่บนเตียงกว้าง ปล่อยให้ท่อนเนื้อใหญ่ยาวราวแขนของเขาหลุดลึกเข้ามาในกายเธอ...ทั้งหมด...ทั้งลำ...อีกครั้ง... คราวนี้ แผ่นหลังบอบบางของเธอหันเข้าหาเขา ปลายผมยาวสยายไล่ลงมาตามแนวสันหลัง เปลือยเปล่าไร้สิ่งใดปกปิด เมื่อจังหวะแรกเริ่มต้นขึ้น... กล้ามเนื้อทั่วร่างของเธอเกร็งแน่น ดวงตาหรี่ปรือสะท้อนความรู้สึกที่ถาโถมเข้ามา ขณะที่ริมฝีปากเผยอออกเปล่งเสียงหอบหายใจแผ่วเบา เธอรับรู้ถึงความแน่นจุกที่แทรกซึมเข้ามาอย่างลึกซึ้ง “ท่านี้เป็นไงบ้างคะ...?” น้ำเสียงหวานของเธอสั่นพร่าเล็กน้อยขณะที่ค่อย ๆ ขยับสะโพกขึ้นลงอย่างเชื่องช้า ดวงหน้าเรียวบิดเบี้ยวเล็กน้อยจากความเสียวซ่านที่ค่อย ๆ ทวีขึ้น ยิ่งเมื่อแรงเสียดสีมากขึ้น ร่างกายของเธอก็เหมือนกับกำลังถูกกระตุ้นให้ร้อนระอุ! เสียงครางกร
八十四 “อร๊าง! อร๊าง! อร๊าง! อร๊าง~!!” เสียงครางของเธอหลุดออกมาเป็นจังหวะถี่รัว หวานหูเสียจนชวนให้คนฟังต้องขนลุกซู่ ปลายนิ้วเรียวจิกแน่นลงบนที่นอนจนที่นอนเนื้อดีราคาแพงหลังนี้ยุบลงไป... นัยน์ตาดำของถังหูลู่สั่นระริกก่อนจะเหลือกลอย ราวกับถูกแรงปรารถนากลืนกินจนแทบไร้สติ ริมฝีปากสีเรื่อเผยอออกเล็กน้อย น้ำลายใส ๆ ไหลยืดออกมาตามมุมปาก หยาดเยิ้มจรดปลายคางจนดูเลอะเทอะ แก้มเนียนแดงระเรื่อราวกลีบกุหลาบต้องหยาดน้ำค้าง “เฮีย...หนู...ไม่ไหวแล้วจริง ๆ !!” เธอสะอื้นออกมาอย่างหมดหนทาง ร่างกายสั่นสะท้าน ความรู้สึกซ่านเสียวพุ่งทะยานขึ้นสู่จุดสูงสุดอีกครั้ง เสมือนคลื่นลูกใหญ่ที่โหมกระหน่ำซัดเข้าฝั่งไม่หยุดหย่อน ความร้อนที่อัดแน่นอยู่ภายในปะทุออก ดุจภูเขาไฟที่ระเบิดออกมาจนสุดแรง ร่างทั้งร่างกระตุกเฮือก ปลดปล่อยความต้องการทั้งหมดออกมาในคราวเดียว ร่องรักสีชมพูหวานที่กำลังถูกเติมเต็มด้วยท่อนใหญ่ยาวฉีดพ่นน้ำสีใสออกมาเปรอะเลอะที่นอนอีกครั้ง... อีกทั้งในครั้งนี้ยังรุนแรงและล้นหลามยิ่งกว่าครั้งก่อนเสียด้วยซ้ำ! แต่ถึงแม้เธอจะปลดปล่อยไปแล้ว... หยวนยิงก็ยังไม่หยุด...!? เขายังคงอักกระแทกร่างเธอห
八十五ถังหูลู่ที่หน้าแดงก่ำอย่างกับลูกตำลึงสุก รีบกระโจนเข้าห้องน้ำราวกับหนูที่เพิ่งหนีจากแมวตัวโต เธอรีบนั่งลงบนชักโครกอย่างว่องไว แต่ก็ยังไม่วายได้ยินเสียงหัวเราะเบา ๆ ดังมาจากอีกฝั่งของประตูชายคนนั้นยังคงหยอกล้อเธอไม่เลิก...“หึหึ...”ทันทีที่ได้ยินเสียงนั้นแว่วมา...