Share

บทที่ 338

Author: หลิวหลีเสวียเสวี่ย
ฉือหว่านตั้งใจพูดแบบนั้น เพราะตอนนี้เธอกับกู้เป่ยเฉินที่บาดเจ็บสาหัสต้องมาติดอยู่ในที่แบบนี้ และสายตาของหลิวว่างก็จ้องเธออย่างไม่เหมาะสมตั้งแต่ต้น เธอจึงจำเป็นต้องระวังตัวให้มากที่สุด

แต่กู้เป่ยเฉินกลับไม่ยอมรับสถานะที่เธออ้างแม้แต่น้อย ในสายตาของเขา ฉือหว่านหย่ากับพี่รองของเขาไปแล้ว ยังจะกล้าพูดแบบนี้อีก หน้าไม่อายเอาซะเลย

กู้เป่ยเฉินกำลังจะอ้าปากพูดอะไรบางอย่าง แต่ฉือหว่านส่งสายตาดุใส่เขาทันที “หุบปากไปเลย!”

พูดจบ เธอก็ยื่นมือไปกดที่แผลของเขาอย่างแรง “ยังไม่ตายอีกเหรอ!”

“โอ๊ย! เจ็บ!” กู้เป่ยเฉินเจ็บจนเหงื่อเย็นไหลทั่วใบหน้า “ฉือหว่าน! เชื่อไหมว่าฉันจะฆ่าเธอ!”

ทันใดนั้น หมอประจำหมู่บ้านพูดขึ้นว่า “ขาของคนไข้บาดเจ็บสาหัสมาก ผมห้ามเลือดให้ได้แค่ชั่วคราว พรุ่งนี้ต้องส่งเข้าเมืองไปรักษาแล้วครับ”

ฉือหว่านส่ายหน้า “ไม่ทันแล้ว ต้องจัดการคืนนี้”

หมอถามกลับ “จะให้จัดการยังไง?”

ฉือหว่านตอบเพียงสองคำ “ตัดกระดูก”

อะไรนะ?

ตัดกระดูก!?

กู้เป่ยเฉินมองเธอด้วยสายตาตกตะลึง “ฉือหว่าน! เธอจะตัดกระดูกฉัน? เธอจะทำลายขาฉันเหรอ!?”

ฉือหว่านมองเขาอย่างเย็นชา “ใช่!”

พูดจบ เธอก็หันไปพูดกับหมอ “หมอ ช่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 339

    ฉือหว่านใช้ผ้าเช็ดมือให้สะอาด แล้วหันไปมองกู้เป่ยเฉิน “คุณชายกู้ อยากพูดอะไรก็พูดมา แต่อย่าคิดจะพูดคำว่าขอโทษกับฉันเด็ดขาด”กู้เป่ยเฉินตั้งใจจะขอโทษอยู่แล้ว แต่คำพูดนั้นกลับติดอยู่ที่คอเสียงของฉือหว่านเย็นเฉียบ “คุณทำร้ายคนอื่น คำขอโทษแค่คำเดียวมันลบล้างอะไรไม่ได้ เพราะงั้นไม่ต้องพูด ฉันไม่มีวันให้อภัยคุณ”กู้เป่ยเฉิน “…”เขาคือจอมเกเรแห่งไห่เฉิง นอกจากพี่รองก็ไม่เคยมีใครกล้าหักหน้าเขาแบบนี้มาก่อน แต่ฉือหว่านกลับกล้าทำ ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเอาซะเลย ใบหน้าของกู้เป่ยเฉินมืดครึ้ม“คุณชายกู้ หลับตาพักเถอะ ขาคุณน่าจะรอดแล้ว” ฉือหว่านกล่าวใบหน้าของกู้เป่ยเฉินซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด ร่างกายอ่อนแอเกินกว่าจะทำอะไรได้ตามอำเภอใจ เขาทำได้แค่เชื่อฟังฉือหว่านแล้วหลับตาลงฉือหว่านยื่นมือห่มผ้าให้เขา เธอรู้ดีว่าเขาชอบฉือเจียว คิดว่าฉือเจียวคือซ้อเจียวเจียวของเขา เพราะฉะนั้นที่เขาพูดออกมาแบบนั้น เธอไม่แปลกใจเลย เธอชินแล้วถึงเธออยากจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับกู้เป่ยเฉินอีก แต่เธอก็ทำไม่ได้ เธอข้ามเส้นของตัวเองไปไม่ได้ จรรยาบรรณของหมอ ทำให้เธอไม่อาจปล่อยมือจากคนเจ็บได้ขณะนั้นเอง หลิวว่างเดินเข้ามาในห

