Novels by Esereth

Napagod na napagod ako nitong nakaraang linggo. Buong linggo kaming nagtulungan nina Jericho at Jack para makabuo ng impormasyon tungkol sa mga alegasyon ng korapsyon. Nagsimula ako ng araw na puno ng pag-asa, ngunit matapos ang mahahabang oras ng pagtatrabaho, parang gusto ko na lang humiga at kalimutan ang lahat. Sa wakas, natapos ko rin ang mga kinakailangang dokumento at huminga ng malalim, nagpasalamat na hindi na kailangang mag-isip pa ng ibang bagay sa mga susunod na oras.Kaya nang tumawag si Jericho, nagulat ako. “Pamela,” sabi niya sa kabilang linya, “gusto mo bang lumabas?” Nakaramdam ako ng kakaibang kilig, pero hindi na ito kaila sa akin. Matagal nang vocal si Jericho tungkol sa nararamdaman niya sa akin, at sa totoo lang, hindi ko naman siya tinatanggihan. Kaya't sumang-ayon ako, at sa loob ng ilang minuto, nasa sasakyan na ako papuntang street food market.Nang makababa ako, isang alon ng nostalgia ang bumalot sa akin. Agad kong naalala ang si Jack nung college. Sa tu

Paskuhan is just around the corner, and everyone is gushing about their date while I, just giving them a cold stare including Andre and Maegan. Well, sila lang naman ang magka-date for Paskuhan.At kahit hindi nila sabihin, alam kong may namamagitan na sa kanila. Duh, obvious naman sa mga mata nila. Gaya ng sabi ko, mapangmasid ako at konting galaw lamang ng mga tao, o ultimong maliliit na detalye tungkol sa kanila ay napapansin ko.Nasa KFC kami ngayon nakatambay dahil mahaba-haba ang vacant namin. Hinihintay ko ‘yung dalawa dahil sila ang nag-order ng lunch namin. Nagpalibre na lang din ako dahil wala akong ganang ilabas ang wallet ko.Hanggang ngayon ay galit pa rin ako kay Jack. Ni hindi man lang siya nag-sorry sa akin. Grabe, napakagaling niya at nagagawa niyang matiis ako? Pwes, hindi ako papatalo at kaya ko rin siyang tiisin. Bahala siya, hindi ako ang lalapit sa kanya. Manigas siya.Pero sino nga ba ako para suyuin niya? E hindi naman kami mag-jowa!“Ang haba na naman ng mukha

Wala nang mas gugulo pa sa buhay ko the moment that a certain Josiah Zamora from College of Accountancy entered to my life all of a sudden. At isa pa, feeling ko ang ganda-ganda ko. Isa lang naman siya sa mga crush ng bayan sa kanilang department. We were taking a break—a one-hour vacant before our —when my phone suddenly vibrates. Agad ko naman itong kinuha mula sa bulsa ko. Nagsalubong ang kilay ko nang isang hindi rehistradong numero ang tumatawag sa akin. Like what I’ve said, hindi ako mahilig sa tawag lalo na kapag mula sa isang taong ‘di ko kilala at wala sa contacts ko. Kaya much better kung magpapakilala muna through text. Although my hands were shaking due to my anxiety, I still managed to answer the call. “H-Hello? Who’s this?” My voice was also cracking and my hands still trembling. Kinakapos din ang hininga ko dahil sa bilis ng tibok ng aking puso. “Hi, Pamela. Good to hear about you after a week.” My heart fluctuated as I hear his deep and well-modulated voice. Pamilya

Hello, everyone! Sorry for not updating for several months. I've been busy with my studies including thesis and organization duties. Our finals week has just concluded recently, and I can say that finally, I am done with the semester and just waiting for the graduation. Thus, I can now focus on writing. Starting this June, since I have a lot of time now though I wil probably look for a job after the graduation, I will schedule the dates for my story update.Please expect that any time this coming month, there will be an update for the next chapter.Thank you so much!- Esereth

Shocking. Nerve-wracking. Terrifying.That’s how I describe what I feel right now after Mariana delivered the news to us—Dennis was found dead on his ward at exactly 6:45 in the evening. Her voice was shaking and crying while she told us how it happened over the phone.Kuwento niya, galing daw siya ng convenience store at bumili ng makakain. Ngunit pagbalik niya, ang akala niyang natutulog lamang na asawa niya ay isa nang bangkay. Of course, it was very traumatic for her. Nakita ng dalawang mata niya ang itsura ng kanyang asawa nang mamatay ito.Agad kaming nagtungo ni Mr. Cheng sa ospital sa oras na matanggap naming ang balita. Tinawagan na rin niya ang kakilalang abogado at papunta na raw ito.Hindi mapalagay ang loob ko habang nasa byahe kami. Ngayong namatay na si Dennis, ang siyang tanging nakakaalam ng lahat tungkol sa diumanong korapsyon sa loob MGH, nawalan na ako ng pag-asa. Hindi ko na alam kung saan ako kukuha ng impormasyon dahil w

Kinabukasan, agad na umuwi si Pamela pagkagaling kina Jack. Ayaw pa sana siyang pauwiin ng ina ng binata na si Josie ngunit kinakailangan na niyang umuwi dahil bukod sa may trabahong naghihintay sa kanya ay hinahanap-hanap na rin siya ng kanyang anak na si Bea. Hindi pa man din sanay ang bata nang wala ang kanyang ina sa tabi niya. Kinailangan pa siyang tabihan ng kanyang tita na si Celestine bago siya makatulog. Mabuti na lang ay magkamukha kami silang magkapatid kaya kahit papaano ay nakikita siya ng anak sa kanyang ate. Hindi na dapat pa siya magpapahatid kay Jack dahil ayaw na rin niya itong maabala. At isa pa, kaya naman niyang mag-commute nang mag-isa ngunit napakakulit at mapilit ni Jack at ang ina na rin nito mismo ang nagsabi kaya wala na siyang nagawa kundi pumayag. Nagpadaan muna si Pamela sa bahay para iiwan ang kanyang mga gamit. Hindi naman siya nangangambang magpapangabot ang mag-ama dahil nasa eskuwelahan ang bata ngayon. Saka siya nagpahatid na sa op