ถังหูลู่ก็ขมวดคิ้วฉับ ก่อนจะตะโกนออกไปเสียงดัง“เฮีย! ถ้าจะมายืนหัวเราะอยู่ตรงนั้นก็ออกไปเลยนะ! และหนูจะงอนเฮียแล้วด้วย!!”แต่หยวนยิงกลับไม่ขยับออกไปไหน มิหนำซ้ำ...เขายังผลักประตูเข้ามาอย่างหน้าตาเฉย!“แหม...ไล่ไปอย่างนี้...เฮียเริ่มสงสัยแล้วสิว่า...หนูอยากให้อยู่ต่อหรือเปล่า?”“เฮีย! นี่มันห้องน้ำ! หนูกำลังทำธุระอยู่นะ!” ถังหูลู่ร้องเสียงหลง รีบยกมือปิดหน้าอกตัวเองตามนิสัยเดิมที่ขี้ขัดเขิน แม้เธอจะมีเซ็กส์กับเขามาหลายครั้งแล้ว แต่ความร้อนก็แล่นวาบขึ้นมาทุกครั้งที่เขากลั่นแกล้งเธอทำนองนี้ จนเธอรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะกลายเป็นกาน้ำที่เดือดปุด ๆแต่หยวนยิงกลับไม่สะทกสะท้าน เขายืนพิงขอบประตู สวมแค่ผ้าขนหนูผืนเดียว โชว์แผ่นอกกว้างและกล้ามเนื้อแน่นตึงที่หยดน้ำยังเกาะพราว“น่ารักออก...แถมเรายังเปิดอกคุยกันมาแล้วเมื่อกี้...เป
一百四十八“อึ๊ก...เฮียบีบนมหนูแรงไปแล้วนะคะ!?” เสียงของเธอสั่นพร่า ขณะดิ้นพล่านอยู่ท่ามกลางสัตว์ร้าย มันทั้งอึดอัด จุกเสียด เสียวซ่าน และวาบหวามเกินคำบรรยายในร่องรักก็โดนกระทุ้งแรง...ในรูก้นเองก็โดนกระแทกสวนไม่ขาดสาย ...ถังหูลู่ไม่ได้พักผ่อนจริง ๆ เลย เพราะงั้นเธอจึงอ่อนไหวต่อทุกสัมผัสเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม...แม้เธอจะต้องการหลีกหนี แต่พวกเขาก็คงจะไม่ปล่อยเธอไปง่าย ๆ“อยากได้แรงกว่านี้อีกเหรอ?” หยวนยิงแสยะยิ้มชั่วร้าย“แค่นี้ยังไม่พอใจอีกหรือไง?” หยวนหลงหัวเราะเย้ยหยันแต่ถังหูลู่กลับทำให้เขาพวกเลือดร้อนขึ้นอีกครั้งด้วยคำตอบที่ท้าทาย...“เปล่าค่ะ...อยากโดนพวกเฮียบีบคอไปด้วยและกระแทกไปด้วยมากกว่า...” หญิงสาวยังคงยั่วเย้าไม่เลิกราวกับเสียสติไปแล้ว“ปากแซ่บดีจริง ๆ ...” หยวนยิงคำรามในลำคอ ก่อนที่จะกระทุ้งมดลูกเธอสุดแรงด้วยการแทงสุดถอดสุดอย่างรวดเร็ว“อย่างนี้ต้องโดนหนัก ๆ ” หยวนหลงรัดตรึงเธอแน่นขึ้นอีก ขณะที่กระแทกสวนเธอไม่หยุดยั้งพวกเขารุกไล้เธออย่างไม่ปล่อยวาง ร่างกายของถังหูลู่คือเวทีแห่งแรงปรารถนา ที่ซึ่งสองบุรุษผลัดกันร่ายรำด้วยความหิวกระหายท่อนเนื้อของพวกเขาเป็นราวอสรพิษคู่ที่
