Novels by soleiluna

"When I was a kid, I use to wonder why I don't have a mom... and I dont see her as often as my friends does" panimula ni Olive, habang nakatingin parin sa kawalan."Akala ko wala akong mama, turns out meron naman. She's just away, working for us. Yun ang palaging kuwento sa akin ng lola ko.""I was four when I first heard her voice, I was ecstatic of course, because finally, I got to hear what she sounds like," patuloy niya sabay tawa ng tipid.Tinitigan ko lang siya. Nakikinig sa sinasabi at sasabihin palang niya. Kanina, nang makita at makompirma kong siya ang nakaupo ay naisip ko agad na patawanin siya. Pero mukhang di eto ang oras para paganahin ang pagkag*go ko.So I sit still. Listening. And just staring at her."Graduation ko sa kinder ng una kong nakita si Mama, umuwi siya at for the first time in my life nakapunta ako sa city kasi ipinasyal

MalungkotFor the past few days, Olive avoided me. Hindi ko na siya matyempohan sa pagpasok at uwi kaya naman hindi na din ako nakaksabay sa kanya.Masama ba talaga iyong tinanonh ko? I... I just want to know if she's related to Iv. And sinabi niya naman na di niya ito kilala, so bakit iniiwasan niya ako?"Damn." usal ko sa sarili sabay hilot sa aking ulo dahil sumakit ito.Eversince that day, I never got to see her again. And... and its kind of lonely. Kamiss siyang kulitin.Hindi ko alam kung tama ba ang ginawa ko oh ano pero... Hindi naman kasi kasing haba ng flag pole ang pasensiya ko para antayin bumalik ang mga alaala ko. I atleast want to remember Iv.Nasa guts ko talaga na napaka importante niya and I cant just let that slide.What should I do? Dapat ko ba siyang puntahan sa room nila?

Finnick Mabagsik added you as a friend.Confirm DeleteNapaarko ang perpekto kong kilay. Ano bang gusto ng lalaking to? Sa lahat nalang ba sinusundan niya ako? Pati sa social media nakaabot. Paano niya natunton ang FB ko? Ay oo nga pala, naka one name lang ako. Pero madaming Olive ah? Tas hindi ko naman sarili ang profile pic ko. Ay ewan, bahala na.At mabagsik? The hell is with his surname?Ano bang kailangan ng lalaking 'yon? Sunod ng sunod amp*ta. Makita kita ko lang talaga yan mamaya."SO AS I WAS SAYING..." nabigla ako ng sumigaw si Mam sa harapan. Tinignan ko ito at nakita kong tumitingin siya sa akin at sa selpon ko. Pabalik balik. Ngumuso ako at ibinalik nalang ang selpon ko.Ke aga aga e, ayaw kong mapagalitan, lunes pa man din ngayon. Tsaka na mamayang hapon.

Pinanlisikan ko ng mata ang walang hiyang lalake na kanina pa bumubuntot sa akin. Nakakainis na ah. Una sa pag punta at uwi ko sa school tas ngayon eto na naman siya at sunod ng sunod sa akin sa campus."Madami kang freetime, bhie?"Nginitian niya lang ako. Nag-iwas ako ng tingin dahil ang pangit niya pati mata niya nadadamay sa pag-ngiti niya."Itigil mo yan. Hindi ka nakakatuwa." irap ko sabay hagilap sa susunod na folder na ibibigay ko."Colton Cruton." natawa ako sa pangalan. Nasa senior high building to panigurado. Kaso tinatamad ako pumunta sa building ng mga seniors, napakalayo kasi tapos ang init pa, wala pa man din akong dalang payong.Tinignan ko ang taong bumubuntot sa akin para ipadala nalang sana sa kanya ang folder pero wala akong tiwala dito. Sa mukha palang e.Sa huli ay bumuntong hininga nalang ako at nagsimula ng maglakad papuntang building

Delikado "What's your favorite color?" "Kamatayan." "Mahilig ka ba sa movies?" "False." "What subject do you like?" "Totropahin." "Are you a vegetarian?" "Samgyup is life." "Do you like girls? " Yes. " Napamaang ako. She likes girls? Napahampas ako ng noo, kakaoo niya lang diba, Fin? Bobo ka ba? "So tomboy ka?" "So bobo ka nga?" pabalik niyang tanong. Binuksan ko ang bibig ko pero walang salita ang namutawi mula rito. "Then, what are you?" "Tao. Hindi ba obvious?" "Hindi." bara ko. Tinignan niya lang ako ng masama. Ha! See? Ano ka ngayon, pula?

Iv"Ipagpatuloy mo pa iyan, sige ka mapuputol yan."Biglang sumigid ang sakit sa ulo ko at may nakita akong batang babae. Malabo ang mukha niya, lahat ng nasa paligid ay malabo. Nakita ko siyang tumatakbo habang tumatawa. That voice, that sweet laugh. It all sounds familiar.Pinilit kong mukhaan ang bata pero mas lalong sumasakit ang ulo ko. Kahit ayaw ko man ay kinalma ko ang sarili ko para tumigil na ang sakit. Ilang minuto lang ay medyo hindi na masakit kaya naman tumingin ako sa paligid kung andyaan pa si Olive.Wala na.Habang umuuwi ako ay panaka-nakang sumasakit ang ulo ko kaya naman nakailang inhale exhale ako kasi baka mamaya niyan matumba nalang ako, halos wala pa namang tao dito.I was 14 years when I got into an accident. Natamaan ng softball ang gilid ng ulo ko. Buti nalang kamo hindi ako napuruhan dahil tiyak na wasak na sana ang bun