二十五“ใครส่งอะไรมาให้เธอเนี่ย?” น้ำเสียงของเฟียร์สติดจะหยอกล้อ เธอหัวเราะเล็กน้อย แต่ถังหูลู่กลับรีบปิดหน้าจอทันที“ไม่มีอะไรหรอก!” เธอปฏิเสธเสียงเบา ขณะพยายามเก็บอาการเขินอายอย่างสุดความสามารถเฟียร์สหรี่ตามอง เธอไม่ได้พูดอะไรต่อ แต่แววตาดูเหมือนกำลังครุ่นคิดบางอย่างถังหูลู่รีบเปิดหน้าจออ่านข้อความต่อถังหูลู่ : “เฮียอย่าทะลึ่ง...”เธอพิมพ์ด้วยความขัดเขิน มือข้างหนึ่งกำหมัดแน่นบนตัก ขณะในใจร้อนรุ่มหยวนหลง : “หรือว่าอาหมวยของเฮียไม่อยาก?”คำถามที่ส่งมาทำให้เธออ้าปากค้าง เธอรู้สึกเหมือนถูกหยอกล้ออย่างเจ้าเล่ห์ถังหูลู่ : “ไม่!”คำตอบของเธอสั้นห้วน แต่ภายในหัวใจกลับเต้นแรงจนเธอรู้สึกได้ถึงเสียงก้องหยวนหลง : “ไว้จะรอดูตอนเจอหน้ากัน...ว่าน้องหมวยจะยังอดใจไหวอยู่รึเปล่า”ประโยคนั้นเหมือนมีน้ำเสียงท้าทายจนเธอเผลอกัดริมฝีปากล่างโดยไม่รู้ตัว ความคิดพลุ่งพล่านในหัวของเธอทำให้เธอส่ายหน้าไล่ความฟุ้งซ่านถังหูลู่ : “หนูไม่คุยกับเฮียแล้ว”เธอตัดบทด้วยความพยายามจะหยุดความคิดที่กำลังเตลิดหยวนหลง : “เฮียรักหมวยนะ”ข้อความสุดท้ายจากเขาทำให้เธออ่อนระทวย หัวใจที่พยายามเข้มแข็งกลับเริ่มสั่นคลอน ภายในใ
二十六 “ก็ถ้านับตั้งแต่เริ่มรู้จักกันจริง ๆ ...ก็เกินสิบปีแล้วล่ะ แต่ถ้าเริ่มรู้สึกพิเศษด้วยเลย...ก็คงจะเมื่อไม่นานมานี้เอง” เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่พยายามทำให้ฟังดูเป็นธรรมชาติ แม้ในใจจะรู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย ‘ที่จริงก็รู้จักกันมาตั้งแต่ยังเกิดเลย...แต่ถ้าบอกออกไปหมดทุกอย่างคงฟังดูแปลก ๆ แหง...’ ถังหูลู่แอบคิดกับตัวเอง เธอรู้ดีว่าบางเรื่องไม่ควรเปิดเผยออกไปทั้งหมด “ถ้าถึงขนาดนี้แล้วก็แปลว่าชอบเขาใช่ไหมล่ะ...” มิ่งขวัญที่นั่งเงียบอยู่นานเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แววตาของเธอฉายแววอบอุ่นที่ทำให้คำพูดของเธอคล้ายคำแนะนำจากผู้รู้ “แต่ถ้ามึงไม่พร้อม...ก็อย่าลืมนะว่าประสบการณ์ก็ไม่ใช่สิ่งที่ช่วยแก้ทุกปัญหาเสมอไป” คำพูดของมิ่งขวัญทำให้ถังหูลู่หันไปมองใบหน้าฉลาดเฉลียวของอีกฝ่าย ‘คนนี้ต่างออกไป...มีแฟนมาตั้งแต่มอปลายและยังคบกันมาจนถึงตอนนี้ รู้สึกอิจฉามันเหมือนกันนะ...แต่ก็แค่บางครั้ง เพราะครั้งที่เห็นมันกับแฟนทะเลาะกันหนัก ๆ ครั้งนั้นทำให้ความอิจฉาของเราหายไปหมดเลย...’ ในขณะที่คิด ถังหูลู่ก็เผลอยิ้มเล็ก ๆ ให้กับความสัมพันธ์ของเพื่อน ๆ รอบตัว รู้สึกถึงความหลากหลายของชีวิตและความรักที่
