Novels by Miss A.

Salubong ang kilay ni Maddie mula pag alis ng opisina ni Traec hanggang nakauwi sa kanilang bahay. Hanggang ngayon hindi pa din niya makalimutan ang nangyari at kung paano nagdesisyon si Traec na parang hawak nito ang buhay niya."Aba, ano bang akala niya sa akin sunod-sunurang babaeng walang sarili o kakayanang magdesisyon para sa sarili kong buhay?" Inis na sambit ni Maddie habang pabalik-balik siyang naglalakad sa kanyang silid.Ang kaninang kumakalam na sikmura na sanhi ng gutom ay hindi niya maramdaman ngayon. Para sa kanya gusto muna niyang magpahinga panandali para naman kahit papaano ay makalimutan niya ang pangyayari na iyon. Maya maya'y napagdesisyonan niya munang ihiga dahil kahit na alas tres pa lamang ng hapon ay parang pang isang linngo na ang pagod niya dahil sa stress na iniisip at dala-dala niya."What have I gotten into, imbes na tahimik ang buhay ko sa states kahit na mabunganga si mama well at least kahit papano hindi tulad rito na may paladesisyon pala akong amo.

Chapter 12 Damn it! How could she just judge me instantly without knowing what really happened? Hindi niya ba alam na sa bawat pangyayari there's always two sides of the coin? Gusto ko magmura, gusto ko siyang sigawan but I don't know. Hindi ko matipa ang sarili ko. Gusto kong ipamukha sa kanya na I am not who she thinks I am. Oo may bad side ako pero I'm not gonna decide drastically ng basta-basta lang o ng walang mabigat na dahilan. Oh geez, my former secretary really pushed me into my limits. Nakita ko sa peripheral view ko na hindi siya mapakali at tila nangingiinig yung mga kamay niya. Maybe because he saw how furious I am earlier. Gusto ko siyang pakalmahin, gusto kong hawakan yung mga kamay niya pero may mga bagay na pumipigil sa akin para gawin 'yon. As soon as I regained my senses, I turned to my secretary and said, "Starting today, you're fired. Ayoko na makita ang pagmumukha mo o kahit na anino mo. Nakita mo ba kung anong abala ang ginawa mo? You even made me look bad s

Chapter 11 It was eight o'clock in the evening and I still can't stop thinking that night. I did really look like a stupid side bitch trying to seduce a man lol. Pakiramdam ko masiyado kong binaba ang dignidad ko but whenever i think how he took care of me that night from patient he was when he took me home just to keep me safe. I felt relieved. Parang hindi ako nanibago o nailang kahiit pa na stranger o yun pa lamang ang unang araw na magkakilala kami. I can feel he's a softie, I know that he just keeps his walls and fences high to guard his heart and I need to know why. Gusto kong mainis sa sarili ko kung bakit kailangan ko to maramdaman, why do I have to feel this way. Eh ni hindi nga ako matapunan ng tingin ni Traec, ni hindi niya ako matignan bilang isang babae. Parang iritable siya sakin noon pa man. I immediately took my phone out of my bag and call her secretary to set an appointment with Traec. I have to do something, wal

Chapter 10 Agad akong tumalikod at lumabas ng pinto pagkatapos umalingawngaw ang boses ni Traec sa loob ng office niya. Lately pansin ko na kapag nababanggit sa kanya ang pangalan o ang insidente about kay Maddie ay mabilis uminit ang ulo niya. That dude is really into something. Kahit kailan talaga ay napaka indenial niya. Obviously, he's tryin hard to keep his feelings and guarding his heart not to fall. Oh I know him so well. Mahina na lamang akong napatawa, kapag tadhana nga naman ang nagbiro. I hope he can conquer it and sana this time hindi na siya maging torpe. After all, malapit na mawala sa kalendaryo ang edad niya sana maisip na niya na kailangan niya rin ng someone to settle with. Itutuloy ko pa sana ang pagmumuni-muni ko nang bigla na lamang nag-ring ang cellphone ko. "Good noon, Sir" "Yes, Miss Taliah?" as I caught myself flashing a cute smirk while talking to my sweet babe. "Babe, uhum"

Chapter 9 Days had passed but I still don't know why I can't forget that girl. "Oh God Traec, she's a stranger c'mon" lol siguro kung may makakarinig man sakin ngayon iisipin nilang nababaliw na ako o di kaya naman mukha akong tanga habang kinakausap ko ang sarili ko. Lately I've been trying to keep myself busy para naman makalimutan o di ko maalala yung gabing nakita at nakilala ko, uhhh si Maddie. When I was about to get back on work I heard someone knocking on my door. "Bro, you look so uneasy. Okay ka lang ba? Mukhang hindi ka na ata natutulog ah" nagtatakang tanong ni Tristan. "Ofcourse I am, medyo stress lang dahil tambak ako sa workload as of this moment" and I let out a deep sigh. "Stress? How come eh lately lagi mong ipinapa-cancel ang mga schedule mo sa secretary mo. That's why I'm here to check on you nakakagulat hindi ka naman ganyan dati" "Whatever dude, umalis ka na muna. I'm fi

Chapter 8 I enjoyed having this kind of bond with Catherine. Naglibot pa kami ng konti sa loob ng mall, she decided to buy some sort of clothes like what I bought earlier. "Oha diba! Twinning tayo." kitang-kita ko naman kung gaano kakislap ang mata niya habang pinapakita yung damit na kagaya ng binili ko kanina. "Awww ang cutieee, bagay din sayo!" "I'll gonna take this cuz, wait for me here" halatang kinikilig-kilig pa ang lokaret na 'to. "Sure!" saka ako nagbigay ng thumbs up sakaniya at mahinang napatawa Nang matapos na si Catherine sa pagbabayad sa cashier, dali-dali naman itong lumapit at ikinawit ang kamay niya sa braso ko. "Tara na" saka ito ngumiti Talagang hindi ito nagbago dahil kung gaano ito ka-bubbly at masiyahin nung umalis si Maddie, ganun at ganun pa rin siya hanggang ngayon. Masaya kaming nagtatawanan hanggang sa makarating kami sa parking area. ` "Namiss ko