riecari의 작품

"Daddy! Are we going to Kurt's house today?" The eight year old Hera asked excitedly to her father. Napatigil si Mateo sa kaniyang ginagawa at napatingin sa kaniyang anak. Hera was holding the hem of his shirt and was pulling it. Ngumiti siya sa magandang anak at hinaplos-haplos ang mukha nito. "Yes, are you excited?" Mabilis na tumango ang batang si Hera. Ang mga mata ay nag niningning at halata sa mukha ang sobrang excitement na nararamdaman. Napatawa na lang nang mahina si Mateo. Mas excited pa ngayon ang mukha ni Hera kaysa sa makita ulit nito ang sariling ina na iniwanan na sila. Kahit na kasal pa silang dalawa ng mama ni Hera, pakiramdam niya ay matagal na silang hiwalay. Kasalan din naman niya kung bakit naging ganito ang kanilang relasyon kaya hindi na lang siya nagsalita as mas tinuon na lang ang atensyon kay Hera, ang nag-iisa nilang anak. He became both Hera's mother and father. Pinunan niya ang pagkukulang ng asawa. "I haven't seen Kurt for how many days, miss ko nang ma

"I'm fine..." mahinang wika ni Lucas at kaagad na tinulungan siya na makatayo. Humigpit ang pagkakayakap ni Hera kay Chantal na para bang mapipiga na niya ang anak. Sobrang lakas nang kabog ng kaniyang puso at nanlalamig ang kaniyang pakiramdam dahil sa nangyari. Sinamaan ni Hera ng tingin si Lucas dahil sa sinabi ng lalabi. "What do you mean you're fine?!" galit na tanong niya at hinila ang kamay nito. Magkasalubong ang kilay na hinila niya si Lucas at pumasok sa loob ng bahay ni Nathan. Wala ang kapatid dahil dito mula sila namalagi dahil kay Lucas. Hera furiously unlocked the door and went inside. "Dito ka lang," mariin niyang saad at binitawan ang kamay ni Lucas. Iniwan niya ang lalaki sa sala ng bahay at hinatid ang kaniyang natutulog na anak sa kaniyang kuwarto. Hindi na niya binihisan si Chantal at tinanggal lang ang suot na sapatos dahil sa pagmamadali. Nang masigurado niyang maayos na ang posisyon ng anak, lumabas na siya ng silid na may dala-dalang first aid kit. Binalika

"Hmm..." Lucas couldn't help but groaned softly when he felt like someone was pulling his cheeks in a violent way. Dahan-dahan na minulat niya ang kaniyang mabigat na mga mata. Kahit na uminom na siya ng gamot kagabi, hindi pa rin siya tuluyan na gumaling at medyo masakit pa ang ulo. Pero mabuti na rin na ganito kaysa naman sa sobrang init ng kaniyang katawan. "Ah, you're awake." Muntik na siyang atakihin sa puso nang pagkamulat niya ng kaniyang mga mata ay may isang maliit na tao ang sumalubong sa kaniyang paningin. Nakaupo ito sa kaniyang katawan at titig na titig sa kaniya. Na para bang inoobserbahan nito ang kaniyang mukha. Nang makilala ni Lucas kung sino ang taong ito na nasa kaniyang katawan, kaagad na pinakalma niya ang kaniyang sarili. Taas baba ang kaniyang dibdib at sobrang lakas nang pagtibok ng kaniyang puso. Ang kaninang inaantok pa niyang katawan ay biglang nabuhayan dahil doon. After how many years, ngayon lang ulit siya nagulat nang ganito. At ang dadalhin ay hindi

Gulong-gulo ang isipan ni Hera habang nakatingin kay Lucas na walang malay. Maputla ang buong mukha nito at mainit, lalo na ang noo nito na para bang sinindihan. Nakahiga ang lalaki ngayon sa kaniyang couch dito sa bahay ng kaniyang kapatid na si Nathan. Hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit niya tinulungan ang tao na ito. She was supposed to abandon him just like how he abandoned her but then, herself just acted on its own. Sa kalagitnaan nang pag yakap ni Lucas sa kaniya, bigla na lang itong nawalan ng malay sa gitna ng ulan pa talaga. At dahil mabigat ang lalaki at maliit siya na babae, nahirapan siya na dalhin ang lalaki papasok sa loob ng bahay. At dahil sobrang lakas ng ulan, sila tuloy dalawa ang basa ngayon. "Ha... Now what should I do?" namomroblema niyang tanong sa kaniyang sarili at sinamaan ng tingin ang walang malay na si Lucas. They're both wet now and she doesn't know what to do with Lucas. Tumalikod na lang siya at nagpunta sa kaniyang silid para magbihis. Pa

"Ha... Damn it," hindi mapigilan ni Lucas ang mapamura na lang dahil sa bagay na kaniyang napanaginipan. Tagaktak ang pawis sa kaniyang buong katawan habang hinahabol ang kaniyang paghinga. Basang-basa ang kaniyang likod lalo na ang kaniyang dibdib na hanggang ngayon ay taas baba pa rin dahil sa sobrang emosyon na kasalukuyan na kaniyang nararamdaman. That dream... No, that nightmare almost killed him through pain. Napasabunot na lang si Lucas sa kaniyang buhok at hindi alam ang gagawin. Nanginginig pa rin ang kaniyang buong katawan lalo na ang kaniyang basang mga kamay. His heart was pounding crazily inside his chest as if it's going to come out through his mouth. Kahit na panaginip lamang iyon, pakiramdam ni Lucas ay totoong-totoo na. Nagpakawala siya nang malalim na hininga at pinakalma ang nagwawalang puso. Nang maramdaman ng lalaki na okay na ang kaniyang pakiramdam, tumayo siya mula sa pagkakaupo sa kaniyang kama at pumasok sa banyo. Doon, tumayo siya kaharap ng salamin at hin

Hera's whole body trembled uncontrollably. The sight of Lucas, standing in front of her brother's house is making her head spinned. Hindi niya inaakala na makikita ulit ang lalaki na nagparamdam sa kaniya ng sakit at nagparanas sa kaniya ng hirap. After all the years had passed, akala ni Hera ay patay na ito at hindi na magpapakita pa, but why the heck is he here?Nakatayo lang silang dalawa at magkaharap. Kahit na ilang metro lang naman ang layo nila sa isa't isa, pakiramdam ni Hera ay nasa isang malayong lugar ang lalaki. Mag aanim na taon na ang nakalipas mula noong huli niyang nakita si Lucas. Those years were never been easy. Hanggang ngayon ay hindi pa rin niya magawang kalimutan ang nakaraan. Kaya hindi nakakapagtaka kung nakakaramdam siya ng ganitong takot kay Lucas. What he did to her was unforgiving. She almost lost her daughter Chantal because of him. Kahit na hindi pa rin siya nakaka-move on sa nakaraan, pinilit ni Hera na magbulag bulagan para lang mabigyan ng masayang b