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 340

    ฉือหว่านเดินหนีออกมาหลิวว่างมองตามเงาร่างอ่อนช้อยของเธอ ใบหน้าของเขาพลันมืดครึ้มลงอย่างชัดเจน…ตอนนี้เป็นเวลากลางคืน กู้เป่ยเฉินยังคงนอนหลับหมดสติอยู่ ส่วนฉือหว่านนั้นไม่กล้าหลับตาแม้แต่นิดเดียว เพราะเธอต้องเฝ้าระวังหลิวว่างชัดเจนว่าการอ้างว่าตนแต่งงานแล้วไม่ได้ช่วยทำให้หลิวว่างเลิกล้มความคิดสกปรกนั้นเลยสักนิด เขายังคงจ้องมองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ไม่เลิกราเธอไม่กล้านอน เพราะเธอรู้ว่าทั้งเธอและกู้เป่ยเฉินอาจตกอยู่ในอันตรายได้ทุกเมื่อฉือหว่านนั่งอยู่คนเดียวที่หน้าประตู กลางดึกของหมู่บ้านบนภูเขาเงียบสงบจนเกือบวังเวง มันเงียบเสียจนเหมือนโลกทั้งใบหยุดนิ่งหลังหิมะหยุดตก บรรยากาศในหมู่บ้านยิ่งเย็นยะเยือกไปทั่ว เหมือนเธอถูกทิ้งไว้ที่ปลายสุดของโลกใบนี้ร่างกายของฉือหว่านหนาวจนสั่น เธอรู้สึกถึงความผิดปกติในร่างกาย ตัวเริ่มร้อนราวกับจะเป็นไข้หลังจากแช่น้ำทะเลเย็นเฉียบอยู่นาน แม้แต่ร่างกายแข็งแรงอย่างเธอก็แทบจะทนไม่ไหวฉือหว่านได้แต่หยิกฝ่ามือตัวเอง เพื่อไม่ให้ตัวเองหลับไป เพราะเธอรู้ดีว่านี่ไม่ใช่ที่ที่ปลอดภัยในความมืดเงียบ เธอเผลอคิดถึงฮั่วซือหานขึ้นมา ตอนนี้เขากำลังทำอะไรอยู่?

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 341

    ฉือหว่านเงยหน้าขึ้น เห็นว่าเป็นกู้เป่ยเฉินชายหนุ่มที่หลับอยู่ลืมตาตื่นทันทีที่ได้ยินเสียงวุ่นวาย เขากระโดดลงจากเตียงแล้วกระชากตัวหลิวว่างออกจากร่างของฉือหว่านหลิวว่างซึ่งกำลังคลุ้มคลั่งด้วยไฟราคะ ไม่ทันตั้งตัวเลยเซล้มไปกระแทกกับผนังใบหน้าของกู้เป่ยเฉินซีดขาว แต่อารมณ์กลับแข็งกร้าวและเย็นเฉียบ เขาหันมามองฉือหว่าน “เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”ฉือหว่านส่ายหน้า “ไม่เป็นไร”เขาจึงเบนสายตาไปยังหลิวว่าง มือกำแน่นจนเส้นเลือดปูด “ไอ้สารเลว!”หลิวว่างที่โดนขัดจังหวะกลางคัน หน้าก็ยิ่งบูดบึ้ง เขาตวาดลั่น “ฉันเป็นคนช่วยพวกแกไว้เองนะ ถ้าไม่มีฉัน ขาแกก็พิการไปแล้ว! แกยังกล้าว่าฉันอีก?”“ตอบแทนฉันหน่อยจะเป็นไรไป? ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ซะหน่อย แต่งงานแล้วไม่ใช่เหรอ? จะนอนกับผู้ชายสักคนหรือสิบคนมันก็เหมือนกัน!”คำพูดของเขาทั้งหยาบคายและไร้ยางอายสิ้นดีกู้เป่ยเฉินโกรธจนเลือดขึ้นหน้า เส้นเลือดปูดทั่วแขน เขาเงื้อหมัดใส่หลิวว่างทันทีหลิวว่างก็ไม่ยอมแพ้ เขาจ้องกู้เป่ยเฉินเขม็ง พอกู้เป่ยเฉินพุ่งเข้ามา ทั้งสองก็เข้าต่อสู้กันอย่างดุเดือดฉือหว่านรีบลุกขึ้นยืน มองภาพตรงหน้าด้วยหัวใจที่เต้นรัว

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 342

    “ฉันเห็นว่าด้านนอกมีสมุนไพรอยู่ เดี๋ยวจะออกไปเก็บ นายพักผ่อนก่อนเถอะ”ฉือหว่านพูดพลางเก็บกล่องปฐมพยาบาล จากนั้นก็เดินออกไปตอนมาถึง เธอสังเกตภูมิประเทศโดยรอบไว้แล้ว ที่นี่มีสมุนไพร เธออาจใช้มันทำยาช่วยให้หลิวว่างความจำเสื่อมได้ฉือหว่านย่อตัวลงเริ่มเก็บสมุนไพร แต่ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าอยู่ข้างหลัง พอหันไปดู ก็เห็นว่าคือกู้เป่ยเฉินกู้เป่ยเฉินตามมาฉือหว่านเอ่ยอย่างแปลกใจ “นายตามมาทำไม? นายเสียเลือดไปเยอะ ควรจะรีบพักผ่อนนะ”กู้เป่ยเฉินยืนอยู่ มองเธอจากมุมสูง ใบหน้าเล็กเรียวสวยแม้จะสวมเสื้อผ้าหยาบของชาวบ้าน แต่ก็ยังไม่อาจบดบังความงามอันสง่างามราวเทพธิดาได้ “ฉันว่าฉันตามมาเถอะ กลัวว่าจะมีหลิวว่างคนที่สองโผล่มาอีก”ฉือหว่านยิ้มมุมปากอย่างจริงจัง “ฉันกับพี่นายหย่ากันแล้ว ต่อให้ฉันมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นก็ไม่เรียกว่านอกใจ ไม่ต้องตามฉันก็ได้”กู้เป่ยเฉินเม้มริมฝีปาก “ไม่ใช่เพราะพี่ฉัน”ฉือหว่านมองเขา กู้เป่ยเฉินหน้าตาหล่อเหลาจริงๆ ในฐานะทายาทคนเดียวของตระกูลกู้ในไห่เฉิง ชีวิตของเขาก็เหมือนเจ้าชายในวังทองคำแม้ตอนนี้จะดูซอมซ่อ มีบาดแผลทั้งที่ขาและแขน ใบหน้าซีดเซียว แต่ความหล่อ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 343

