Zia.Lumina의 작품

MAGGIE woke up from a long, deep sleep. She stretched her arms and turns her sight at Trevor whose eyes was busy on the road. “Malayo pa ba tayo?” inaantok pa ang boses na tanong niya. Bumaling lang saglit sa kaniya si Trevor saka ibinalik rin ang tingin sa daan. “Medyo malapit na,” sagot nito. “By the way, may pagkain akong binili kanina nang mapadaan tayo sa isang fastfood chain. You can get it at the backseat in case you feel hungry,” anito na ibinaling pa ang ulo sa backseat para ituro ang pagkain. Umayos sa pagkakaupo sa passenger seat si Maggie bago inabot ang pagkain na nasa backseat. “Thank you!” Agad niyang hinugot sa paper bag ang burger at drinks at sinimulang lantakin iyon. Hapon na nang magising siya kaya hindi na siya nahiya pang kumain sa harap ni Trevor. She offered a bite of her burger to him and he immediately took a bite. Basically, they shared her burger while talking with each other. Pagkatapos ng pag-uusap nila kanina ay hindi na sila nagdalawang-isip pa

"MA! GIGI! Nandito na po ako!"Pagkapasok niya ng hospital room ng mama niya ay agad niyang hinanap ang ina at ang kapatid. Pagkalapag niya ng mga gamit sa couch ay siyang pagkalabas ng mga ito sa banyo."Bitawan mo nga ako, Gigi. Sabi nang kaya ko na maglakad e!" reklamo ng mama niya sa kapatid habang pilit na kinukuha ang braso sa pagkakahawak nito."H'wag na matigas ang ulo, Ma. Paano kung madulas ka? E'di mababago—" Napatigil sa pagsasalita si Gigi nang bumaling ito sa kaniya.Namimilog ang mata at nakabukas ang bibig nito habang nakapaskil ang paningin nito sa kinalalagyan ng bouquet. Agad naman niyang nilapitan mga ito ng mapansin na parang mawawalan na ng balanse ang kanilang ina dahil biglang napabitaw 'yong kapatid niya sa braso nito."Ano ka ba, Gigi! Muntik nang matumba si Mama. Paano kung nabagok siya?""Umayos nga kayong dalawa. Nakakainis na 'tong pag-aalala niyo sa akin," reklamo ng ina sa kanilang dalawa. "Maggie. Kanino galing 'yon?" tanong nito, tinutukoy ang bouquet

"GRABE! Kailangan lang pala maospital ng mama mo para maging supportive lang. Kakaiba!" Hannah said on the other line.Tinulak niya ang pinto ng Daybreak Cafe at pumasok sa loob. "Sira! Parang hiniling mong maospital si mama a!" pabulong na singhal niya kay Hannah habang naglalakad papunta sa counter."Ayy! Sorry lord," usal nito. "Bilisan mo na lang na makabalik dito dahil marami kang dapat na ikwento sa akin." Awtomatikong umikot ang mata niya sa sinabi nito bago binaba ang tawag.Marami nga siyang dapat ikwento. Hanggang ngayon ay hindi niya pa rin ma-absorb ang nangyari kagabi. Lahat nang iyon ay nangyari lang sa isang gabi lamang. She may consider it to be the worst and best night of her life. Considering she has now the support of her mother with her feelings with Trevor."Two order of Iced Americano and cheesecake, please," she said as she reach the counter.Agad na sinulat ng nasa cashier ang order niya. Pagkaabot sa kaniya ng receipt ay naghanap agad siya ng table para doon h

THE DINNER started with a heavy atmosphere. Hindi ini-expect ni Maggie nag anito ang sasalubong sa kanilang dalawa ni Trevor dahil sa pagtanggap niya sa inalok na dinner ng mama niya. Nagi-guilty tuloy siya para kay Trevor. Akala niya ay magiging okay ang pagtanggap sa kanila. She felt a hand holding her hand that was resting on her legs. She suddenly looked at Trevor who was motioning her to touch her food. Tumango siya kaya binitawan rin agad nito ang kamay niya. “Kamusta na pala kayo dito, ma? Thank you pala sa pag-imbita sa amin dito para maghapunan. Na-miss ko po ‘yong luto niyo, ma,” aniya bago niya naisipan galawin ang pagkain sa harapan niya. “The food’s delicious. I’m not regretting to come here,” puri naman ni Trevor na mukhang ini-enjoy ang pagkain. “Lubusin niyo na dahil ito na rin naman ang last niyo na pagkain dito,” sabat naman ng mama ni Maggie dahilan para mas lalong tumahimik sa gitna ng hapunan. “Ma, naman,” Maggie yelped at her mother had said. Walang paki na

