Novels by eagnstr

ZaineMiss Eli is our literature teacher. She is our first-afternoon teacher. Matapos naming magbayad ay agad kaming bumalik sa room namin. Pero sila Abby, Owen, at Cathie ay bumili pa ng soda sa canteen. Kakaunti pa lang ang tao sa classroom dahil maaga-aga pa naman. “Dude,” Si Skyler na tumabi sa’kin. “Magpapasukat tayo ha.” I nodded. Buti na lang din at pina-alala niya, nakalimutan ko na. Muli kong nilabas ang background reports na kanina ko binabasa at nagbasa ulit. I’m halfway done and I think I can finish it tonight. Nagpatuloy lang ako sa pagbabas hanggang sa dumami na ang tao sa room. Nakabalik sila Abby at kapwa nasa sariling upuan na sila. Bumalik na rin si Skyler sa upuan niya dahil dumating na si Faeri na katabi ko sa kanan. Binalik ko na rin ang binabasa ko dahil dumating na si Miss Eli. “Good afternoon, section three.” Bumati ito.Sabay-sabay kaming tumayo at bumati pabalik, “Good afternoon, Miss Eli.” “Take your seat.”Umikot ang mata ni Miss Eli sa amin at hum

Zaine Sitting at a circular table with ten other people including Skyler while laughing at each other’s jokes feels so new to me.I remember always being alone and lonely whenever I’m at our school cafeteria, or even anywhere. Noon ay halos puro libro ang kasama ko kahit saan ako magpunta. And I must admit that having someone’s company sounds nice. Since this is my “first day” at FMA, halos puro introduction ng mga kaklase ko ang nangunguna sa usapan. At sa labing-isang taong nakaupo ngayon pabilog sa isang lamesa, tanda ko ang lahat ng sinabi nila. “Bale boring pala sa Central School?” si Abby. Natawa ako sa pagkaprangka nito. “Abby,” nahimigan ko naman ang banta sa boses ng kakambal nitong si Owen. Katulad ng kakambal nito ay may ‘masungit’ na aura din ito. “What? Nagcoconclude lang naman ako,” depensa ni Abby na nasa tabi ko habang iniikot ang buhok sa kamay. “To answer your question Abby, yes. Medyo boring sa Central School kasi masyadong strict.” sumagot si Skyler. I love h

Zaine Three months later…“3 minutes. Not your best.” Bungad ni Skyler nang huminto ako sa harap nito galing sa pagtakbo. “I’ll do it again.” Hinihingal kong sinabi. Hinabol ko ang hininga ko at pinuwesto ang sarili sa pagtakbo ng hindi hinihintay ang sasabihin ni Skyler. “Hindi na, magpahinga ka na lang sa loob. Prepare yourself tomorrow.” Matapos niyang sabihin iyon ay sumilay na naman ang ngisi sa mukha nito. Simula na ng pasukan bukas sa FMA. Kailangan kong bumalik duon para simulan ang misyon ko. Sa loob ng tatlong buwan ay wala akong ginawa kundi magsanay. I spent the first month trying to familiarize myself with my new "schedule". Sinikap kong makisabay sa mga iba pang nagt-training na hamak na mas magaling sakin. On the second month, kung saan sanay na ang katawan ko sa literal na pagbubuhat ng mga bagay, duon ko napansin ang pagbabago sa akin. I felt more distant towards people around me. May pagbabago rin sa pisikal na anyo ko. Napansin ko ang paglaki ng balikat at

Zaine “You heard me right. Starting today, everyone should address you as Colleen Madrigal. Like what you’ve heard, Zaine Sy is dead.” Narinig ko na naman iyon. Skyler left me hanging. Matapos niyang sabihin iyon ay pumasok siya sa loob na parang wala lang. Ako naman ‘tong sumunod lang din. Wala masiyadong tao sa loob. Kung bibilangin ay hindi hihigit sa sampo ang nandoon. Puro may edad na rin ang mga ito dahil sa itsura nila. Kahit ganoon ay nararamdaman ko pa rin ang awtoridad sa kanila. I can barely speak knowing their eyes will be on me if I do that. Ipinakilala lang ako ni Skyler sa kanila. I didn’t feel the need to talk for myself do I didn’t. Matapos lang n’on ay sinabihan ako ni Skyler na tanggapin ang pakikipagkamay nila at hindi na sila paghintayin pa. I was stunned when one of them pulled me into a hug. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kaya wala na lang akong ginawa. Ramdam ko ang sinseridad sa yakap niya at dahil din doon ay bigla kong naalala ang magula

Zaine I can’t believe 2 days have already passed. It doesn’t feel like two days, it feels like a week. So much happened in those two days. Skyler kept on shoving things and infos inside my head. It’s kind of my fault though. I told him to tell me everything I need to know. First, and I think the most important thing of all, The Leaden Hellbound. They are just the Leviathan’s combatants. Their enemy, rival, nemesis, or whatever you call them. “Boo, Zaine, you’re occupied again.” Skyler uttered. Skyler and I became close. There’s no denying that. Hindi naman siya mahirap ka-bonding. He’s an optimistic person. “I still have a lot to think through, Skyler. So do me a favor,” pilyo akong ngumisi. Nagtaas lang ng kilay si Skyler, nag-aabang kung ano ang pabor ko. “Get me new clothes, this gown is itching me to the core.” He rolled his eyes at me in frustration. “I can’t, you’re still a patient here.” “And I’m fine now! Konti na lang at gagaling na talaga ‘tong paa ko. I don’t

Zaine“Zaine Sy died two weeks ago, from a fire.” Those words are stuck in my head. “What do you mean?” Narinig ko ang kaba sa boses ko. I’m shaking. “Here,” nakayukong inabot sa akin ni Skyler ang isang pirasong papel. “It’s a..” he stuttered. Tinuro niya ang papel kaya kinuha ko ito. My jaw dropped looking at the paper. Parang hindi kapani-paniwala ang nakikita ko. “A death certificate? With my name on it?” I asked Skyler. Umaasa akong sana mali ang nakikita ko. Dahil imposible ‘to. Buhay pa ako. I admit that I wanted to die, pero hindi naman ‘yun tinupad ni Lord. “Skyler, this is driving me crazy. You have got to give answers, right now!” I shouted.Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman dito. Pakiramdam ko ay nababaliw na ako dahil sa mga nangyayari. Hindi nagsalita si Skyler at kinuha ang upuang ginamit niya kanina. Nakita ko ring natigilan ito at saglit na napatitig sa sahig. Siguro ay nakita niya ang basag na salamin. Hindi na niya ito pinagtuunan ng pansin at