Novels by JC Pamplona

ISANG pak na pak na umaga ang sumalubong kay Wella na rumarampa pa papunta sa basketball court. Siyempre, hindi rin papakabog ang bestie niyang si Ava na akala mo'y babaeng marangal sa kanyang suot na tube at panty shorts with matching headband pa kahit halos wala namang buhok para magsuot noon. Keri naman, nagmamaganda lang naman ang mga accla kaya kiber na lang kung ano’ng sasabihin ng mga viewers sa rampa nila. Plangak na plangak naman sa makeup si Wella na naka-sphagetti strap na labas ang pusod at halos makita na ang singit sa suot niyang shorts. Palibhasa'y may merlat na ang baklita, confident itong kumendeng habang naglalakad papasok sa maingay na court. Hindi pa naman nagsisimula ang laro ng kanyang Fafa Hans kaya sigurado siyang nasa bench ito. “’Teh, sure ka bang hindi pa tayo late sa laro?” tanong ni Ava. “Yes, ’teh! Sure na sure akez! Alam ko kaya ang schedule ng paliga ni SK.” Kompiyansa ang bakla sa sinabi. Paano’y ka-close niya ang SK Chairman ng Barangay Maligaya

ISANG pak na pak at plangak na plangak na umaga ang sumalubong sa baklitang si Wella. Feeling si Sleeping Beauty pa ang bakla na iminulat ang mata nang marinig nito ang tilaok ng manok sa kanilang bakuran. Nang makabangon ay uminat pa at pakiwari'y fresh na fresh ang kanyang pakiramdam. Paano'y masaya ang naging tulog niya kaya ganoon na lamang kung makapag-inarte.“Good morning, Bekwintas!” bati nito nang kuhanin ang magical kuwintas na pahiram ni Beki-godmother. Humagikhik pa ang bakla na tila kinikilg bago hinalikan at niyakap ang gintong alahas na nakapgbigay sa kanya ng pag-asang maangkin si Fafa Hans. Saka pa lamang siya bumangon sa kutson at humarap sa salaming ng kanyang pink na tukador. Excited siyang muling makita si Fafa Hans niya pero kailangan niya munang magsepilyo para naman hindi maamoy ng lalaking kanyang pinapantasya ang hininga niyang may amoy ng kahapon. Isinilid muna niya sa bulsa ang kuwintas at bumaba. Pagkababang-pagkababa pa lamang niya ay bumungad na sa kan

WALANG kamalay-malay si Wella na nakangiti siya habang naglalakad pauwi. Hindi pa rin kasi maalis sa isipan ng baklita ang mga nangyari simula pa kanina. Para kasing nananaginip siya nang gising habang kausap niya ang lalaking matagal na niyang gusto. Iba talaga kasi ang effect ng ka-macho-han at kaguwapuhan ni Hans sa kanya! Kulang ang sampung panty na malalaglag sa kanya kapag kaharap na niya ito. “Accla, amakana. Kanina ka pa pangiti-ngiti riyan,” sita ni Ava nang mapansin siya. Kanina pa sila naglalakad pauwi pero hindi pa rin talaga magawamg alisin ni Wella ang ngiti sa mga labi niya.“Kasi naman. . . ang yummy kasi ni Fafa Hans. Knows mo 'yon? Pinapa-ezmayl niya ang aking heartsung!” Kinikilig pa si Wella habang nagbibitiw ng mga salita. That was the first time Wella felt that kind of happiness in her heart. “Oh, huwag masyadong umasa. Hindi mo pa masyadong kilala si Hans,” paalala ni Ava sa kanya.“Ay, teh! Wititit mo need mag-worry so much sa akez. Keri ko ’to. Crush lang na

“AKO nga pala si Hans. And you are?”Sh*t na malagkit! Malagkit pa semilyang mainit-init! Ano ngayon ang gagawin ni Wella? Bakit naman kasi sa dinami-dami ng pagkakataon, ngayon pa talaga nagtagpo ang landas nila ni Hans?Napalingon naman si Wella sa pader at napansin niya ang isang pader na may nakasulat na pangalan. ‘Cindy’ is the name written on the wall. “Ah... eh... Cindy! My name is Cindy,” pakilala niya rito. Wala nang choice si baklita. Kung hindi siya mag-iisip ng ibang pangalan, baka kung anong isipin ng binata. “Cindy. Nice name. It’s nice to meet you.” Inilahad naman ni Hans ang kamay nito sa kanya. Napakagat ng labi si Wella na nagpakilalang si Cindy dahil kitang-kita niya kung gaano kalapad ang kamay ng binata. May nagsabi sa kanya na kapag daw malapad ang kamay ng lalaki, malaki din daw ang k*****a nito. Ibig sabihin lang niyon ay bukod na pinagpala si Hans sa lalaking lahat. Daks kung daks kumbaga. Aarte pa ba siya? Eh, kung nasa harapan na niya ang grasya, isusubo n

“MGA kapitbahay, babae na ’ko!” Nagtitiling lumabas si Wella ng kuwarto at pumunta sa harap ng kanilang bahay dahil sa tuwa. Tulad ng ibang bakla, gusto niya ring maranasang magkaroon ng pukelyas. Pero hindi niya akalaing isang kuwintas lang pala ang makatutupad ng kanyang pangarap na maging isang tunay na babae. “Babae na ako! Babae na ako!” wika niya sa bawat taong makakasalubong niya. Nagtataka lang ang mga nakakasalubong niya dahil sa inaakto niya. Wala yatang ideya ang bakla na ang layo ng hitsura niya sa Wella na kilala ng buong Barangay Maligaya.Habang hibang na hibang sa anyo niya si Wella ay nakita naman niya ang kaibigang si Ava. “Acclaaa!” salubong niya sa kaibigang kasalukuyang tumutuhog ng fish ball sa kanto kasama na naman ang isang lalaki. Noong una ay hindi siya pinansin nito pero nagulat na lang si Ava nang bigla niya itong yakapin nang mahigpit. Marahas na itinulak ni Ava si Wella.“Teh, hindi tayo talo! Shotoko rin ang bet ko kaya lumayo ka sa akin. Baka majombag

NANLALAMBOT na umuwi ang baklang si Wella matapos ang maghapong paghahanap ng trabaho. Dinaig pa niya ang pokp*k na g*nahasa ng sampung lalaki dahil halata na sa mukha nito ang pagod. Napansin naman siya ni Ava na nakatambay sa tindahan. Lumapit ito sa kanya habang pinapakpak ang kornik na dala. “Accla, anez nangyari sa 'yo? Dinaig mo pa ang nag-booking! Akala ko ba maghahanap ka ng worklalu? E, bakit parang hindi ka pa nagkakatrabaho ay hagardo versoza ka na?!” usisa ni Ava. “Witchikels na ng powers ko ang maghanap ng work, Accla. Hindi ko keri! Puro merlat ang hanap nila?” reklamo ni Wella. “Ayan kasi, magpalagay ka muna kasi ng pukelyas bago ka maghanap ng worklalu. Tingnan ko lang kung hindi habulin ng mga iyan at ng mga shotoko!” suhestiyon ni Ava. Maganda naman ang ideya nito. Kaya lang, may nakaligtaan siyang isipin.“Alam mo, ang pangit mo na nga, wala hindi ka pa marunong mag-isip. Paano ako magpapakabit ng pukelyas kung wala akong anda!? S'yempre kailangan kong mag-workla