    กู้เป่ยเฉินเคยคบผู้หญิงมาหลายคน กอดเอวก็แล้ว ทำอะไรลึกซึ้งกว่านั้นก็เคยแต่จู่ๆ พอได้โอบเอวของฉือหว่าน หัวใจเขากลับเต้นแรงอย่างไม่เป็นธรรมชาติแต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลามาคิดเรื่องพวกนี้ รีบเขย่าร่างเธอเบาๆ พร้อมเรียก “ฉือหว่าน เธอเป็นอะไรไป?”ทันใดนั้นเขาก็สัมผัสได้ว่า หน้าผากของเธอร้อนจัด อุณหภูมิร่างกายก็ผิดปกติ เธอกำลังเป็นไข้สูงมันช่างเหมือนคำว่า เคราะห์ซ้ำกรรมซัด ไม่ผิดเพี้ยนฉือหว่านลืมตาขึ้นช้าๆ เธอพยายามลุกขึ้น “ฉันไม่เป็นไร”“ยังจะบอกว่าไม่เป็นไรอีก? เธอเป็นไข้สูงเลยนะ เดินยังไม่ไหวแน่ เดี๋ยวฉันอุ้มเธอกลับไป”ฉือหว่านมองไปที่ขาขวาของเขาที่บาดเจ็บ “นายจะอุ้มฉันไหวเหรอ?”กู้เป่ยเฉิน “…”กู้เป่ยเฉินรู้สึกเหมือนโดนตบหน้าเขาเนี่ยนะ จะอุ้มผู้หญิงตัวแค่นี้ไม่ไหว? ดูยังไงเธอก็ไม่ถึง 45 กิโล!เห็นเขาทำหน้าเหวอ ฉือหว่านก็หัวเราะน้อยๆ แล้วเดินกลับเข้าไปในบ้านเองกู้เป่ยเฉินเดินตามเธอกลับไปเงียบๆฉือหว่านเอาสมุนไพรมาบด จากนั้นก็ยัดใส่ปากหลิวว่างไป ก่อนจะกินสมุนไพรลดไข้เองเล็กน้อยกู้เป่ยเฉินมองเธอ เธอยังคงทำโน่นทำนี่ไม่หยุด ทั้งที่ร่างกายอ่อนแอแทบยืนไม่ไหว เธอก็ยังฝืนลากสังขาร

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 344

    ฉือหว่านสั่นเทาอยู่ในอ้อมกอดของเขากู้เป่ยเฉินยกแขนขึ้นกอดเธอแน่นขึ้นอีก “ฉือหว่าน อดทนไว้นะ เดี๋ยวมันก็จะดีขึ้นแล้ว”…ทางด้านของฮั่วซือหาน หลังจากที่ฉือหว่านหายตัวไป เขาก็สั่งระดมคนออกตามหาโดยทันทีในเวลาไม่นาน เลขาจ้าวก็นำภาพจากกล้องวงจรมาส่งให้เขา “ท่านประธาน พบแล้วครับ คุณฉือหว่านกับคุณชายกู้ขึ้นเรือยอชต์ลำเดียวกันไป”ฮั่วซือหานมองภาพจากกล้องวงจรปิด เห็นกู้เป่ยเฉินขึ้นเรือยอชต์ ส่วนฉือหว่านขึ้นไปก่อนแล้วใบหน้าหล่อเหลาเย็นเยียบราวกับน้ำแข็งจนแทบหยดน้ำออกมาได้ “กู้เป่ยเฉินมาที่เวยไห่ได้ยังไง?”ไม่มีใครรู้ว่ากู้เป่ยเฉินมาที่เวยไห่ตั้งแต่เมื่อไหร่เลขาจ้าวพูดต่อ “ท่านประธาน ผมเดาว่าคุณชายกู้น่าจะตามคุณฉือหว่านมา”“แล้วเจอเรือยอชต์ลำนั้นหรือยัง?”“ส่งคนไปตามหาที่ทะเลแล้วครับ แต่เรือยอชต์ลำนั้นระเบิดกลางทะเลแล้วครับ”ฮั่วซือหานลุกพรวดจากเก้าอี้ “อะไรนะ? ระเบิด?”เลขาจ้าวพยักหน้า “ใช่ครับ มีคนวางระเบิดบนเรือยอชต์”ขณะนั้นเอง ฉือเจียวก็เดินเข้ามา “ซือหาน ระเบิดนั่นต้องเป็นฝีมือของเป่ยเฉินแน่ เขาคงอยากฆ่าฉือหว่าน ฉันรู้ว่าเขาเกลียดฉือหว่านมาก แต่นึกไม่ถึงว่าเขาจะโหดเหี้ยมขนาด