一百四十七เมื่อเขาเข้าประชิดตัว ความร้อนในร่างก็ระเบิดขึ้นมาอีกครั้ง มือหนาโอบเธอไว้แน่น ราวกับต้องการหลอมรวมร่างทั้งสองให้กลายเป็นหนึ่งเดียว เสียงหอบหายใจของทั้งสองดังสะท้อนกับผนังห้อง ผสานกับเสียงจูบลึกที่แลกเปลี่ยนราวจะดูดดึงวิญญาณกันและกันร่างของหยวนหลงเคลื่อนไหวอย่างหนักหน่วง ดุดัน แต่แฝงด้วยความอาทร ในขณะที่ถังหูลู่ตอบสนองอย่างหมดหัวใจ—ไม่ใช่เพียงแค่ร่างกายที่คล้องเกี่ยว แต่คืออารมณ์ ความอ่อนแอ และความปรารถนาที่ท่วมท้นไร้ขีดจำกัดเมื่อถึงจุดสูงสุดของการปลดปล่อย—เสียงสุดท้ายที่เปล่งออกมาก็ไม่ใช่เพียงเสียงแห่งความเสียวซ่าน แต่คือเสียงของผู้ที่เสร็จสมและยอมจำนนให้แก่ความสัมพันธ์อันเร่าร้อน ที่ไม่รู้จะเรียกว่าความรัก ความใคร่ หรือความคลั่งไคล้ดี...หลังจากนั้นการผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันก็เริ่มต้นขึ้นอีกรอบ...กระจกบานใหญ่หน้าห้องน้ำสะท้อนภาพของหญิงสาวร่างบางผู้หนึ่ง—ถังหูลู่ยืนค้ำอ่างล้างหน้า ร่างเปลือยเปล่าเปียกเหงื่อเกร็งสั่น ดวงตาภายใต้แว่นกลมที่ไหลลงสู่ขอบจมูกแดงเรื่อจากแรงอารมณ์ เธอมองเห็นเงาในกระจกของตนเอง—สะท้อนใบหน้าที่แดงระเรื่อ ผสมความเหนื่อยล้าและความกระหายชนิดหยุดไม่อยู่ด้
一百四十六ในตอนนั้นเอง...“เฮีย...เฮีย! เฮีย!!” เสียงหวานรีบเปล่งออกจากเรียวปากที่สั่นระริกของถังหูลู่ หญิงสาวในแว่นตากลมที่เคยไร้เดียงสา บัดนี้กลับลนลานราวกับไฟในกายกำลังลุกโชนจนควบคุมไม่อยู่ “หนูจะเสร็จแล้ว...จะเสร็จ...ใกล้แล้ว!” ถ้อยคำที่พร่ำพรูออกมาอย่างสับสนสื่อถึงคลื่นความรู้สึกที่กำลังพัดกระหน่ำภายในจิตใจของเธอถังหูลู่พยายามยึดมั่นกับเศษเสี้ยวของสติที่หลงเหลือ ขณะที่ร่างกายสั่นสะท้านสาหัสทุกครั้งที่ถูกกระแทกอย่างหนักหน่วงจากทั้งสองชาย ความรู้สึกตึงเครียด สับสน เสียวซ่าน และต้องการจะปลดปล่อย...หลอมรวมกันเป็นคลื่นความสุขที่ยากจะอธิบาย“อา...ยังตอดแน่นได้อีกนะ...ทั้ง ๆ ที่ก็พึ่งโบ๋ไป!” หยวนยิงเอ่ยขึ้นด้วยเสียงพร่าเหือดแห้งไปด้วยแรงอารมณ์ ดวงตาคู่นั้นทอประกายคล้ายคนที่เพิ่งได้ลิ้มรสของต้องห้าม เขาโถมแรงสวนเธอหนักหน่วงที่สุดเท่าที่ทำได้ ร่างหนาของเขาตึงเกร็งและสั่นสะท้านไม่ต่างจากร่างบางของถังเธอ ขณะที่มือหนาข้างหนึ่งคว้ารั้งเอวบางไว้แน่นหนาสุดขีด อีกข้างยังคงกำขยำเนื้อนมขาวเนียนไม่หยุดหย่อน กระทั่งทำให้มันปรากฏรอยแดงรูปฝ่ามือจำนวนมาก...ครั้งนี้ พวกเขาร่วมรักกันอย่างดุเดือดและเร่าร