二十七 “พูดแบบนี้ เฮียยิ่งมีอารมณ์นะรู้ไหม...?” เสียงของเขาแหบพร่าเล็กน้อย ใบหน้าคมโน้มเข้ามาใกล้ ก่อนจะกระซิบที่ข้างใบหูของเธอ “แถมตอนนี้ยังอยู่ในชุดนักศึกษาอีกต่างหาก...” สายตาของเขาสำรวจเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า โดยเฉพาะตรงสัดส่วนเว้าโค้ง หัวใจของถังหูลู่เต้นโครมคราม ความรู้สึกที่แล่นขึ้นมานั้นไม่ใช่แค่ความเขินอาย แต่มันคือความร้อนเร่าที่กำลังก่อเกิด ’เราว่าเราเองก็ไม่ควรที่จะคิดอะไรแบบนี้หรอก...ถ้าเรารู้สึกกับน้องถังเหมือนน้องสาว...แต่ไม่...เราไม่ได้รู้สึกกับเธอแบบนั้นตั้งแต่แรก...เราอยากได้เธอมาครอบครองเป็นของเรา...เพราะงั้นเวลาที่เราเห็นเธอ...บางครั้งเราก็อยากที่จะเย็บให้รู้แล้วรู้รอดกันไปเลย...เหมือนอย่างตอนนี้...’ เขาแลบลิ้นเลียริมฝีปากเบา ๆ ขณะครุ่นคิดทำให้เธอขนลุกชัน “เฮีย...” เธอเรียกเขาเสียงแผ่ว หน้าแดงจัดแทบซุกลงไปกับเบาะ ‘นี่เขากำลังลวนลามเราเหรอเนี่ย...ไม่สิ...ในเมื่อเรายินยอมมันก็ไม่ใช่การลวนลาม...อา...เขาจะบังคับขืนใจเราที่นี่ในนี้เลยงั้นเหรอ...แต่นี่เราพึ่งจะขึ้นรถมาเองนะ...’ สายตาของถังหูลู่จ้องมองมือของเขาที่ลูบไล้หน้าขาเธอไปมาอย่างไม่วางตา ก่อนที่จะเงยหน้ามอ
二十八 หยวนยิงมองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ก่อนจะโน้มตัวเข้าใกล้ขณะขับรถเข้าสู่โรงจอดรถใต้ดินของห้าง “เสร็จคามือเฮียเลยสิ...” คำพูดของเขาเหมือนคำสั่งที่เธอไม่อาจต้านทาน ‘เร็วมากกว่าที่คิดไว้เยอะ...อา...น้องถังคงจะอัดอั้นน่าดูเลย...’ เขาคิดอย่างยินดีปนประหลาดใจและภาคภูมิใจ ก่อนที่จะกระหน่ำเธออย่างถึงที่สุดด้วยนิ้วมือทั้งสองของเขา กระทั่งแขนสั่นเกร็งไปหมด อีกทั้งยังมีเส้นเลือดปูดโปนขึ้นมาอย่างน่าสะพรึง ยิ่งเขาเน้นทุกจังหวะ รวดเร็วขึ้น หนักหน่วงขึ้น ทุกแรงกด ทุกการเสียดสี ล้วนแล้วแต่กระชากสติของเธอออกไปจนหมดสิ้น ถังหูลู่เกาะแขนเขาสุดแรงหมายจะให้มันเป็นแหล่งประคองจิตใจเธอในยามนี้ และในที่สุดแล้ว... “อึ๊ก...อร๊างงง~!!” เสียงครวญครางเฮือกสุดท้ายดังเลื่อนลั่น ร่างบางกระตุกเกร็ง ดวงตาพร่ามัว ริมฝีปากเผยอออกส่งเสียงครางหวานลากยาวเหยียด น้ำตาเอ่อคลอจนไหลซึมออกมาตามขอบหางตา ความสุขสมพุ่งทะยานขึ้นถึงจุดสูงสุด ก่อนจะพัดพาเธอลงสู่ความว่างเปล่าที่มึนงง ในขณะเดียวกันนั้นเอง น้ำอุ่น ๆ สีใสก็ไหลพวยพุ่งออกมาจากร่องรักของเธอราวกับสายฉีดแรงดันสูง เปรอะเปื้อนมือของหยวนยิงอย่างที่เขาต้องการ มอบสัม