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 345

    ฮั่วซือหานพาเลขาจ้าวและทีมงานเข้ามาในหมู่บ้านผิงซี เขาเห็นชาวบ้านกลุ่มหนึ่งจึงรีบเดินเข้าไปถาม “สวัสดีครับ ขอถามหน่อย วันนี้มีคนแปลกหน้าเข้ามาในหมู่บ้านสองคนหรือเปล่า?”ชาวบ้านมองเขาด้วยสายตาระแวดระวัง “พวกคุณเป็นใคร? มาทำอะไรที่นี่?”ฮั่วซือหานตอบอย่างสุภาพ “พวกเรามาตามหาคนครับ”ทันทีที่ได้ยินแบบนั้น ชาวบ้านก็ส่ายหน้าแทบจะพร้อมกัน “ไม่มีใครเข้ามาที่นี่ทั้งนั้น หมู่บ้านเรารับแต่คนใน อย่ามาวุ่นวาย รีบออกไปซะเถอะ”แล้วชาวบ้านก็เริ่มออกปากไล่ฮั่วซือหานเลขาจ้าวกำลังจะอธิบาย “พวก…”แต่ฮั่วซือหานยกมือห้ามไว้ “ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณมาก พวกเราจะไปเดี๋ยวนี้แหละ”เขาหันหลังกลับอย่างไม่ลังเลเลขาจ้าวเดินตามอย่างมึนงง “ท่านประธาน ทำไมเราต้องถอยล่ะครับ? ผมรู้สึกว่าคุณฉือหว่านกับคุณชายกู้ต้องอยู่ในนั้นแน่ๆ!”แววตาเฉียบคมของฮั่วซือหานเหมือนเหยี่ยวล่าเหยื่อ “ไม่ใช่แค่รู้สึก ฉันมั่นใจว่าพวกเขาอยู่ในนั้นแน่นอน”“แล้วเราจะออกมาทำไมล่ะครับ?”“เมื่อกี้นายไม่เห็นเหรอ? ชาวบ้านที่นี่ต่อต้านคนนอกอย่างชัดเจน ฉันเห็นมีคนกลับเข้าไปเรียกคนแล้วด้วย ตอนนี้เราคนน้อย อยู่ในพื้นที่ของเขา ถ้าปะทะขึ้นมาจะไม่คุ้

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 346

    หลิวชุนฮวาหันไปมองเลขาจ้าวกับคนที่ตามมาด้วย “หมู่บ้านเราห้ามคนนอกเข้า พวกเขาเข้าไปไม่ได้ แต่ฉันจะแอบพาคุณเข้าไปได้คนเดียว”เลขาจ้าวรีบเอ่ย “ท่านประธาน เข้าไปคนเดียวมันอันตรายนะครับ”ฮั่วซือหานถามกลับเรียบๆ “อันตรายอะไร?”เลขาจ้าวพูดเบาๆ “ชุนฮวาคนนี้เหมือนจะหลงคุณนะครับ ระวังเธอล็อกตัวคุณไว้เป็นเจ้าบ่าวประจำหมู่บ้านล่ะ”ฮั่วซือหานเหลือบตาเย็นๆ ไปมองเลขาจ้าวแวบหนึ่งเลขาจ้าวรีบหุบปากเงียบแทบทันทีฮั่วซือหานสั่งการ “พวกนายพักอยู่ตรงนี้ก่อน เดี๋ยวฉันจะติดต่อไปเอง”เลขาจ้าวพยักหน้า “รับทราบครับ”ฮั่วซือหานหันไปทางหลิวชุนฮวา “น้องชุนฮวา รบกวนด้วยนะครับ พาผมเข้าไปที”“ไปกันเถอะ”หลิวชุนฮวาพาฮั่วซือหานเข้าไปในหมู่บ้าน ระหว่างเดินอยู่ข้างเขา หัวใจเธอเต้นแรงเหมือนกวางน้อยวิ่งในป่า “คุณชื่ออะไรเหรอ?”“ฉันชื่อฮั่วซือหาน”“งั้นฉันเรียกคุณว่าพี่ซือหานได้ไหมคะ?”“…ถ้าคุณชอบแบบนั้นก็เรียกได้”“คุณทำงานอะไรเหรอ?”“เปิดบริษัทน่ะ”“แล้วทำไมยังไม่แต่งงานล่ะ คุณชอบผู้หญิงแบบไหน?”เมื่อหลิวชุนฮวามองเขาด้วยสายตาเต็มไปด้วยความหวัง ฮั่วซือหานก็ยกยิ้มน้อยๆ ที่มุมปาก “ฉันชอบผู้หญิงที่จิตใจดี เชื