一百四十五หยวนหลงขบกรามแน่น คิ้วของเขาขมวดน้อย ๆ ด้วยความซ่านเสียวจากแรงตอดรัดภายในร่องรักของเธอ เขาครางต่ำในลำคอ แล้วพึมพำออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ปนตื่นเต้น“คราวก่อนเป็นเฮียหยิงที่ได้พิสูจน์รูก้นยั่ว ๆ นี่ของอาหมวย ...คราวนี้ถึงตาเฮียบ้าง...อยากรู้จริง ๆ ว่ามันจะเด็ดจริงหรือมีดีแค่ยั่ว!”น้ำเสียงของเขาเปี่ยมไปด้วยแรงปรารถนาและความท้าทาย ราวกับเขาไม่ได้แค่ต้องการเพียงเรือนร่างของเธอ แต่ต้องการพิสูจน์ว่าหัวใจของเธอจะเต้นเพื่อเขาได้มากแค่ไหนรูก้นของถังหูลู่รัดแน่นกว่าที่หยวนหลงคิดไว้ ความตึงเปรี๊ยะจากช่องทางที่ไม่คุ้นเคยนั้นบีบรัดท่อนเนื้อของเขาอย่างรุนแรงจนรู้สึกอึดอัดแทบกลั้นหายใจ แต่ในขณะเดียวกัน ความฝืดเคืองที่โอบรัดก็กลับยิ่งกระตุ้นความวาบหวามขึ้นทวีคูณ โชคดีที่เจลหล่อลื่นช่วยลดแรงต้าน ทำให้เขาสามารถขยับเข้าออกได้อย่างลื่นไหล—แม้จะยังเต็มไปด้วยแรงเสียดสีที่หวามไหวแทบสะท้านถึงกระดูกก็ตามในห้วงเวลานั้น ความอัดอั้นทั้งทางร่างกายและทางอารมณ์ของถังหูลู่ คลี่คลายออกมาเป็นเสียงครางและเสียงหอบหายหนักใจหยวนยิงและหยวนหลงเริ่มการขยับเขยื้อน เสียงเนื้อกระทบกันแผ่วเบาดังไปทั่วห้อง ทำให้บรรยากาศกลายเ
一百四十四 หญิงสาวเพียงคนเดียวในห้องเบี่ยงหน้ามองหยวนหลงที่ยังคงยืนอยู่ไม่ไกล ควันบุหรี่คลอเคลียปลายผมและโครงหน้าคมเข้มของเขา ขณะที่เธอทำหน้ามุ่ยแล้วส่งสายตาค้อนใส่เขาอย่างตำหนิเล็ก ๆ ทั้งเขินทั้งหงุดหงิดอยู่ในที ยังไม่ทันที่เธอจะทันพูดอะไร เสียงของอีกคนก็โอบคลุมเธอไว้ด้วยความอบอุ่นจากเบื้องหลัง “พวกเฮียเตรียมยาคุมฉุกเฉินไว้ให้หนูแล้ว...” น้ำเสียงของหยวนยิงอ่อนโยนเสียจนเธอพูดอะไรไม่ออก ปลายนิ้วเขายังไล้เบา ๆ ตามแนวสันหลังของเธอเหมือนจะกล่อมให้คลายกังวล คล้ายจะบอกเธอว่า... ทุกอย่างอยู่ในการควบคุม และเธอไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น! หญิงสาวเบือนหน้ามองเขาด้วยดวงตาที่สะท้อนทั้งความอาย ความประหลาดใจ และ...ความไว้ใจโดยไม่รู้ตัว มือหนึ่งของหยวนยิงยกขึ้นมาประคองแก้มเธอเบา ๆ ปลายนิ้วไล้หยาดน้ำตาที่แห้งติดผิวหน้าออกด้วยความทะนุถนอม ราวกับเธอเป็นของล้ำค่าที่ไม่มีวันปล่อยให้ใครแตะต้องโดยไม่เต็มใจ ยังไม่ทันที่เธอจะตั้งสติ เสียงของหยวนหลงก็ดังขึ้นต่อ “ที่สำคัญ...พวกเฮียคุยกับม๊าแล้วด้วยว่าจะพาหนูไปฉีดยาคุม...” เขาพ่นควันบุหรี่ออกมาอย่างผ่อนคลาย ท่าทางสบาย ๆ ไม่ได้มีเจตนาล้อเล่น แต่นัยน์ตา