二十九พนักงานหนุ่มกอดอก ทำหน้าเหมือนนักสืบที่กำลังวิเคราะห์หลักฐานสำคัญ“ฉี่แตกแล้วทำเป็นเนียนทิ้งของกลางงั้นเหรอ?”เขาหรี่ตาอย่างจับผิด ก่อนจะถอนหายใจอีกรอบ“ต้องเป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ สักคนแน่เลย…หนีหายไปไหนแล้วล่ะ...”เขาหัวเราะในลำคออย่างขำขันก่อนจะพึมพำเบา ๆ“หึหึ...แต่ก็ไม่แน่…อาจจะเป็นสาวสวยสักคนที่เผลอฉี่แตกไม่ก็เกี่ยวเบ็ดจนน้ำทะลัก...เผลอ ๆ ก็อาจจะเป็นพวกชอบถ่ายคลิปพิเรนทร์ที่มาปล่อยของเอาไว้ก็เป็นไปได้เหมือนกัน”พูดจบก็สะบัดหัวไปมา รีบเอาถุงมือมาเก็บกางเกงในเคราะห์ร้ายลงถุงขยะ พร้อมกับโบกมือไล่ความคิดบ้า ๆ ออกไปจากหัว“ไม่เอาแล้ว ๆ คิดเยอะไปก็ไม่ได้ค่าล่วงเวลา”ว่าแล้วเขาก็ผิวปาก เดินลากถังขยะออกจากห้องน้ำไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น… แต่ความจริงแล้ว บางทีเขาอาจจะคิดเรื่องนี้ไปอีกทั้งวัน...ในร้านขายเสื้อผ้าแบรนด์ดังหลังจากเดินเลือกซื้อกางเกงชั้นในจนได้ของที่ต้องการ ถังหูลู่ก็รีบตรงไปยังห้องลองชุดทันที หัวใจเต้นแรงเล็กน้อยเพราะความรู้สึกอับอายที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ยังคงหลงเหลืออยู่ เธอเพียงต้องการจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยโดยเร็วที่สุด“เฮียเฝ้าไว้ให้ด้วยนะ...” เธอหันไปบอกเขาเ
三十“เฮียอดอยากมาจากหนูไงน้องถัง...แค่เห็นหนูในชุดนักศึกษา...วันนี้ทั้งวันเฮียก็ทนมาตลอดจนทนไม่ไหวและตบะแตกอย่างที่เห็น...อา...หมีหนูเนี่ยเข้ายากกว่าที่เฮียคิดไว้เยอะเลยนะรู้ไหม?”หยวนยิงพึมพำเสียงพร่า ปลายเสียงสั่นสะท้านด้วยอารมณ์ที่เดือดพล่าน เขามองคนใต้ร่างที่บิดเร่าอย่างน่ารักแล้วก็ยิ่งอดใจไม่แล้ว แต่ก่อนที่เขาจะเคลื่อนตัวได้มากกว่านี้ เสียงฝีเท้าของใครบางคนดังขึ้นจากด้านนอก‘ฉิบหาย...’เขารีบตวัดมือปิดปากถังหูลู่ทันที ก่อนที่เสียงครวญครางของเธอจะหลุดรอดออกไป เธอสะดุ้งตกใจ ดวงตากลมโตสั่นไหวด้วยความตื่นตระหนก แก้มแดงซ่านทั้งจากความร้อนของอารมณ์และความตื่นเต้นที่แปลกใหม่“เงียบหน่อยนะ...ได้ยินไหม...เสียงจากด้านนอกนั่น...น่าจะมีคนกำลังเดินมาทางนี้...”หยวนยิงกระซิบเตือน ขณะที่มืออีกข้างค้ำกำแพงข้างศีรษะเธอ ร่างสูงโน้มลงกระซิบชิดริมหู เสียงลมหายใจร้อนเป่ารดแก้มเธอเป็นจังหวะหนักหน่วง สัมผัสนั้นทำให้ถังหูลู่เม้มริมฝีปากแน่น หัวใจเต้นแรงเสียจนเธอแทบกลัวว่าคนด้านนอกจะได้ยิน‘อา...ขาสั่นไม่หยุดเลย...มันทั้งเจ็บ ทั้งจุก ทั้งเสียว...เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกจริง ๆ ...การโดนเย็บเนี่ย...มันทรม