Latest chapter

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 360

    ฉือหว่านรีบเดินหนีทันทีแต่ฮั่วซือหานกลับขวางทางเธอไว้ “ฉือหว่าน เธอไม่มีอะไรจะพูดกับฉันหน่อยเหรอ?”ฉือหว่านเงยหน้าขึ้น ดวงตาใสบริสุทธิ์จ้องมองเขา “พูดเรื่องอะไรล่ะ?”ฮั่วซือหานขบเม้มริมฝีปากบาง “รถหรูที่เธอขับ บ้านหรูที่เธออยู่ ได้มายังไง ใช้เงินใคร?”ฉือหว่านยืดหลังตรงอย่างสง่างาม “ประธานฮั่ว อย่างน้อยฉันไม่ได้ใช้เงินคุณก็พอ ส่วนเรื่องอื่นขอไม่เปิดเผย”ฉือหว่านพยายามจะเดินหนีอีกครั้งแต่ร่างสูงใหญ่ของฮั่วซือหานยืนขวางไว้เหมือนกำแพง ไม่ยอมให้เธอผ่านฉือหว่านยกมุมปากยิ้มเยาะ “ประธานฮั่ว คุณคงแปลกใจมากสินะ? ที่จริงคุณก็คิดไม่ต่างจากฉือเจียวพวกนั้นหรอก คิดว่าฉันเป็นแค่แม่บ้านที่หมุนรอบคุณ ไม่มีทางหาเงินได้เอง ใช้ชีวิตด้วยเงินค่าหย่าของคุณเท่านั้น”ฮั่วซือหานคิดแบบนั้นจริงๆ เพราะฉือหว่านไม่มีงานทำจริงๆ“เธอมีวุฒิการศึกษาสูง มีพรสวรรค์ ที่ผ่านมาเธอเสียสละเพื่อดูแลฉัน ฉันชดเชยให้เธอได้ เธอสนใจวงการไหน ฉันจะจัดการให้เธอเข้าไปทำงาน หรือจะให้ฉันลงทุนเปิดกิจการให้เธอก็ได้”ฮั่วซือหานแทบไม่รู้จักฉือหว่านเลย นอกจากเพิ่งรู้ว่าเธอเป็นอัจฉริยะสาว ที่เหลือเขาไม่รู้อะไรเลยฉือหว่านมองชายหนุ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 359

    หลี่หลันกับฉือถังเห็นฉือเจียวถูกกดลงกับพื้น ต่างก็ตกใจสุดขีด ทั้งสองรีบเข้าไปจะช่วยฉือเจียว “พวกคุณปล่อยเจียวเจียวเดี๋ยวนี้นะ!”“นี่คือคำเตือนครั้งที่สาม ถ้ายังไม่หยุด เราจะลากพวกคุณออกไป!”สุดท้าย ฉือเจียว ฉือถัง และหลี่หลัน ก็ถูกไล่ออกจากดิเอ็มเพอเรอร์สตาร์เรสซิเดนซ์ “ปัง!” ประตูใหญ่ของดิเอ็มเพอเรอร์สตาร์เรสซิเดนซ์ปิดลงต่อหน้าพวกเธออย่างไร้เยื่อใยฉือเจียว “……”ฉือถัง “……”หลี่หลัน “……”พวกเธอเคยเจอเรื่องน่าอับอายแบบนี้ที่ไหนกัน? โดยเฉพาะฉือเจียว เวลาไปไหนกับฮั่วซือหาน เธอเป็ยแขกคนสำคัญเสมอ ไม่เคยต้องมาโดนคนเขาไล่ตะเพิดแบบนี้เลย นี่ถือเป็นครั้งแรกในชีวิตฉือถังก็โกรธเช่นกัน “ทั้งหมดนี่เป็นเพราะฉือหว่าน! ฉือเจียว เรื่องมันยังไงกันแน่? ฉือหว่านมีรถหรู มีบ้านหรู แล้วยังไล่พวกเราออกมาอีก เธอคิดจะท้าทายสวรรค์รึไง!?”ฉือเจียวกำหมัดแน่น “ฉือหว่านมันจะเก่งอะไรกันนักหนา ก็แค่ฮั่วซือหานไม่เอามันแล้วให้ค่าชดเชยก้อนโตเท่านั้น!”หลี่หลันมองเข้าไปยังห้องหรูด้วยสายตาอิจฉา “เจียวเจียว ถังถัง อย่าเพิ่งโมโหไป ถึงประธานฮั่วจะให้เงินมันเยอะ แต่ผู้หญิงอย่างฉือหว่านไม่มีงาน ไม่มีรายได้ แค่รอเวลาม

