DoughNutEatMe의 작품

Chapter Seventeen: Iniirog (PART ONE) Rilley AS HOUR PASSED by, Third is getting weirder for me, though Alpha Team doesn’t seem to notice it because they we’re blinded by his sudden change of mood. Or I was overthinking again? Nope, I wasn’t because from the very beginning, weird na talaga siya para sa akin. He is moody, yes, pero napasobra naman ata ngayon. Sa hitsura niya kasi ay masayang masaya siya. Ngayon lang namin siyang nakitang ganito. Hindi man siya ngumingiti’y kitang kita naman iyon sa kislap ng mata niya. Binati niya pa lahat ng Alpha Team, si Eloi at Ivan. Kahit mali mali ang nasabi niyang pangalan ay hindi na sila nagreklamo dahil ngayon lang ito bumati sa kanila. “Germany ka na pala ngayon Paris!” Tumawa ng tumawa si Leonel. Inaasar ni

Chapter Sixteen: MeaningRilleyTHIRD IS BEING unreasonable again.Kasi no'ng sinundan ko siya sa parking lot at natapos na ang pag-uusap nila ni Eloi ay hindi niya ako pinansin at nilampasan lamang kahit na tinawag ko siya."He is probably in a bad mood babe, hayaan mo na" Inakbayan ako ni Eloi at nilapit ng sobra ang bibig niya sa tainga ko at inamoy ako doon. Nanindig ang balahibo ko sa kaniyang ginawa at agad siyang itinulak.

Chapter Fifteen: Drunk Rilley "I'M SORRY KLEYO. I've been busy these days that I couldn't check how you feel about Paris. I thought everything is okay between the two of you. I still notice how the two of you cared for each other and I just shrug it off." I heaved a heavy sigh. "I'm sorry that I didn't see your pain" Kleyo just laughed at me. "Wala ka namang kasalanan Rilley. Labas ka naman sa pinasok ko. Saka naiintindihan ko naman na lagi kang busy, lahat naman tayo busy e. Wala naman iyon pati sa akin." Nagkibit balikat siya saka uminom ng beer.

Chapter Fourteen: Friend Rilley ITINIGIL KO ANG aking sasakyan sa tapat ng isang matangkad na lalaking nakatayo sa labas ng airport. Sa kaniyang magkabilang gilid ay dala niya ang kaniyang dalawang maleta na kulay pink. Nakasuot siya ng pink V-Neck T-Shirt at jeans and a pink rubber shoes din. Nakashades pa ito. Aakalain mo talaga siyang lalaki dahil sa kaniyang tikas ng tayo at sa gwapong mukha. Kung hindi lang siya naka-overall pink, mapapagkamalan ko siyang lalaking Hollywood star.

Chapter Thirteen: Sad and Happy Memories Rilley "SHOULD I SMILE at them?" Pinamay-awangan ko si Third. I am practicing him now. Kailangan niya ng lumabas at sumama sa dinner namin at sinabihan ko siyang magsorry sa Alpha Team. We've been practicing for almost an hour now. Hindi siya mukhang sincere sa pagpapractice namin kaya hindi ko na pinush, doon kasi kami tumagal, sa pagiging sincere niya sa mga salita niya pero least nagsorry siya 'diba? At least he tried kahit pilit. Saka malapit ng mag-dinner, maya maya lamang ay kakatok na si Kleyo, we don't have much tim

Chapter Twelve: I'm the Boss Rilley "THIS IS REALLY a bad news" Kumabog ng malakas ang puso ko dahil sa unang pangungusap na lumabas sa bibig ni Dr. Sivillan. Kahit may air-conditioner naman ay todo ang pamamawis ko. Pakiramdam ko'y sinusunog ako o gini-grill sa init. Nagkatinginan kaming mga Alpha Team at sabay sabay na napabuntong hininga. Sabay sabay din kaming napailing at napahilot sa sari-sariling sentido dahil sa stress. "What happened? Why did Alastair l