三十一หยวนยิงสวมถุงยางอนามัยอย่างรวดเร็วด้วยมือเพียงข้างเดียว“พร้อมไหม?”เสียงของเขาดึงเธอกลับมาสู่ความเป็นจริงอีกครั้ง นิ้วแข็งแรงของเขาสอดรัดแน่นอยู่รอบสะเอวเล็ก ควบคุมเธอไว้ในอาณัติของเขาโดยสมบูรณ์ถังหูลู่ส่ายหน้ารัว ริมฝีปากเม้มแน่น พวงแก้มแดงก่ำจนแทบจะร้อนจัด ทว่าสายตาคู่นั้นกลับไม่สามารถหลบเลี่ยงแววตาของเขาได้เลย มันเป็นดวงตาที่สะกดเธอไว้ราวกับต้องมนตร์เธอรู้ดีว่าไม่อาจหลีกหนี...เธอรู้ดีว่าเขาจะไม่ปล่อยเธอไป...เธอรู้ดีว่า...เธอก็ไม่ได้อยากให้เขาหยุด...“เฮียเข้าใจ... เพราะงั้น...”แล้วสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงก็เกิดขึ้น“อึ๊ก... อื๊ออ~!”เสียงครางแผ่วเบาดังลอดออกมาจากลำคอราวกับถูกขังอยู่ในก้นบึ้งของความรัญจวน ร่างกายเล็กสั่นสะท้านจากศีรษะจรดปลายเท้า ท้องน้อยบีบรัดแน่นราวกับถูกไฟสุม ร่างกายเธอร้อนผ่าวจนแทบลุกไหม้ ความรู้สึกที่แล่นพล่านไปทั่วทุกอณูผิวทำให้เธอแทบทรุดลงกับพื้นท่อนเนื้อที่ถูกเคลือบเอาไว้ด้วยยาง ผิวสัมผัสมันลื่นสอดเสียบเข้าไปยังรูร่องนั้นของถังหูลู่รวดเดียวมิดด้าม ยืดขยายภายในจนบานโบ๋และกลวงลึกอย่างน่าหวาดเสียว ทำให้ร่างกายของเธอสั่นสะท้านอย่างหนักน้ำสีใสไหลกระฉอกอ
三十二ด้านนอกห้องลองเสื้อผ้าหญิงสาวผมสีน้ำตาลในเสื้อสายเดี่ยวยืนอยู่หน้าประตู เธอพยายามหมุนลูกบิด แต่กลับพบว่ามันยังคงล็อกอยู่“ยังล็อกอยู่เลย...”เธอหันไปมองเพื่อนสนิทที่ยืนอยู่ข้าง ๆ หญิงสาวผมดำในเสื้อยืดมองดูรอบ ๆ อย่างไม่ใส่ใจนัก ก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างไม่คิดมาก“เขาปิดปรับปรุงล่ะมั้ง...”ว่าแล้วทั้งคู่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากไปกว่านั้น เลือกที่จะเดินดูชุดต่อ เสียงรองเท้ากระทบพื้นค่อย ๆ ห่างออกไป...ด้านใน‘อยากจะบ้าตาย...ไม่ไหว...กลั้นเอาไว้ไม่อยู่แล้วจริง ๆ ...อื๊ออ~!’ถังหูลู่คิดในใจด้วยความร้อนรนสุดขีด ร่างกายของเธอเกร็งกระตุก อารมณ์ที่ถูกเร่งเร้าถูกปลดปล่อยออกมาในที่สุด ขณะที่หยวนยิงยังคงกระหน่ำเข้าหาเธออย่างต่อเนื่อง“อื๊อออ~!!”เสียงครางหวานของเธอเล็ดลอดออกมาจากลำคอ แม้ว่ามือหนาของหยวนยิงจะปิดปากเธอไว้แน่น แต่มันก็ไม่อาจกลบเสียงสั่นระริกที่หลุดออกมาได้ทั้งหมด‘น้องถังเสร็จแล้ว...แต่เรายังเลย...ถึงงั้นก็อีกไม่เท่าไหร่แล้ว...’หยวนยิงรู้สึกถึงแรงบีบรัดที่ทำให้เขาแทบบ้าไปพร้อมกัน ร่างกายของเธอตอบสนองเขาอย่างสมบูรณ์ ดวงตาคมเข้มของเขาเต็มไปด้วยความกระหาย สัมผัสได้ถึงอุณหภูมิที่แผ่กระจายไป
一百四十八“อึ๊ก...เฮียบีบนมหนูแรงไปแล้วนะคะ!?” เสียงของเธอสั่นพร่า ขณะดิ้นพล่านอยู่ท่ามกลางสัตว์ร้าย มันทั้งอึดอัด จุกเสียด เสียวซ่าน และวาบหวามเกินคำบรรยายในร่องรักก็โดนกระทุ้งแรง...ในรูก้นเองก็โดนกระแทกสวนไม่ขาดสาย ...ถังหูลู่ไม่ได้พักผ่อนจริง ๆ เลย เพราะงั้นเธอจึงอ่อนไหวต่อทุกสัมผัสเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม...แม้เธอจะต้องการหลีกหนี แต่พวกเขาก็คงจะไม่ปล่อยเธอไปง่าย ๆ“อยากได้แรงกว่านี้อีกเหรอ?” หยวนยิงแสยะยิ้มชั่วร้าย“แค่นี้ยังไม่พอใจอีกหรือไง?” หยวนหลงหัวเราะเย้ยหยันแต่ถังหูลู่กลับทำให้เขาพวกเลือดร้อนขึ้นอีกครั้งด้วยคำตอบที่ท้าทาย...“เปล่าค่ะ...อยากโดนพวกเฮียบีบคอไปด้วยและกระแทกไปด้วยมากกว่า...” หญิงสาวยังคงยั่วเย้าไม่เลิกราวกับเสียสติไปแล้ว“ปากแซ่บดีจริง ๆ ...” หยวนยิงคำรามในลำคอ ก่อนที่จะกระทุ้งมดลูกเธอสุดแรงด้วยการแทงสุดถอดสุดอย่างรวดเร็ว“อย่างนี้ต้องโดนหนัก ๆ ” หยวนหลงรัดตรึงเธอแน่นขึ้นอีก ขณะที่กระแทกสวนเธอไม่หยุดยั้งพวกเขารุกไล้เธออย่างไม่ปล่อยวาง ร่างกายของถังหูลู่คือเวทีแห่งแรงปรารถนา ที่ซึ่งสองบุรุษผลัดกันร่ายรำด้วยความหิวกระหายท่อนเนื้อของพวกเขาเป็นราวอสรพิษคู่ที่
一百四十七เมื่อเขาเข้าประชิดตัว ความร้อนในร่างก็ระเบิดขึ้นมาอีกครั้ง มือหนาโอบเธอไว้แน่น ราวกับต้องการหลอมรวมร่างทั้งสองให้กลายเป็นหนึ่งเดียว เสียงหอบหายใจของทั้งสองดังสะท้อนกับผนังห้อง ผสานกับเสียงจูบลึกที่แลกเปลี่ยนราวจะดูดดึงวิญญาณกันและกันร่างของหยวนหลงเคลื่อนไหวอย่างหนักหน่วง ดุดัน แต่แฝงด้วยความอาทร ในขณะที่ถังหูลู่ตอบสนองอย่างหมดหัวใจ—ไม่ใช่เพียงแค่ร่างกายที่คล้องเกี่ยว แต่คืออารมณ์ ความอ่อนแอ และความปรารถนาที่ท่วมท้นไร้ขีดจำกัดเมื่อถึงจุดสูงสุดของการปลดปล่อย—เสียงสุดท้ายที่เปล่งออกมาก็ไม่ใช่เพียงเสียงแห่งความเสียวซ่าน แต่คือเสียงของผู้ที่เสร็จสมและยอมจำนนให้แก่ความสัมพันธ์อันเร่าร้อน ที่ไม่รู้จะเรียกว่าความรัก ความใคร่ หรือความคลั่งไคล้ดี...หลังจากนั้นการผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันก็เริ่มต้นขึ้นอีกรอบ...กระจกบานใหญ่หน้าห้องน้ำสะท้อนภาพของหญิงสาวร่างบางผู้หนึ่ง—ถังหูลู่ยืนค้ำอ่างล้างหน้า ร่างเปลือยเปล่าเปียกเหงื่อเกร็งสั่น ดวงตาภายใต้แว่นกลมที่ไหลลงสู่ขอบจมูกแดงเรื่อจากแรงอารมณ์ เธอมองเห็นเงาในกระจกของตนเอง—สะท้อนใบหน้าที่แดงระเรื่อ ผสมความเหนื่อยล้าและความกระหายชนิดหยุดไม่อยู่ด้
一百四十六ในตอนนั้นเอง...“เฮีย...เฮีย! เฮีย!!” เสียงหวานรีบเปล่งออกจากเรียวปากที่สั่นระริกของถังหูลู่ หญิงสาวในแว่นตากลมที่เคยไร้เดียงสา บัดนี้กลับลนลานราวกับไฟในกายกำลังลุกโชนจนควบคุมไม่อยู่ “หนูจะเสร็จแล้ว...จะเสร็จ...ใกล้แล้ว!” ถ้อยคำที่พร่ำพรูออกมาอย่างสับสนสื่อถึงคลื่นความรู้สึกที่กำลังพัดกระหน่ำภายในจิตใจของเธอถังหูลู่พยายามยึดมั่นกับเศษเสี้ยวของสติที่หลงเหลือ ขณะที่ร่างกายสั่นสะท้านสาหัสทุกครั้งที่ถูกกระแทกอย่างหนักหน่วงจากทั้งสองชาย ความรู้สึกตึงเครียด สับสน เสียวซ่าน และต้องการจะปลดปล่อย...หลอมรวมกันเป็นคลื่นความสุขที่ยากจะอธิบาย“อา...