Novels by ซอฟียะห์ บังราซี

คฤหาสน์ทันทีลงจากรถฝ่าเท้าของผู้เป็นแม่ก้าวเดินฉับๆ พลางจับข้อมือของหญิงสาวลากให้เดินตามเข้าไปในบ้านคนรวยหลังใหญ่ด้วยความเร่งรีบโดยมีผู้เป็นพ่อเดินตามหลังมาติดๆสีหน้าของหญิงสาวในตอนนี้เต็มไปด้วยความกลัดกลุ้มวิตกกังวลเป็นอย่างมากเพราะอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้จะเกิดเรื่องขึ้น ทั้งที่จริงแล้วเธอไม่อยากจะทำให้เกิดเป็นเรื่องใหญ่เลยสักนิด แต่หากว่าผู้เป็นแม่ที่อยากจะทวงคืนศักดิ์ศรีให้กับลูกสาวอย่างเธอแล้ว ก็ค่อนข้างยากนักที่จะหยุดและห้ามปรามเอาไว้ได้“ไหนอยู่ไหน มีใครอยู่บ้าง ออกมาเจอฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ”น้ำเสียงหนักแน่นรวมถึงสีหน้าที่จริงจังของผู้เป็นแม่ได้ตะโกนเสียงดังก้องกลางห้องโถงใหญ่เรียกให้เจ้าของบ้านและชายหนุ่มตัวดีที่ก่อเรื่องออกมาพบ“แม่ใจเย็นก่อนเถอะนะคะหนูขอร้อง”“แกเงียบไปเลยนะยัยดา”หญิงสาวพยายามอธิบายถึงเหตุผลหลักเพื่อให้ผู้เป็นแม่ใจเย็นลงและรับฟังในสิ่งที่เธอพูด แต่กลับไม่เป็นผลอีกเช่นเคย ก่อนที่น้ำเสียงเย็นของใครคนหนึ่งได้ดังขัดจังหวะขึ้นทำให้ดึงความสนใจของหญิงสาวและแม่รวมถึงพ่อของเธอชะงักแล้วหันไปมองที่มาของต้นเสียงกันเป็นตาเดียว“มาหาใครคะ”“…”ร่างบางของเจ้าของบ้านซึ่งเป็

ผู้เป็นแม่และพ่อหัวใจแตกสลายเป็นเสี่ยงๆ หลังจากที่รับรู้ว่า 'วนิดา' ลูกสาวคนเดียวของพวกเขาอายุเพียง24 ปี ได้ทำเรื่องที่น่าอับอายตั้งครรภ์ทั้งที่ยังไม่แต่งงานและยิ่งไปกว่านั้นเธอก็เป็นความหวังเดียวที่จะชูหน้าตาของคนครอบครัวในอนาคตเช่นกันแต่มาวันนี้ความคาดหวังเหล่านั้นที่พวกเขาได้ปูทางวางแผนอนาคตเอาไว้ที่จะให้หญิงสาวมีหน้าที่การงานที่ดีและมีมั่นคงในชีวิต เมื่อถึงเวลาแต่งงานก็จะได้ไปเป็นสะใภ้คนรวยในวันข้างหน้า แต่สุดท้ายแล้วก็พังทลายลงไปในพริบตาเดียวเพราะความไม่เอาไหนของเธอ...ทำให้ผู้เป็นแม่ทั้งเสียใจและโกรธมากในเวลาเดียวกัน ได้พุ่งเข้ามาทุบตีหญิงสาวทั้งน้ำตาด้วยความโกรธเกรี้ยวพลางด่าทอเธอสารพัดจนผู้เป็นพ่อต้องรีบเข้ามาห้ามปราม อย่างไม่อยากให้ทุกอย่างมันแย่ลงไปกว่านี้“แม่พอเถอะ อย่าตีลูกเลยนะพ่อขอร้อง” ผู้เป็นสามีรั้งร่างภรรยาเอาไว้พลางเอ่ยเสียงสั่นทั้งน้ำตาลูกผู้ชาย“ทำไมแกถึงกับฉันแบบนี้ รู้มั้ยฉันคาดหวังกับแกมากขนาดไหน ทำไมแกไม่เคยนึกถึงใจฉันกับพ่อแกบ้างเลยนังลูกเนรคุณ!” ฝ่ามือของแม่ผู้ให้กำเนิดยังคงเอื้อมฟาดไปตามร่างกายของหญิงสาวไม่ยั้ง อย่างโกรธจนเลือดขึ้นหน้าทั้งตะเบ็งเสียงเกรี้

ห้องน้ำหญิงสาวตกใจจนหายใจสะดุดไปคราหนึ่ง มือเรียวสั่นระริก ทั้งมืออีกข้างหนึ่งยกขึ้นทาบอกตัวแข็งทื่อ ดวงตาโตเบิกกว้างด้วยความตะลึงเพริดอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง ก่อนที่หยาดน้ำตาจะเอ่อระเรื่อขึ้นมาบนขอบเปลือกตา เมื่อเธอพบว่าที่ตรวจครรภ์ในมือได้แสดงเส้นสีแดงขึ้นสองขีดอย่างชัดเจนวนิดากำลังตั้งท้องลูกของจิรายุแฟนหนุ่มของเธอ…หัวใจดวงน้อยเต้นแรงยิ่งกว่ากลองเพล ร่างบางของหญิงสาวค่อยๆ ทรุดตัวนั่งลงบนฝาโถชักโครกสายตายังจะจับจ้องอยู่ที่เส้นสีแดงสองขีดบนที่ตรวจครรภ์ตาไม่กะพริบในความเงียบเวลานี้ในใจของเธอเกิดความรู้สึกสับสนและขัดแย้งเป็นอย่างมากว่าควรจะทำอย่างไรต่อไปดี แต่ในความกลัดกลุ้มนั้นยังคงมีความรู้สึกยินดีแฝงอยู่ในใจทั้งซาบซึ้งและตื่นเต้นเวลาเดียวกันเมื่อรู้ว่าตัวเองจะมีลูกน้อยหลังจากที่ครุ่นคิดอยู่นานหญิงสาวได้ผ่อนเบาหายใจออกมาเฮือกหนึ่งก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นยืนแววตามุ่งมั่น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามเธอตัดสินใจแล้วว่าควรบอกเรื่องลูกในท้องให้ชายหนุ่มได้รับรู้และไม่รอช้าที่เธอจะคว้าหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออกไปยังเบอร์ของจิรายุแฟนหนุ่มทันทีตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด(ฮัลโหล)“คุณคะ”(ว่าไงครับด