Novels by Royal Prince

Habang nasa biyahe pabalik sa Caloocan, hindi maintindihan ni Aling Sonia ang kabang nararamdaman. Bagay na kinunsulta niya kay James. “James, kinakabahan ako.” “Bakit naman po?” “Hindi ko maintindihan. Ngayon lang ako kinabahan nang sobra. Masama ang kutob ko. Diyos ko. Huwag naman po sana.” “Wala naman po siguro Yaya Sonia. Baka po napagod lang kayo sa biyahe.” Abala lang si Inspector Santiago sa pagmamaneho pero kapagdaka’y napapalingon kay James dahil sa pakikipag-usap nito kay Aling Sonia. Naisip ni Aling Sonia na kontakin si Ramon dahil sa nararam

Few months later… “Congratulations, Kevin!: Bati sa kanya ng close friend at classmate niya na isang Canadian. “Congrats too!” Matamlay na balik pagbati sa kaibigan. Napansin nito ang lungkot sa kanyan mukha. “Hey, man! Why so lonely? Com’on. Tonight is what we’re waiting for two years. You must be happy!” “I just can’t! I can’t help to feel this way. Like I always told you, I felt like being forgotten by my Mother and James. But I also feel they are just in trouble that’s why. And I’m so worried.” “Com’on Kevin, you have to enjoy this moment. See them? Everybody here is just enjoying the night. Cheer up, dude!”

Maingay na ang media. Halos lahat ng pahayagan, laman siya ng balita. Ang hindi niya pagsipot sa imbistigasyon ng PNP. Ang pagpapabaya sa mga commitments, at negosyo. Ang hindi pagpapakita sa publiko. Marami nang hinala na nagtatago siya dahil totoo ang paratang sa kanya. Sa kabila ng paratang, may mga tao pa ring naniniwala sa kanya. Ang National Youth Christian Movement ay nag rally sa kalye para ipahayag ang suporta sa foundation nito. Ang samahan ng national Motocross Federation ay nagsama-sama sa Edsa shrine para kondinahin ang paratang sa President nila. At ang De Sales Foundation ay lumikha rin ng ingay. Wanted na siya. Kaya kaagad siyang nagdesisyon na isagawa na ang plano. WALA NA SI DEVON.WALA NA ANG MUKHA NI DEVON DE SALES. HINDI NINYO AKO MAHUHULI. Mga katagang ipinagdiriwang niya sa kalooban habang nagkakagulo ang mga bumbero, pulis at mga tao sa nasusunog na mansiyon. Ang bago niy

Sa kuwarto ni Devon, kita niya sa CCTV Camera ang pagdating ng kotse. Ngumiti siya. Nang makitang bumababa na ang mga sakay ng kotse, lumabas na siya ng kuwarto. Bago luma ng garahe, kinausap niya sa celfone ang isang tauhan. “Dalhin siya sa basement. Igapos at iwanan ninyo.” Pagkaraa’y pinuntahan ni Devon ang basement. Binuksan ang isang kuwarto roon kung saan naroroon ang nakagapos na si James. Nagkamalay na siya kanina pa habang nasa kotse pa. Mas pinili niya na huwag magsalita. Nagpatianod siya kung saan siya dadalhin ng tatlo. Nang mapansin na pumasok sila sa isang magarang Subdivision, natanto niya na ang taong nagpakidnap sa kanya ay ang Kuya Devon niya. Kabisado niya kasi ang lugar na ito dahil sa ilang beses din siyang nakarating dito noon, dagan nga lang sa

“Gusto ko na sa lalong madaling panahon ay mahanap ninyo ang ‘kanong ‘yon! Ayaw ko nang mag-aksaya kayo ng panahon at huwag na huwag kayong magbibigay sa akin ng impormasyon king hindi kayo sigurado, at nang di kayo matulad kay Ronald. Patayin ninyo ang sinumang haharang.Naiintindihan ninyo? Mahabang pahayag ni Devon sa matigas at maawtoridad na tono sa tatlong tauhan niya na inutusan para patayin si Ronald. Pagkatapos ay lumakad na ang tatlo. Walang ibang nasa utak ngayon ni Devon kundi si James. Hindi mo ako mapagtataguan.Hahanapin kita kahit saan ka magsuot. Masuwerte ka lang dahil hindi ka natagpuan ng tangang si Ronald. Pero huwag kang kampante dahil nabibilang na ang oras mo. Ito ang namumutawi sa kalooban niya. Pupunta siya sa burol ni Ronald sa Cavite. Puting T-sgirt at maong na pantalon lang ang kanyang suot na

Gustuhin man niyang bumalik sa Maynila ay takot pa siya kahit pitong taon na ang nakaraan mula nang umuwi siya sa Cebu dahil sa pagpatay niya sa dalawang guwardiya at sa isang sikat na abogado para nakawin ang dokumento kapalit na halagang tatlong daang libong piso. Tandang-tanda pa niya ang gabing iyon na kung saan pagkatapos niyang lumabas ng building ay sinundo siya ni Perry at pinababa rin nang makalayo sa lugar, at kinaumagahan ay dumiretso siya sa BatangasPort para umuwi sa probinsya. Nang araw na umuwi siya sa bahay nabasa niya sa diyaryong Bulgar ang tungkol sa pagkamatay ni Perry. Agad na pumasok sa utak niya kung sino ang nagpapatay kay Perrynasabi sa kanya nito kung sino ang nag-utos sa kanya para nakawin ang dokumento sa abogado. Ngunit, kahit kilala niya ang mastermind , hindi niya pwedeng sabihin dahil siya ang mas mapapahamak. Kalaunan ay nalaman niya na ang naparusahan sa krimen ay ang dalawang bodyguards ng abogado na nahatulan ng hambambuhay na pagkakakulong.