ยังตอดแน่นได้อีกนะ...ทั้ง ๆ ที่ก็พึ่งโบ๋ไป!” หยวนยิงเอ่ยขึ้นด้วยเสียงพร่าเหือดแห้งไปด้วยแรงอารมณ์ ดวงตาคู่นั้นทอประกายคล้ายคนที่เพิ่งได้ลิ้มรสของต้องห้าม เขาโถมแรงสวนเธอหนักหน่วงที่สุดเท่าที่ทำได้ ร่างหนาของเขาตึงเกร็งและสั่นสะท้านไม่ต่างจากร่างบางของถังเธอ ขณะที่มือหนาข้างหนึ่งคว้ารั้งเอวบางไว้แน่นหนาสุดขีด อีกข้างยังคงกำขยำเนื้อนมขาวเนียนไม่หยุดหย่อน กระทั่งทำให้มันปรากฏรอยแดงรูปฝ่ามือจำนวนมาก...ครั้งนี้ พวกเขาร่วมรักกันอย่างดุเดือดและเร่าร
一百四十五หยวนหลงขบกรามแน่น คิ้วของเขาขมวดน้อย ๆ ด้วยความซ่านเสียวจากแรงตอดรัดภายในร่องรักของเธอ เขาครางต่ำในลำคอ แล้วพึมพำออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ปนตื่นเต้น“คราวก่อนเป็นเฮียหยิงที่ได้พิสูจน์รูก้นยั่ว ๆ นี่ของอาหมวย ...คราวนี้ถึงตาเฮียบ้าง...อยากรู้จริง ๆ ว่ามันจะเด็ดจริงหรือมีดีแค่ยั่ว!”น้ำเสียงของเขาเปี่ยมไปด้วยแรงปรารถนาและความท้าทาย ราวกับเขาไม่ได้แค่ต้องการเพียงเรือนร่างของเธอ แต่ต้องการพิสูจน์ว่าหัวใจของเธอจะเต้นเพื่อเขาได้มากแค่ไหนรูก้นของถังหูลู่รัดแน่นกว่าที่หยวนหลงคิดไว้ ความตึงเปรี๊ยะจากช่องทางที่ไม่คุ้นเคยนั้นบีบรัดท่อนเนื้อของเขาอย่างรุนแรงจนรู้สึกอึดอัดแทบกลั้นหายใจ แต่ในขณะเดียวกัน ความฝืดเคืองที่โอบรัดก็กลับยิ่งกระตุ้นความวาบหวามขึ้นทวีคูณ โชคดีที่เจลหล่อลื่นช่วยลดแรงต้าน ทำให้เขาสามารถขยับเข้าออกได้อย่างลื่นไหล—แม้จะยังเต็มไปด้วยแรงเสียดสีที่หวามไหวแทบสะท้านถึงกระดูกก็ตามในห้วงเวลานั้น ความอัดอั้นทั้งทางร่างกายและทางอารมณ์ของถังหูลู่ คลี่คลายออกมาเป็นเสียงครางและเสียงหอบหายหนักใจหยวนยิงและหยวนหลงเริ่มการขยับเขยื้อน เสียงเนื้อกระทบกันแผ่วเบาดังไปทั่วห้อง ทำให้บรรยากาศกลายเ
一百四十四 หญิงสาวเพียงคนเดียวในห้องเบี่ยงหน้ามองหยวนหลงที่ยังคงยืนอยู่ไม่ไกล ควันบุหรี่คลอเคลียปลายผมและโครงหน้าคมเข้มของเขา ขณะที่เธอทำหน้ามุ่ยแล้วส่งสายตาค้อนใส่เขาอย่างตำหนิเล็ก ๆ ทั้งเขินทั้งหงุดหงิดอยู่ในที ยังไม่ทันที่เธอจะทันพูดอะไร เสียงของอีกคนก็โอบคลุมเธอไว้ด้วยความอบอุ่นจากเบื้องหลัง “พวกเฮียเตรียมยาคุมฉุกเฉินไว้ให้หนูแล้ว...” น้ำเสียงของหยวนยิงอ่อนโยนเสียจนเธอพูดอะไรไม่ออก ปลายนิ้วเขายังไล้เบา ๆ ตามแนวสันหลังของเธอเหมือนจะกล่อมให้คลายกังวล คล้ายจะบอกเธอว่า... ทุกอย่างอยู่ในการควบคุม และเธอไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น! หญิงสาวเบือนหน้ามองเขาด้วยดวงตาที่สะท้อนทั้งความอาย ความประหลาดใจ และ...ความไว้ใจโดยไม่รู้ตัว มือหนึ่งของหยวนยิงยกขึ้นมาประคองแก้มเธอเบา ๆ ปลายนิ้วไล้หยาดน้ำตาที่แห้งติดผิวหน้าออกด้วยความทะนุถนอม ราวกับเธอเป็นของล้ำค่าที่ไม่มีวันปล่อยให้ใครแตะต้องโดยไม่เต็มใจ ยังไม่ทันที่เธอจะตั้งสติ เสียงของหยวนหลงก็ดังขึ้นต่อ “ที่สำคัญ...พวกเฮียคุยกับม๊าแล้วด้วยว่าจะพาหนูไปฉีดยาคุม...” เขาพ่นควันบุหรี่ออกมาอย่างผ่อนคลาย ท่าทางสบาย ๆ ไม่ได้มีเจตนาล้อเล่น แต่นัยน์ตา