"Why the hell I woke up in a sofa?" Trevor's voice suddenly roared in his house the moment he wakes up.Napahawak siya sa ulo niya ng biglang may sumakit ulit iyon. Mukhang nasubrahan sila kagabi ni Drake ng inom. 'That drink...I won't drink it again!'. Drake take advantage of his stress kaya nabudol siyang inumin iyon. Halos hindi niya maimulat ang mga mata dahil sumasakit lang ang ulo niya."May reklamo ka?" tanong sa kaniya ni Maggie na kakalabas lang galing sa kusina. Masama ang tingin nito sa kaniya habang nilalapag nito ang baso na may kape sa harapan niya. "Ayaw ko na may katabing lasing sa kama. Baka ano pa gawin mo sa akin," mataray na sabi nito at halos pabulong na 'yong huli nitong sinabi."Having sex without consent is not my thing," he muttered before taking a sip on the coffee."So ang nangyari sa atin sa Las Vegas ay may consent ko!"Nabuga niya agad ang kape na iniinom niya

“Wait…wait. Pakiulit nga sinabi mo. Walang nangyaring lunch? Sabihin mong mali ang dinig ko!” hindi makapaniwalang tanong sa kaniya ni Hannah nang tumawag ito sa kaniya.Nagpakawala siya ng buntong-hininga at hindi muna sumagot. Hindi niya rin alam kung bakit ‘yong lunch sana nilang dalawa ay napunta sa instant noodles na mag-isang kinakain niya ngayon dahil bigla na lang siya iniwan ni Trevor sa bahay nila.‘Ano ba problema no’n?’ Okay naman kasi sila kanina. Excited nga siya dahil after nang dinner nila ay masusundan pa ng lunch. Hindi niya maiwasang mainis kay Trevor dahil sobrang nag-expect siya. Kung hindi lang tumawag si Hannah baka umiiyak na siya ngayon.“Walang lunch na nangyari at parang wala ring dinner dahil maggagabi na ay hindi pa rin siya nakakauwi,” iritadong sagot niya. She can’t imagine that their supposed to be dinner will ended up with a bow

“Santiago naman ‘e! Kaasar ka talaga! Buksan mo ‘yong pinto!” Yassi pulled the car’s door open and she even use her left foot to push herself. Binaba ng kaunti ni Santi ang windshield ng sasakyan just to show his middle finger kay Yassi tapos tinaas iyon ulit. Napatampal na lang ako sa noo ko dahil sumasakit na ang ulo ko sa kanila. Kanina pa kasi sila nag-aaway dahil ayaw isama ni Santi si Yassi sa lakad namin sa Amusement Park. Pati ako ay hindi na nakapasok sa loob ng sasakyan dahil sa trip niya. “Isa! Kapag hindi mo ‘to binuksan isusumbong kita kay mama!” sigaw ni Yassi. Parang maiiyak na ito anytime dahil sa kalokohan ni Santi. It’s already 10:00 AM when I arrived in their place to fetch them. Naabutan ko pa sila na nag-aaway and the rest is history. Basta they ended up like this. Lalapitan ko na sana sila para sawayin ng may biglang lumapit rin na babae sa sasakyan. It was a