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 358

    หลี่หลันพูดขึ้นว่า “หวานหว่าน เธอยังจะกล้าพูดอีกเหรอว่าไม่ได้สะกดรอยตามประธานฮั่ว?เธอสะกดรอยตามเขามาชัดๆ!”“ฉือหว่าน เธอนี่มันเจ้าเล่ห์จริงๆ รู้แม้กระทั่งว่าซือหานอยู่ชั้น 9 ตามเขาจนบ้าคลั่งไปแล้วเหรอ? นี่เธอเป็นโรคจิตหรือเปล่า?”ฉือหว่านหันไปมองฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว คุณอยู่ชั้น 9 เหรอคะ?”ฮั่วซือหานใช้สายตาเหลือบไปทางหมายเลขห้อง 901 “ผมอยู่ที่นี่”ฉือหว่าน “อ้อ”จากนั้นเธอก็เดินไปที่หน้าห้อง 902 กรอกรหัสผ่าน “ติ๊ด” ประตูเปิดออกทันทีฉือเจียว ฉือถัง และหลี่หลัน อ้าปากค้างกันหมดฉือหว่านอยู่ห้อง 902 จริงๆ งั้นเหรอ?เธออยู่ที่ดิเอ็มเพอเรอร์สตาร์เรสซิเดนซ์จริงๆ? แถมยังอยู่ตรงข้ามห้องฮั่วซือหานอีก?ฉือหว่านเดินเข้าไปในห้อง ก่อนจะปิดประตู เธอหันกลับมามองพวกเขา “พวกเธอพูดถูกนะ ฉันอยู่ตรงข้ามกับประธานฮั่วจริงๆ ด้วย”ปังฉือหว่านปิดประตูเสียงดังซี๊ด หลี่หลันถึงกับสูดลมหายใจแรง ยัยเด็กนี่มันอะไรกัน? อยู่ดีๆ ก็มีรถหรู บ้านหรู ยังเป็นฉือหว่านคนเดิมอยู่เหรอเนี่ย?ฉือเจียวตกใจจนพูดไม่ออก เธอหันไปมองฮั่วซือหาน “ซือหาน! ฉือหว่านซื้อห้องที่ดิเอ็มเพอเรอร์สตาร์เรสซิเดนซ์ แถมอยู่ตรงข้าม

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 357

    ไม่เป็นไปได้ยังไง?ฮั่วซือหานอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะตัวเอง เขากำลังเอาฉือหว่านไปเปรียบเทียบกับผู้หญิงคนนั้น ผู้ก่อตั้งองค์กรถงเหรินถังผู้เปล่งประกายเจิดจ้า?ประธานฮั่ว คุณช่วยไปส่งฉันหน่อยได้ไหม?เมื่อครู่ฉือหว่านยืนอยู่ข้างรถของเขา ขอให้เขาไปส่งเธอฮั่วซือหานหัวเราะในใจ ทั้งที่เธอมีรถของตัวเองอยู่แล้ว ยังแกล้งพูดแบบนั้น ที่แท้ก็แค่แกล้งกวนประสาทฉือเจียวรวมถึงแกล้งเขาด้วยผู้หญิงคนนี้ กล้าขึ้นทุกวันจริงๆในตอนนั้นเอง ฉือเจียว ฉือถัง และหลี่หลันก็ขึ้นรถมา ฉือเจียวนั่งเบาะหน้า ส่วนฉือถังกับหลี่หลันนั่งเบาะหลัง ฮั่วซือหานเหยียบคันเร่ง รถโรลส์รอยซ์แฟนธอมก็แล่นออกไปอย่างนุ่มนวลฉือเจียวรับไม่ได้อย่างแรง ฉือหว่านเป็นใครกัน ถึงกล้าใช้รถระดับเดียวกับฮั่วซือหาน เธอมีคุณสมบัติอะไร ถึงได้ขับโรลส์รอยซ์!ฉือเจียวถามขึ้น “ซือหาน ฉือหว่านใช้เงินคุณอีกแล้วใช่ไหม?”ฉือถัง “ประธานฮั่ว ตอนหย่ากัน คุณให้เงินเธอเยอะใช่ไหม? ไม่อย่างนั้นเธอจะไปเอาเงินที่ไหนมาซื้อโรลส์รอยซ์ได้?”ฮั่วซือหานวางมือลงบนพวงมาลัย นาฬิกาข้อมือหรูของเขาเป็นประกาย แต่สายตาไม่แม้แต่จะเหลือบมองใคร เขาไม่พูดอะไรเลยฉือเจี