一百四十三แม้คำพูดนั้นจะตีกลับความรู้สึกขัดแย้งในใจของถังหูลู่ แต่เธอรู้ดีว่าความต้องการที่แท้จริงของเธอนั้น ไม่ได้อยู่ในถ้อยคำ...แต่อยู่ในสัมผัส...ในความเร่าร้อนที่กำลังลุกลามไปทั่วทั้งร่างกาย“เฮียได้โปรด...อย่า...อย่าแตกในหนูเลยนะคะ...หนูขอร้องล่ะ!” เสียงเธอขาดห้วง อีกทั้งยังสั่นเครือ ราวกับจะขอความเมตตา แต่สิ่งที่สะท้อนจากดวงตา กลับไม่ใช่การปฏิเสธ—เธอแค่...กลัว กลัวผลลัพธ์ของสิ่งที่เธอเองก็ต้องการ ...กลัวว่าจะท้องในวัยเรียนเพียงเพราะการหลั่งในที่ขาดการยับยั้งช่างใจ!หยวนยิงซึ่งเฝ้ามองอยู่นาน ในที่สุดก็ยื่นมือออกมา รวบเส้นผมยาวนุ่มสลวยของเธอเป็นสองปอยแน่นหนา ปลายนิ้วร้อนผ่าวของเขารั้งศีรษะของเธอเข้าหาตัวอีกครั้ง ราวกับจะเป็นผู้ควบคุมความปรารถนานั้นด้วยตนเอง เป็นอีกครั้งที่เขาสอดใส่ท่อนเนื้อของเขาเข้าไปในช่องปากและลำคอของเธอรวดเดียวมิดด้ามเขาอุดปากไม่ให้เธอพูด...แต่เขาก็อุดปากให้เธอเสียว!เหงื่อไหลซึมผ่านแผ่นหลัง เสียงลมหายใจหนักหน่วงจากทั้งสามคนประสานกันเป็นจังหวะเดียวกับเสียงเร้าเร่งของจังหวะกระทบกระทั่ง กลิ่นกายที่ผสมผสานกันเป็นกลิ่นรัญจวน หอมเร้าใจ ราวกับเป็นกลิ่นของความต้องการ
一百四十二“อึ๊ก~ อร๊าง!! เฮีย...ของขาดรึไงคะ...!?”ถังหูลู่เหลียวหน้ากลับไปมองค้อนหยวนหลง แต่แววตาและเสียงสั่นที่ติดปลายลมหายใจกลับฟ้องอย่างชัดเจนว่าเธอกำลังถูกความหฤหรรษ์กลืนกินสีหน้าของเธอเริ่มบิดเบี้ยว คิ้วขมวดเข้าหากัน ริมฝีปากเผยอออก เสียงครางดังระลอกแล้วระลอกเล่าราวกับคลื่นซัดไม่หยุดหย่อนและนั่นยังเป็นแค่...การเริ่มต้นเท่านั้น...“ถ้าของขาดแล้วมันจะทำไม?”น้ำเสียงทุ้มต่ำของหยวนหลงแทรกผ่านเสียงหอบหายใจของหญิงสาว เขากดสะโพกเข้าหาเธออีกครั้งด้วยจังหวะที่แน่นหนักและต่อเนื่อง ทำให้น้ำสีใสไหลกระฉอกออกมาจากร่องรักของเธอในทุก ๆ จังหวะที่เกิดการเสียดสีเข้าออกมือใหญ่ทั้งสองข้างกำสะโพกเธอแน่นราวกับกลัวว่าเธอจะหลุดรอดจากอ้อมแขนไป แรงกระแทกแต่ละครั้งเหมือนคลื่นใหญ่ที่โถมซัดเข้าฝั่งอย่างไม่ปรานี ร่างของถังหูลู่สะท้านเป็นระลอกจากทั้งความเจ็บแปลบที่แล่นวาบไปทั่วกระดูกสันหลัง และความเสียวซ่านที่เริ่มไหลเวียนกลืนกินสติอย่างช้า ๆ ความเจ็บแสบเริ่มถูกแทนที่ด้วยความลื่นไหลราวกับร่างกายตอบสนองต่อกันอย่างไม่ต้องฝืนเสียงลมหายใจที่สั่นไหวของเธอดังก้องอยู่ในโสตของทั้งสองชายในเวลาเดียวกัน หยวนยิงที่อยู่ต