"Phitrice, is there any problem?"Nagtatakang napatingin alo kay ate ng marinig ko ang boses niya. I just didn't realize that I was staring at my food and I didn't even touch it."Hindi mo pa ginagalaw ang pagkain mo. May problema ba?" Ate Patrice asked.Naghe-hesitate pa ako kung sasagutin ko ba siya o hindi. Nakakahiya kung sasabihin ko na iniisip ko 'yong kiss ni Santi sa akin kanina. Hanggang ngayon tinatanong ko pa rin ang sarili ko kung bakit hindi ako nag-react. Baka isipin na ng jerk na 'yon na nagustuhan ko ang ginawa niya."W-wala naman. Iniisip ko lang 'yong about sa... pageant," I lied."Buti naman. I thought naging ganyan ka na naman dahil binu-bully la ulit. Anyway..." She paused to set aside her plate. "How's your preparation for the pageant?""Okay naman. Santi and Yassi was always accompanying me kaya medyo nasasanay na ako,

"Ano na 'yon?"Umupo ako sa gilid ng fountain at hinintay siyang magsalita. I saw him scratched his head. He seems nervous in front of me so I just let him get some courage. Baka importante naman siguro ang sasabihin niya. I don't think na may binabalak na 'tong masama sa akin."Ano kasi..." He paused to took a deep breath. "...magpapatulong ako sa'yo. Balak ko sanang ligawan si Yassi," sabi niya."Seriously?" My eyes widen on what I heard. Alam ba 'to ni Yassi?"I know inakala mong kursonada kita dahil sa inasal ko. Gusto ko lang inisin si Santi para pumayag na siyang ligawan ko 'yong utol niya. I'm losing hope with him kaya naisip kong sa'yo na lumapit para kumbinsihin si Santi," paliwanag niya."So si Yassi pala like mo?" tanong ko kahit alam ko naman ang sagot. He looks like a kid that asking his mom for a gift. "What will I do? I'm not that person na kaya kang i-

I used to loved being compliment by others. Kahit sino naman ay gugustuhin makatanggap ng gano'n. I want to look the best in front of my parents. I want to look perfect and do things perfectly to deserve the love they give me. Pero dati na 'yon. After that acccident, nagbago na ang lahat. I convulsed, inaatake ng hika ko, binabangungot and worst nawawalan nalang ng malay pagkatapos no'n. I lived my life being alone for 8 years. Nilayo ko ang sarili ko sa iba habang pilit na lumalaban sa sakit na 'to. Kinulong ko ang sarili ko sa kwarto ko kahit aware akong naghihintay saakin sila ate. Sa loob ng 8 years, nawala 'yong dating ako. Hindi ko alam kung kailan babalik 'yon. But I secretly thanking god bacause he sent someone that I can rely on. It brings back the hope inside me that someday I could live a normal life. I w

"Hello, Phitrice! Thank God gising ka na." Parang nabunutan ng tinik na huminga si Dra. Sanchez nang maimulat ko ang mga mata ko. Sapo ang ulo na dahan-dahan akong umupo mula sa pagkakahiga ko sa kama at inilibot ang paningin ko. "Nasaan ako? Anong nangyari?" Halata namang wala kami ngayon sa mall kung saan man kami dapat pupunta. Agad ko rin nalaman na nasa isa sa mga kwarto pala ako ng Psychiatric Building ngayon kung hindi ko lang nakilala 'yon. Minsan na rin ako na-confine dito dahil na rin sa biglang pag-atake ng anxiety ko. Pero hindi ko pa rin alam kung ano ang nangyari at kung paano ako napunta dito. "Santi called na nag-convulse ka kanina sa sasakyan niyo. Did something happen?" she asked. Hindi agad ako sumagot at inalala ang nangyari bago ako napunta dito. Ba

"One, two, three..." I muttered as I slowly trying to cross-walk while I'm wearing the three inches heels that Yassi bought me. Actually there's still four and five inches on the line but I don't have the guts to wear it."Santi, is my walk okay na ba?" I asked. I didn't heard any response from him kaya itinigil ko ang ginagawa ko at tumingin sa kanya."Santi?""Wait lang, Mahal. Sisirain ko lang tori nila— pucha! Bobo mo, gago! Hindi ini-SS ang minions, BOBO!" Pinagmumura niya 'yong phone niya like he was cussing to a person.I crossed my arms in between my chest and irritatedly tap my heels repeatedly. Hindi pa rin umaangat ang ulo niya at sobrang focus siya sa nilalaro niya. Inis na lumapit ako sa kanya at kinuha ang phone niya."Oy gagu! Victory na sana oh!" reklamo niya pero bigla siyang