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 356

    ฉือหว่านถึงกับพูดไม่ออก ในตอนนั้นเอง รถใหม่ของเธอก็มาถึงพอดี “ทุกคน ฉันแค่มารอรถที่นี่ ไม่สะดวกคุยต่อแล้วนะ ฉันจะขึ้นรถแล้ว”“รอรถ? รอแท็กซี่เหรอ?” ฉือเจียวหัวเราะเยาะ “ฉือหว่าน หน้าโรงพยาบาลแบบนี้เรียกแท็กซี่ยากมากเลยนะ”เมื่อก่อนฉือหว่านก็ใช้แท็กซี่ตลอด จึงไม่แปลกที่ฉือเจียวจะคิดแบบนั้นฉือถังมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างดูแคลน “ฉือหว่าน ฉันดูถูกเธอจริงๆ ดูเหล่ารุ่นพี่ของเธอสิ ไม่มีใครไม่มีบ้านไม่มีรถ แต่ละคนชีวิตดีทั้งนั้น มีแต่เธอที่ยังใช้แท็กซี่อยู่ เธอทำให้คำว่าอัจฉริยะสาวเสียชื่อจริงๆ”หลี่หลันรีบดึงแขนฉือถัง “ถังถัง พอเถอะ อย่าพูดแบบนั้นเลย หวานหว่านน่าสงสารจะตายไป”ฉือหว่านเห็นรถของตัวเองจอดเรียบร้อยแล้ว คนขับก็ลงจากรถ เดินตรงเข้ามาหาเธอเธอก้าวไปข้างหน้า เดินผ่านฉือถังและหลี่หลันมาหยุดตรงหน้าฉือเจียว เธอยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วกะพริบตา “ฉือเจียว เธอพูดถูก แถวนี้เรียกรถยากมากเลยล่ะ”ฉือเจียวแสดงสีหน้าภูมิใจฉือหว่านหันไปมองโรลส์รอยซ์ของฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว งั้นคุณช่วยไปส่งฉันหน่อยไหมคะ?”“……” สีหน้าของฉือเจียวเปลี่ยนไปทันที “ไม่ได้!”ฉือหว่านหันไปมองเธอ “ไม่ได้ แล้วเธอจะบ่

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 355

    ฮั่วซือหานเงยหน้า เขาเห็นฉือหว่านฉือหว่านมาที่โรงพยาบาลในเครือองค์กรถงเหรินถังทันใดนั้น แขนของเขาก็ถูกกอดรัดไว้แน่น ฉือเจียวคล้องแขนเขาไว้ “ฉือหว่านมาทำไม? ซือหาน ฉันไม่อยากเห็นหน้าเธอเลย เห็นเธอแล้วรู้สึกใจจะวาย”ฮั่วซือหานละสายตาจากฉือหว่าน แล้วดึงแขนตัวเองออกจากมือฉือเจียว “งั้นเรากลับกันเถอะ ฉันจะไปเอารถ”พูดจบ ฮั่วซือหานก็เดินออกไปทันทีตั้งแต่กลับมาจากเวยไห่ ฉือเจียวก็เกาะติดฮั่วซือหานตลอด ฮั่วซือหานเองก็ตามใจเธอทุกอย่าง ไม่เคยติดต่อกับฉือหว่านอีกเลย แต่ฉือเจียวกลับรู้สึกชัดเจนว่า ฮั่วซือหานเริ่มเย็นชากับเธอขึ้นเรื่อยๆตอนนี้ ฮั่วซือหานดูเหมือนไม่มีความรักให้เธออีกแล้ว เหลือแค่ความรับผิดชอบฉือเจียวกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ…ฉือหว่านเดินเข้าไปในองค์กรถงเหรินถัง เธอตรงไปหารุ่นพี่สาม เซียวอี้เซียวอี้ยิ้มมุมปาก “หวานหว่าน เธอผอมลงนะ ดูท่าหลังจากแยกจากคุณปู่กับพวกพี่ๆ แล้ว เธอคงได้ลิ้มรสชาติความรักจนหมดหวานล่ะสิ”ฉือหว่านถลึงตาใส่เขา เธอรู้อยู่แล้วว่าพวกพี่ชายต้องล้อเธอแน่ รุ่นพี่สามก็ยังเป็นคนปากร้ายเหมือนเดิมฉือหว่าน “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันกลับก่อนนะ”เซียวอี้รีบคว้าเธ

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 354

    หลี่หลันนึกขึ้นได้ “ฉันพอจะจำได้ องค์กรถงเหรินถังน่าจะเข้าตลาดหลักทรัพย์ต่างประเทศวันที่ 11 เมษายน เลยถูกเรียกกันว่า ‘ตำนาน 411’”ฉือถังพยักหน้า “ใช่เลย”ฉือเจียวมองยาที่อยู่ในมือตัวเอง “ถ้าเป็นแบบนั้น ผู้ก่อตั้งองค์กรนี้ก็ต้องเป็นอัจฉริยะระดับตำนานเลยน่ะสิ ซือหาน คุณรู้จักเขาไหม?”ความจริงตอนนี้ฉือเจียวยังโกรธอยู่เต็มอก แต่เธอไม่กล้าระเบิดใส่ฮั่วซือหานอีกแล้ว ตรงกันข้าม เธอกลับยิ่งพยายามยึดเขาไว้ให้แน่น ทั้งหมดนี้ เธอเลือกจะระบายที่ฉือหว่านแทนฮั่วซือหานคิดอยู่สักพัก “เคยเจอกันครั้งหนึ่ง”ฮั่วซือหานเคยเจอกับผู้ก่อตั้งองค์กรถงเหรินถังจริงๆ ตอนนั้นคือเมื่อหกปีก่อน ที่ลอสแอนเจลิส ประเทศสหรัฐอเมริกาในตอนนั้น เขาเป็นเจ้าพ่อวงการธุรกิจแล้ว และได้รับเชิญให้เข้าร่วมงานประชุมของแวดวงธุรกิจที่วอลสตรีท คืนนั้น เป็นคืนที่ผู้ก่อตั้งองค์กรถงเหรินถังพาแบรนด์เข้าสู่ตลาดหุ้น เขาได้ยินเสียงเคาะระฆังตอนเที่ยงคืนที่เธอเป็นคนตีคนข้างๆ บอกกับเขาว่า ผู้ก่อตั้งองค์กรถงเหรินถังคนนั้น อายุเพียงแค่ 16 ปีเท่านั้นเขาเองก็เคยเปิดบริษัทแรกในวัย 16 ปีเหมือนกันเธอเองก็พาองค์กรเข้าตลาดหุ้นตอนอายุ 16 เช่นก