一百四十一ผิวกายที่เปลือยเปล่าภายใต้แสงไฟอ่อนโยนดึงดูดสายตาของทั้งคู่ ความขาวเนียนลื่นละมุนจนยากจะละสายตา เส้นโค้งของเรือนร่างที่ชวนให้หลงใหล ผิวกายของเธอสะท้อนแสงราวกับหินอ่อนขัดมัน ปลายขาของเธอขยับเล็กน้อยด้วยความเขินอาย แต่กลับไม่ยกมือขึ้นปิดบังตัวเองเลยแม้แต่น้อยร่องรักสีชมพูหวานที่น่าตื่นตาได้รับการเปิดเผยโดยไร้การปกปิดใด ๆ เช่นเดียวกันกับยอดปทุมถันสีเดียวกันที่น่าหลงใหล สายตาที่ใส่ใจรายละเอียดทุกอย่างของพวกเขากวาดไล่ชมทุกอณูรูขมของเธออย่างใกล้ชิดดวงตากลมโตของถังหูลู่จับจ้องหยวนยิงและหยวนหลง ราวกับกำลังส่งสัญญาณที่ไม่จำเป็นต้องใช้คำพูด ‘หนูถอดออกหมดแล้ว แล้วพวกเฮียล่ะ ทำไมถึงยังไม่ถอด?’แม้เธอจะไม่ได้พูดออกมา แต่เพียงแววตานั้นก็ทำให้เลือดในกายของทั้งสองเดือดพล่าน แอลกอฮอล์อาจทำให้เธอมัวเมา แต่มิใช่เพียงเพราะมันเท่่านั้นที่ทำให้เธอรู้สึกเช่นนี้...ความเร่าร้อนที่สุมอยู่ในร่างกายทำให้เธอแทบอดกลั้นไม่ไหว แต่ยังคงฝืนต้าน ไม่ยอมเผยตัวตนที่กระหายออกมาในทันที ราวกับต้องการยั่วยุให้พวกเขาโหมแรงใส่เธอให้ถึงที่สุดบนโซฟานุ่ม ที่นี่กลิ่นกายหอมรัญจวนของหญิงสาวร่างอรชรในสภาพเปลือยเปล่าลอยคลุ้ง
一百四十หยวนยิงถอนริมฝีปากออกจากลำคอเธอ แววตาคมฉายประกายเจ้าเล่ห์ น้ำลายใสเป็นประกายสะท้อนแสงไฟเยิ้มอยู่ตรงมุมปาก เขาใช้หลังมือปาดมันออกลวก ๆ ก่อนจะแสยะยิ้มเหยียด “มันสำคัญด้วยเหรอ...ถ้าในท้ายที่สุดหนูไม่เลือกใครเลย...” เสียงของเขาเจือแววขบขัน แต่สัมผัสที่ส่งผ่านมากลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง เขากอดร่างบางแน่นขึ้นจนแขนข้างหนึ่งของเธอเบียดชิดกับแผ่นอกแข็งแรงราวกับจะกลืนกินเธอเข้าไปในอ้อมอก มือหนายังคงกดแนบเข้ากับเนินอกของเธอ บีบคลึงราวกับอยากประทับรอยจารึกไว้บนผิวกายขาวนวล นิ้วเรียวไล้สัมผัสผ่านรอยต่อของเสื้อผ้า ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะแปรเปลี่ยนจากการขบเม้มมาสู่การลากไล้ ปลายลิ้นอุ่นแลบเลียผ่านผิวเนียนตรงหัวไหล่ก่อนที่ฟันคมจะขบลงจนเกิดรอยแดงชัดเจนถังหูลู่รับรู้ถึงหัวใจของเธอเองที่เต้นระรัวเร็ว ความร้อนจากร่างกายหยวนยิงเหมือนจะแผ่ซ่านเข้ามาในตัวเธอจนแทบละลาย ในขณะเดียวกัน หยวนหลงเองก็ไม่ได้อ่อนโยนไปกว่ากัน เขาใช้ริมฝีปากและลิ้นโลมเลียต้นคอของเธอ เสียงดูดดึงดังเบา ๆ เป็นจังหวะ ราวกับกำลังแสดงความเป็นเจ้าของอย่างไร้ความปรานีเธอหันไปสบตากับหยวนหลง แววตาของเขาเป็นประกายเหมือนพญาเสือที่กำลังลิ้ม