一百四十三แม้คำพูดนั้นจะตีกลับความรู้สึกขัดแย้งในใจของถังหูลู่ แต่เธอรู้ดีว่าความต้องการที่แท้จริงของเธอนั้น ไม่ได้อยู่ในถ้อยคำ...แต่อยู่ในสัมผัส...ในความเร่าร้อนที่กำลังลุกลามไปทั่วทั้งร่างกาย“เฮียได้โปรด...อย่า...อย่าแตกในหนูเลยนะคะ...หนูขอร้องล่ะ!” เสียงเธอขาดห้วง อีกทั้งยังสั่นเครือ ราวกับจะขอความเมตตา แต่สิ่งที่สะท้อนจากดวงตา กลับไม่ใช่การปฏิเสธ—เธอแค่...กลัว กลัวผลลัพธ์ของสิ่งที่เธอเองก็ต้องการ ...กลัวว่าจะท้องในวัยเรียนเพียงเพราะการหลั่งในที่ขาดการยับยั้งช่างใจ!หยวนยิงซึ่งเฝ้ามองอยู่นาน ในที่สุดก็ยื่นมือออกมา รวบเส้นผมยาวนุ่มสลวยของเธอเป็นสองปอยแน่นหนา ปลายนิ้วร้อนผ่าวของเขารั้งศีรษะของเธอเข้าหาตัวอีกครั้ง ราวกับจะเป็นผู้ควบคุมความปรารถนานั้นด้วยตนเอง เป็นอีกครั้งที่เขาสอดใส่ท่อนเนื้อของเขาเข้าไปในช่องปากและลำคอของเธอรวดเดียวมิดด้ามเขาอุดปากไม่ให้เธอพูด...แต่เขาก็อุดปากให้เธอเสียว!เหงื่อไหลซึมผ่านแผ่นหลัง เสียงลมหายใจหนักหน่วงจากทั้งสามคนประสานกันเป็นจังหวะเดียวกับเสียงเร้าเร่งของจังหวะกระทบกระทั่ง กลิ่นกายที่ผสมผสานกันเป็นกลิ่นรัญจวน หอมเร้าใจ ราวกับเป็นกลิ่นของความต้องการ
一百四十二“อึ๊ก~ อร๊าง!! เฮีย...ของขาดรึไงคะ...!?”ถังหูลู่เหลียวหน้ากลับไปมองค้อนหยวนหลง แต่แววตาและเสียงสั่นที่ติดปลายลมหายใจกลับฟ้องอย่างชัดเจนว่าเธอกำลังถูกความหฤหรรษ์กลืนกินสีหน้าของเธอเริ่มบิดเบี้ยว คิ้วขมวดเข้าหากัน ริมฝีปากเผยอออก เสียงครางดังระลอกแล้วระลอกเล่าราวกับคลื่นซัดไม่หยุดหย่อนและนั่นยังเป็นแค่...การเริ่มต้นเท่านั้น...“ถ้าของขาดแล้วมันจะทำไม?”น้ำเสียงทุ้มต่ำของหยวนหลงแทรกผ่านเสียงหอบหายใจของหญิงสาว เขากดสะโพกเข้าหาเธออีกครั้งด้วยจังหวะที่แน่นหนักและต่อเนื่อง ทำให้น้ำสีใสไหลกระฉอกออกมาจากร่องรักของเธอในทุก ๆ จังหวะที่เกิดการเสียดสีเข้าออกมือใหญ่ทั้งสองข้างกำสะโพกเธอแน่นราวกับกลัวว่าเธอจะหลุดรอดจากอ้อมแขนไป แรงกระแทกแต่ละครั้งเหมือนคลื่นใหญ่ที่โถมซัดเข้าฝั่งอย่างไม่ปรานี ร่างของถังหูลู่สะท้านเป็นระลอกจากทั้งความเจ็บแปลบที่แล่นวาบไปทั่วกระดูกสันหลัง และความเสียวซ่านที่เริ่มไหลเวียนกลืนกินสติอย่างช้า ๆ ความเจ็บแสบเริ่มถูกแทนที่ด้วยความลื่นไหลราวกับร่างกายตอบสนองต่อกันอย่างไม่ต้องฝืนเสียงลมหายใจที่สั่นไหวของเธอดังก้องอยู่ในโสตของทั้งสองชายในเวลาเดียวกัน หยวนยิงที่อยู่ต