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 353

    "เดี๋ยวก่อน!" ฉือหว่านพูดแทรกขึ้นมากลางคัน ตัดบทคำด่าของฉือเจียวทันที "ฉือเจียว เธอเข้าใจผิดแล้ว เมื่อคืนฉันไม่ได้ยั่วยวนประธานฮั่วเลยนะ ตรงกันข้าม ฉันปฏิเสธเขาสุดชีวิต แต่ประธานฮั่วกลับใช้จังหวะที่ฉันกำลังเป็นไข้ตัวร้อน อ่อนแรงบังคับฉัน!"อะไรนะ?ฮั่วซือหานใช้กำลัง?ฉือเจียวไม่เชื่อสุดหัวใจ ฮั่วซือหานเป็นใคร เขามีสาวสวยอยู่รอบตัว ไม่เคยขาดผู้หญิงเลยสักวันแถมเธอเองก็เคยเสนอตัวให้เขาหลายครั้ง แต่เขากลับปฏิเสธโดยอ้างว่าไม่มีอารมณ์หรือไม่ก็งานยุ่งเขาจะเคร่งขนาดไหนก็เคร่งได้ขนาดนั้นแต่กลับมาใช้กำลังกับฉือหว่านตอนเธอป่วย?ฉือเจียวไม่เชื่อ "ไม่มีทาง! เธอพูดมั่ว!"ฉือหว่านหันไปมองฮั่วซือหาน "ประธานฮั่ว ตอนนี้คุณก็อยู่ตรงนี้ ช่วยบอกฉือเจียวหน่อย ฉันพูดมั่วจริงรึเปล่า?"ฮั่วซือหานมองฉือหว่านแวบหนึ่ง ก่อนจะเผยอริมฝีปากบางเอ่ยขึ้น "เธอพูดเรื่องจริงทั้งหมด"ฉือเจียว "......" เธอแทบจะพังทลายลงตรงนั้นเห็นสีหน้าของฉือเจียวเหมือนกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ฉือหว่านหัวเราะเย็นเยียบ "ฉือเจียว ตอนเธอไปเป็นมือที่สามของคนอื่น เธอเคยคิดบ้างไหมว่าจะมีวันโดนคนอื่นมาเป็นมือที่สามแทน? บอกไว้เลยนะ ประธาน

  • คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ   บทที่ 352

    ”เป่ยเฉิน นายมองฉันด้วยสายตาแบบนี้ทำไม นายกำลังสงสัยฉันเหรอ สงสัยว่าฉันอยากระเบิดตายไปพร้อมกับนาย?”“เป่ยเฉิน ฉันน่ะเป็นซ้อเจียวเจียวของนายนะ นายมาสงสัยฉันแบบนี้ ฉันเสียใจมากเลยนะ ฉันว่า... นายเปลี่ยนไปจริงๆ”“นายบอกมาสิ ทำไมถึงไม่กลับมาให้ทันตามเวลาที่กำหนด แล้วตอนอยู่บนเรือยอชต์ นายไม่ได้ลงมือกับฉือหว่านใช่ไหม?”ฉือเจียวฉลาดมาก เธอเล่นบทอารมณ์เต็มที่ แถมยังชิงโจมตีกู้เป่ยเฉินก่อนเสียอีกกู้เป่ยเฉินบนเรือยอชต์ไม่ได้ลงมือกับฉือหว่านจริงๆ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาอ่อนลงเล็กน้อย “ซ้อเจียวเจียว ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น”“เป่ยเฉิน พวกเราต้องเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ห้ามให้ฉือหว่านมาทำลายความสัมพันธ์ของเราเด็ดขาด”…………ฉือหว่านเริ่มเก็บกระเป๋า เตรียมจะบินกลับไห่เฉิงเก็บของเสร็จ เธอเดินออกไปหารุ่นพี่หญิง แต่ในระหว่างเดินผ่านระเบียง เธอก็เห็นฉือเจียวฉือเจียวรอเธออยู่ตลอดฉือหว่านไม่ได้แปลกใจอะไร เดินตรงเข้าไปฉือเจียวยิ้ม “ฉือหว่าน เธอกลับมาอย่างปลอดภัยก็ดีแล้ว ฉันเป็นห่วงเธอมากเลยนะ”ฉือหว่านยกยิ้มนิดๆ “ฉือเจียว คนที่ลงมือคือเธอใช่ไหม?”“ฉันไม่เข้าใจว่าเธอกำลังพูดเรื่องอะไร ฉือหว่าน

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status