一百四十一ผิวกายที่เปลือยเปล่าภายใต้แสงไฟอ่อนโยนดึงดูดสายตาของทั้งคู่ ความขาวเนียนลื่นละมุนจนยากจะละสายตา เส้นโค้งของเรือนร่างที่ชวนให้หลงใหล ผิวกายของเธอสะท้อนแสงราวกับหินอ่อนขัดมัน ปลายขาของเธอขยับเล็กน้อยด้วยความเขินอาย แต่กลับไม่ยกมือขึ้นปิดบังตัวเองเลยแม้แต่น้อยร่องรักสีชมพูหวานที่น่าตื่นตาได้รับการเปิดเผยโดยไร้การปกปิดใด ๆ เช่นเดียวกันกับยอดปทุมถันสีเดียวกันที่น่าหลงใหล สายตาที่ใส่ใจรายละเอียดทุกอย่างของพวกเขากวาดไล่ชมทุกอณูรูขมของเธออย่างใกล้ชิดดวงตากลมโตของถังหูลู่จับจ้องหยวนยิงและหยวนหลง ราวกับกำลังส่งสัญญาณที่ไม่จำเป็นต้องใช้คำพูด ‘หนูถอดออกหมดแล้ว แล้วพวกเฮียล่ะ ทำไมถึงยังไม่ถอด?’แม้เธอจะไม่ได้พูดออกมา แต่เพียงแววตานั้นก็ทำให้เลือดในกายของทั้งสองเดือดพล่าน แอลกอฮอล์อาจทำให้เธอมัวเมา แต่มิใช่เพียงเพราะมันเท่่านั้นที่ทำให้เธอรู้สึกเช่นนี้...ความเร่าร้อนที่สุมอยู่ในร่างกายทำให้เธอแทบอดกลั้นไม่ไหว แต่ยังคงฝืนต้าน ไม่ยอมเผยตัวตนที่กระหายออกมาในทันที ราวกับต้องการยั่วยุให้พวกเขาโหมแรงใส่เธอให้ถึงที่สุดบนโซฟานุ่ม ที่นี่กลิ่นกายหอมรัญจวนของหญิงสาวร่างอรชรในสภาพเปลือยเปล่าลอยคลุ้ง
一百四十หยวนยิงถอนริมฝีปากออกจากลำคอเธอ แววตาคมฉายประกายเจ้าเล่ห์ น้ำลายใสเป็นประกายสะท้อนแสงไฟเยิ้มอยู่ตรงมุมปาก เขาใช้หลังมือปาดมันออกลวก ๆ ก่อนจะแสยะยิ้มเหยียด “มันสำคัญด้วยเหรอ...ถ้าในท้ายที่สุดหนูไม่เลือกใครเลย...” เสียงของเขาเจือแววขบขัน แต่สัมผัสที่ส่งผ่านมากลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง เขากอดร่างบางแน่นขึ้นจนแขนข้างหนึ่งของเธอเบียดชิดกับแผ่นอกแข็งแรงราวกับจะกลืนกินเธอเข้าไปในอ้อมอก มือหนายังคงกดแนบเข้ากับเนินอกของเธอ บีบคลึงราวกับอยากประทับรอยจารึกไว้บนผิวกายขาวนวล นิ้วเรียวไล้สัมผัสผ่านรอยต่อของเสื้อผ้า ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะแปรเปลี่ยนจากการขบเม้มมาสู่การลากไล้ ปลายลิ้นอุ่นแลบเลียผ่านผิวเนียนตรงหัวไหล่ก่อนที่ฟันคมจะขบลงจนเกิดรอยแดงชัดเจนถังหูลู่รับรู้ถึงหัวใจของเธอเองที่เต้นระรัวเร็ว ความร้อนจากร่างกายหยวนยิงเหมือนจะแผ่ซ่านเข้ามาในตัวเธอจนแทบละลาย ในขณะเดียวกัน หยวนหลงเองก็ไม่ได้อ่อนโยนไปกว่ากัน เขาใช้ริมฝีปากและลิ้นโลมเลียต้นคอของเธอ เสียงดูดดึงดังเบา ๆ เป็นจังหวะ ราวกับกำลังแสดงความเป็นเจ้าของอย่างไร้ความปรานีเธอหันไปสบตากับหยวนหลง แววตาของเขาเป็นประกายเหมือนพญาเสือที่กำลังลิ้ม